UCHWAŁA NR 1 XXVIII KZD ws. nadania tytułu Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność" działając na podstawie regulaminu przyjętego uchwałą nr 18 XXVI KZD, postanawia nadać tytuł Zasłużony dla NSZZ „Solidarność” niżej wymienionym:

 

 

1.      Śp. Aleksandra Olszewska

2.      Śp. Janusz Łaznowski – Siwocha

3.      Ks. Czesław Banaszkiewicz

4.      Ks. Mirosław Drzewiecki

5.      Ks. Stanisław Orzechowski

6.      Ks. Stanisław Pawlaczek

7.      Ks. Władysław Pasiut

8.      Adam Ditmer

9.      Andrzej Gargaś

10.   Czesław Kamiński

11.   Henryk Kenig

12.   Henryk Malik

13.   Janusz Chmielina

14.   Jerzy Langer

15.   Jerzy Sonek

16.   Mirosław Rospara

17.   Stefan Chojnacki

18.   Wiesław Kwiatkowski

19.   Wiesław Moliński

20.   Zbigniew Dziubasik

21.   Zbigniew Woźnica

22.   Zdzisław Szczur

 

 

Płock, 24 listopada 2016 r.                                                               Krajowy Zjazd Delegatów

                                                                                                          NSZZ „Solidarność”

 

STANOWISKO NR 11 XXVIII KZD ws. pracy zmianowej

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” o podjęcie działań mających na celu ograniczenie świadczenia pracy w niedziele i święta w systemie pracy zmianowej, poprzez zmianę przepisów art. 128 par. 2 pkt 1 i 15110 pkt 3 Kodeksu Pracy.

STANOWISKO NR 10 XXVIII KZD ws. sytuacji w branży elektroenergetycznej

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża zaniepokojenie sytuacją panującą w branży elektroenergetycznej. Prowadzone procesy restrukturyzacyjne skutkują: redukcją zatrudnienia, obniżeniem świadczeń pracowniczych, likwidacją wielu obszarów działalności.  Nowo powołane zarządy spółek, często nie mające odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w zarządzaniu strategiczną dla Polski branżą elektroenergetyczną, realizują liberalne strategie poprzedniego rządu.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” nie zgadza się na takie działania i praktyki, dlatego domaga się od władz spółek elektroenergetycznych zweryfikowania realizowanych strategii.

Przykładowo w spółce zależnej TAURON Obsługa Klienta realizowany jest program poprawy efektywności, który zakłada zmniejszenie kosztów działalności tej spółki do roku 2018 w wysokości 265 milionów złotych, poprzez redukcję zatrudnienia i obniżenie świadczeń pracowniczych. Kolejny przykład, to sytuacja w Grupie Kapitałowej Enea, gdzie utworzono Centrum Usług Wspólnych, które zatrudnia wiele osób na umowach „śmieciowych”, a mimo to generuje znacznie wyższe koszty. W Enea odwołano, wybranego przez pracowników w czerwcu 2016 r., członka zarządu Enea Operator, co narusza zasady dialogu społecznego. 

STANOWISKO NR 9 XXVIII KZD ws. nowelizacji dyrektywy o handlu emisjami (ETS)

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się aktualnie procedowanej wersji zmiany Dyrektywy 2003/87/EC o systemie handlu emisjami (ETS), który ma być poddany pod głosowanie w Parlamencie Europejskim na początku 2017 roku. 

W ocenie KZD wdrożenie proponowanych regulacji doprowadzi do likwidacji tysięcy miejsc pracy, w szczególności w energochłonnych branżach polskiego przemysłu. Będzie się to wiązać z drastycznym pogorszeniem sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstw energochłonnych i sektorów z nimi kooperujących min.energetyki opartej na węglu, górnictwa węgla kamiennego i brunatnego oraz innych branż: przemysłu cementowego, wapienniczego, hutnictwa, papiernictwa, przemysłu szklarskiego, przemysłu nawozów sztucznych.

