Rząd chce podwyższać najniższe świadczenia emerytalne i rentowe, ale na razie liczy skutki finansowe różnych wariantów - informuje Ministerstwo Rodziny Pracy i Polityki Społecznej. Resort finansów zapewnia, że w przyszłorocznym budżecie będą pieniądze na wydatki społeczne, a deficyt nie przekroczy 3 proc. PKB. Takie informacje przekazano związkom i pracodawcom na posiedzeniu Rady Dialogu Społecznego 27 czerwca br., którą prowadził Piotr Duda przewodniczący RDS i KK NSZZ „Solidarność”. 
W części poświęconej waloryzacji rent i emerytur Piotr Duda przypomniał, że dyskusja na ten temat odbyła się 22 czerwca br. na wspólnym posiedzeniu zespołów RDS ds. budżetu wynagrodzeń i świadczeń socjalnych oraz ubezpieczeń społecznych. Zgodnie ze stanowiskiem rządu, przyszłoroczna waloryzacja planowana jest na 20 %. realnego wzrostu płac, co stanowi ustawowe minimum i oznacza wzrost świadczeń o 0,88 %. Stanowiska związków zawodowych oraz pracodawców są w tej sprawie rozbieżne. Pracodawcy przychylają się do stanowiska rządowego. Natomiast związki zawodowe uważają, że wzrost rent i emerytur powinien wynosić nie mniej niż 50 % realnego wzrostu wynagrodzeń.

Więcej: tutaj

Źródło: www.solidarnosc.org.pl

Poznański Czerwiec ‘56 – pierwsze powstanie przeciwko komunistycznej dyktaturze.
„Nie bez powodu okres lat 1948-1956 w najnowszych dziejach Polski określa się niekiedy mianem podboju społeczeństwa przez ówczesne władze komunistyczne, czyli czasem powszechnego terroru. Strajk kilku tysięcy robotników „Cegielskiego”, tej ogromnej fabryki o dziewiętnastowiecznym rodowodzie, dojrzewał od dłuższego czasu. Protesty robotnicze nasilały się co najmniej od marca 1956 r. Pracownicy przez długie miesiące upominali się u przedstawicieli władz o swe należne prawa. Coraz bardziej zdesperowani ludzie przeciwstawiali się oczywistemu wyzyskowi, zawyżanym normom pracy, sukcesywnie podwyższanym podatkom, samowolnemu zwalnianiu z pracy robotników niewygodnych dla dyrekcji zakładów. Prominenci PZPR stosowali metodę zwodzenia robotników kolejnymi obietnicami oraz nawoływania do „budowy socjalistycznego ładu pracy”. Faktyczne potrzeby i roszczenia robotników ignorowano, co stopniowo potęgowało frustrację, rodziło poczucie bezradności i upokorzenia …”

MEN zapowiedziało wprowadzenie od jesieni 2017 roku zmian w systemie nauczania: 8-letnia szkoła powszechna, a później do wyboru 4-letnie liceum ogólnokształcące, 5-letnie technikum lub dwustopniowa szkoła branżowa.
Celem reformy jest "wprowadzenie cykliczności etapów szkolnych", m.in. przez wzmocnienie edukacji wczesnoszkolnej i powrót do czteroletniego liceum ogólnokształcącego. W klasach I-IV szkoły powszechnej będzie "poziom podstawowy", zaś w kasach V-VIII - "poziom gimnazjalny". W klasie IV pojawi się wprowadzenie do przedmiotów, mające złagodzić dotychczasowe bezpośrednie przechodzenie z edukacji wczesnoszkolnej do nauczania przedmiotowego. Przejście to ma złagodzić także to, że IV klasy mają mieć tego samego wychowawcę, którego miały przez trzy pierwsze lata szkoły. Następnie uczniowie będą mieli do wyboru czteroletnie liceum ogólnokształcące, pięcioletnie technikum lub dwustopniową szkołę branżową (która zastąpić ma dzisiejsze szkoły zawodowe). 
Nowy system edukacji ma doprowadzić do tego, by mimo niżu demograficznego nie trzeba było zwalniać nauczycieli. Od 2017 roku wszystkie sześciolatki mają zostać objęte subwencją oświatową.

Więcej: tutaj

Źródło: www.solidarnosc.org.pl

Tematami rozmów związków zawodowych, pracodawców i strony rządowej były założenia budżetowe na 2017 r., waloryzacja rent i emerytur, uchwały ws. gospodarowania nieruchomościami rolnymi skarbu państwa, ochrony polskiej branży cementowej, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych.

Więcej: tutaj