Tag: Stanowisko

19-20 lutego 2008 (1-8/08)

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Uchwała KK nr 1/08
ws. Roku Ojca Świętego Jana Pawła II

W tym roku mija 30-rocznica wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Świętego Piotra. W związku z tym, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” ogłasza rok 2008 Rokiem Ojca Świętego Jana Pawła II.

Pragniemy, aby ten czas był dla nas okresem ponownego rozważenia słów, które do nas wielokrotnie kierował. Zwłaszcza czujemy się zobowiązani do realizacji „testamentu”, za który uważamy słowa wypowiedziane do nas podczas ostatniego spotkania z Duchowym Ojcem Solidarności, 11 listopada 2003 roku.

Uchwała KK nr 2/08
ws. negocjacji w ramach TK ds. S-G

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia, że Związek przystąpi do negocjacji w ramach Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych bez żadnych warunków wstępnych ze strony rządowej wg tematów przedstawionych w stanowisku KK nr 5/08 ws. postulatów NSZZ „Solidarność” (w zał.).

Jednocześnie Komisja Krajowa domaga się wycofania z sejmowej komisji nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” projektów dotyczących prawa pracy i przekazanie ich do Trójstronnej Komisji.

W przypadku braku wynegocjowania konkretnych i satysfakcjonujących nas rozwiązań Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podejmie statutowe działania w obronie niezbywalnego prawa pracowników do godnej płacy i bezpiecznej pracy.

Uchwała KK nr 3/08
ws. wykonania budżetu za 2007 rok.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zatwierdza sprawozdanie z wykonania budżetu KK za 2007 rok.

Uchwała KK nr 4/08

(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 5/08

(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 6/08

(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 7/08
ws. przyjęcia budżetu KK na 2008 rok

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” przyjmuje budżet KK na 2008 rok.

Uchwała KK nr 8/08
ws. terminu XXII KZD

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia, że zwyczajna sesja Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” odbędzie się w terminie 9-10 października 2008 r.

Stanowisko KK 4/08
ws. współpracy MKZZ z ACFTU

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca się do sekretarza generalnego MKZZ Guya Rydera, aby w ramach mandatu udzielonego mu w przez Radę Generalną, poszukiwał sposobów nawiązania kontaktu z Wszechchińską Federacją Związków Zawodowych. (ACFTU) w oparciu o „Deklarację Zasad” obowiązującą w MKZZ.

Raport na temat Chin przedstawiony na waszyngtońskim posiedzeniu Rady Generalnej w grudniu 2007 r. nie pozostawia cienia wątpliwości co do natury ACFTU stwierdzając, że jest to „organizacja sterowana i kontrolowana przez państwo i jako taka nie może być autentycznym przedstawicielem pracowników, przeciwnie, jest integralną częścią systemu, który odmawia pracownikom ich podstawowych praw”, m.in. zgadzając się na odmowę rządu ratyfikacji podstawowych Konwencji MOP nr 87 dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych i 98 dotyczącej stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych. Ponadto raport potwierdza, że ACFTU „jest na mocy statutu obowiązana uznawać wiodącą rolę Partii Komunistycznej”. Wobec tak ogromnej niekompatybilności zasad ACFTU i MKZZ, nie dziwi, że faza „krytycznego dialogu”, nie przyniosła żadnego postępu na polu praw człowieka i praw związkowych w Chinach, a następnie przerodziła się w bojkot MKZZ zarządzony przez ACFTU w roku 2005, po przegranych przez tę organizacje wyborach do Rady Administracyjnej MOP. Jest zrozumiałe, że bojkot ten stanowi problem dla organizacji z krajów, których przedsiębiorstwa inwestują w Chinach, ten problem nie może jednak stanowić pretekstu do sprzeniewierzenia się naszym zasadom.

Rzeczywistym problemem, zarówno dla międzynarodowego ruchu związkowego jak i przede wszystkim dla pracowników chińskich, nie jest bowiem bojkotowanie MKZZ przez ACFTU lecz brak niezależnej i demokratycznej reprezentacji pracowniczej w Chinach i problem nieprzestrzegania przez ten kraj praw człowieka i międzynarodowych standardów pracy. Dlatego też szantaż ACFTU nie może być skuteczny, a oczekiwanie, że MKZZ ulegnie żądaniu zastąpienia w Radzie Administracyjnej MOP przedstawiciela niezależnej i demokratycznej organizacji członkowskiej MKZZ przez delegata organizacji podporządkowanej statutowo Chińskiej Partii Komunistycznej jest absurdalne, nawet gdyby ACFTU nadal okazywała agresywną wrogość wobec propozycji podjęcia dialogu z MKZZ.