Według szacunków branży hutniczej w okresie 2017-2030 skumulowane skutki finansowe przystosowania tylko zakładów hutniczych do nowych regulacji uszczuplą polski budżet o kwotę ponad 46 mld zł, a ponad 21 tys. pracowników zatrudnionych w sektorze hutniczym i stalowym oraz przedsiębiorstwach kooperujących stanie przed widmem utraty pracy. 

            Nowelizacja dyrektywy o handlu emisjami jest jednym z elementów drugiego Pakietu Klimatyczno-Energetycznego, na którego wdrożenie Polska wyraziła zgodę w zamian za uzyskane derogacje, czyli zapewnienie wprowadzenia mechanizmów łagodzących skutki wdrażanych regulacji. Tymczasem aktualnie procedowany w Parlamencie Europejskim tekst nowelizacji dyrektywy nie uwzględnia zawartego porozumienia.  W związku z tym Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do Rządu RP o przedstawienie opinii publicznej oceny skutków społeczno-gospodarczych wdrożenia nowelizacji dyrektywy o handlu emisjami oraz niezwłoczne podjęcie adekwatnych i skutecznych działań w celu zmiany procedowanego projektu w Parlamencie Europejskim.

            Jednocześnie wzywamy Rząd RP, do sformułowania jak najszybciej jednolitej strategii Polski w zakresie unijnej polityki klimatycznej. Uprawianie biernej polityki w sytuacji, gdy większość decyzji w UE podejmowana jest w trybie procedury większościowej, z góry stawia Polskę na straconej pozycji.

Zdaniem KZD zwiększenie skuteczności działań rządu powinno obejmować dokonanie przeglądu pod względem formalno-prawnym, dotychczasowych aktów prawnych oraz procedur decyzyjnych wdrożonych przez KE w zakresie polityki klimatycznej. W przypadku stwierdzenia wątpliwości prawnych, co do legalności niektórych z decyzji, Rząd RP powinien wystąpić z formalnym wnioskiem do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości o ustalenie, czy są one prawnie wiążące.

Dalsza bierna polityka w tej kwestii, prowadząca do utraty konkurencyjności przez zakłady przemysłowe w Polsce, dekarbonizacji gospodarki, uniemożliwi realizację ambitnych planów repolonizacji i odbudowy przemysłu w naszym kraju oraz zwiększenia dynamiki wzrostu PKB, stawiając Polskę w jeszcze trudniejszym położeniu niż obecna tzw. „pułapka średniego rozwoju”.

 

 

STANOWISKO NR 8 XXVIII KZD ws. muzealników i muzeów

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do Rządu RP o podjęcie negocjacji ze Związkiem w sprawie wynagrodzeń pracowników muzeów państwowych, samorządowych i współprowadzonych.

            Wieloletnia dyskryminacja płacowa doprowadziła do pauperyzacji środowiska, któremu powierzono odpowiedzialność za dziedzictwo narodowe. Stwierdzamy, że wzrost nakładów na muzealnictwo nie poprawił sytuacji materialnej pracowników muzeów.

            Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”wnioskuje o podjęcie dialogu ze Związkiem w oparciu o środowiskowy projekt ustawy o zbiorach muzealnych i muzeach, złożony w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego w czerwcu 2016 r.

STANOWISKO NR 7 XXVIII KZD ws. systemu pracy weekendowej

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę na krzywdzący pracowników zapis w Kodeksie pracy dotyczący systemu pracy weekendowej, w którym praca świadczona jest wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta.

 Przypominamy, że jednym z postulatów sierpniowych było żądanie wprowadzenia wszystkich wolnych sobót. Niestety, dzisiaj już nie tylko soboty, ale  i niedziele stały się zwykłym dniem pracy. Co gorsze, również w dni świąteczne praca staje się powszechna. Takim przykładem jest właśnie system pracy weekendowej, w którym ustawodawca dopuszcza pracę w święta, które w ten sposób stają się dla pracownika zwykłym dniem pracy. Święta, zarówno te państwowe, jak i kościelne, ustawowo uznane za dni wolne od pracy, powinny stanowić dobro publiczne i wartość kulturową każdego obywatela, a więc nieuzasadniona praca w te dni ogranicza te wartości. W naszym przekonaniu jest to również sprzeczne z art. 47 Konstytucji RP, który mówi, że każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” o skierowanie do Komisji Kodyfikacyjnej poprawki w art. 144  Kodeksu pracy polegającej na usunięciu zapisu o dopuszczalności w tym systemie pracy weekendowej,  pracy w święta. 

