Tag: Decyzja Prezydium

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” przedstawia następujące uwagi do przedstawionych przez Prezydenta RP projektów: Ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o sądach pokoju oraz Ustawy o sądach pokoju.

1. Oba projekty aktów prawnych stanowią regulację dotyczącą wprowadzenia tzw. sądów pokoju jako elementu uzupełniającego tzw. powszechny wymiar sprawiedliwości i w zamierzeniu ustawodawcy stanowić mają element najniższego szczebla sądów powszechnych, których sędziowie pochodzić będą wprawdzie z wyborów powszechnych to jednak sądy te organizacyjnie będą powiązane z sądami powszechnymi poprzez osoby prezesa sądu rejonowego i dyrektora sądu rejonowego.
    
2. Prezydium pozytywnie odnosi się do idei wprowadzenia dodatkowego sądu w postaci sądów pokoju legitymowanych demokratycznie bo pochodzących z wyborów powszechnych oraz merytorycznie (kandydat na sędziego sądu pokoju – obok wielu szczegółowych warunków-będzie musiał przede wszystkim posiadać wykształcenie prawnicze mgr prawa plus pewien okres pracy w zawodzie prawnika lub odbyć specjalistyczne szkolenie) Sądy pokoju niewątpliwie zwiększą poziom realizacji udziału czynnika społecznego w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości, chociaż nie można zapominać, że taką funkcję spełniają ławnicy. Poza zakresem związków zawodowych leży ocena konstytucyjnych gwarancji niezawisłości sędziów pokoju, ale projektodawca wprowadza regulacje, które od strony formalnej wydają się być wystarczające dla zabezpieczenia tej gwarancji.
    
3. Istotnym rozwiązaniem bardzo mocno scalającym sądy pokoju z resztą sądów jest prawo apelacji od wyroku sądu pokoju do sądu rejonowego (np. znowelizowany. art. 367 § 2 k.p.c.; art. 24 § 2 k.p.k.). Biorąc pod uwagę dużą statystycznie ilość odwołań od orzeczeń pierwszoinstancyjnych od wyroków sądów zawodowych, trudno przypuszczać, żeby strony nie korzystały z prawa do odwołania od wyroku sądu, który może być postrzegany w opinii przegranej strony jako „amatorski”, mimo prawniczego składu. To może zniweczyć w znacznej mierze efekt przyspieszenia rozpoznawania spraw, na który liczy projektodawca.
    
4. Koszt utworzenia i funkcjonowania sądów pokoju jest wysoki. Brak informacji w uzasadnieniu oraz brak danych nie pozwalają ocenić czy proponowana reforma w postaci wprowadzenia sądów pokoju jest ekonomicznie uzasadniona. Czy dobór spraw (ilość i obecne zaangażowanie w ich rozpatrywanie sędziów sądów rejonowych) jakie mają być rozpatrywane przez sądy pokoju uzasadnia przyjętą koncepcję właściwości rzeczowej sądów pokoju .Wskazanie, iż wprowadzenie sądów pokoju nawiązuje do historii, bo takie sądy funkcjonowały w okresie dwudziestolecia międzywojennego, nie uzasadnia ekonomiki takiego rozwiązania. Sprawowanie wymiaru sprawiedliwości przez obywateli jest obecnie realizowane poprzez udział ławników w rozpatrywaniu spraw więc nie może stanowić to samodzielnego uzasadnienia zmian. Mając na uwadze wydatki publiczne wątpliwości budzą szkolenia dla kandydatów na sędziego w sytuacji, gdy doświadczenie zawodowe osoby zgłaszającej nie potwierdza znajomości techniki pracy sędziego. Sama idea przeszkolenia jest słuszna ale powinny zostać nim objęte tylko te osoby, które uzyskały społeczny mandat do pełnienia funkcji sędziego pokoju.
    
5. Zdaniem Prezydium KK do pracowników sądów rejonowych, którzy przyjmą ofertę zatrudnienia w sądzie pokoju zastosowanie powinien mieć art. 23 ¹ k.p.