Chiny są ogromnym krajem o wspaniałej historii i wielkich tradycjach, krajem, który obecnie doświadcza wielu dobrodziejstw, ale również i trudności związanych z globalizacją. Kongres założycielski MKZZ, który odbył się w Wiedniu w listopadzie 2006 r. uznał w swej deklaracji programowej, iż jednym z najważniejszych wyzwań globalizacji jest zagwarantowanie powszechnego poszanowania podstawowych praw pracowniczych. W pracy na rzecz osiągnięcia tego celu ACFTU mogłaby odgrywać kluczową role we współpracy z MKZZ, a także w Radzie Administracyjnej MOP. Istnieje bowiem droga, która może ACFTU doprowadzić do Rady Administracyjnej. Wystarczy podjąć dialog z MKZZ, zadeklarować publicznie wsparcie dla kampanii na rzecz przestrzegania przez Chiny praw człowieka i międzynarodowych standardów pracy, przeprowadzić demokratyzację struktur i domagać się swej politycznej niezależności.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” deklaruje swoje pełne wsparcie dla sekretarza generalnego MKZZ zarówno w jego wysiłkach podjęcia partnerskiego dialogu z ACFTU, jak i promocji podstawowych zasad demokratycznego i niezależnego ruchu związkowego, międzynarodowych standardów pracy i praw człowieka. Kryzys chiński stanowi pierwszy poważny test dla tożsamości, siły i spoistości nowej organizacji jaką jest MKZZ.

Wraz z sekretarzem generalnym uczynimy wszystko, aby rozwiązanie tego kryzysu wzmocniło i skonsolidowało MKZZ.

Stanowisko KK nr 5/08
ws. postulatów NSZZ „Solidarność”

Przetaczająca się przez Polskę fala protestów to rezultat słabości dialogu społecznego i owoc trwającego latami niedoceniania reprezentatywnych partnerów społecznych. To również efekt rozbudzonych oczekiwań wywołanych wzrostem gospodarczym, przyrostami płac niektórych grup zawodowych i obietnicami wyborczymi polityków.

Wzrostowi gospodarczemu i w ślad za tym przyrostowi dochodu narodowego w tysiącach zakładów pracy towarzyszyły negocjacje zakończone porozumieniami przynoszącymi rejestrowany przyrost płac. Takiego dialogu zabrakło tam, gdzie faktycznym pracodawcą jest państwo lub samorządy, a o wysokości zarobków przesądzają arbitralne decyzje urzędników i uchwalane budżety. Dla dużych grup pracowników pozamykano ścieżki dialogu. Skoro nie ma innej drogi, niekontrolowane protesty w tych miejscach nikogo nie powinny dziwić i oburzać.

Dialog społeczny to swoisty system bezpieczeństwa dla państwa i gospodarki. W Polsce ten system zawodzi. Tym bardziej zdumienie budzą głosy wzywające do psucia tego systemu jeszcze bardziej. Zamiast wzmacniać, chce się osłabiać partnerów społecznych.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” uznając dialog za podstawową formę rozwiązywania napięć społecznych przedstawia następujące postulaty:

I. Wzrost wynagrodzeń, w tym płacy minimalnej

Polsce przeciętne i minimalne wynagrodzenie za pracę należy do najniższych w Unii Europejskiej. Wzrost płac jest zdecydowanie wolniejszy niż zwiększenie wydajności pracy i wzrost gospodarczy. Pozornie sprzyja to inwestycjom zagranicznym ze względu na niskie koszty pracy, w praktyce jednak prowadzi do zahamowania popytu na rynku wewnętrznym i zamrożenia powstawania nowych miejsc pracy. Ponadto sprzyja emigracji osób wykształconych i przygotowanych zawodowo oraz powoduje ograniczenie rozwoju wiodących dziedzin gospodarki, czyniąc z nas obszar taniej siły roboczej.