STANOWISKO NR 6 XXVIII KZD ws. przeniesienia kopalń do Spółki Restrukturyzacji Kopalń

Delegaci Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” sprzeciwiają się decyzji przeniesienia którejkolwiek kopalni do Spółki Restrukturyzacji Kopalń, gdy nie wiąże się to ze sczerpaniem złoża danej kopalni.

W związku z dużym wzrostem cen na międzynarodowych rynkach węgla (co przekłada się na wyższe osiągane ceny na krajowym rynku zarówno węgla energetycznego, jak i koksowego) oraz dużym spadkiem zasobów węgla (co będzie sprzyjać utrzymaniu koniunktury w najbliższych miesiącach) wszelkie decyzje skutkujące trwałą likwidacją zdolności produkcyjnych kopalń są przedwczesne i nieuzasadnione.

Analitycy przewidują wzrost zapotrzebowania na węgiel energetyczny w krajach rozwijających się, które potrzebują coraz więcej taniej energii. Na rynku węgla koksującego obserwujemy jeszcze większy wzrost cen i spadek zapasów tego typu węgla. Szczególnie poszukiwany jest tańszy węgiel koksowy typu semi-soft (typ 34), ze względu na możliwość mieszania go z wysokogatunkowym węglem koksującym typu hard i premium hard (typ 35).

Drastycznym przykładem nieuzasadnionej likwidacji jest KWK „Krupiński”. Za dalszym funkcjonowaniem tej kopalni w strukturach JSW S.A. przemawia fakt, że ma ona możliwość uruchomienia produkcji najdroższego węgla typu 35 (hard) zalegającego w złożu ujętym w koncesji z roku 1975. Jego udokumentowane zasoby wynoszą ok. 74 mln ton,
a przy obecnych cenach węgla Spółka będzie mogła wygospodarować potrzebne fundusze do wykonania niezbędnych prac umożliwiających wydobycie tego wysokiej jakości węgla koksowego.

Oczekujemy od Rządu RP wypełnienia obietnic przedwyborczych w sprawie sektora górniczego i podjęcia natychmiastowych i skutecznych działań w celu rozwiązania problemu likwidacji miejsc pracy oraz utraty możliwości eksploatacji dużej części złoża kopalń „Krupiński”, „Sośnica”, „Makoszowy” oraz kopalń Katowickiego Holdingu Węglowego.

To właśnie Rząd RP, jako większościowy właściciel spółek węglowych, posiadający decydujący głos w temacie przyszłości kopalń, poniesie wszelkie konsekwencje związane z brakiem takich decyzji.

NSZZ „Solidarność” podejmie wszelkie działania, aby nie dopuścić do dalszego marnotrawienia majątku narodowego, jakim jest polski węgiel kamienny.

 

STANOWISKO NR 5 XXVIII KZD ws. zmiany przepisu Ustawy o związkach zawodowych

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zobowiązuje Komisję Krajową NSZZ do rozpoczęcia prac mających na celu uzupełnienie art. 251 Ustawy o związkach zawodowych poprzez dodanie ust. 3, który otrzymałby brzmienie:

”Zobowiązuje się pracodawcę do udostępnienia kwartalnego raportu finansowego zakładu pracy wszystkim działającym na jego terenie reprezentatywnym organizacjom związkowym”.

STANOWISKO NR 4 XXVIII KZD ws. wieku emerytalnego

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wzywa Rząd RP do wprowadzenia emerytur zależnych między innymi od stażu pracy, tj. ustanowienie prawa do emerytur po 40 latach pracy dla mężczyzn i 35 latach dla kobiet.

