Stanowisko KK nr 2/24 ws. programów środowiskowych UE

Unia Europejska podjęła kolejne kroki wprowadzające najbardziej niebezpieczne eksperymenty ekologiczne w historii globu.

W ocenie Komisji Krajowej NSZZ Solidarność koncepcje, na podstawie których podejmowane są te działania, nie mają naukowej oceny skutków ich wdrożenia oraz nie tylko nie uzyskały akceptacji społecznej, przeciwnie wzbudzają sprzeciw wyrażający się dobitnym określeniem dyktatury zielonego ładu.

Biorąc pod uwagę, jak wielkie szkody społeczno-gospodarcze przynoszą nieprzemyślane decyzje wprowadzone w Lasach Państwowych Polski, na początku 2024 roku, uważamy, że wszelkie zmiany dotyczące środowiska, w tym polskich lasów, powinny być poprzedzone wolnym od ideologii planowaniem, konsultacjami z uczestnictwem wszystkich zainteresowanych stron i niezależnych ekspertów. Plany te muszą uwzględniać potrzeby Lasów Państwowych, przemysłu drzewnego, lokalnych społeczności i samorządów. Zmiany, o ile okaże się to konieczne, w Polskich Lasach Państwowych powinny odbywać się w oparciu o obowiązujące prawo, a nie na żądanie aktywistów tzw. organizacji ochrony środowiska.

Nie zgadzamy się na odchodzenie od wielofunkcyjnej i trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, która ulegała ewolucji, będącej wynikiem wielopokoleniowej pracy naukowców i praktyków. Nie do przyjęcia jest też ujednolicenie zasad wprowadzania tzw. Zielonego Ładu bez uwzględnienia specyfiki gospodarki leśnej w poszczególnych krajach UE, położenia geograficznego, różnorodności siedliskowej i klimatycznej oraz zaspokojenia potrzeb społecznych.

Stanowisko KK nr 1/24 ws. łamania praworządności

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zdecydowany sprzeciw i oburzenie wobec dokonywanych w ostatnich tygodniach pozaprawnych działań przedstawicieli Rządu premiera Donalda Tuska.
Jednym z takich działań było siłowe przejęcie mediów publicznych. NSZZ „Solidarność” uznaje prawo demokratycznie wybranej większości do wprowadzania zmian, w tym zmian personalnych, jednak muszą się one odbywać w zgodzie z obowiązującym prawem, przede wszystkim na drodze zmian legislacyjnych.
Działania Rządu wobec mediów publicznych są w naszej ocenie przejawem jawnego łamania polskiego porządku prawnego, mogącym prowadzić do anarchii i psucia państwaoraz stanowią groźny precedens wobec innych planów koalicji rządzącej. Pozaprawne działania Rządu, a także sposób ich realizowania – w szczególności wyłączenie sygnału telewizyjnego – przywodzą na myśl obrazy z jakże tragicznych dla Polski wydarzeń grudnia 1981 roku. NSZZ „Solidarność”, który wywalczył Polsce niepodległość i demokrację, ma silny mandat to tego, by stać na straży polskiej praworządności. Dlatego zdecydowanie opowiadamy się po stronie litery prawa i apelujemy do premiera Donalda Tuska, by zaprzestał niezgodnych z nią działań.
Z niepokojem przyjmujemy również zapowiedzi likwidacji kolejnych instytucji, w tym Instytutu Pamięci Narodowej. Podkreślamy z całą mocą, że nigdy nie będzie naszej zgody na likwidację Instytutu, który przyczynia się w tak dużym stopniu do odkrywani  i utrwalania prawdy o historii Polski, również historii „Solidarności”.
W związku z powyższym żądamy, aby konieczne działania legislacyjne, niezbędne do wprowadzania zmian, do których koalicja rządowa otrzymała od społeczeństwa demokratyczny mandat, odbywały się w zgodzie z Konstytucją, a także we współpracy z Prezydentem RP, który również taki mandat demokratyczny otrzymał.

Stanowisko KK nr 8/23 ws. przywrócenia uprawnień emerytalnych dla byłych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy sprzeciw wobec planów przywrócenia uprawnień emerytalnych z lat PRL dla byłych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, które są jednym z punktów umowy koalicyjnej KO, Polski 2050, PSL i Nowej Lewicy.

NSZZ „Solidarność”, który wywalczył Polsce niepodległość przypomina, że funkcjonariusze PRL-owskich służb, w tym ci siejący terror i dopuszczający się zbrodni na narodzie polskim, nie zostali pozbawieni uprawnień emerytalnych, a jedynie przywilejów przyznanych przez komunistyczny reżim. Odebranie tych przywilejów było aktem sprawiedliwości przede wszystkim wobec ofiar tych ludzi, jak również wobec całego społeczeństwa, które uczciwie pracując takich dodatków nie otrzymywało.

Przypominamy również, szczególnie tym posłom, którzy należą, lub należeli kiedyś do „Solidarności”, że głosowanie za przywróceniem przywilejów emerytalnych funkcjonariuszom komunistycznego reżimu byłoby jednoznaczne z odebraniem sobie prawa do powoływania się na etos „Solidarności” w swoim życiorysie.