W związku z tym KK wnosi o:

  1. Wypracowanie (w Umowie społecznej, w Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych bądź w sejmowej Komisji Pracy oraz Polityki Społecznej) harmonogramu zwiększenia minimalnego wynagrodzenia w relacji do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej . Relacja ta zgodnie z celem nowelizacji ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę poprzez stopniowe podwyższanie wysokości minimalnego wynagrodzenia osiągnąć ma poziom 50% wynagrodzenia przeciętnego.
  2. Podjęcie działań legislacyjnych (Umowa społeczna, Komisja Trójstronna ds. Społeczno-Gospodarczych) w celu likwidacji zapisu art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, dopuszczającego wysokość wynagrodzenia pracownika w okresie pierwszego roku jego pracy na poziomie 80% wysokości minimalnego wynagrodzenia.
  3. Uchylenie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców (tzw. neopopiwku), która ogranicza swobodę negocjacji między związkami zawodowymi i pracodawcami.
  4. Wobec powiększającej się różnicy przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw i państwowej oraz samorządowej sferze budżetowej konieczne jest przywrócenie zasady wypracowanej podczas negocjacji Paktu o Przedsiębiorstwie Państwowym, że wzrost wynagrodzeń w tych branżach nie powinien być niższy od wskaźnika inflacji powiększonego o połowę wzrostu realnego PKB.
  5. Wprowadzenia systemowych rozwiązań, w tym ustawowych gwarancji dla godziwej płacy i warunków pracy w publicznej służbie zdrowia w celu ograniczenia migracji w zawodach medycznych i zapewnienia równego dostępu do usług medycznych.

II. Obrona praw pracowniczych i związkowych oraz zapewnienie bezpieczeństwa ekonomicznego osób po zakończeniu aktywności zawodowej

Godność i podmiotowość pracownika w środowisku pracy to warunek jego aktywności zawodowej, wydajności i rozwoju. Ich zagrożeniem są patologie w zakresie czasu pracy, stosunku pracy (patologie samozatrudnienia i wielokrotnych umów na czas określony, w tym praca wyłącznie przez agencje pracy tymczasowej, praca „na czarno”) czy wreszcie relacji w środowisku pracy (dyskryminacja, mobbing), bezpieczeństwa pracy oraz zabezpieczenia społecznego (emerytury).

Wobec pogłębiającego się kryzysu finansowego systemu emerytalnego i opieki zdrowotnej Komisja Krajowa proponuje zawarcie umowy mającej na celu promowanie stałego zatrudnienia i przeciwdziałania fałszywemu samozatrudnieniu i zatrudnieniu na czas określony.

Zagwarantowana w Konstytucji wolność zrzeszania się jest fundamentalnym prawem człowieka, a wolność związkowa jest jedną z podstawowych wolności publicznych w zbiorowych stosunkach pracy państw demokratycznych. NSZZ „Solidarność” będzie zdecydowanie sprzeciwiał się łamaniu praw związkowych i ograniczaniu swobodnego działania Związku w zakładzie pracy. Komisja Krajowa opowiada się za wzmocnieniem reprezentatywności partnerów społecznych w tym związków zawodowych.

1. Zapewnienie bezpieczeństwa i stabilizacji zatrudnienia poprzez:

  1. nowelizację art. 251 i 38 kp poprzez ograniczenie dopuszczalnego okresu zatrudnienia na czas określony do 18 miesięcy oraz wprowadzenie zasady uzasadniania i obowiązku konsultacji związkowej zamiaru wypowiedzenia umów na czas określony zawartych na okres dłuższy niż 12 miesięcy;
  2. wypracowanie i wprowadzenie nowej definicji „samozatrudnienia”;
  3. wprowadzenie solidarnej partycypacji wszystkich ubezpieczonych w kosztach utrzymania systemu ochrony zdrowia w zależności od uzyskiwanego dochodu, a nie rodzaju zatrudnienia;
  4. nowelizację ustawy o pracy tymczasowej w celu poprawy sytuacji pracowników tymczasowych;
  5. ochronę niezależności działaczy związkowych, w tym utrzymanie ustawowej ochrony przed zwolnieniem z pracy;
  6. nowelizację ustaw warunkujących prawomocnym wyrokiem sądu pracy rozwiązanie umowy o pracę z działaczem związkowym, członkiem rady pracowników i społecznym inspektorem pracy podlegającym ustawowej ochronie przed zwolnieniem.

