Stanowisko XX KZD nr 3/2006 ws. strategii dla górnictwa

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do rządu RP o odrzucenie w całości sygnowanej przez Ministra Gospodarki Strategii dla górnictwa węgla kamiennego na lata 2007-2015.

Wnosimy jednocześnie o natychmiastowe zaprzestanie wprowadzania zmian organizacyjnych w polskim górnictwie. Takie działania doprowadzają bowiem do dramatycznej redukcji miejsc pracy w tej branży i w branżach kooperujących.

Stanowisko XX KZD nr 2/2006 ws. zaniechania przez rząd dialogu w sprawach istotnych dla marynarzy i rybaków morskich

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża zaniepokojenie i oburzenie
z powodu zaniechania przez rząd dialogu w sprawach niezwykle istotnych dla polskich marynarzy i rybaków morskich.

Niedotrzymywanie ustaleń i niezwoływanie od blisko roku posiedzeń Zespołu Trójstronnego ds. Żeglugi i Rybołówstwa Morskiego odbieramy jako brak woli strony rządowej prowadzenia dialogu społecznego w sektorze żeglugi i rybołówstwa morskiego. Brak trójstronnego dialogu i wspólnych działań na rzecz odbudowy nieistniejącej już polskiej morskiej floty i statków pod biało-czerwoną banderą traktujemy jako lekceważenie naszego głosu i sytuacji, w jakiej znajdują się polscy marynarze i rybacy.

Przyjmując z zadowoleniem i nadzieją fakt utworzenia nowego Ministerstwa Gospodarki Morskiej, z oburzeniem odnotowaliśmy, że minister powołał zespół ds. biało-czerwonej bandery bez przedstawicieli polskich marynarzy. Jeszcze większe nasze wzburzenie spowodowała informacja, że zespół ten bez naszego udziału pracuje nad założeniami nowej ustawy o pracy na morskich statkach handlowych.

Stanowczo domagamy się od rządu udziału i obecności reprezentantów Krajowej Sekcji Morskiej Marynarzy i Rybaków NSZZ „Solidarność” przy podejmowaniu tak ważnych dla marynarzy decyzji oraz powrócenia do dialogu społecznego w ramach prac Zespołu Trójstronnego ds. Żeglugi i Rybołówstwa Morskiego.

 Wielokrotnie i od wielu lat Krajowa Sekcja Morska Marynarzy i Rybaków NSZZ „Solidarność” dawała dowody swojego zaangażowania w walkę przeciwko tanim banderom na rzecz stworzenia warunków dla odbudowy polskiej narodowej floty handlowej oraz polepszenia sytuacji polskich marynarzy i rybaków.

Stanowisko XX KZD nr 1/2006 ws. gwarancji dla pracowników ochrony zdrowia

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” udziela pełnego poparcia dążeniom pracowników ochrony zdrowia do uzyskania trwałych, ustawowych rozwiązań dotyczących warunków zatrudniania i wynagradzania.

Doprowadzi to do normalizacji sytuacji w branży, zmniejszy pole konfliktów społecznych uciążliwych zarówno dla pracowników, jak i dla pacjentów. Stworzy szansę na podniesienie statusu zawodów medycznych, powstrzymanie procesu migracji i zapewni niezbędne poczucie bezpieczeństwa dla wszystkich.

Domagamy się od rządu RP i parlamentu zdynamizowania prac nad ustawowymi gwarancjami zatrudnienia i wynagradzania pracowników ochrony zdrowia, a od Komisji Krajowej udzielenia wszelkiego wsparcia i pomocy merytorycznej w realizacji tego zadania.

Wnosimy o uwzględnienie w budżecie państwa kwoty finansującej podwyżki dla pracowników ochrony zdrowia nieobjętych działaniem ustawy z dnia 22.07.2006 r.
o przekazywaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń.

Stanowisko XIX KZD nr 3/2005 ws. emerytur i rent z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz Karty Nauczyciela

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczą dezaprobatę wobec zapowiedzi premiera ustępującego rządu Marka Belki skierowania do Trybunału Konstytucyjnego Ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy – Karta Nauczyciela.

Pod przygotowanym przez NSZZ „Solidarność” projektem ustawy podpisało się ponad 150 tysięcy osób. Ustawa została poparta przez niemal wszystkie kluby parlamentarne. Podpisał ją również Prezydent RP. Ustępujący rząd ma jedynie obowiązki administracyjne i nie powinien podejmować decyzji w tak istotnych społecznie sprawach. Żądamy natychmiastowego odstąpienia od tych działań.

Jednocześnie Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” apeluje do kandydata na premiera rządu oraz formującej się koalicji o wskazanie ustępującemu premierowi jego roli i zażądania rezygnacji z wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego.

