Tag: Apel

Apel KK nr 2/23 ws. pilnego przeprowadzenia pierwszego czytania obywatelskiego projektu ustawy o emeryturach stażowych

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” zwraca się z apelem do Pana Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Szymona Hołowni o pilne przeprowadzenie pierwszego czytania obywatelskiego projektu projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw (druk nr 1692), czyli ustawy o tzw. emeryturach stażowych.

Projekt ten, pod którym NSZZ „Solidarność” zebrał kilkaset tysięcy podpisów miał już swoje pierwsze czytanie 14 grudnia 2021 roku, czyli w poprzedniej kadencji i głosowały za jego dalszym procedowaniem niemal wszystkie opcje polityczne. Niestety od tego czasu akt ten zalega w sejmowej komisji polityki społecznej i rodziny, a prace nad nim zostały zamrożone.

Ponieważ zgodnie z prawem ustawodawcze wnioski obywatelskie muszą być kontynuowane i mając na względzie podnoszone przez wszystkie opcje – w tym Pańską – deklaracje wprowadzenia tzw. emerytur stażowych, apelujemy o pilne przeprowadzenie ponownego pierwszego czytania i rozpoczęcie prac nad wprowadzeniem tego rozwiązania.

APEL Nr 2 XXXI KZD ws. krytycznej sytuacji finansowej Instytutów PAN i ich pracowników

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” apeluje do rządu Rzeczypospolitej Polskiej o naprawę krytycznej sytuacji finansowej Instytutów PAN i ich pracowników.
W szczególności apelujemy o:

  1. Adekwatne zwiększenie dotacji na działalność statutową Instytutów PAN w celu rekompensaty skutków inflacji oraz pokrycia deficytów budżetowych w działalności statutowej Instytutów PAN, spowodowanych brakiem odpowiedniej waloryzacji tej dotacji,
  2. Długo oczekiwaną przez środowisko naukowe waloryzację płac pracowników naukowych i nienaukowych Instytutów PAN do poziomu adekwatnego do ich kompetencji zawodowych,
  3. Stosowne podniesienie poziomu ich minimalnych uposażeń.

APEL Nr 1 XXXI KZD ws. uznania roku 2024 Rokiem Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” apeluje do Parlamentarzystów RP o ustanowienie roku 2024 Rokiem Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki.

W 40. rocznicę porwania i mordu Błogosławionego Księdza Jerzego, patrona NSZZ „Solidarność”, Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża ogromną wdzięczność orędownikowi Prawdy i Solidarności za jego zaangażowanie i bezinteresowną pomoc dla ludzi krzywdzonych, represjonowanych przez władze komunistyczne, za wierność Kościołowi i Ojczyźnie, za które oddał życie.

Apel Prezydium KK nr 2/22 ws. o przystąpienie do prac mających na celu ratyfikację Konwencji 155 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej bezpieczeństwa, zdrowia pracowników i środowiska pracy wraz z Protokołem a także (…)

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

ws. o przystąpienie do prac mających na celu ratyfikację Konwencji 155 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej bezpieczeństwa, zdrowia pracowników i środowiska pracy
wraz z Protokołem a także Konwencji 187 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej struktur promujących bezpieczeństwo i higienę pracy

 

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” apeluje do Rządu RP o pilne przystąpienie do prac nad ratyfikacją Konwencji 155 Międzynarodowej Organizacji Pracy (dalej MOP) dotyczącej bezpieczeństwa, zdrowia pracowników i środowiska pracy(z 3 czerwca 1981 r.)  wraz z Protokołem (z 3 czerwca 2002 r.) a także Konwencji 187 MOP dotyczącej struktur promujących bezpieczeństwo i higienę pracy (z 15 czerwca 2006 r.), włączonych  podczas 110 Sesji Międzynarodowej Konferencji Pracy do grupy tzw.  Konwencji Fundamentalnych, w rozumieniu Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy Dotyczącej Podstawowych Zasad i Praw w Pracy oraz działań uzupełniających  z 1998 r.

Bezpieczne środowisko pracy winno być celem wspólnych działań władzy publicznej i partnerów społecznych. Dążenie do poprawy różnorodnych wymiarów warunków pracy jest uzasadnione potrzebą dążenia do zapewnienia godności człowieka pracy, ale także licznymi względami społecznymi i ekonomicznymi. Polscy pracownicy potrzebują polityki dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy (dalej BHP) opartej na wiedzy i faktach. W tym celu należy udoskonalić system statystyk publicznych obrazujących skalę wypadków przy pracy (także wśród osób prowadzących działalność gospodarczą i wykonujących pracę na podstawie umów prawa cywilnego), skalę chorób zawodowych i parazawodowych oraz innych aspektów działań związanych z BHP. Tylko dostęp do szerszego spektrum informacji pozwala na prowadzenie efektywnej polityki profilaktyki i prewencji. Kluczowe w tym względzie jest zapobieganie zagrożeniom. Przy czym należy podkreślić, że bezpieczne i zdrowe środowisko pracy powinno być prawem każdej osoby świadczącej pracę. Potrzebujemy także reakcji na nowe zagrożenia pojawiające się w środowisku pracy związane ze zmianami technologicznymi, stosowaniem sztucznej inteligencji i algorytmów, czy wzrastającymi zagrożeniami psychospołecznymi. Jak również wciąż oczekujemy skutecznych rozwiązań w zakresie gwarancji bezpiecznych i zdrowych warunków pracy w niestandardowych formach zatrudnienia (umowy terminowe, cywilnoprawne, samozatrudnienie), które mają coraz większy udział w rynku pracy.