2. Dialog społeczny na rzecz rozwoju poprzez:

  1. wzmocnienie dialogu społecznego na poziomie krajowym, branżowym, wojewódzkim i powiatowym, w tym realne wzmocnienie Wojewódzkich Komisji Dialogu Społecznego, utworzenie Powiatowych Komisji Dialogu Społecznego oraz podjęcie rzeczywistego dialogu w ramach zespołów branżowych funkcjonujących przy Komisji Trójstronnej (w tym przestrzeganie podpisanych umów i porozumień wraz z wprowadzeniem sankcji za ich łamanie);
  2. zmiany ustawy o Komisji Trójstronnej, aby jej działalność przynosiła wymierne efekty i skuteczniej realizowała idee dialogu społecznego;
  3. powołanie Rzecznika Dialogu Społecznego w celu skuteczniejszego rozwiązywania konfliktów i unikania długotrwałych i kosztownych postępowań sądowych („arbitraż społeczny”);
  4. poparcie dla stosowania dobrych praktyk i zasad społecznie odpowiedzialnego biznesu i uwzględnienie tych zasad w ustawie o zamówieniach publicznych.

3. Działania na rzecz bezpiecznej pracy i przestrzegania prawa pracy oraz uczciwej konkurencji

  1. dążenie do osiągania standardów europejskich w tworzeniu bezpiecznych warunków pracy, a tam, gdzie to możliwe, ich egzekwowanie m.in. w ramach negocjacji układowych;
  2. wprowadzenie ustawowego zakazu handlu w niedziele.

4. Ustawowe zaostrzenie sankcji za naruszenia praw związkowych, w tym szczególnie za niezgodne z polskim prawem przeciwdziałanie powstawaniu organizacji związkowych.

5. Wprowadzenie rozwiązań zawartych w europejskich porozumieniach ramowych na rzecz likwidacji dyskryminacji, mobbingu, przemocy i ograniczenia stresu w miejscu pracy.

6. Wsparcie dla zawierania ponadzakładowych i podnoszenia standardów zakładowych układów zbiorowych pracy.

7. Wprowadzenia ustawy o obowiązkowym ubezpieczeniu od ryzyka bezrobocia.

8. Utrzymanie uprawnień do obniżonego wieku emerytalnego osób zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

9. Bezwzględne przestrzeganie ustawowych gwarancji prawidłowej konsultacji z partnerami społecznymi procesu legislacyjnego wraz z ustawową zasadą pisemnego uzasadnienia przez organy administracji państwowej odrzucenia uwag Związku zgłaszanych do opiniowanych dokumentów, a także:

  1. zagwarantowanie przez rząd dostępu do projektów, dokumentów, analiz UE w języku polskim;
  2. umożliwienie partnerom społecznym opiniowanie stanowisk rządu wobec projektów dokumentów instytucji europejskich, a także sprawozdań rządu w zakresie wykonania programów europejskich, w tym odnowionej Strategii Lizbońskiej;
  3. przesyłanie projektów rządowych programów gospodarczych z analizą ich wpływu na rynek pracy.

10. Niezwłoczne rozpoczęcie prac nad ratyfikacją art. 4.1 zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej.

11. Działanie na rzecz ratyfikacji Konwencji MOP w zakresie:

  1. polityki zatrudnienia i właściwej obsługi rynku pracy: nr 88 – dot. organizacji służb zatrudnienia,150 – dot. roli, zadań i organizacji administracji,168 – dot. popierania zatrudnienia i ochrony przed bezrobociem wraz z odpowiednimi zaleceniami nr 83, 151 i 176.
  2. ochrony pracowników: nr 156 – dot. równości szans i równego traktowania pracowników obu płci; 158 – dot. rozwiązania stosunku pracy z inicjatywy pracodawcy; 173 – dot. ochrony roszczeń pracowników w wypadku niewypłacalności pracodawcy; 183 – dot. ochrony macierzyństwa wraz z odpowiednimi zaleceniami: nr 165, 166, 180 i 191.
  3. ochrony migrantów: nr 97 – dot. pracowników migrujących; 143 – dot. migracji w niewłaściwych warunkach oraz popierania równości szans i traktowania pracowników migrujących; 181 – dot. prywatnych biur pośrednictwa pracy wraz z zaleceniami: nr 86, 151 i 188.