Stanowisko KK nr 7/23 ws. planów likwidacji Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się planom likwidacji Instytutu Pamięci Narodowej, stanowiącym jeden z punktów umowy koalicyjnej KO, Polski 2050, PSL i Nowej Lewicy.

Powstanie z inicjatywy NSZZ “Solidarność” IPN, jest jednym z najważniejszych osiągnięć wolnej i suwerennej Polski w zakresie przywracania prawdziwej historii najnowszej, budowania świadomości społeczeństwa czym był PRL i funkcjonujący w jego strukturach aparat represji oraz narzędzie do oczyszczania życia publicznego z tajnych współpracowników tego reżimu. Ostatni przykład Andrzeja Malinowskiego, prezydenta Pracodawców RP jest tutaj wymownym przykładem. Co znamienne IPN wbrew krytyce z końca lat 90-tych nie stał się narzędziem walki politycznej i politycznego linczu. Wręcz przeciwnie.

IPN przez blisko ćwierćwiecze swojej działalności udowodnił, że jest instytucją rzetelną, merytoryczną i roztropną, a jego decyzje, opinie i wnioski mają gruntowną podstawę naukową i procesową. Dowodem tego jest ogromny dorobek wydawniczy, dokumentacyjny i procesowy. Szczególnym przykładem potwierdzającym wyjątkowość tej działalności, są prowadzone w ostatnich latach prace ekshumacyjne ofiar komunistycznego terroru z lat 40 i 50 ubiegłego wieku.

Polska nie może sobie pozwolić na niszczenie tego dorobku i pozbawianie przyszłych pokoleń narzędzia przywracania prawdy w życiu publicznym jakim jest Instytut Pamięci Narodowej.

STANOWISKO Nr 9 XXXI KZD ws. rzeczywistej kontroli i ochrony rynku pracy w związku z postępującą cyfryzacją

Cyfryzacja i automatyzacja od kilkudziesięciu lat stanowią czynnik zmian na rynku pracy. Jak wynika z danych zawartych w Raporcie Gumtree 2017 Aktywni + Przyszłość rynku pracy dla krajów wysoko rozwiniętych należących do OECD, średnio 57% wszystkich miejsc pracy jest zagrożonych automatyzacją. W Polsce zagrożenie automatyzacją ma dotyczyć średnio 40% miejsc pracy, szczególnie w przemyśle elektronicznym, samochodowym, maszynowym oraz wydobywczym. Do zawodów, których zniknięcie jest prognozowane w związku z rozwojem branży IT i wypieraniem pracy człowieka przez sztuczną inteligencję, zaliczają się głównie: praca biurowa i urzędnicza, sprzedaż i handel, przemysł i przetwórstwo.

Zmieniająca się sytuacja na rynku pracy może być dla pracowników źródłem zagrożeń związanych z koniecznością podjęcia pracy odbiegającej od ich kwalifikacji, ale również związanych z brakiem miejsc pracy, a przez to dostępu do jej wykonywania, gdy prawo do pracy powinno być zagwarantowane nawet przy zapewnieniu bezpieczeństwa socjalnego, bo stanowi warunek integralnego rozwoju człowieka jako osoby.

W Polsce funkcjonuje wiele instytucji odpowiadających za informatyzację. Wśród nich należy wymienić m.in. Ministerstwo Cyfryzacji, Komitet RM ds. Cyfryzacji, Komisję Wspólną Rządu i Samorządu, Radę Dyrektorów IT administracji rządowej, Instytucję Zarządzającą Programem Polska Cyfrowa. Jednak głównym ich zadaniem jest digitalizacja – wspieranie cyfryzacji w Polsce. Niewiele natomiast mówi się na temat zagrożeń związanych z tym procesem, w tym związanych z funkcjonowaniem rynku pracy. W związku z taką sytuacją Krajowy Zjazd Delegatów zwraca się do rządu RP o unormowanie kompetencji instytucji zajmujących się tym procesem  oraz stworzenie kompleksowego planu przechodzenia do nowej rzeczywistości zatrudnienia tak, aby zagwarantować ochronę praw człowieka i pracownika.

STANOWISKO Nr 8 XXXI KZD ws. wprowadzenia na ekrany polskich kin filmu „Klecha”

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się pilnego dopuszczenia do rozpowszechniania na ekranach polskich kin filmu fabularnego „Klecha” w reżyserii Jacka Gwizdały.

W naszej opinii przetrzymywanie w swego rodzaju „zamrażarce” dystrybucyjnej filmu opowiadającego o życiu i śmierci Sługi Bożego ks. Romana Kotlarza, Męczennika Radomskiego Czerwca 76, patrona NSZZ „Solidarność” Ziemi Radomskiej, jest nieuzasadnione.