Efektywna i racjonalna profilaktyka, polityka zmierzająca do poprawy warunków pracy i zmniejszenia skali wypadków oraz chorób związanych z pracą jest niezbędna ze względów społecznych i ekonomicznych. Pozwala na dobrowolne wydłużenie aktywności zawodowej tak potrzebne w kontekście sytuacji demograficznej w Polsce.Biorąc powyższe pod uwagę apelujemy o pilne przystąpienie do prac w celu ratyfikacji wskazanych konwencji.
Jest to bardziej naglące, gdyż brak ratyfikacji konwencji 155 stanowi poważne zaniedbanie w zakresie realizacji obowiązków państwa będącego członkiem Międzynarodowej Organizacji Pracy. Należy przypomnieć, że Polska należy do państw będących założycielami tej organizacji. Każda ratyfikacja konwencji MOP nie tylko pozwala na zintensyfikowanie prac w celu poprawy danego wycinka środowiska pracy, ale także wzmacnia samą Międzynarodową Organizację Pracy. Ten drugi aspekt jest bardzo ważny w świetle wzrastającego nacisku biznesu, w tym korporacji ponadnarodowych, na świat pracy. Tak więc zachowanie równowagi w ramach MOP pomiędzy reprezentacją pracowników i reprezentacją pracodawców staje
się coraz trudniejszym ale i coraz ważniejszym wyzwaniem.

Reasumując, Prezydium KK oczekuje od rządu RP podjęcia działań w duchu dialogu społecznego i z wykorzystaniem wiedzy, doświadczeń i pomysłów zarówno organizacji związkowych jak i organizacji pracodawców mających na celu określenie ścieżki dojścia do ratyfikacji Konwencji 155 wraz z Protokołem oraz Konwencji 187. W pierwszym kroku wskazujemy na potrzebę przedstawienia przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej
na forum Rady Dialogu Społecznego planów w zakresie działań mających na celu ratyfikację konwencji MOP, które planowane są na rok 2023. Brak ratyfikacji wskazanych Konwencji będzie stawiał Polskę w coraz węższym gronie państw, które nie ratyfikowały tak ważnych dla pracowników aktów prawa międzynarodowego.

 

Apel KK nr 1/22 ws. obrony dalszego funkcjonowania polskich szkół na Litwie

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją polskich szkół na Litwie, w szczególności Gimnazjum im. Longina Komołowskiego w Połukniu. Placówka ta znajduje się pod szczególną opieką NSZZ „Solidarność”. W związku z tym, zwracamy się z apelem do Rządu RP o podjęcie skutecznych działań dla zapobieżenia likwidacji tej szkoły.

W przypadku braku pozytywnych efektów, NSZZ „Solidarność” podejmie czynne działania w obronie polskich szkół na Litwie.

 

APEL Nr 3 XXX KZD ws. poprawy sytuacji finansowej pracowników uczelni oraz instytucji naukowych i badawczych

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” apeluje do Pana Prezydenta, Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i Parlamentarzystów o podjęcie działań mających na celu poprawę sytuacji finansowej w uczelniach oraz w instytutach naukowych i badawczych.

Domagamy się zrealizowania zobowiązania Rządu RP z 2018 r. dotyczącego zwiększenia wynagrodzeń zasadniczych pracowników szkolnictwa wyższego i instytutów. Zapowiadany wzrost wynagrodzeń o 30% został rozłożony na trzy lata. W ciągu dwóch lat (2019-2020) w szkolnictwie wyższym zrealizowano jedynie wzrost o 13%.

Zwracamy uwagę na pilną potrzebę wzrostu minimalnego wynagrodzenia zasadniczego profesora do uzgodnionej w 2018 roku trzykrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę w danym roku kalendarzowym. Konieczne jest również powiązanie wynagrodzeń zasadniczych wszystkich pracowników uczelni oraz instytutów naukowych i badawczych (nauczycieli, badaczy oraz pracowników wsparcia i obsługi) z wysokością minimalnego wynagrodzenia zasadniczego profesora.