Stanowisko KK nr 6/08
ws. Dni Honorowego Krwiodawstwa

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zgodnie z uchwałą nr 10 XIX KZD w Wasilkowie i uchwałą KK nr 1/08 ws. Roku Ojca Świętego Jana Pawła II ogłasza w terminie od 2 do 16 kwietnia 2008 r. Dni Honorowego Krwiodawstwa NSZZ „Solidarność”.

Przypominamy o tym wszystkim członkom i sympatykom naszego Związku i zachęcamy do podzielenia się tym najcenniejszym darem życia, który człowiek może dać drugiemu człowiekowi.

23 stycznia 2008

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Stanowisko KK nr 1/08
ws. zagrożenia realizacji Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zaniepokojenie zapowiadanym przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego ograniczeniom w realizacji Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej.

Program Operacyjny Rozwój Polski Wschodniej, od wielu lat postulowany przez NSZZ „Solidarność”, uruchomiony w 2007 r., jest jednym z instrumentów polityki regionalnej, stanowi dodatkowy element wsparcia z funduszy strukturalnych rozwoju społeczno-gospodarczego obszarów Polski Wschodniej. W ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej mają być realizowane projekty o kluczowym znaczeniu dla rozwoju gospodarczego pięciu województw: warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, lubelskiego, świętokrzyskiego i podkarpackiego. Realizacja tego programu, szczególnie trzech osi priorytetowych: „Nowoczesna gospodarka”, „Infrastruktura społeczeństwa informacyjnego” oraz „Infrastruktura transportowa” może przynieść bardzo pozytywne efekty dla gospodarki całego kraju.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” domaga się od Rządu RP wsparcia dla pełnej realizacji tego programu.

Stanowisko KK nr 2/08
ws. systemowych negocjacji płacowych w sferze budżetowej

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” jest zaniepokojona brakiem realnych propozycji ze strony władz rozwiązania narastającej fali konfliktów społecznych na tle uzasadnionych roszczeń płacowych, gdy każdy rozwiązany konflikt generuje kolejne wśród pracowników, którzy czują się pominięci.

Jest szczególnie uprawnione, aby w grupach zawodowych utrzymywanych z podatków lub powszechnych obowiązkowych składek, wzajemne relacje płacowe oraz ich stosunek do średniej płacy krajowej były społecznie akceptowane. Narastające napięcia i konflikty płacowe stają się głównym zagrożeniem dla spokoju społecznego, a w ślad za tym dla rozwoju kraju. Stanowią one też realne zagrożenie konstytucyjnych uprawnień obywateli do powszechnej ochrony zdrowia czy edukacji.

Komisja Krajowa zdecydowanie sprzeciwia się oszczędnościom budżetowym kosztem pracowników usług publicznych. Rozwój gospodarczy, wzrost dochodu narodowego oraz idący w ślad za nim wzrost płac niektórych grup zawodowych – powinny wyrównywać istniejące różnice i zmniejszać rozwarstwienie społeczne.

Komisja Krajowa proponuje, aby wzorem sprawdzonych rozwiązań przyjętych już w okresie międzywojennym, przystąpić do opracowania systemu wynagrodzeń łączącego ze sobą płace wszystkich grup zawodowych w szeroko rozumianej sferze budżetowej i parabudżetowej, w tym – tak ważnej dla rozwoju – nauki i szkolnictwa wyższego, według wynegocjowanych i ustalonych proporcji, w odniesieniu do średniej płacy w gospodarce narodowej.

Równocześnie Komisja Krajowa zwraca się do wszystkich pracowników w Polsce o organizowanie się w NSZZ „Solidarność”. Tylko wtedy możemy skutecznie zabiegać o realizację praw pracowniczych dla wszystkich grup zawodowych.