Decyzja
Prezydium KK
nr 185/21
ws. opinii o projekcie rozporządzenia RM ws. szczegółowych warunków udzielania pomocy dzieciom i uczniom w formie zasiłku losowego na cele edukacyjne, pomocy uczniom
w formie wyjazdów terapeutyczno-edukacyjnych oraz pomocy dzieciom i uczniom w formie zajęć opiekuńczych i zajęć terapeutyczno-edukacyjnych w latach 2022-2024

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia projekt rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 2021 r. ws. szczegółowych warunków udzielania pomocy dzieciom i uczniom w formie zasiłku losowego na cele edukacyjne, pomocy uczniom w formie wyjazdów terapeutyczno-edukacyjnych oraz pomocy dzieciom i uczniom w formie zajęć opiekuńczych i zajęć terapeutyczno-edukacyjnych w latach 2022-2024. Jednocześnie Prezydium KK wnosi następujące uwagi do przedstawionego projektu.

Opiniowany projekt rozporządzenia zakłada udzielenie pomocy losowej dzieciom, które doświadczyły kataklizmu spowodowanego klęską żywiołową. Projektodawca zakłada jednak, że pomoc ta będzie kierowana do rodzin, które otrzymały zasiłek celowy z pomocy społecznej w kwocie nie mniejszej niż 3000 zł. Takie ograniczenie jest niezrozumiałe, gdyż kwota przyznanej pomocy (wysokości zasiłku celowego) często zależy nie tylko od sytuacji dochodowej poszkodowanego gospodarstwa domowego, ale przede wszystkim jego strat materialnych. Zaproponowane kryterium nie bierze pod uwagę innych uwarunkowań gospodarstwa i jego potrzeb. Ponadto łatwo przewidzieć, że większość dzieci, które były uczestnikami lub świadkami ataku żywiołu będzie potrzebowała wsparcia w formie terapii wyjazdowej czy stacjonarnej. Prezydium KK NSZZ „Solidarność” postuluje, aby poszerzyć krąg potencjalnych beneficjentów pomocy terapeutycznej o dzieci ze wszystkich gospodarstw domowych, które otrzymały zasiłki celowe ze względu na doznane szkody.

W §5 opiniowanego projektu jest mowa o bezpłatnych 14-dniowych wyjazdach terapeutyczno-edukacyjnych dedykowanych uczniom, których rodzinom udzielono wsparcia w formie zasiłków celowych (w kwocie powyżej 3000 zł). Jednocześnie zakłada się w ust. 4, że dofinasowanie do takich wyjazdów wyniesie 1300 zł na jednego ucznia. Zdaniem Prezydium KK sztywne ustalenie kwot na niewystarczającym poziomie mocno ograniczy możliwości organizacyjne takich wyjazdów tym bardziej, że Program pomocy dzieciom i uczniom (…) przewidziany jest na 3 lata począwszy od 2022 r. kiedy koszty transportu, wyżywienia, ale także zatrudnienia wykwalifikowanych opiekunów i terapeutów mogą ulegać dynamicznemu wzrostowi ze względu na przewidywaną inflację. Projekt nie wskazuje w jaki sposób i kto ma uzupełnić ewentualne braki funduszy na organizowane przez wojewodę bezpłatne wyjazdy terapeutyczno-edukacyjne.

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” uznaje zasadność wprowadzanych form wsparcia dzieci w obliczu doświadczenia kataklizmów, jednakże postuluje o przyjęcie takich rozwiązań, które obejmą wszystkie potrzebujące pomocy dzieci i realnie wpłyną na ich dobrostan psychiczny.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia poselski projekt KP KO ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej.

Celem projektowanej ustawy jest nieuwzględnianie w dochodzie osoby niepełnosprawnej świadczenia uzupełniającego przy ustalaniu wysokości opłat za świadczenia niepieniężne, a tym samym obniżenie opłat m.in. za usługi opiekuńcze dla tych osób.

W ustawie o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz.U. z 2021r. poz. 1842) zgodnie z intencją ustawodawcy wyrażoną w art. 2, celem świadczenia uzupełniającego jest dodatkowe wsparcie dochodowe osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Zdaniem Prezydium KK, wliczanie go do dochodu osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, neutralizuje skutki udzielanej pomocy. Osoby te bowiem nie są w stanie w żaden sposób poprawić swojej sytuacji bytowej, gdyż zwiększone dochody wliczane są do kryterium dochodowego uprawniającego do pomocy społecznej, co znaczenie ogranicza dostęp osób niepełnosprawnych do świadczeń niepieniężnych.