Domagamy się wdrożenia systemowego wzrostu nakładów finansowych z budżetu państwa na szkolnictwo wyższe i naukę, tak by jak najszybciej osiągnąć finansowanie na poziomie średnim krajów UE, co ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego i społecznego Polski.

Wnosimy o podjęcie inicjatywy ustawodawczej w celu zmiany ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w taki sposób by nadać ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego i nauki prawo do zawierania Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników publicznych szkół wyższych.

 

APEL Nr 2 XXX KZD ws. wspierania działań podejmowanych przez Krajowy Sekretariat Nauki i Oświaty

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do Komisji Krajowej oraz wszystkich pozostałych struktur Związku o wspieranie działań podejmowanych przez Krajowy Sekretariat Nauki i Oświaty, mających na celu zapewnienie pracownikom oświaty i nauki godnych warunków pracy i płacy.

 

Uzasadnienie

Dobre funkcjonowanie systemu kształcenia to konstytucyjny obowiązek państwa wobec narodu. Adekwatne nakłady na edukację stanowią gwarancję silnego i nowoczesnego państwa.

W dobrze pojętym interesie społecznym jest zapewnienie godności zawodu nauczyciela. Niezależny Samorządy Związek Zawodowy „Solidarność”, w poczuciu odpowiedzialności za młode pokolenia Polaków oraz kierując się przekonaniem o słuszności rozwiązywania konfliktów społecznych w drodze dialogu, doprowadził do podpisania porozumienia z Rządem RP w kwietniu 2019 roku. Kluczowy jego punkt dotyczący zmiany systemu wynagradzania nie został do tej pory zrealizowany. Nie do przyjęcia jest uzależnianie przez stronę rządową realizacji zawartej umowy od wyrażenia przez Związek zgody na pogorszenie warunków pracy i płacy oraz likwidację kilkudziesięciu tysięcy etatów.

W 2021 r. na wniosek Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” Piotra Dudy, Prezydent RP Andrzej Duda objął patronatem rozmowy między Związkiem i rządem w sprawie realizacji VI punktu  Porozumienia z  2019  r., zakładającego powiązanie wynagrodzenia nauczycieli z przeciętnym wynagrodzeniem w gospodarce narodowej. Kilkumiesięczne negocjacje, wobec braku woli porozumienia ze strony resortu edukacji, nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.

Ministerstwo Edukacji i Nauki naszym zdaniem prowadzi pozorowany dialog, lekceważąc stanowiska i opinie NSZZ „Solidarność” w zasadniczych kwestiach dotyczących systemu edukacji, w tym statusu zawodowego nauczyciela.

Uchylanie się od realizacji Porozumienia z 2019 r. rzuca się cieniem na wiarygodność Zjednoczonej Prawicy deklarującej kierowanie się zasadą dotrzymywania podjętych zobowiązań.

Delegaci na Krajowy Zjazd NSZZ „Solidarność ” traktują to niedopuszczalne złamanie umowy społecznej jako ważny sygnał i przestrogę dla pozostałych branż zrzeszonych w Związku.

 

APEL Nr 1XXX KZD ws. uwolnienia liderów i członków Białoruskiego Kongresu Demokratycznych Związków Zawodowych (BKDP)

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

19 kwietnia 2022 roku doszło do zatrzymania na Białorusi naszych przyjaciół, ponad dwudziestu liderów i członków Białoruskiego Kongresu Demokratycznych Związków Zawodowych. Wielu z nich do dziś nie zostało uwolnionych, w tym Przewodniczący BKDP Aliaksandr Jaraszuk i Wiceprzewodniczący BKDP Sierhiej Antusiewicz. Podstawą zatrzymania są rzekome przygotowania działań, które poważnie naruszają porządek publiczny.

Jednocześnie, od września 2021 roku w areszcie śledczym przebywa dziewięciu pracowników dużych przedsiębiorstw państwowych. Większość z nich należy do BKDP. Czekają na nich wyroki kilkudziesięciu lat więzienia. Zarzut to zdrada państwa i utworzenie grupy ekstremistycznej, choć jedynie organizowali pomoc dla represjonowanych pracowników i omawiali scenariusze możliwych strajków w zakładach pracy.

Bestialski reżim Łukaszenki rozpętał wojnę z niezależnym i demokratycznym ruchem związkowym.  Powszechne stały się znane z historii NSZZ „Solidarność” represje i utrudnianie działalności związkowej. Stale inicjowane są sprawy karne i aresztowania. To wszystko po to by całkowicie zniszczyć wolne związki zawodowe na Białorusi.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” kategorycznie potępia te działania. Stanowią brutalne pogwałcenie fundamentalnych praw człowieka. Zatrzymanie przywódców i członków BKDP jest oznaką słabości nielegalnej i skompromitowanej władzy białoruskiej, która w odpowiedzi na coraz większy sprzeciw społeczny wobec swoich przywódców politycznych zaostrza represje i przemoc. Podkreślamy nasze pełne poparcie dla społeczeństwa Białorusi, które domaga się podstawowych swobód demokratycznych.