Stanowisko KK nr 3/08
ws. sytuacji w ochronie zdrowia

Wobec narastającego w społeczeństwie poczucia zagrożenia, spowodowanego pogłębiającym się chaosem w służbie zdrowia i trwającymi napięciami społecznymi, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” uważa, że:

  1. Pacjent i jego bezpieczeństwo to nadrzędna wartość wszelkich podejmowanych działań.
  2. NSZZ „Solidarność” nie wyraża zgody na formułę tzw. współpłacenia, jako łamiącą konstytucyjną zasadę równego dostępu do świadczeń. Bez doprowadzenia do solidarnej partycypacji wszystkich ubezpieczonych w kosztach utrzymania systemu ochrony zdrowia w zależności od uzyskiwanego przez nich dochodu, nie będzie zgody Związku na podnoszenie składek zdrowotnych.
  3. Tolerując zawieranie porozumień płacowych tylko przez jedną grupę zawodową w sposób dyskryminujący pozostałych pracowników służby zdrowia, rząd przyczynia się do pogłębiania napięć społecznych i chaosu w systemie. Rodzi się niepokój, że to celowe działanie obliczone na całkowitą destabilizację systemu po to, żeby w sytuacji rozkładu wprowadzać rozwiązania dzisiaj nie akceptowane społecznie.
  4. Kompetencją i odpowiedzialnością rządu jest takie zorganizowanie funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej, które zapewni obywatelom równy dostęp do świadczeń. Dlatego wzywamy rząd do niezwłocznych negocjacji z partnerami społecznymi systemu wynagrodzeń w publicznej służbie zdrowia określającego relację wynagrodzeń pomiędzy poszczególnymi grupami zawodowymi w odniesieniu do średniej płacy krajowej. Wzywamy w imię odpowiedzialności rządu za pokój społeczny, funkcjonowanie systemu i bezpieczeństwo zdrowotne obywateli.
  5. Jednocześnie Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zdecydowanie sprzeciwia się próbom przeforsowania przez rządzącą koalicję rozwiązań legislacyjnych z pominięciem instytucjonalnych i wymaganych prawem konsultacji społecznych.

Komisja Krajowa, popierając akcję protestacyjną Krajowej Sekcji Służby Zdrowia NSZZ „Solidarność”, podejmie wszelkie statutowe działania, aby stanowisko Związku zostało uwzględnione w przyjmowanych rozwiązaniach.

Stanowisko KK nr 15/07 ws. wieku emerytalnego kobiet

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” uważa, że wiek emerytalny kobiet powinien być utrzymany na dotychczasowym poziomie.
Właściwym – zdaniem KK – rozwiązaniem jest zachowanie dotychczasowego wieku emerytalnego i prawo ubezpieczonej osoby do samodzielnego podjęcia decyzji, czy po osiągnięciu wieku uprawniającego do przejścia na emeryturę chce kontynuować pracę. Samo osiągniecie wieku emerytalnego nie może być podstawą do zwolnienia z pracy. Wysokość świadczenia emerytalnego kobiet będzie niższa niż świadczenie mężczyzn. Jednak rozwiązania tego problemu nie można zawężać wyłącznie do kwestii wieku pomijając pozostałe czynniki wynikające z sytuacji kobiet na rynku pracy. Od momentu wprowadzenia zmian w systemie emerytalnym NSZZ „Solidarność” domaga się, aby w pracach nad systemem zabezpieczeń społecznych brany był pod uwagę wpływ godzenia życia zawodowego i rodzinnego na sytuację zawodową, a w efekcie emerytalną kobiet.
Szczególnie istotne jest powiązanie składki ZUS odprowadzanej w czasie urlopu wychowawczego z wysokością przeciętnego wynagrodzenia. KK NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę na fakt, iż wszelkie zmiany w systemie ubezpieczeń społecznych powinny być wprowadzane w oparciu o szeroki konsensus społeczny i winny być bezwzględnie przedmiotem uzgodnień na etapie powstawania ich założeń.

Stanowisko KK nr 14/07 ws. połączenia „Poltegor-Instytut” Instytutu Górnictwa Odkrywkowegoz Głównym Instytutem Górnictwa

