Stanowisko KK nr 6/15 w 35. rocznicę powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”

W 1980 roku, po 35 latach życia w kraju totalitarnego reżimu, rządzonym przez partię, która jedynie z nazwy była robotniczą, ludzie powiedzieli dość! Dość niskich zarobków, stania w kolejkach, braku mieszkań, przedszkoli, złej służby zdrowia, braku perspektyw i niszczenia godności. Ruszyła lawina protestów, której nie dało się już zatrzymać.  Pierwotne podłoże ekonomiczne strajków dało podwaliny pod żądania związane z brakiem wolności, przemocą władzy wobec obywateli, walką o godność i prawa obywatelskie. Jedność strajkujących, ich nieustępliwość zmusiła rząd PRL do podpisania porozumień w Szczecinie, Gdańsku, Jastrzębiu, których efektem było utworzenie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.

W 35. rocznicę tych wydarzeń, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” składa wyrazy szacunku i podziękowania wszystkim, którzy w 1980 roku podnieśli głowy, mieli odwagę przeciwstawić się wszechwładzy komunistycznego reżimu. Upomnieć się o to, aby być gospodarzami we własnym kraju.

Składamy hołd tym, którzy za przynależność do Związku zapłacili najwyższą cenę – życia. Także tym, którzy byli represjonowani, więzieni, zmuszeni do emigracji. Dziękujemy wszystkim bezimiennym ludziom „Solidarności”, trwającym przy swoich przekonaniach i pozostającym niezłomnymi nawet w obliczu represji. Dzięki nim „Solidarność" powstała i trwa.

To dzięki nim wszystkim od ponad 25 lat cieszymy się wolnością. Jednak nadal musimy walczyć o poszanowanie podstawowych praw pracowniczych, związkowych, obywatelskich. O prawo do godności. Do bezpieczeństwa ekonomicznego i socjalnego. Dla zbyt wielu Polaków, przemiany, które zmieniły oblicze nie tylko naszego kraju, ale również Europy i świata – nie spełniły ich oczekiwań. Dla zbyt wielu wolność, znaczy bieda, samotność
i ubóstwo.

Dla Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” ciągle aktualne jest wyzwanie budowy Polski, która będzie domem dla wszystkich jej mieszkańców, w którym panuje solidarność, sprawiedliwość i wzajemna troska o dobro wspólne. By wolność, której fundamentem stał się Sierpień 80 była prawdziwą wolnością dla wszystkich jej obywateli, postulaty tamtego sierpnia muszą pozostać dla nas ideowym drogowskazem
i naszym kredo.

 

Stanowisko Prezydium KK nr 2/15 ws. naruszenia prawa w projekcie rozporządzenia ws. ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z oburzeniem przyjmuje treść, przesłanego do konsultacji społecznych, projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws.   ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. W projekcie znalazł się zapis, który zdaniem Prezydium Komisji Krajowej dyskwalifikuje ów projekt bez wnikania w jego treść merytoryczną. Zapis, o którym mowa (§ 2 ust. 4 pkt. 1 projektu) stanowi:

„Świadczeniodawca, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zmian umowy, o których mowa w ust. 3, przekazuje podpisane zmienione umowy wraz z:

1)     uzgodnionym, z przedstawicielami związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne, działających u świadczeniodawcy, porozumieniem dotyczącym sposobu podziału miesięcznie środków określonych
w ust. 3 na wynagrodzenia pielęgniarek i położnych, z uwzględnieniem zapewnienia średniego wzrostu wynagrodzenia wraz z innymi składnikami o 300 zł. w przeliczeniu na etat;”.

Jedną z fundamentalnych zasad dotyczących funkcjonowania ruchu związkowego jest wymóg równego traktowania organizacji związkowych. Jest to zasada wynikająca w pierwszym rzędzie z postanowień ustawy zasadniczej. W świetle art. 32 ust. 1 Konstytucji: „Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.”. W przypadku związków zawodowych reguła ta została doprecyzowana w art. 1 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, który narzuca obowiązek jednakowego traktowania wszystkich związków zawodowych przez organy państwowe, samorządu terytorialnego i pracodawców.

