20 lutego 2001

Stanowisko KK nr 25/2001 ws. propozycji liberalizacji Kodeksu pracy

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się neoliberalnym metodom kształtowania środowiska pracy oraz próbom sprowadzania prawa pracy do XIX-wiecznych wzorców i stawiania fałszywej tezy, jakoby cywilizowane stosunki pracy powodowały wzrost bezrobocia. Działania takie są w interesie nielicznej grupy, która odnosi pożytki ze zmiany  systemu gospodarczego. Koszty transformacji ponieśli głównie pracownicy, rolnicy i bezrobotni. Zamiast prozatrudnieniowej polityki wzrostu gospodarczego proponuje się liberalizację Kodeksu pracy, która w rzeczywistości wcale nie spowoduje wzrostu liczby produktywnych miejsc pracy. Raczej ułatwi to zwalnianie pracowników, czyli wzrost bezrobocia. Jest to zarazem działanie sprzeczne z deklarowanym wobec Unii Europejskiej dostosowywaniem polskich standardów zatrudnienia do jej wymogów.
NSZZ „Solidarność” domaga się szerokiej debaty o rozwoju gospodarczym Polski z podmiotowym traktowaniem pracowników i bezrobotnych oraz deklaruje otwartość na nią.
OSTRZEGAMY! NSZZ „Solidarność” użyje wszelkich dostępnych środków w obronie podstawowych praw pracowniczych.

UCHWAŁA KK nr 45/2001 ws. regulaminu Zespołu ds. Funduszu wspierania statutowych zadań NSZZ „Solidarność”

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zatwierdza Regulamin Zespołu ds. Funduszu wspierania  statutowych zadań  NSZZ „Solidarność”.

Załącznik do Uchwały KK nr 45/2001 Regulamin zespołu ds. Funduszu wspierania statutowych zadań NSZZ „Solidarność”

§ 1
1. Zespół monitoruje, opiniuje i  wnioskuje do Prezydium Komisji Krajowej oraz Komisji Krajowej w sprawach lokowania środków finansowych pozyskanych w wyniku umowy z Zurich w zakresie określonym w regulaminie Funduszu wspierania zadań statutowych Związku.
2. Zespół proponuje procedury realizacji postanowień uchwały KK nr 40/2001.

§ 2
1. Zespół działa w składzie siedmioosobowym powołanym przez Komisję Krajową.
2. Kadencja Zespołu trwa do momentu wyboru nowego składu Zespołu, co musi nastąpić nie później niż 2 miesiące po rozpoczęciu nowej kadencji Komisji Krajowej.
3. Członkostwo w Zespole ustaje:
a) z zakończeniem kadencji Zespołu
b) z zakończeniem członkostwa w NSZZ „Solidarność”
c) w dniu przyjęcia pisemnej rezygnacji lub odwołania przez Komisję Krajową.

§ 3
1. Zespół zobowiązany jest na swym pierwszym posiedzeniu wybrać ze swego składu Przewodniczącego Zespołu, a na wniosek Przewodniczącego również ze swego składu jego Zastępcę.
2. Wybory, o których tu mowa są przeprowadzane w głosowaniu tajnym.
3. Dla wyboru niezbędne jest uzyskanie co najmniej 4 głosów.
4. Odwołanie Przewodniczącego i jego Zastępcy może być dokonane na wniosek członka Zespołu przy zachowaniu zasad określonych w ust. 2 i 3.

§ 4
1. Przewodniczący kieruje pracami Zespołu, w tym zwołuje posiedzenia Zespołu i im przewodniczy.
2. Zastępca kieruje pracami Zespołu w przypadku nieobecności Przewodniczącego lub jeśli to zadanie on mu przekazał.