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z niepokojem i dezaprobatą przyjęła decyzję podjętą w dniu 19.10.2007 r. przez Ministra Gospodarki ws. połączenia Instytutu Górnictwa Odkrywkowego „Poltegor-Instytut” z Głównym Instytutem Górnictwa (Dz.U. nr 205, poz. 1487). Rozporządzenie zostało przyjęte pomimo wielu negatywnych ocen i ustaleń m.in. Zespołu Trójstronnego ds. Branży Węgla Brunatnego i Rady Naukowej Instytutu „Poltegor”. Rezultatem rozporządzenia jest możliwość utraty blisko 80 miejsc pracy dla fachowców ludzi nauki z ogromnym doświadczeniem i dorobkiem naukowym z zakresu górnictwa odkrywkowego. Instytut ten pracuje na rzecz ponad 1000 kopalń odkrywkowych, kamieniołomów itp. Pracownicy Instytutu podjęli dramatyczną obronę miejsc pracy, rozpoczynając od 10.12.2007 r. protest głodowy.
Wyrażamy stanowczy protest przeciwko naruszaniu konstytucyjnego prawa związku zawodowego do współuczestniczenia w procesie tworzenia aktów prawnych i łamaniu zasad dialogu społecznego. Domagamy się od władz przestrzegania prawa i poszanowania partnerów społecznych oraz uchylenia wydanego niezgodnie z prawem rozporządzenia.
Zwracamy się do Rządu RP o uchylenie tego rozporządzenia. KK NSZZ „Solidarność” w pełni popiera akcję protestacyjną i wszystkie działania podejmowane przez Organizację Zakładową NSZZ „Solidarność” „Poltegor – Instytut” Instytutu Górnictwa Odkrywkowego.

Stanowisko KK nr 13/07 ws. tysięcznego numeru Tygodnika Solidarność

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża swoje uznanie i podziękowanie dla wszystkich osób współtworzących tysiąc numerów Tygodnika Solidarność na przestrzeni 26 lat. Tygodnik wpisał się na trwałe w historię wolnych mediów w Polsce. Pozostał też wierny idei wolności, solidarności i walki o godność zwykłego człowieka. Do dzisiaj jest jednym z nielicznych rynkowych tytułów prasowych promujących debatę o problemach społecznych i pracowniczych.
Komisja Krajowa dziękuje obecnej redakcji Tygodnika za pracę na rzecz dialogu i spraw pracowniczych. To praca ważna i wyjątkowa, choć nie zawsze doceniana.
Przy okazji tysięcznego numeru Tygodnika Solidarność Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podkreśla wagę publicznej debaty o kluczowych sprawach społecznych, istotnych dla milionów Polaków.

Stanowisko KK nr 12/07 ws. wydarzeń w Birmie

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

NSZZ „Solidarność” z głębokim niepokojem obserwuje wydarzenia, które w ostatnim czasie mają miejsce w Birmie.
Dążenie obywateli do poszanowania ich podstawowych praw jest fundamentalnym prawem każdego człowieka zagwarantowanym w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, której zapisów Birma zobowiązała się przestrzegać, przystępując do Organizacji Narodów Zjednoczonych w 1948 r.
Jednak od wielu lat Birmańczycy pozbawieni są podstawowego prawa do organizowania się w miejscu pracy oraz zmuszani są do pracy przymusowej w obozach. Władze wojskowe Birmy tym samym naruszają podstawowe konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy, tj. konwencję 87 oraz 105.
Dążenia społeczeństwa birmańskiego do poprawy swojej sytuacji politycznej i ekonomicznej uznajemy za uprawnione i słuszne, wyrażając jednocześnie nasze poparcie i naszą solidarność z wszystkimi Birmańczykami, którzy żądają demokratycznych zmian.
Zdecydowanie protestujemy przeciwko rozlewowi krwi i stosowaniu represji wobec obywateli, którzy w sposób pokojowy domagają się poprawy swojego bytu. Oczekujemy zaprzestania stosowania siły, uwolnienia wszystkich zatrzymanych oraz umożliwienia swobodnej działalności przywódcom opozycji demokratycznej Birmy.
Zwracamy się do wszystkich przywódców politycznych, związkowych, do instytucji i organizacji społecznych na świecie, aby nie pozostawali obojętni na wydarzenia w Birmie, aby potępiły reżim, którego jedyną metodą postępowania wobec własnych obywateli jest stosowanie przemocy, aby dały wyraz solidarności z krajem, który tej solidarności potrzebuje.