Dlatego w opinii Prezydium KK NSZZ „Solidarność” proponowaną zmianę należy uznać za zasadną.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia podniesienie kwot dofinansowania dla Zakładów Aktywności Zawodowej (ZAZ) i Warsztatów Terapii Zajęciowej (WTZ) przewidzianych w projekcie rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym. Jednocześnie stoi na stanowisku, że arbitralne zwiększanie dofinasowania raz na kilka lat jest rozwiązaniem niesystemowym i niewystarczającym.

Finansowanie WTZ i ZAZ powinno charakteryzować się możliwością zaplanowania wydatków na odpowiednim poziomie w kolejnych latach. Słusznie projektodawca zauważa problem rotacji pracowników w Warsztatach Terapii Zajęciowej i Zakładach Aktywności Zawodowej ze względu na niskie płace w tych jednostkach oraz ogólny wzrost cen energii towarów i usług. Sposobem rozwiązującym powyższe problemy jest powiązanie dofinansowania kosztów pobytu uczestnika ze wskaźnikiem, który będzie adekwatny do sytuacji gospodarczej i przewidywalny każdego roku. Takim odniesieniem jest np. wysokość przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Dlatego Prezydium KK NSZZ „Solidarność” proponuje, aby algorytm dofinansowań na jednego uczestnika WTZ i ZAZ był powiązany procentowo z przeciętnym wynagrodzeniem ogłaszanym corocznie przez GUS.

Aktualnie kwoty dofinansowań są podnoszone arbitralnie co kilka lat. W 2018 r. były podnoszone w trybie nagłym w ostatnim kwartale gdyż nie podwyższenie tych kwot groziłoby zamknięciem WTZ i ZAZ od 2019 r. Niepewność w podnoszeniu kwot oraz ich wysokość na minimalnym poziomie w stosunku do kosztów funkcjonowania powoduje trudność z zaplanowaniem rozwoju WTZ i ZAZ. Jednostki te skupiają się coraz bardziej na przetrwaniu zamiast na prawidłowej rehabilitacji oraz aktywizacji zawodowej osób z ciężkimi niepełnosprawnościami.

Koszty pracownicze stanowią największy koszt działalności (ok 70 %). Pracownikami ZAZ i WTZ są często specjaliści zawodowi (np. stolarz) będący dodatkowo trenerami pracy dla osób niepełnosprawnych uczący ich zawodu. Fachowców na rynku aktualnie brakuje, dlatego pod wpływem niskich stawek odchodzą z WTZ i ZAZ, aby podjąć pracę w swoim zawodzie, gdzie mogą zarobić dużo więcej.

Podobnie jest z pracownikami medycznymi, którzy zatrudniani są przez ZAZ oraz WTZ. Rehabilitanci odchodzą do placówek medycznych, gwarantujących im środki zgodnie z zasadami NFZ. ZAZ i WTZ nie są w stanie zapłacić przy aktualnym poziomie dofinansowania porównywalnych stawek.

Określenie dofinansowania na poziomie około 50 % przeciętnego wynagrodzenia określanego przez GUS za poprzedni rok, zdaniem przedstawicieli środowiska ZAZ i WTZ, zaradziłoby powyższym problemom.

Dlatego według NSZZ „Solidarność”, ze względu na potrzebę zatrzymania specjalistów w omawianych placówkach, dofinansowanie powinno być określone na adekwatnym poziomie.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje projekt ustawy Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 2 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw.

W projekcie ustawy (art. 1 pkt 1) proponuje się uchylenie pkt 7 w art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych (obligatoryjność uprzedniego rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy). W postępowaniu o przyznanie emerytury pomostowej przez organ rentowy ma być stosowany również przepis art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS (art. 1 pkt 2 projektu ustawy), zgodnie z którym „prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego”. Wskutek takiego rozwiązania, osobie która wystąpi o ustalenie prawa do emerytury pomostowej przed rozwiązaniem stosunku pracy, a spełni pozostałe warunki ustalenia tego prawa przewidziane w art. 4 pkt 1-6 ustawy o emeryturach pomostowych, organ rentowy wyda decyzję o przyznaniu emerytury pomostowej (od której będzie przysługiwało odwołanie do sądu). Emerytura taka jednak nie będzie wypłacana, gdyż prawo do emerytury pomostowej przysługujące takiej osobie ulegnie zawieszeniu. W ten sposób zostanie naprawiony błąd, który uniemożliwiał wydanie decyzji przez organ rentowy o przyznaniu emerytury pomostowej osobie, która nie rozwiązała umowy o pracę ze swoim pracodawcą.