Stanowisko XIX KZD nr 2/2005 ws. sytuacji w polskiej służbie zdrowia

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” oczekuje, że naprawa systemu opieki zdrowotnej w Polsce znajdzie się wśród priorytetów przyszłego rządu i nowo wybranego parlamentu. Za niezbędne uznajemy zwiększenie nakładów finansowych na lecznictwo, wdrożenie natychmiastowych działań usprawniających pacjentom dostęp do świadczeń medycznych oraz poprawę warunków pracy i płacy pracowników zatrudnionych w służbie zdrowia. Działania te są konieczne ze względu na narastający problem migracji polskich lekarzy i pielęgniarek oraz coraz powszechniejszy deficyt w tych grupach zawodowych na polskim rynku pracy.

Należy niezwłocznie zahamować proces dzikiej prywatyzacji zagrażający bezpieczeństwu zdrowotnemu obywateli oraz wprowadzić mechanizmy oddłużania placówek ochrony zdrowia. Wszelkie przekształcenia zakładów opieki zdrowotnej zmierzające do uzupełnienia oferty publicznej służby zdrowia powinny odbywać się z zachowaniem zasad, jakie obowiązywały przy przekształceniach przedsiębiorstw państwowych.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” uznaje lecznictwo uzdrowiskowe za integralną część powszechnej ochrony zdrowia. Finansowanie i dostępność polskich uzdrowisk dla pacjentów powinny pozostać przynajmniej na obecnym poziomie.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” oczekuje szybkiego rozpoczęcia dialogu społecznego, w celu poprawy działania polskiego lecznictwa i sytuacji pracowników ochrony zdrowia.

Stanowisko XIX KZD nr 1/2005 ws. przemian ustrojowych w Polsce w XXV rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” docenia, że tak wiele różnych środowisk w Polsce i na świecie – w trakcie obchodów XXV rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych i powstania NSZZ „Solidarność” – uznaje doniosłość tych wydarzeń rozpoczynających pokojowy rozpad komunizmu i niosących wolność Polsce i wielu innym krajom.

Przypominamy, że obok idei wolności, Sierpień niósł wielkie przesłania moralne i społeczne. Bez odniesienia się do wartości, o których tak wiele nauczał Jan Paweł II, nie sposób zrozumieć i wytłumaczyć fenomenu „Solidarności”. Nie mamy wątpliwości, że właśnie brak postępu w tych sferach jest dziś źródłem wielkiego rozgoryczenia, utraty poczucia bezpieczeństwa i – niekiedy – bolesnego poczucia zdrady.

Wolny rynek pozbawiony zasady solidaryzmu nie rozwiąże polskich problemów transformacji.

Dlatego, wobec toczącej się dyskusji o przyszłości Polski, XIX Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” z całą mocą stwierdza:

  • NSZZ „Solidarność” opowiada się za Polską budowaną na gruncie wartości chrześcijańskich i katolickiej nauki społecznej, w oparciu o ideały wolności
    i godności osoby ludzkiej, z których zrodził się nasz Związek;
  • NSZZ „Solidarność” opowiada się za rozwojem Polski w oparciu
    o Europejską Kartę Społeczną, z poszanowaniem fundamentalnych praw człowieka
    i prawa pracowników do godnej pracy i godziwej płacy;
  • NSZZ „Solidarność” sprzeciwia się kontynuowaniu liberalnych eksperymentów prowadzących do łamania praw i godności ludzkiej oraz rozwarstwienia społecznego.

 NSZZ „Solidarność” oczekuje od parlamentu, rządu i prezydenta działania według tych zasad.

Stanowisko XVII KZD nr 12/2004 ws. rozwiązania parlamentu

Afery, korupcja, postępujący rozkład władzy, rekordowe bezrobocie, tolerowanie łamania praw pracowniczych i doprowadzenie do katastrofy służby zdrowia to opłakany skutek rządów SLD-UP.

Polski nie stać na przedłużanie reanimacji politycznych bankrutów – rządu
i parlamentu.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się natychmiastowego rozwiązania obecnego parlamentu i rozpisania wyborów.

Stanowisko XVII KZD nr 11/2004 ws. ograniczenia finansowania partii politycznych ze środków budżetu państwa

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się radykalnego ograniczenia finansowania partii politycznych ze środków budżetowych państwa. W dobie postępującej pauperyzacji społeczeństwa znaczna jego część żyje w skrajnej biedzie. Przy braku środków finansowych na zdrowie, oświatę i pomoc społeczną finansowanie partii politycznych z budżetu państwa jest głęboko nieetyczne.

Rządzące partie polityczne do dziś nie rozwiązały najważniejszych problemów społecznych; przez 15 lat nie poprawiły warunków życia ogromnej części społeczeństwa. Całe grupy społeczne utraciły bezpieczeństwo socjalne.

Dziś szacunek dla ludzi bez pracy, dla ludzkiej biedy wymaga – zwłaszcza od polityków – przykładów działania prospołecznego.