Brzmienie § 2 ust. 4 pkt 1 projektu rozporządzenia narusza zasadę równości związków zawodowych. Nie znajduje żadnego uzasadnienia ograniczenie prawa do zawierania porozumienia, dotyczącego sposobu podziału miesięcznie środków na wynagrodzenie pielęgniarek i położnych, tylko do związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne. Przepis taki powoduje wyłączenie
z procedury zawierania wskazanego porozumienia wszelkich innych związków zawodowych działających u danego pracodawcy. W szczególności rażące jest wyłączenie związków, które działając u tego samego pracodawcy zrzeszają zatrudnione pielęgniarki i położne, lecz obok tych dwóch grup pracowniczych zrzeszają także osoby z pozostałych kategorii personelu placówek zdrowia. Taki zapis rozporządzenia narusza ustawę o związkach zawodowych, a także rodzi podejrzenia naruszenia Konstytucji RP.

Wobec powyższego Prezydium Komisji Krajowej żąda natychmiastowego wycofania z procesu legislacyjnego projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws. ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i wyciągnięcia konsekwencji wobec osób winnych tak rażącego naruszenia prawa. W szczególności dotyczy to Departamentu Prawnego, który zgodność projektu z prawem potwierdził.

Stanowisko Prezydium KK nr 2/15 ws. naruszenia prawa w projekcie rozporządzenia ws. ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z oburzeniem przyjmuje treść, przesłanego do konsultacji społecznych, projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws.   ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. W projekcie znalazł się zapis, który zdaniem Prezydium Komisji Krajowej dyskwalifikuje ów projekt bez wnikania w jego treść merytoryczną. Zapis, o którym mowa (§ 2 ust. 4 pkt. 1 projektu) stanowi:

„Świadczeniodawca, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zmian umowy, o których mowa w ust. 3, przekazuje podpisane zmienione umowy wraz z:

1)     uzgodnionym, z przedstawicielami związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne, działających u świadczeniodawcy, porozumieniem dotyczącym sposobu podziału miesięcznie środków określonych
w ust. 3 na wynagrodzenia pielęgniarek i położnych, z uwzględnieniem zapewnienia średniego wzrostu wynagrodzenia wraz z innymi składnikami o 300 zł. w przeliczeniu na etat;”.

Jedną z fundamentalnych zasad dotyczących funkcjonowania ruchu związkowego jest wymóg równego traktowania organizacji związkowych. Jest to zasada wynikająca w pierwszym rzędzie z postanowień ustawy zasadniczej. W świetle art. 32 ust. 1 Konstytucji: „Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.”. W przypadku związków zawodowych reguła ta została doprecyzowana w art. 1 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, który narzuca obowiązek jednakowego traktowania wszystkich związków zawodowych przez organy państwowe, samorządu terytorialnego i pracodawców.

Brzmienie § 2 ust. 4 pkt 1 projektu rozporządzenia narusza zasadę równości związków zawodowych. Nie znajduje żadnego uzasadnienia ograniczenie prawa do zawierania porozumienia, dotyczącego sposobu podziału miesięcznie środków na wynagrodzenie pielęgniarek i położnych, tylko do związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne. Przepis taki powoduje wyłączenie
z procedury zawierania wskazanego porozumienia wszelkich innych związków zawodowych działających u danego pracodawcy. W szczególności rażące jest wyłączenie związków, które działając u tego samego pracodawcy zrzeszają zatrudnione pielęgniarki i położne, lecz obok tych dwóch grup pracowniczych zrzeszają także osoby z pozostałych kategorii personelu placówek zdrowia. Taki zapis rozporządzenia narusza ustawę o związkach zawodowych, a także rodzi podejrzenia naruszenia Konstytucji RP.

Wobec powyższego Prezydium Komisji Krajowej żąda natychmiastowego wycofania z procesu legislacyjnego projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws. ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i wyciągnięcia konsekwencji wobec osób winnych tak rażącego naruszenia prawa. W szczególności dotyczy to Departamentu Prawnego, który zgodność projektu z prawem potwierdził.

Stanowisko Prezydium KK nr 2/15 ws. naruszenia prawa w projekcie rozporządzenia ws. ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z oburzeniem przyjmuje treść, przesłanego do konsultacji społecznych, projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws.   ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. W projekcie znalazł się zapis, który zdaniem Prezydium Komisji Krajowej dyskwalifikuje ów projekt bez wnikania w jego treść merytoryczną. Zapis, o którym mowa (§ 2 ust. 4 pkt. 1 projektu) stanowi:

„Świadczeniodawca, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zmian umowy, o których mowa w ust. 3, przekazuje podpisane zmienione umowy wraz z:

1)     uzgodnionym, z przedstawicielami związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne, działających u świadczeniodawcy, porozumieniem dotyczącym sposobu podziału miesięcznie środków określonych
w ust. 3 na wynagrodzenia pielęgniarek i położnych, z uwzględnieniem zapewnienia średniego wzrostu wynagrodzenia wraz z innymi składnikami o 300 zł. w przeliczeniu na etat;”.

Jedną z fundamentalnych zasad dotyczących funkcjonowania ruchu związkowego jest wymóg równego traktowania organizacji związkowych. Jest to zasada wynikająca w pierwszym rzędzie z postanowień ustawy zasadniczej. W świetle art. 32 ust. 1 Konstytucji: „Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.”. W przypadku związków zawodowych reguła ta została doprecyzowana w art. 1 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, który narzuca obowiązek jednakowego traktowania wszystkich związków zawodowych przez organy państwowe, samorządu terytorialnego i pracodawców.

Brzmienie § 2 ust. 4 pkt 1 projektu rozporządzenia narusza zasadę równości związków zawodowych. Nie znajduje żadnego uzasadnienia ograniczenie prawa do zawierania porozumienia, dotyczącego sposobu podziału miesięcznie środków na wynagrodzenie pielęgniarek i położnych, tylko do związków zawodowych pielęgniarek i położnych zrzeszających wyłącznie pielęgniarki i położne. Przepis taki powoduje wyłączenie
z procedury zawierania wskazanego porozumienia wszelkich innych związków zawodowych działających u danego pracodawcy. W szczególności rażące jest wyłączenie związków, które działając u tego samego pracodawcy zrzeszają zatrudnione pielęgniarki i położne, lecz obok tych dwóch grup pracowniczych zrzeszają także osoby z pozostałych kategorii personelu placówek zdrowia. Taki zapis rozporządzenia narusza ustawę o związkach zawodowych, a także rodzi podejrzenia naruszenia Konstytucji RP.

Wobec powyższego Prezydium Komisji Krajowej żąda natychmiastowego wycofania z procesu legislacyjnego projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia ws. ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i wyciągnięcia konsekwencji wobec osób winnych tak rażącego naruszenia prawa. W szczególności dotyczy to Departamentu Prawnego, który zgodność projektu z prawem potwierdził.

Stanowisko KK nr 5/15 ws. bezpieczeństwa w portach lotniczych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność" nie zgadza się na obniżenie poziomu  bezpieczeństwa pasażerów, pracowników obsługi linii lotniczych, pracowników lotnisk oraz ludności cywilnej zamieszkującej i pracującej w pobliżu lotnisk zlokalizowanych w Polsce, poprzez zdjęcie z zarządzającego lotniskiem:

–        obowiązku zapewnienia udzielenia niezbędnej pomocy medycznej na lotniskach;

–        zobowiązania do zorganizowania i utrzymania systemu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej lotnisk,

założone w projekcie ustawy „o zmianie ustawy – Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw (projekt z dnia 7.05.2015 r.)”.           

            Tworzenie warunków do outsourcingowania bezpieczeństwa lotniskowego, niezbędnej pomocy medycznej oraz profesjonalnego, szybko działającego ratownictwa przeciwpożarowego, spowoduje rozmycie odpowiedzialności za podstawowe warunki bezpiecznego lotnictwa cywilnego a tym samym jej obniżenia.

            Bezpieczeństwo pasażerów, szybka profesjonalna pomoc medyczna, sprawne ratownictwo w obliczu katastrof lotniczych oraz profilaktyczna ochrona przeciwpożarowa lotnisk muszą być priorytetami dla ustawodawcy a nie, jak to ujęto w uzasadnieniu do projektu, „minimalizowania obciążeń dla podmiotów gospodarczych”.

            Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” żąda od projektodawów, tj. Urzędu Lotnictwa Cywilnego oraz Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, wycofania się z tych szkodliwych propozycji.

 

Stanowisko KK nr 4/15 ws. przetargu na śmigłowce dla polskiej armii

Decyzja ogłoszona przez prezydenta Bronisława Komorowskiego o wyborze konsorcjum Airbus Helicopters, jako dostawcy śmigłowców dla polskiej armii jest niedopuszczalna i będzie skutkowała poważnymi problemami wielu polskich firm z branży lotniczej i zbrojeniowej.