§ 5
1. Wszystkie decyzje, oprócz określonych w § 3, podejmowane są w wyniku głosowania konkretnych wniosków.
2. Głosowanie jest ważne, jeśli wzięło w nim udział co najmniej czterech członków Zespołu.
3. Decyzja została podjęta, oprócz przypadków określonych w § 3, jeżeli więcej głosujących wypowiedziało się za niż głosujących przeciw.
4. Na żądanie co najmniej dwóch członków Zespołu głosowanie musi być przeprowadzone w trybie tajnym.

§ 6
Dla prowadzenia spraw kontrolnych lub mających na celu wypracowanie stanowiska lub opinii w pewnej sprawie Zespół może upoważnić grupę co najmniej dwóch członków Zespołu, którzy efekt swej pracy przedstawią Zespołowi. Rezultat tej pracy staje się decyzją Zespołu w momencie zaakceptowania przez Zespół propozycji przedstawionej przez wyznaczoną grupę.

§ 7
1. Regulamin wchodzi w życie z dniem jego zatwierdzenia przez Komisję Krajową.
2. Wszelkie zmiany niniejszego Regulaminu wymagają uchwały Zespołu i jej zatwierdzenia przez Komisję Krajową.

 

6 lutego 2001

Stanowisko KK nr 23/2001 dotyczące negocjacji w sprawie rozszerzenia UE

NSZZ „Solidarność” potwierdzając przekonanie o celowości przystąpienia Polski do Unii Europejskiej zdecydowanie sprzeciwia się próbom narzucenia nowym krajom członkowskim okresu przejściowego w dziedzinie swobodnego przepływu pracowników. Nasze stanowisko znane jest od dawna, ponawiamy je jednak z naciskiem w obliczu nowych okoliczności, takich jak oczekiwana odpowiedź Komisji Europejskiej na stanowisko Rządu RP w tej sprawie (zbieżne z opinią NSZZ „Solidarność”) oraz ostatnich deklaracji EKZZ, DGB i wypowiedzi kanclerza RFN Gerharda Schrödera.

Stanowisko DGB z 7 listopada 2000 r. daje rzetelną analizę wyzwań (również dla krajowych rynków pracy), którym należy sprostać po rozszerzeniu UE. Z uznaniem przyjmujemy żądanie DGB przyjęcia przez kraje kandydujące całości unijnego dorobku prawnego w dziedzinie polityki socjalnej i zatrudnienia. Nie do przyjęcia jest natomiast domaganie się okresu przejściowego  w odniesieniu do swobodnego przepływu pracowników, nawet jeśli postulat ten złagodzony jest propozycją ograniczonego i kontrolowanego wzajemnego dostępu do rynków pracy oraz zastrzeżeniem, że okres przejściowy powinien być krótki i wprowadzony elastycznie, z możliwością skrócenia go, jeśli okoliczności na to pozwolą. Stanowisko to stanowi krok wstecz w stosunku do wspólnej deklaracji przewodniczącego NSZZ „Solidarność” Mariana Krzaklewskiego i przewodniczącego DGB Dietera Schultego  z 18 marca 1999 r. stwierdzającej,  iż DGB i NSZZ „Solidarność” będą sprzeciwiać się wprowadzeniu jednolitego rynku towarów, kapitału i usług bez jednolitego rynku pracy.

