Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje kierunek zmian zaproponowanych w poselskim projekcie KP PiS ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw, przedstawiając uwagi szczegółowe do projektu.
W art. 1 projekt wprowadza stały mechanizm finasowania warsztatów terapii zajęciowej (WTZ) w wysokości minimalnego wynagrodzenia miesięcznie na uczestnika warsztatu. Zaproponowane finansowanie spowoduje, że zniknie niepewność warsztatów co do środków jakimi mogą dysponować co roku. Aktualne finansowanie wynosi około 2900 zł na uczestnika miesięcznie. Co kilka lat przedstawiciele warsztatów zajęciowych przeprowadzają „batalie” ze stroną rządzącą na temat podwyżek finansowania. Podkreślić należy, że WTZ mają problem z zapewnieniem swojej kadrze odpowiedniego wynagrodzenia – specjaliści rehabilitacji są tam często zatrudniani za minimalne wynagrodzenie, co powoduje rotacje pracowników lub nawet problem z zapewnieniem funkcjonowania WTZ ze względu na odejście pracowników.
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” wskazuje, że wysokość wynagrodzenia minimalnego jest przedmiotem corocznych negocjacji w Radzie Dialogu Społecznego. Obarczanie tej kategorii wynagrodzenia dodatkowymi „podwiązkami” utrudnia proces negocjacji. Stąd, NSZZ „Solidarność” nie może zgodzić się na powiązanie kryterium dochodowego z minimalnym wynagrodzeniem za pracę. Proponujemy bardziej niezależny wskaźnik np. określony procent przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, którego dynamika zależy przede wszystkim od stanu gospodarki kraju w danym roku. Warto zatem zastanowić się nad propozycją finasowania WTZ w wysokości 50 – 55 % przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzednim, co odpowiadałoby intencji projektodawcy, a nie zakłócałoby procesu negocjacji w RDS.
Do art. 3 projektu Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag.