Stanowisko KK nr 5/16 ws. projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych

 

ws. projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych
z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw
 

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” gorąco popiera projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw, złożony do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przez Senat RP.

Projekt wychodzi naprzeciw oczekiwaniom szeregu osób zaliczanych do szeroko rozumianej opozycji antykomunistycznej. Dotychczasowa ustawa nie spełniła oczekiwań tych osób, szczególnie co do wysokości środków przeznaczonych na pomoc oraz co do kryteriów jej przyznawania.  Świadczenia, uzależnione od progów dochodowych,  nie mają charakteru autonomicznego lecz są uzupełniające do współczesnej sytuacji materialnej, zatem mają charakter pomocy socjalnej. Nie obejmują uszczerbku spowodowanego różnego rodzaju represjami, w tym nieobjętego postępowaniem odszkodowawczym, np. zaniżonych emerytur bądź wynagrodzeń.

Poza zmianami związanymi z zakresem pomocy udzielanej działaczom opozycji i osobom represjonowanym, projekt zmienia definicję osoby represjonowanej, obejmując nią osoby represjonowane w okresie od 1 stycznia 1956 r. do dnia 31 lipca 1990 r. , stwierdzając jednocześnie, że represyjne działania wobec opozycjonistów mogły mieć charakter niejawny. Dotyczy to w szczególności osób, którym uniemożliwiano awans zawodowy za działalność opozycyjną oraz tych, którzy za tę działalność byli z pracy wyrzuceni.   

            Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” zwraca się do Sejmu RP o przyjęcie projektu złożonego przez Senat i jak najszybsze uchwalenie zmian do ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw dla dobra tych, którzy o wolną Polskę walczyli nie zważając na grożące im represje.

 

 

Decyzja Prezydium KK nr 5/16 ws. opinii o poselskim projekcie ustawy KP PiS o jednorazowym dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne, zasiłki przedemerytalne, emerytury pomostowe albo nau

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi do poselskiego projektu ustawy Klubu Parlamentarnego PiSo jednorazowym dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne, zasiłki przedemerytalne, emerytury pomostowe albo nauczycielskie świadczenia kompensacyjne w 2016 roku (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Beata Mazurek).

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” od lat zabiega o stworzenie odpowiedniego systemu waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych, który uwzględnia prawa świadczeniobiorców  do poprawy ich sytuacji dochodowej, proporcjonalnie do tempa wzrostu gospodarczego kraju. Tymczasem w 2016 roku ponownie pojawia się potrzeba, jak zauważają projektodawcy, zrekompensowania nieznacznej, a dla osób otrzymujących najniższe świadczenia niezauważalnej, waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych.

            Projektowany jednorazowy dodatek do świadczeń nie wyższych niż 2000 zł., nie rozwiązuje problemu zachowania realnej wartości najniższych świadczeń emerytalno-rentowych, ani nie poprawia trudnej sytuacji najuboższych świadczeniobiorców w sposób trwały. Prezydium KK NSZZ „Solidarność” po raz kolejny postuluje o stworzenie systemowego rozwiązania waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych zapewniającego odpowiednią ochronę przed ich deprecjacją i uwzgledniającego prawo świadczeniobiorców  do korzystania ze wzrostu gospodarczego kraju, a najlepszym forum do przedyskutowania odpowiednich rozwiązań jest Rada Dialogu Społecznego.

           

 

            Prezydium KK NSZZ „Solidarność” przypomina także o potrzebie rozpoczęcia prac nad zniwelowaniem rozbieżności między najniższymi świadczeniami emerytalno-rentowymi, a przeciętnymi świadczeniami, które wynikają z dotychczas stosowanego wskaźnika waloryzacji (CPI), nie gwarantującego zachowania realnej wartości tych świadczeń wśród najuboższych grup emerytów i rencistów.