Ks. Roman Kotlarz, zakatowany na śmierć przez funkcjonariuszy SB – „nieznanych sprawców”, jest postacią heroiczną i ważną dla „Solidarności”. To On, 25 czerwca 1976 r. w czasie buntu radomskich robotników przeciw komunistycznej władzy miał odwagę publicznie udzielić im błogosławieństwa i upominał się o prześladowanych i katowanych za udział w proteście. Zapłacił za to najwyższą cenę – cenę życia.

Jego odwaga winna być przykładem dla wszystkich Polaków, dlatego Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stanowczo domaga się wprowadzenia na ekrany polskich kin tak ważnego filmu.

STANOWISKO Nr 7 XXXI KZD ws. poparcia działań NSZZ „Solidarność” w Mondelez Polska Production Sp. z o.o. w Bielanach Wrocławskich

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” popiera działania Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” w Mondelez Polska, zmierzających do wzrostu wynagrodzeń dla zatrudnionych pracowników. 4 października br. odbył się 2-godzinny strajk ostrzegawczy. Obecnie pracownicy przygotowują się do strajku generalnego. Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” apeluje do Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” o udzielenie Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” w Mondelez Polska wszelkiej pomocy w dalszych działaniach w Mondelez Polska w Bielanach Wrocławskich w osiągnięciu zamierzonego celu.

STANOWISKO Nr 5 XXXI KZD ws. Polskiej Polityki Przemysłowej dla Sektora Okrętowego

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ ,,Solidarność”, zgodnie z treścią przyjętego 10 października 2019 roku przez Zespół Trójstronny ds. Przemysłu Stoczniowego ,,Manifestu partnerów społecznych Sektora Stoczniowego – Technologia Morska: sektor strategiczny dla Polski”, wnosi o:
uznanie Sektora Okrętowego jako strategicznego w Polskiej Polityce Przemysłowej.

Przemysł okrętowy należy do kluczowych gałęzi gospodarki – to przemysł strategiczny, bardzo istotny dla bezpieczeństwa i obronności państwa, konkurencyjny i podlegający dynamicznym przeobrażeniom, będący pionierem w budowie złożonych typów statków i produkcji najbardziej zaawansowanych technologii. Dlatego domagamy się pilnego przystąpienia do rozmów w ramach Zespołu Trójstronnego ds. Przemysłu Stoczniowego celem wypracowania wspólnych rozwiązań zapewniających dynamiczny rozwój i funkcjonowanie Przemysłu okrętowego w Polsce.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ ,,Solidarność” wyraża przekonanie, że  Polska Polityka Przemysłowa dla Sektora Okrętowego potrzebuje nowych, ambitnych i konkurencyjnych działań obejmujących wszystkie obszary sektora. Głównym celem powinno być stworzenie koniunktury w nadchodzących  latach dla wszystkich firm działających na rzecz sektora okrętowego w Polsce, która spowoduje duży skok technologiczny tej branży, zdobycie nowych kompetencji i przewag technologicznych w oparciu o własne know-how, które kreuje dużą wartość dodaną.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ ,,Solidarność” stwierdza, że  opracowanie nowej strategii przemysłowej, obejmującej przemysł stoczniowy, naprawczy, obronny i offshore powinno odbywać się przy współpracy ze wszystkimi zainteresowanymi stronami (pracownikami, pracodawcami, władzami regionalnymi, instytucjami edukacyjnymi i szkoleniowymi).

Ponadto Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ ,,Solidarność” wnosi o powołanie Sektorowej Rady ds. Umiejętności i Zatrudnienia (zgodnie z ramami opracowanymi w UE), realizującej  politykę dopasowania umiejętności w sektorze, która będzie zrzeszać zarówno partnerów społecznych z sektora, jak również przedstawicieli szkolnictwa wyższego oraz organizacje z obszaru szkoleń zawodowych.

STANOWISKO Nr 4 XXXI KZD ws. konieczności stworzenia odrębnej ustawy o szkolnictwie artystycznym

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” uważa, że stworzenie odrębnej Ustawy o Szkolnictwie Artystycznym jest podstawą właściwego funkcjonowania systemu szkół artystycznych. Szkoły artystyczne realizują swoje zadania w oparciu o ustawę Prawo oświatowe i ustawę o Systemie oświaty. Przepisy z tych ustaw są przenoszone na resortowe rozporządzenia inicjowane i procedowane przez Departament Szkolnictwa Artystycznego w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wzorowane na rozporządzeniach Ministra Edukacji i Nauki dotyczących szkół ogólnokształcących często nie przystają do realiów szkół artystycznych. Powodują duże komplikacje interpretacyjne, utrudniają funkcjonowanie szkół artystycznych, które nie są w stanie dopasować się do obowiązującego prawa.

Dlatego środowisko związane ze szkołami artystycznymi podjęło już w 2015 roku próbę stworzenia odrębnej ustawy. Inicjatorem był Departament Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie. Powołano wtedy zespół, który miał się zająć zebraniem problemów mających finalnie znaleźć odzwierciedlenie w odrębnej ustawie. Niestety próby te nie zostały do dnia dzisiejszego sfinalizowane. Odrębna ustawa będzie gwarantem właściwego działania i rozwoju szkół muzycznych, plastycznych, baletowych i szkoły cyrkowej.