Jeszcze bardziej rozczarowująca jest wypowiedź kanclerza RFN Gerharda Schrödera z 18 grudnia 2000 r., poparta niezwłocznie przez kanclerza Austrii Wolfganga Schüssela, zapowiadająca zamknięcie rynku pracy UE dla pracowników z nowych krajów członkowskich na okres siedmiu lat. Oświadczenie to jest szczególnie niepokojące w kontekście wcześniejszego zaproszenia do Niemiec wysoko wykwalifikowanych pracowników w dziedzinie informatyki. NSZZ „Solidarność” nie zaakceptuje ani blokady rynku pracy ani polityki drenażu mózgów. Stanowisko kanclerza RFN jest niezrozumiałe również z tego powodu, że pierwsze rozszerzenie UE na kraje byłego bloku sowieckiego odbyło się poprzez zjednoczenie Niemiec, a nowe kraje związkowe były integrowane
z zachodnią częścią RFN i UE natychmiast i bez zastrzeżeń, mimo braku instytucji demokratycznych i mimo zdewastowanej przez system komunistyczny gospodarki byłej NRD, podczas gdy kraje kandydujące mają za sobą trudny i kosztowny dziesięcioletni okres transformacji.
Znacznie bardziej kompromisowe jest stanowisko EKZZ z 14 grudnia 2000 r., które podkreśla, że swoboda przepływu pracowników jest jedną z czterech podstawowych swobód i – w świetle analiz Komisji Europejskiej – jej wpływ na rynki pracy krajów członkowskich po rozszerzeniu będzie ograniczony. Dlatego też – w przypadku gdyby okres przejściowy okazał się nieuchronny – stanowczo domaga się, aby był jak najkrótszy, wprowadzony
w sposób elastyczny i dający możliwość jego szybkiego uchylenia po analizie rynku pracy UE po jej rozszerzeniu.

Idea europejska to znacznie więcej niż tylko jednolity rynek. Jej integralną częścią jest solidarność i bezpieczeństwo socjalne wszystkich krajów członkowskich i obywateli. Dlatego NSZZ „Solidarność” opowiada się przeciw dumpingowi socjalnemu i zatrudnianiu pracowników na warunkach odbiegających od standardów krajów członkowskich oraz za tworzeniem w przyszłości europejskich układów zbiorowych. Z tych samych powodów sprzeciwiamy się dyskryminacji polegającej na ograniczeniu dostępu pracowników z niektórych krajów rozszerzonej UE do europejskiego rynku pracy. Wszelka dyskryminacja jest sprzeczna z duchem integracji europejskiej i stawia pod znakiem zapytania jej sens.
Sprawa swobody przepływu osób nie może być kartą przetargową w czasie negocjacji w innych obszarach i musi się opierać na rzetelnej analizie rzeczywistych uwarunkowań. Zwracamy się do Rządu RP o prezentowanie identycznego stanowiska. Jeżeli jednak negocjacje doprowadzą do porozumienia odbiegającego od oczekiwań Związku, Komisja Krajowa rezerwuje sobie prawo do wydania opinii po jego ocenie.

Stanowisko KK nr 24/2001 ws. zmian w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zdecydowaną dezaprobatę wobec działań Rządu, Parlamentu i Prezydenta RP, w wyniku których dokonano niekorzystnych zmian w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (rozdz. 3c art. 37j – 37o), wbrew negatywnym opiniom Związku. Zmiany te krzywdzą osoby najsłabsze, którym wiek uniemożliwia znalezienie pracy.
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” uważa, że oszczędności budżetu państwa kosztem najuboższych i bezrobotnych w rezultacie powodują jeszcze większe straty i wnosi do rządu i parlamentu o przywrócenie stanu prawnego ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu sprzed 1.01.2001 w części poświęconej zasiłkom i świadczeniom przedemerytalnym, zgodnie ze stanowiskiem Prezydium KK nr 11/2001 z 23 stycznia 2001.
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” oczekuje od Rządu RP przywrócenia tego stanu na drodze szybkiej ścieżki legislacyjnej.

Uchwała KK nr 39/2001 ws. przyjęcia informacji o wykonaniu budżetu KK za II półrocze 2000 r.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” przyjmuje informację o wykonaniu budżetu Komisji Krajowej za II półrocze 2000 r.
Informacja o wykonaniu budżetu KK w załączeniu.

Uchwała KK nr 40/2001 (do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 41/2001 ws. powołania zespołu ds. Funduszu wspierania statutowych zadań Związku

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”  powołuje Zespół do spraw Funduszu wspierania statutowych zadań NSZZ „Solidarność” w składzie:
1. Kazimierz Grajcarek,
2. Bogdan Klepas,
3. Ewa Kosiorowska,
4. Waldemar Krenc,
5. Tadeusz Majchrowicz,
6. Jerzy Wielgus,
7. Krzysztof Zgoda.

