Kategoria: 1991 – 3 KZD

III-ci krajowy Zjazd Delegatów wyraża serdeczne podziękowania Prezydentowi RP – Lechowi Wałęsie – za przeprowadzenie nas w ciągu 10-ciu lat kierowania Związkiem przez wiele niebezpiecznych zakrętów w walce o wolność, demokrację i solidarność.

Wykorzystanie flag narodowych przy wszelkich akcjach protestacyjnych i strajkach w wolnym, niepodległym państwie nie znajduje uzasadnienia i budzi sprzeciw. W takich przypadkach należy używać symboli związkowych – dla NSZZ „Solidarność” jest to biała flaga z charakterystycznym napisem „Solidarność”.

Członkowie NSZZ „Solidarność” z niepokojem śledzą pogarszające się warunki życia naszego społeczeństwa – w szczególnie trudnej sytuacji znajdują się emeryci i renciści z tzw. „starego portfela”. Niedopuszczalne i wprost nienormalne jest aby wysokimi świadczeniami nagradzani byli prominenci komunistycznego systemu, a ludzie, którzy całe życie pracowali uczciwie żyją coraz gorzej.

III KZD domaga się od rządu RP podjęcia zdecydowanych
i natychmiastowych działań w celu ochrony poziomu życia tej grupy społecznej

III KZD NSZZ „Solidarność” zgodnie z uchwałą Nr 7 KZD z dnia 22 kwietnia 1990 r. domaga się jak najszybszego uchwalenia ordynacji wyborczej i samo rozwiązania się Sejmu i Senatu co umożliwi przeprowadzenie całkowicie wolnych i demokratycznych wyborów do parlamentu RP.

Delegaci na Zjazd Krajowy NSZZ „Solidarność” wyrażają stanowczy protest przeciwko projektowi ordynacji wyborczej, która wykluczałaby bezpośredni udział organizacji społeczno-zawodowych w wyborach parlamentarnych.

Uznając konieczność posiadania przez NSZZ „Solidarność” własnej reprezentacji parlamentarnej umożliwiającej inicjatywę ustawodawca a tym samym skuteczniejszą obronę interesów pracowniczych, związek wystawi ograniczoną ilość kandydatów w najbliższych wyborach do parlamentu Rzeczypospolitej Polskiej.

III KZD NSZZ „Solidarność” zobowiązuje Komisje krajową i władze regionalne związku do jak najszybszego opracowania programu i strategii wyborczej Związku.

III KZD NSZZ „Solidarność” stwierdza, ze prowadzone w lutym 1991 r. rozmowy Prezydium KK z Rządem RP zakończyły się niepowodzeniem.

III KZD po zapoznaniu się ze stanowiskiem KK z dnia 91.02.07
w sprawie popiwku zatwierdza to stanowisko, domaga się dalszych negocjacji
i zobowiązuje KK w przypadku niepowodzenia w rozmowach do przeprowadzenia ogólnopolskiej akcji protestacyjnej.

Stan Kraju, szybki wzrost niepokojów społecznych, wybuchające kolejno strajki budzą nasz niepokój. Rodzi się obawa, że kontynuowanie reform dotychczasowymi sposobami może zakończyć się gwałtowna katastrofą.

Związek pilnie oczekuje od rządu konkretnych propozycji
w następujących sprawach:

–         działań podjętych dla pomocy ludziom najmniej zarabiającym;

–         stanu prac nad innymi systemami podatkowymi;

–         zakresu i treści proponowanej nam umowy społecznej;

–         sposobu kontroli owej umowy;

–         sposobów zabezpieczenia interesu pracowników i uprawnień związków zawodowych w procesie prywatyzacji; przedstawienia sprawiedliwego systemu kredytowania budownictwa oraz systemu rewaloryzacji wkładów mieszkaniowych.

Integralną częścią niniejszej uchwały jest stanowisko KK z 91.02.07
w sprawie popiwku.

Delegaci na III Krajowy Zjazd NSZZ „Solidarność” opowiadają się za zachowaniem dotychczasowego podziału funduszy pochodzących ze składek związkowych.

III Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” postanawia, że obowiązującym Statutem NSZZ „Solidarność” jest Statut uchwalony na III Krajowym Zjeździe Delegatów w kwietniu 1990 roku wraz z poprawkami uchwalonymi w dniach 23-24 lutego 1991 r.