Krajowy Zjazd Delegatów Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” wyraża solidarność z naszymi przyjaciółmi z BKDP i żąda natychmiastowego uwolnienia liderów i członków Białoruskiego Kongresu Demokratycznych Związków Zawodowych. Związek domaga się również wycofania bezpodstawnych zarzutów postawionych zatrzymanym i jednoznacznie potępia zamach dyktatorskiego reżimu na fundamentalne prawa dotyczące działalności związków zawodowych.

Apel Prezydium KK nr 1/22 ws. działań na rzecz wycofania się korporacji ponadnarodowych z Rosji w związku z jej agresją na Ukrainę

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Trwa agresja Rosji na Ukrainę. Choć wiele korporacji ponadnarodowych wywodzących się z demokratycznego świata podjęło w odpowiedzi decyzje o zaniechaniu swej działalności w Rosji, wciąż niektóre z tych podmiotów kontynuują tam działalność. Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wzywa członków NSZZ „Solidarność” – przedstawicieli polskich pracowników w Europejskich Radach Zakładowych tych korporacji, aby podjęli działania na rzecz wstrzymania operacji biznesowych ich firm na terenie Rosji we wszystkich przypadkach, kiedy jest to możliwe. Zalecamy w tym celu podjęcie pilnych konsultacji z właściwymi koordynatorami mianowanymi przez europejskie federacje branżowe (ETUFs).

Wiemy, że niekiedy to może być trudny wybór, ale zyski uzyskane przez korporacje ponadnarodowe podtrzymujące na terenie Rosji swoje operacje teraz, kiedy trwa przerażający w skutkach najazd wojsk rosyjskich na Ukrainę, będą krwawymi pieniędzmi zarobionymi na śmierci niewinnych ofiar tej wojny. Nie można usprawiedliwiać tego jakimkolwiek interesem ekonomicznym.

Apel Prezydium KK nr 1/20 ws. obrony godności i dobrego imienia św. Jana Pawła II

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Od wielu lat jesteśmy świadkami ataków różnych środowisk na osobę świętego  Jana Pawła II. Do  dewastacji Jego pomników dochodziło już wielokrotnie w przeszłości. Jednak w ostatnim czasie fala nienawiści wobec osoby Papieża-Polaka uległa wielkiemu nasileniu.
Pojawiły się nawoływania do likwidacji pomników, zmian nazw ulic, placów, a nawet usuwania  Jego imienia z publikacji. Działania te mają doprowadzić do zmiany wizerunku człowieka godnego najwyższego szacunku, w kogoś współwinnego odrażających przestępstw. Zarzuty stawiane przez środowiska lewackie oparte są na manipulacji i rozpowszechnianiu kłamstw.
W Polsce i na całym świecie jesteśmy świadkami próby przeprowadzenia rewolucji obyczajowej. Celem tej rewolucji jest „wyzwolenie” człowieka z wszelkich norm kulturowych, obyczajowych, godnościowych – zrównanie praw związków homoseksualnych z prawami małżeńskimi, w tym prawa do adopcji dzieci, prawa do aborcji na życzenie (a w przyszłości z pewnością eutanazji), czy edukacji seksualnej już w wieku wczesnoprzedszkolnym.
Przeszkodą na drodze do stworzenia „modelu nowego człowieka” jest tradycyjna rodzina oparta na wartościach chrześcijańskich, która swoje oparcie ma przede wszystkim w Kościele Katolickim. Stąd próba zniszczenia Kościoła, a nie da się tego w Polsce zrobić bez zniszczenia świętości Jana Pawła II.  Przewidział to już Kard. Stefan Wyszyński, który przestrzegał: „Jeśli przyjdą zniszczyć ten Naród, zaczną od Kościoła, gdyż Kościół jest siłą tego Narodu”.
Bez Jana Pawła II nie byłaby możliwa „Solidarność”, której papież patronował od samego początku. W robotniczych protestach roku 1980 widział nie tylko bunt przeciwko władzy w celu poprawy warunków życia. W „Solidarności” dostrzegał symbol przemian, które miały zmienić – i zmieniły -„oblicze tej ziemi”; przemian dokonanych metodami pokojowymi z poszanowaniem godności każdego człowieka. Ideały, na których zbudowana została „Solidarność” zawsze były bliskie Jego sercu.
Apelujemy do członków i sympatyków naszego Związku o odważną i cierpliwą postawę w obronie pamięci i świętości naszego Papieża. To jego pontyfikat obudził w nas „Solidarność”, która wywalczyła Polakom niepodległą i demokratyczną Ojczyznę.