Uchwała  KK nr 42/2001 ws. kalendarza wyborczego na kadencję 2002-2006

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" w związku z kończącą się piątą kadencją funkcjonowania statutowych władz związkowych ustala następujący kalendarz wyborczy dla struktur Związku:

1. Wybory władz organizacji zakładowych i międzyzakładowych i delegatów na walne zebrania delegatów regionu oraz delegatów na walne zebrania struktur branżowych wybieranych przez organizacje zakładowe lub międzyzakładowe odbywają się w terminie od 1 stycznia do 31 marca 2002 r. Wybory delegatów na zakładowe (międzyzakładowe) zebranie delegatów mogą odbyć się we wcześniejszym terminie. W takim przypadku powyższy termin wyborów delegatów musi być uzgodniony z właściwą regionalną komisją wyborczą.

2. Wybory władz regionalnych oraz delegatów na Krajowy Zjazd Delegatów odbywają się w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2002 r.

3. Wybory władz regionalnych struktur branżowych (sesje sprawozdawczo-wyborcze walnych  zebrań delegatów regionalnych sekcji i kongresów regionalnych sekretariatów branżowych) odbywają się od 1 kwietnia do 15 maja 2002 r.

4. Wybory władz krajowych struktur branżowych odbywają się w terminach:
– sesje sprawozdawczo–wyborcze walnych zebrań delegatów krajowych sekcji  branżowych od 1 kwietnia do 15 czerwca 2002 r.;
– sesje sprawozdawczo–wyborcze kongresów krajowych sekretariatów branżowych       odbywają się od 1 kwietnia do 30 czerwca 2002 r.

5. Wybory krajowych władz Związku (Krajowy Zjazd Delegatów sprawozdawczo-wyborczy) odbywają się w terminie do 30 września 2002 r.

Terminy zebrań wyborczych muszą być zgodne z postanowieniami uchwały nr 24 VI Krajowego Zjazdu Delegatów (pkt 9 i 22).

Uchwała KK nr 43/2001 ws. składu Krajowej Komisji Wyborczej na lata 2001 – 2005

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" powołuje w skład Krajowej Komisji Wyborczej na lata 2001 – 2005 następujące osoby: 
1.   Waldemar Dubiński
2.   Bogdan Kubiak
3.   Jerzy Langer
4.   Piotr Majchrzak
5. Helena Obara
6. Bogdan Olszewski
7. Bogdan Osiński
8.   Jerzy Sówka 
9.   Krzysztof Suchecki
10. Bogdan Szozda
11. Krzysztof Zgoda
12. Wojciech Zimowski
13. Ewa Zydorek
Przewodniczącym Krajowej Komisji Wyborczej NSZZ "Solidarność" zostaje Jerzy Langer.
Jednocześnie traci moc uchwała KK Nr 571/97 ws. składu KKW.

Uchwała KK nr 44/2001 ws. terminu XIV KZD

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia, iż XIV Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” odbędzie się w dniach 25 i 26 października 2001 r.
Jednocześnie Komisja Krajowa zwraca się do regionów i krajowych sekretariatów branżowych o zgłaszanie do 15 marca br. ofert organizacji tej sesji Krajowego Zjazdu Delegatów i upoważnia Prezydium Komisji Krajowej do dokonania wyboru oferty wraz z jednoczesnym wyznaczeniem miejsca obrad Krajowego Zjazdu Delegatów oraz do zawarcia stosownej umowy z organizatorami.


 

9 stycznia 2001

Stanowisko KK nr 22/2001 ws. głosowania poprawek Senatu RP dotyczących wolnych sobót

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca się do Klubu Parlamentarnego AWS
o głosowanie w Sejmie za wprowadzeniem wszystkich wolnych sobót i 40–godzinnego tygodnia pracy zgodnie z uchwałą Senatu.