Ponadto projektowane rozwiązania mają na celu rozszerzenie zadań Państwowej Inspekcji Pracy o kontrolę prowadzonego przez pracodawcę wykazu stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze na podstawie przepisu art. 41 ust. 4 pkt 1 ustawy o emeryturach pomostowych.

Należy podkreślić, że zmiany legislacyjne zawarte w projekcie były przedmiotem prac w Zespole Ubezpieczeń Społecznych Rady Dialogu Społecznego, a w dniu 20 października 2021 r. RDS podjęła uchwałę, w której pozytywnie zaopiniowała projekt.

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” wyraża nadzieję, że projekt ten przyczyni się do efektywnego podjęcia dalszych prac nad docelowym modelem emerytur dotyczących osób pracujących w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze (obecnie określanych jako emerytury pomostowe).

§ 1

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przyjmuje Regulamin Organizacyjny KK NSZZ „Solidarność” oraz schemat organizacyjny KK NSZZ „Solidarność”.
Regulamin Organizacyjny KK NSZZ „Solidarność” oraz schemat organizacyjny KK NSZZ „Solidarność” stanowią załączniki do niniejszej decyzji.

§ 2

Regulamin wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2022 r.
Jednocześnie traci moc Decyzja Prezydium KK nr 172/20 z dnia 21 października 2020 r.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Uniwersytetu Warszawskiego, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na plakacie promującym wydarzenia związane z 40. rocznicą wprowadzenia stanu wojennego w Polsce oraz na okładce książki prof. Tomasza Ochinowskiego i prof. Izabelli Łęckiej pn. Pamiętanie o stanie wojennym na Uniwersytecie Warszawskim.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Instytutu Dziedzictwa Solidarności, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w kalendarzu na rok 2022 trójdzielnym oraz na biurko.

Decyzja
Prezydium KK
nr 178/21
ws. wyrażenia zgody na rozszerzenie zasięgu działania
Międzyzakładowej Organizacji NSZZ „Solidarność” POLREGIO
Dolnośląski Zakład we Wrocławiu na pracodawcę prowadzącego działalność
na terenie innego regionu niż region rejestrujący tę organizację

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy postanowień § 1 Uchwały KK nr 30/15 ws. zasad i trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych oraz Uchwały KK nr 23/16 ws. scedowania na Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uprawnienia wynikającego z § 1 Uchwały KK nr 30/15, wyraża zgodę na rozszerzenie zasięgu działania Międzyzakładowej Organizacji NSZZ „Solidarność” POLREGIO Dolnośląski Zakład we Wrocławiu, wpisanej do Rejestru Podstawowych Jednostek Organizacyjnych Związku prowadzonego przez Region Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność”, na pracodawcę – RAIL Polska Sp. z o.o. w Warszawie, znajdującego się na terenie działania Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”.

Decyzja
Prezydium KK
nr 177/21
ws. wyrażenia zgody na rozszerzenie zasięgu działania
Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” Pracowników Lasów Państwowych Wrocław
na pracodawcę prowadzącego działalność na terenie innego regionu niż region rejestrujący tę organizację

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy postanowień § 1 Uchwały KK nr 30/15 ws. zasad i trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych oraz Uchwały KK nr 23/16 ws. scedowania na Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uprawnienia wynikającego z § 1 Uchwały KK nr 30/15, wyraża zgodę na rozszerzenie zasięgu działania Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” Pracowników Lasów Państwowych Wrocław, wpisanej do Rejestru Podstawowych Jednostek Organizacyjnych Związku prowadzonego przez Region Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność”, na Nadleśnictwo Szklarska Poręba w Szklarskiej Porębie, znajdujące się na terenie działania Regionu Jeleniogórskiego NSZZ „Solidarność”.