Pracownicy, często ze względu na stan zdrowia, po tak długim stażu pracy nie są dopuszczani przez lekarza medycyny pracy do wykonywania pracy na swoim stanowisku, a jednocześnie ZUS wydaje orzeczenie o dalszej zdolności do pracy. To powoduje, że osoby z tak dużym stażem pracy są pozbawiane środków do życia. 

STANOWISKO NR 3 XXVIII KZD ws. polskiego górnictwa węgla kamiennego

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się od Rządu RP pilnego wprowadzenia rozwiązań umożliwiających rozwój polskiego górnictwa węgla kamiennego poprzez:

1.   Natychmiastowe wprowadzenie mechanizmów przeciwdziałających nadmiernemu importowi węgla spoza Unii Europejskiej, w szczególności z Federacji Rosyjskiej.

2.   Opracowanie długoterminowej strategii funkcjonowania i rozwoju całego sektora paliwowo-energetycznego zapewniającej niezależność i bezpieczeństwo energetyczne kraju w oparciu o węgiel. Strategia ta powinna być zbieżna z programem zintegrowanego rozwoju dla województwa śląskiego.

3.   Czasowe obniżenie wysokości, bądź zawieszenie części obciążeń publiczno-prawnych spółek dotkniętych kryzysem oraz zmianę systemu tych obciążeń dla polskiego górnictwa, uwzględniającą szczególną rolę sektora dla bezpieczeństwa energetycznego kraju.

4.   Renegocjację, celem zawieszenia przepisów związanych z wdrażaniem unijnej polityki klimatycznej, a także wprowadzenie własnej polityki klimatycznej uwzględniającej polskie uwarunkowania społeczno-gospodarcze i bezpieczeństwo energetyczne kraju.

5.   Wykorzystywanie środków unijnych do prac związanych z wprowadzeniem innowacyjnych rozwiązań wykorzystujących węgiel kamienny. Promocję i rozwój tzw. „czystych technologii węglowych” (poza technologią CCS) oraz produkcji paliw płynnych i „zgazowywania” węgla (po jego wydobyciu na powierzchnię).

6.   Dokonanie redefinicji pojęcia bezpieczeństwa energetycznego, uwzględniającego węgiel, jako podstawowy nośnik energii oraz przeciwdziałającego nowym zagrożeniom związanym z wdrażaniem unijnej polityki klimatycznej.

7.   Określenie potrzeb rodzimej gospodarki w zakresie zużycia węgla kamiennego oraz wprowadzenie rozwiązań zabezpieczających niezagospodarowane i niesczerpane zasoby węgla kamiennego. Jednoznaczne określeniestrategicznego znaczenia polskiego węgla dla gospodarki narodowej.

8.   Podjęcie działań zmierzających do wzrostu eksportu węgla wewnątrz Unii Europejskiej
i poza nią.

9.   Uruchomienie budowy nowych elektrowni węglowych w celu zapobieżenia ewentualnym brakom energii spowodowanym wdrożeniem dyrektywy IED. Promocję budowy małych elektrociepłowni na węgiel kamienny (bądź inne paliwo pochodzące z chemicznej przeróbki węgla), produkujących w kogeneracji energię elektryczną i cieplną.

10.    Poprawę parametrów jakościowych oferowanego węgla. Zwiększenie poziomu wzbogacania miałów.

11.    Promocję POLSKIEGO WĘGLA. Większą aktywność producentów i dystrybutorów węgla w tym zakresie. Wykorzystanie polskich instytucji celem zwiększenia udziału węgla krajowego w sprzedaży do sektora socjalno-bytowego i ciepłowniczego.

12.    Uporządkowanie procesu udzielania koncesji na wydobywanie i rozpoznawanie złóż węgla kamiennego oraz przyspieszenie procesu wydłużania koncesji dla spółek już wydobywających węgiel kamienny i inne kopaliny.