Uchwała KK nr 36/2001 ws. porozumienia o reformie AWS

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” uznaje fakt przyjęcia porozumienia o reformie Akcji Wyborczej Solidarność z dnia 23 grudnia 2000 r. zachowującego jedność AWS. Obecnie Komisja Krajowa oczekuje na wynegocjowanie aneksu do umowy z Ruchem Społecznym AWS gwarantującego realizację interesów NSZZ „Solidarność”.

Uchwała KK nr 37/2001 ws. przedstawicieli Związku we władzach AWS

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia zmienić swoją uchwałę nr 675/99 i desygnuje niżej wymienione osoby do Rady Krajowej Akcji Wyborczej Solidarność:
 
1. Bartosz Waldemar
2. Buczak Wojciech
3. Dziki Józef
4. Gąsiorowski Jacek
5. Grajcarek Kazimierz
6. Jankowski Maciej
7. Jurek Mieczysław
8. Klepas Bogdan
9. Kochan Leszek
10. Krenc Waldemar
11. Krzaklewski Marian
12. Kubiak Bogdan
13. Kubowicz Stefan
14. Kucharski Stanisław
15. Kurasiewicz Jan
16. Łaznowski Janusz
17. Marszewski Wacław
18. Molęcki Władysław
19. Mozolewski Józef
20. Ochman Mariola
21. Szozda Bogdan
22. Śniadek Janusz
23. Tyrna Marcin
24. Walczak Leszek
25. Woźniak Jerzy
 

Komisja Krajowa desygnuje Przewodniczącego KK Mariana Krzeklewskiego do Zarządu Akcji Wyborczej Solidarność i jednocześnie upoważnia go do wyznaczenia drugiego przedstawiciela Związku w Zarządzie.

Uchwała KK nr 38/2001 (do użytku służbowego)
 

Stanowisko XIII KZD nr 10/2000 ws. nowelizacji ustawy o zatrudnieniu

XIII Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”  stwierdza, że obowiązujące zapisy ustawy o  zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu nie gwarantują systematycznego przekazywania dotacji na Fundusz Pracy i zwraca się do parlamentarzystów AWS o nowelizację art. 3 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, tak aby dołączyć ministra finansów do odpowiedzialnych za realizację zadań ustawy organów państwa, w celu zapewnienia płynnego przekazywania dotacji na Fundusz Pracy.

 

Stanowisko XIII KZD nr 9/2000 ws. zasiłków rodzinnych, wychowawczych oraz zasiłków i świadczeń przedemerytalnych

XIII Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża zdecydowany protest wobec rządowej propozycji zamrożenia waloryzacji zasiłków rodzinnych i wychowawczych, co obniżyłoby kwoty zasiłków dla milionów polskich dzieci.

Protestujemy także przeciwko propozycji ujednolicenia zasiłków przedemerytalnych na poziomie 130% zasiłku dla bezrobotnych. Spowodowałoby to obniżenie świadczeń dla bezrobotnych w powiatach zagrożonych strukturalnym bezrobociem. Zwracamy się do parlamentarzystów AWS o odrzucenie propozycji rządu i zachowanie zasiłków w dotychczasowej wysokości.

Zjazd zwraca się także do parlamentarzystów związkowych AWS o przygotowanie projektu nowelizacji ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, uwzględniającego przyznanie zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160% bez żadnych warunków pracownikom zwalnianym z przyczyn zakładu pracy oraz bez ograniczenia zasiłkobiorcom możliwości uzyskania dochodów z pracy do wysokości połowy najniższego wynagrodzenia.

Stanowisko XIII KZD nr 8/2000 ws. służby zdrowia

XIII Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” popiera postulaty  protestujących pracowników służby zdrowia, zwłaszcza w sprawie zwiększenia nakładów na ochronę zdrowia.

