Kategoria: Dokumenty KZD

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się od polskiego parlamentu ustawowego zagwarantowania zakazu pracy w święta kościelne i narodowe, za wyjątkiem niezbędnych służb.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” sprzeciwia się sposobowi prowadzenia przez obecny rząd prywatyzacji w Polsce, w tym prywatyzacji Portu Gdynia Spółka Akcyjna.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, mając na uwadze ostatnie decyzje Rady Nadzorczej i Zarządu Morskiego Portu Gdynia popiera stanowisko Komisji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Portu Gdynia przedstawione podczas manifestacji w dniu 21.05.2004 r. i zdecydowanie sprzeciwia się sposobowi, metodzie i formom prowadzonej prywatyzacji nieuwzględniającym woli pracowników.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do organów decyzyjnych Zarządu Morskiego Portu Gdynia o zaprzestanie stosowania metod prywatyzacyjnych, które polegają na wyprzedaży za wszelką cenę majątku Portu.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” protestuje przeciwko sprzedaży przez Skarb Państwa udziałów w cukrowniach polskich firmie Südzucker AG.

Südzucker AG wykupuje cukrownie w Polsce dla limitu produkcji cukru, a następnie likwiduje zakłady i zwalnia pracowników. Taki los spotkał cukrownie w Garbowie, Łubnie, Włostowie i Barborowie. To samo dzieje się w cukrowni w Przeworsku, gdzie rozpoczęto procedurę zwolnień grupowych, mimo przydzielenia przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi limitu cukru i zapewnienia gwarancji zatrudnienia pracowników do 30 września 2005 roku. Südzucker AG nie dotrzymuje składanych deklaracji o tworzeniu miejsc pracy w nabytych cukrowniach.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” protestuje przeciwko prowadzeniu przez Südzucker AG w Polsce antypracowniczej polityki.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” protestuje przeciwko patologiom występującym w procesie prywatyzacji:

–        brakowi nadzoru Ministerstwa Skarbu Państwa nad realizacją zobowiązań wynikających z umów prywatyzacyjnych,

–        wykupowi cukrowni dla limitu cukru, czego dowodem jest likwidacja zakładów po prywatyzacji (Garbów, Lubno, Włostów, Przeworsk i Żnin),

–        lekceważeniu woli pracowników w procesie prywatyzacji, np. Portu
Gdynia S.A.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się od polskiego parlamentu:

–        odrzucenia wchodzących w skład tzw. planu Hausnera projektów ustaw mających na celu włączenie Państwowej Inspekcji Sanitarnej do administracji zespolonej i przeniesienie części kompetencji PIS do Państwowej Inspekcji Pracy,

–        wyłączenia Państwowej Inspekcji Sanitarnej z obowiązku odprowadzania wpłat ze środków specjalnych do budżetu państwa;

–        przygotowania nowej ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej i aktów wykonawczych do ustaw regulujących pracę Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Propozycje rządowe, nieuzasadnione merytorycznie i ekonomicznie destabilizują działalność Państwowej Inspekcji Sanitarnej i są sprzeczne z interesem społecznym.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stanowczo protestuje przeciwko zaproponowanej przez Ministra Zdrowia pełnej odpłatności pacjenta za pobyt i leczenie w sanatorium i szpitalu uzdrowiskowym.

Przyjęcie takiego rozwiązania ograniczy dostęp do świadczeń z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego, spowoduje masowe zwolnienia pracowników oraz upadłość zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, które są własnością Skarbu Państwa.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się wstrzymania prywatyzacji uzdrowisk – spółek Skarbu Państwa – do czasu uchwalenia przez Sejm RP nowej ustawy o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy sprzeciw wobec destrukcyjnej polityki rządu SLD-UP w dziedzinie ochrony zdrowia. Zniszczono kasy chorych, które – choć niedoskonałe – stwarzały szansę zbudowania sprawnego systemu ubezpieczeń zdrowotnych i zapewnienia skutecznej opieki medycznej obywatelom. Zamiast eliminować błędy w funkcjonowaniu kas chorych, wprowadzono z gruntu zły, scentralizowany model zarządzania strukturami i środkami finansowymi – nieprzyjazny pacjentowi, ostatecznie zakwestionowany przez Trybunał Konstytucyjny.

Podejmowane przez rząd kolejne próby dalszej destabilizacji opieki zdrowotnej sprowadzają się do wymuszania komercjalizacji i prywatyzacji szpitali i przychodni oraz dodatkowego obciążania pacjentów kosztami skandalicznych błędów władzy.

Podporządkowanie bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli doraźnej polityce cięć finansowych jest niedopuszczalne. Żądamy respektowania konstytucyjnego prawa Polaków do powszechnie dostępnej służby zdrowia finansowanej ze środków publicznych. Nie godzimy się na obciążanie społeczeństwa kolejnymi opłatami za korzystanie ze świadczeń zdrowotnych, gdyż wszelkie takie propozycje w sytuacji postępującego ubożenia obywateli oznaczać będą, że zdrowie i leczenie staną się dla większości Polaków dobrem niedostępnym.

Nie do przyjęcia jest przyzwolenie rządu na powstawanie monopoli medyczno-farmaceutycznych gotowych do przejęcia placówek ochrony zdrowia. Podmioty przejmujące w sposób bezwzględny będą dążyć do zdobycia rynku w drodze upadłości lub likwidacji publicznej opieki zdrowotnej.

Propozycje legislacyjne przygotowane przez międzyresortowy zespół pod kierunkiem rządu, zawarte w projekcie ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej godzą wprost w bezpieczeństwo zdrowia i życia obywateli. Grożą likwidacją wielu tysięcy miejsc pracy polskich lekarzy i pielęgniarek oraz innego personelu medycznego, dla których jako alternatywę rząd proponuje emigrację zarobkową.

Zdrowie nie może być przedmiotem gier politycznych i elementem kolejnych kampanii wyborczych.

Wzywamy elity polityczne, by w tej tak drażliwej społecznie dziedzinie porozumiały się ponad podziałami politycznymi i uwzględniły stanowiska środowisk medycznych w podejmowanych działaniach naprawczych.

Pracownicy polscy narażeni są na ciągle narastające negatywne zjawiska:

– zaniżanie i niewypłacanie wynagrodzeń,

– zagrożenie utratą pracy,

– likwidację osłon i zasiłków,

– szykanowanie za działalność związkową,

– niekorzystne zmiany w prawie pracy.

NSZZ „Solidarność” sprzeciwia się tym patologiom.

Byliśmy i będziemy w miejscach największych zagrożeń i w solidarnościowych akcjach z protestującymi kolegami będziemy upominać się o prawo do pracy
i godziwej płacy.

W najgorszej sytuacji są pracownicy w zakładach, w których nie ma organizacji związkowych.

Wiemy, że sprawy pracownicze najlepiej są chronione tam, gdzie pracownicy są zrzeszeni w związki zawodowe, bo wtedy są mocnym partnerem dla pracodawcy.

Apelujemy do pracowników, aby podjęli wysiłek skuteczniejszej obrony swoich praw poprzez organizowanie się w związki zawodowe.

NSZZ „Solidarność” jest do waszej dyspozycji – razem możemy wpływać na naszą przyszłość.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” z oburzeniem stwierdza, że w okresie ostatniego roku znacznie wzrosła ilość zakładów pracy, w których pracodawcy nie wypłacają pracownikom należnego wynagrodzenia za pracę.

W tysiącach zakładów w Polsce pracodawcy zalegają z wypłacaniem wynagrodzeń i innych świadczeń pracowniczych. Niepokój budzi fakt ciągłego narastania tego problemu, jak również wzrost liczby naruszeń prawa w zakresie wypłacania pracownikom wynagrodzeń za godziny nadliczbowe i innych dodatków.

Państwowa Inspekcja Pracy, prokuratura i sądy pracy nie radzą sobie z problemami nieprzestrzegania prawa pracy. Podjęte przez rząd dotychczasowe działania w tym zakresie okazują się również nieskuteczne.

Wzywamy rząd RP do niezwłocznego podjęcia radykalnych i skutecznych działań w celu przerwania karygodnego procederu niewypłacania w terminie wynagrodzeń pracowniczych przez pracodawców.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” z wielkim niepokojem odnosi się do coraz powszechniejszego zjawiska tzw. samozatrudnienia, czyli zatrudniania przez firmy pracowników prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Powoduje to nieuczciwą konkurencję dla firm zatrudniających pracowników zgodnie z kodeksem pracy, z wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Wobec pracowników często zmuszanych – z powodu wielkiego bezrobocia – do samozatrudnienia się nie obowiązują zapisy kodeksu pracy i nie mogą oni dociekać swoich praw przed sądem pracy. Pracownik taki nie ponosi w równym stopniu kosztów systemu ubezpieczeń społecznych, co przy powszechności zjawiska powoduje zagrożenie dla funkcjonowania całego systemu. Firmy zatrudniające takich pracowników – jako tańsze – odbierają pracę przedsiębiorcom, które dźwigają na sobie ciężar utrzymania państwa.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stoi na stanowisku, że w interesie państwa leży ograniczenie zjawiska samozatrudnienia, które nie jest przejawem prywatnej inicjatywy, a jedynie próbą obchodzenia przepisów prawa pracy.
W konsekwencji zjawisko to ma destrukcyjny wpływ na funkcjonowanie państwa.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stwierdza, że zwalczanie problemu samozatrudnienia powinno być dla NSZZ „Solidarność” jednym z głównych kierunków działania w najbliższym okresie.