Stanowisko KK nr 10/07 ws. kampanii „Polska Przyjazna Pracownikom”

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

XXI Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” jednoznacznie opowiedział się za budową Polski przyjaznej pracownikom, w której rozwój gospodarczy staje się źródłem poprawy warunków życia pracowników i ich rodzin oraz systematycznego zmniejszania sfery ubóstwa i wykluczenia społecznego grup najsłabszych. Określił też najważniejsze filary takiego państwa. Rozpoczynając kampanię społeczną na rzecz Polski przyjaznej pracownikom, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wzywa wszystkich aspirujących do rządzenia krajem o odniesienie się do tego programu, a w szczególności do działań na rzecz stałego zatrudnienia jako podstawy bezpieczeństwa pracownika i firmy oraz na rzecz zapewnienia bezwzględnego przestrzegania konstytucyjnego prawa do zrzeszania się w związki zawodowe jako fundamentu dialogu społecznego.
Komisja Krajowa podkreśla, że to właśnie stałe zatrudnienie i systematyczny wzrost płac najskuteczniej zapobiegną rosnącej i groźnej dla gospodarki emigracji zarobkowej. Stałe zatrudnienie to także gwarancja bezpieczeństwa emerytalnego pojedynczego pracownika
i całego systemu ubezpieczeń, podobnie jak zapewnienie płacy godziwej.
Jednoznacznej odpowiedzi wymaga też kwestia ochrony prawa do zrzeszania się. Nie ma dialogu społecznego w kraju, w którym za zakładanie organizacji związkowych wyrzuca się z pracy. Potrzebne są deklaracje zaostrzenia prawa, które będzie skutecznie zniechęcało do tego typu praktyk.
Kampania „Polska przyjazna pracownikom” nie skończy się w dniu wyborów parlamentarnych. Apelujemy do wszystkich członków NSZZ „Solidarność” o udział w wyborach i oddanie głosu na kandydatów i ugrupowania, które dotychczas realizowały te założenia i opowiedzą się za „Polską przyjazną pracownikom” także w swoich deklaracjach programowych.

Stanowisko XXI KZD nr 6/2007 ws. sposobu prywatyzacji spółek Skarbu Państwa oraz innych zakładów pracy

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża sprzeciw wobec prywatyzacji spółek Skarbu Państwa i innych zakładów pracy bez zabezpieczenia interesów pracowniczych w postaci podpisanego przez inwestora i związki zawodowe pakietu gwarancji pracowniczych.

Przykładem nieliczenia się z pracownikami jest sprzedaż HSW Zakład Sprężynowania sp. z o.o. w Stalowej Woli, Fortum Częstochowa, Spółek Grupy Kapitałowej Zarządu Morskiego Portu Gdynia.

Domagamy się wprowadzenia takich uregulowań prawnych, aby wynegocjowany
i podpisany z zakładowymi organizacjami związkowymi pakiet gwarancji pracowniczych był integralną częścią umowy prywatyzacyjnej.

Stanowisko XXI KZD nr 5/2007 ws. sytuacji w sektorze paliwowo-energetycznym

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” w związku z napiętą sytuacją w sektorze paliwowo-energetycznym, żąda realizacji podpisanych przez Rząd RP porozumień.

Domagamy się przyjęcia w trybie pilnym przez Sejm RP ustawy o konwersji akcji pracowniczych. W przypadku nie przyjęcia ww. ustawy, zwracamy się do Premiera RP o podpisanie stosownego porozumienia ze związkami zawodowymi.

Stanowisko XXI KZD nr 4/2007 ws. odwołania z funkcji Prezesa Radia Opole

Napisany w dniu | przez Sekretariat Prezydium

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża swój stanowczy sprzeciw i oburzenie spowodowane wulgarnym zachowaniem Prezesa Radia Opole SA., który jako osoba kierująca mediami powinien w sposób szczególny reprezentować etyczną postawę. KZD oczekuje, że w Polsce, gdzie po tylu latach przywrócono podmiotowość człowieka, takie zachowanie spotka się z jednoznaczną krytyką, a w konsekwencji decyzją odsuwającą pozbawionego elementarnej kultury człowieka od tak odpowiedzialnej funkcji. Wobec powyższego, delegaci oczekują podjęcia przez Radę Nadzorczą Radia Opole S.A. i Krajową Radę Radiofonii i Telewizji natychmiastowych działań dyscyplinarnych wobec Prezesa, którego zachowanie narusza nie tylko podstawowe prawa pracownicze, ale przede wszystkim przeczy idei praworządności i jest brakiem szacunku dla ludzi pracy.

Krajowy Zjazd Delegatów apeluje do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji o większą dbałość i odpowiedzialność przy doborze kadry kierującej mediami publicznymi w Polsce.