Zdecydowano o zakupie najdroższej oferty, co spowoduje nie tylko zmniejszenie zakontraktowanych maszyn, ale też będzie wiązało się z wyższymi kosztami eksploatacji przy ich użytkowaniu. Dlatego należy uznać, że przy rozstrzyganiu przetargu zdecydowały względy pozamerytoryczne. Mówiąc wprost – jest to decyzja polityczna.

Nie do przyjęcia jest sytuacja, gdzie kilkanaście miliardów zł polskiego podatnika zamiast wspierać firmy funkcjonujące w Polsce i zatrudniające polskich pracowników, będzie wyprowadzone do zagranicznych koncernów i to w sytuacji, gdy odrzucone oferty były co najmniej porównywalne z francuskim oferentem.

Takie działanie jest sprzeczne z polską racją stanu.

Stanowisko KK nr 2/15 ws. autopoprawki Minister Infrastruktury i Rozwoju do projektu ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego „Porty Lotnicze”

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” żąda od Minister Infrastruktury
i Rozwoju wycofania autopoprawki z dnia 30 marca 2015 do projektu ustawyo komercjalizacji i prywatyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego „Porty Lotnicze”.

            Zaproponowane w autopoprawce zmiany zmierzają do odebrania pracownikom prawa do nieodpłatnego nabycia akcji oraz prawa do wyboru pracowników do rady nadzorczej
w sytuacji, gdy Skarb Państwa przestaje być jedynym akcjonariuszem spółki. Stanowi to bezprecedensowy wyłom w przepisach dotyczących przekształceń własnościowych oraz stanowi nieuzasadnioną dyskryminację pracowników „Portów Lotniczych”. Przepisy dotyczące partycypacji pracowniczej z powodzeniem funkcjonują w polskim prawie od 25 lat. Są również obecne w prawodawstwie większości krajów unijnych. Autopoprawka stanowi więc krok wstecz w procesie tworzenia społeczeństwa demokratycznego.

            Nieakceptowalny jest fakt wprowadzania tak istotnych poprawek do projektu już po przeprowadzeniu całego procesu konsultacji społecznych. Pogłębia to atmosferę braku zaufania strony społecznej, co do intencji rządu.

Stanowisko KK nr 1/15 ws. przyjęcia projektu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego z dnia 21 marca 2015 r.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” rekomenduje przyjęcie nowych rozwiązań prawnych w zakresie dialogu społecznego, określonych w projekcie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego oraz innych instytucjach dialogu społecznego, w wersji z dnia 21 marca 2015 r.

Jednocześnie Komisja Krajowa będzie dążyć do wprowadzenia zmiany modelu kompetencji stanowiących Rady Dialogu Społecznego, określonych w innych aktach prawnych oraz do pełnej niezależności organizacyjnej i finansowej Rady.

Stanowisko Prezydium KK nr 1/15 ws. protestu w Jastrzębskiej Spółce Węglowej

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” popiera akcję strajkową pracowników oraz wszystkie postulaty i działania związków zawodowych funkcjonujących w górnictwie, podejmowane przez Wspólną Reprezentację Związków Zawodowych w Jastrzębskiej Spółce Węglowej. NSZZ „Solidarność” w ramach ogłoszonego ogólnokrajowego pogotowia strajkowego udzieli strajkującym pracownikom JSW wszelkiego możliwego wsparcia.

Prezydium Komisji Krajowej ocenia działania zarządu i prezesa JSW jako świadomą prowokację zmierzającą do wywołania konfliktu. Ogłoszenie jednostronne, bez wcześniejszych rozmów, decyzji o wypowiedzeniu umów zbiorowych funkcjonujących
w spółce oraz próba zwolnienia za udział w legalnej akcji solidarnościowej, chronionych prawem, liderów związkowych jest rażącym przykładem łamania prawa i antyzwiązkowej działalności pracodawcy. Zarząd JSW wiedząc, jaka będzie reakcja pracowników, nie prowadził negocjacji w sprawie zamiaru wypowiedzenia umów zbiorowych, nie próbował przekonać strony społecznej do konieczności takich działań. To podważa prawdziwość publicznie podawanych intencji zarządu JSW. Dlatego wzywamy wszystkich akcjonariuszy, w tym największego – Skarb Państwa – do usunięcia obecnego zarządu i bezpośredniego włączenia się w rozwiązanie sporu w JSW.