Dodatkowy Protokół z 1995 r. wprowadza do (Z)EKS mechanizm skarg zbiorowych: zamiast indywidualnych wniosków – wybrane podmioty mogą „pozwać” państwo za systemowe naruszenia praw socjalnych. Uprawnieni to m.in. EKZZ (Europejska Konfederacja Związków Zawodowych) i BusinessEurope na poziomie europejskim, a także krajowe związki zawodowe i organizacje pracodawców państw–stron. Skargę bada Europejski Komitet Praw Społecznych (ECSR): najpierw dopuszczalność, potem „decyzja co do meritum”. W razie pilnych ryzyk Komitet może wskazać środki tymczasowe.
Skutkiem skargi nie są odszkodowania, lecz autorytatywne stwierdzenie naruszenia i presja na zmianę prawa lub praktyki. Po decyzji ECSR Komitet Ministrów przyjmuje rezolucję i, gdy stwierdzono naruszenie, rekomendację dla państwa – a ono musi raportować działania naprawcze. Mechanizm jest ceniony, bo pozwala szybko wyławiać problemy systemowe (np. płace minimalne, bezdomność, prawa osób z niepełnosprawnościami), mobilizuje partnerów społecznych i buduje standard wykładni praw socjalnych w Europie. W polskim kontekście od lat powraca postulat ratyfikacji zarówno ZEKS, jak i Protokołu o skardze zbiorowej w dokumentach programowych NSZZ „Solidarność”.
a) Protokół o skardze zbiorowej jak wykorzystać
b) Protokół o skardze zbiorowej jak wykorzystać
c) Protokół o skardze zbiorowej jak wykorzystać
d) Protokół o skardze zbiorowej jak wykorzystać
e) Protokół o skardze zbiorowej jak wykorzystać
f) Protokół o skardze zbiorowej jak wykorzystać
g) Protokół o skardze zbiorowej jak wykorzystać
h) Protokół o skardze zbiorowej jak wykorzystać
FunduszeUE
