Dzień: 2012-11-06

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wzorów oświadczeń o przysługującym świadczeniobiorcy prawie do świadczeń opieki zdrowotnej, wydawanego na podstawie art. 50 ust. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( Dz.U z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.)

Prezydium KK zwraca uwagę, że zapoznanie obywateli z nową procedurą składania oświadczeń o przysługującym świadczeniobiorcy prawie do świadczeń opieki zdrowotnej i jej konsekwencjach, która ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., powinno nastąpić jak najszybciej, w przystępnej formule, przygotowanej przez Ministerstwo Zdrowia.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do  projektu ustawy
o zmianie ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej, którego celem jest wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 lipca 2012 r., o sygnaturze akt P 59/11, ogłoszonego w dniu 17 lipca 2012 r.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym (Dz. U. Nr 160, poz. 1080, z późn. zm.) nabycie przez pracownika prawa do tego wynagrodzenia w pełnej wysokości jest uzależnione od przepracowania całego roku kalendarzowego, z tym, że pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego. Warunkiem jest faktyczne wykonywanie pracy przez okres co najmniej
6 miesięcy. W art. 2 ust. 3 ustawy wskazane są przypadki, w których następuje zwolnienie od konieczności spełnienia tego warunku.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że ustawodawca określając katalog wyjątków
w art. 2 ust. 3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym nie uwzględnił sytuacji pracownic będących matkami. Nie przewidział faktu wykorzystania przez pracownicę urlopu macierzyńskiego, a więc takiej przerwy w faktycznym wykonywaniu pracy, która nie tylko
w pewnym wymiarze – co najmniej 14 tygodni po porodzie – ma charakter obligatoryjny, ale także w jednoznaczny sposób wiąże się z realizowaniem przez matkę prawa do szczególnej pomocy władz publicznych w okresie wskazanym w art. 71 ust. 2 Konstytucji RP.

Proponowana nowelizacja usuwa stan niekonstytucyjności art. 2 ust. 3 ustawy
o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym oraz przewiduje rozszerzenie katalogu przypadków określonych w art. 2 ust. 3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym. Przepracowanie
u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy w roku kalendarzowym, warunkujące nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego, zgodnie z projektem nie byłoby wymagane również
w przypadku korzystania z urlopu ojcowskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, zwolnienia od pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje zawartą
w poselskim (KP PiS) projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ideę rozszerzenia zwolnienia z opodatkowania wartości otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach
o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych o bony, talony i inne znaki, uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi. Jednocześnie negatywnie oceniamy brak waloryzacji kwoty przedmiotowego zwolnienia od 2002 r., co powoduje obniżenie realnej wartości pomocy otrzymywanej przez pracownika.

W zawiązku z powyższym proponujemy dodanie do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nowego, niezależnego zwolnienia w zakresie opodatkowania bonów, talonów i innych znaków, uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub związków zawodowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.