Zjazd domaga się od parlamentarzystów dokonania zmian prawnych zapewniających jawność kontraktów pomiędzy samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej a kasami chorych.

            Zjazd  wzywa parlamentarzystów AWS do wprowadzenia w trybie pilnym pod obrady Sejmu RP projektu nowelizacji ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców, tak aby objęła ona także pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Stanowisko XIII KZD nr 7/2000 ws. pomnika ks. Jerzego Popiełuszki

25 listopada 2000 r. w Górsku k.Torunia po poświęceniu przez ordynariusza Diecezji Toruńskiej – ks. bpa Andrzeja Suskiego, Marianna Popiełuszko – matka ks. Jerzego dokonała odsłonięcia pomnika upamiętniającego miejsce uprowadzenia ks. Jerzego Popiełuszki – Sługi Bożego i kapelana „Solidarności”.

            XIII Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” z wielkim uznaniem przyjmuje wzniesienie pomnika jako trwałego znaku stacji męczeństwa patrona naszej drogi do wolności i niepodległości. Mieści się on w historii narodu, „gdzie wolność krzyżami się mierzy”.

            Wyrażamy wdzięczność wszystkim ofiarodawcom – ludziom „Solidarności”, wszystkim ludziom dobrej woli z Polski i z zagranicy, których hojność pozwoliła na dokończenie pierwszego etapu budowy pomnika. Jednocześnie apelujemy do zarządów regionów o finansowe wsparcie Komitetu Budowy Pomnika, ufając, że dzięki solidarnym wysiłkom otoczenie pomnika uzyska wymiar godny tego miejsca.

Stanowisko XIII KZD nr 6/2000 ws. projektu zmiany ustawy Karta Nauczyciela

XIII Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” sprzeciwia się rządowemu projektowi  zmiany art. 30 ustawy Karta Nauczyciela i wzywa parlamentarzystów związkowych AWS do odrzucenia tego projektu, aby umożliwić kontynuowanie zaplanowanej na lata 2000 – 2002 reformy wynagrodzeń nauczycieli.

Stanowisko XIII KZD nr 5/2000 ws. przemysłu obronnego

XIII Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy protest wobec polityki rządu RP w stosunku do przedsiębiorstw przemysłu obronnego i lotniczego.

            Ogłoszenie upadłości ZTS Pronit S.A. w Pionkach oraz ZM Łucznik S.A. w Radomiu jest świadectwem braku skuteczności rządu RP w realizacji zapisów ustawy o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i wsparcia w zakresie technicznej modernizacji sił zbrojnych RP.

            Zjazd jest oburzony brakiem realizacji podpisanych porozumień gwarantujących utworzenie nowych podmiotów gospodarczych na bazie majątku upadłych przedsiębiorstw, które miałyby przejąć produkcję i dużą część zatrudnionych pracowników.

            Zjazd wzywa rząd RP do:

–         realizacji zawartych ze Związkiem porozumień dotyczących utworzenia w Radomiu fabryki broni oraz innych spółek wymienionych w porozumieniu,

–         uruchomienia środków finansowych będących w posiadaniu Agencji Rozwoju Przemysłu  przeznaczonych na utworzenie zakładów produkcji specjalnej w Pionkach i Radomiu oraz zapewnienia funduszy niezbędnych na inwestycje w tych zakładach.

Stanowisko XIII KZD nr 4/2000 ws. dyskryminacji Radia Maryja

XIII Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy protest przeciwko dyskryminacji Radia Maryja przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. Domagamy się równego traktowania go w stosunku do innych ogólnopolskich rozgłośni radiowych, tj. Radia RMF i Radia ZET w  ubieganiu się o rekoncesję. Oczekujemy od polskiego parlamentu i rządu działań dyscyplinujących Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, aby przestrzegała prawo i realizowała  wyraźne zalecenia pokontrolne Najwyższej Izby Kontroli.