Decyzja Prezydium KK nr 181/2013 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej w części dot. rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w nawiązaniu do decyzji Prezydium KK nr 168/2013 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej, zgłasza następujące uwagi w części dotyczącej  rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.

Artykuł 3 powyższej ustawy zmienia art. 26 a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r.
o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.

Zgodnie z projektem, od przyszłego roku wszyscy pracodawcy otrzymają takie same dofinansowanie do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników. Nie oznacza to jednak, że pomoc kierowana do firm z tzw. otwartego rynku pracy będzie zrównana do poziomu kwot przysługujących obecnie zakładom pracy chronionej. Przeciwnie – projekt przewiduje obniżenie dofinansowań do pensji niepełnosprawnych, jakie z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych otrzymują zakłady pracy chronionej do poziomu wyznaczonego dla pracodawców z otwartego rynku pracy.

W projekcie zaproponowano, iż od stycznia 2014 r. maksymalna kwota miesięcznego dofinansowania do pensji, bez względu na miejsce zatrudnienia, wyniosłaby 480 zł miesięcznie dla niepełnosprawnego z lekkim stopniem niepełnosprawności, 960 zł
z umiarkowanym i 1920 zł ze znacznym stopniem niepełnosprawności.

Zniesione ma być powiązanie między wysokością dofinansowań do pensji a kwotą minimalnego wynagrodzenia za pracę. Obecnie podstawę naliczania dopłat stanowi wysokość najniższej płacy z roku poprzedniego, przy czym w zależności od stopnia niepełnosprawności zatrudnionego, pracodawcy przysługuje określony jej procent.
Od przyszłego roku będą natomiast wprowadzone stałe kwoty dofinansowań co może spowodować brak ich waloryzacji przez długi czas.

Projekt ustawy rodzi obawy, że tak drastyczna obniżka może spowodować zwolnienia
w zakładach pracy chronionej lub ich likwidację. Z drugiej strony kwoty zaproponowane dla otwartego rynku pracy są zbyt małe, aby mogły zachęcić do większego zatrudnienia osób z niepełnosprawnością przez pracodawców działających na otwartym rynku pracy.