Tygodnik Solidarność w ślad za tragicznymi wydarzeniami za naszą wschodnią granicą i napływem do nas ponad dwóch milionów uciekinierów z Ukrainy uruchomił portal internetowy w języku ukraińskim.

новини (www.tysol.com.ua) adresowany jest do tych, którzy chcą poznać głos NSZZ „Solidarność” w języku ukraińskim. Znajdują się tam także najważniejsze informacje dla Ukraińców przebywających w Polsce. Przed wybuchem wojny 24 lutego br. było uch w naszym kraju około miliona, stanowiąc istotne uzupełnienie naszego rynku pracy. Z Polski wyjechało by bronić swej ojczyzny ponad sto tysięcy pracowników z Ukrainy. Są też reportaże, interesująca publicystyka i wskazówki co do korzystania ze wsparcia, z którego mogą skorzystać uchodźcy z Ukrainy.  

www.tysol.pl

28 marca w PKP Cargo rozpoczęło się referendum strajkowe. Pracownicy odpowiadają na pytanie, czy są gotowi przystąpić do strajku, jeśli pracodawca nie zrealizuje postulatu podwyższenia od 1 kwietnia wynagrodzeń zasadniczych wszystkich pracowników spółki o 600 zł brutto.

– Spółka działa na terenie całego kraju i zatrudnia ok. 15 tys. pracowników. Dotarcie do nich wszystkich i umożliwienie im głosowania to duże wyzwanie organizacyjne, dlatego referendum potrwa do piątku 8 kwietnia – wyjaśnia Jan Majder, przewodniczący „Solidarności” w PKP Cargo. Wyniki referendum mają zostać ogłoszone 11 kwietnia.

Na początku marca, po fiasku wcześniejszych rozmów płacowych, w spółce rozpoczął się spór zbiorowy. – Spotkaliśmy się 23 marca, ale pracodawca nie przedstawił żadnej nowej propozycji, o której moglibyśmy porozmawiać. Podtrzymał jedynie swoje wcześniejsze stanowisko i zaznaczył, że ze względu na trudną sytuację spółki i niepewność związaną z wojną na Ukrainie, systemowe podwyżki nie są możliwe – mówi przewodniczący „S” w PKP Cargo. – W PKP Cargo systemowych podwyżek nie było przez ostatnie dwa lata, dlatego uważamy, że pracownicy muszą w końcu je dostać. Jeśli tak się nie stanie, to ludzie zaczną odchodzić do prywatnych przewoźników. Utrata maszynistów czy rewidentów to strzał w kolano – dodaje Jan Majder.

Jak informuje przewodniczący „S” w PKP Cargo, spór zbiorowy w spółce wszedł w etap rokowań. Kolejne rozmowy przedstawicieli organizacji związkowych i pracodawcy mają się odbyć przed 13 kwietnia, ale ich dokładny termin nie został jeszcze sprecyzowany.

www.solidarnosckatowice.pl

82 mln euro przekazał rosyjski rząd europejskim organizacjom zajmującym się ochroną klimatu – podał niemiecki dziennik Die Welt. Klimatyczni aktywiści mieli ułatwić Kremlowi uzależnienie UE od surowców energetycznych z Rosji.

Gazeta zauważa, że sygnały wskazujące na finansowanie przez Moskwę organizacji pozarządowych, zajmujących się walką ze zmianami klimatu, pojawiają się od lat. W artykule przytoczono słowa byłego sekretarza generalnego NATO Andersa Fogha Rasmussena, który już w 2014 roku informował, że Rosja wspierała organizacje ekologiczne „w celu utrzymania europejskiej zależności od rosyjskiego gazu”. Zarzuty te odpierał wtedy m.in. Greenpeace.

W tekście Die Welt wskazano, że aktywność organizacji ekologicznych finansowanych przez Kreml stała się widoczna już na początku obecnego stulecia, gdy duże firmy energetyczne przygotowywały się do poszukiwań i eksploatacji złóż gazu łupkowego w Europie. – Ale zasoby pozostały w ziemi, presja aktywistów klimatycznych na firmy i rządy doprowadziła do odwrócenia się inwestorów – czytamy w tekście „Die Welt”. Dziennik dodaje, że wielu ekspertów zastanawiało się wówczas nad nagłym pojawieniem się świetnie zorganizowanych grup aktywistów zajmujących się blokowaniem inwestycji w gaz łupkowy.

Ciągła presja radykalnych organizacji ekologicznych sprawiła również, że Europa drastycznie ograniczyła wydobycie gazu konwencjonalnymi metodami, coraz bardziej uzależniając się od importu z Rosji. – Kiedy były prezydent USA Donald Trump oświadczył w 2018 r., że Niemcy uzależniły się od Rosji w zakresie dostaw energii, niemieccy dyplomaci wyśmiewali to. Jednak rosyjska inwazja na Ukrainę bezlitośnie ujawniła tę zależność Niemiec. Kanclerz Olaf Scholz przyznał wprost, że Niemcy są uzależnione od rosyjskiego gazu” – zaznacza Die Welt.

www.solidarnosckatowice.pl

Średnio 20 tys. zł otrzymają pracownicy należącej do KGHM kopalni Polkowice-Sieroszowice. To efekt wypracowanego zysku i zapisu w układzie zbiorowym pracy. – Szesnaście lat temu wynegocjowaliśmy zmianę do układu zbiorowego, że dzielimy się zyskiem z załogą. Nie ma zysku, nie ma premii, jest duży zysk, jest duża premia – komentuje nagrodę Bogusław Szarek, przewodniczący Organizacji Zakładowej w kopalni.

Do 2006 roku nagroda wynosiła 8,5 proc. bez względu na wynik finansowy firmy. Ale największa w kopalni organizacja – Solidarność (2400 członków, co stanowi ponad 50 proc. zatrudnienia), wynegocjowała zmianę. Stąd zgodnie z działem 11 układu zbiorowego pula środków na nagrodę wyniesie 15,8 proc., co w praktyce oznacza 2,5 pensji.

Średnie wynagrodzenie bez nagród i dodatków wynosi w kopalni Polkowice-Sieroszowice 8200 zł.

– Jesteśmy dużą i silną organizacją. Uzwiązkowienie w całym KGHM Polska Miedź wynosi 92 proc., a Solidarność jest największą organizacją. To daje nam siłę, aby pilnować sprawiedliwego podziału wypracowanych zysków, które przecież bez ciężkiej i wydajnej załogi nie byłyby możliwe – podsumował przewodniczący Szarek.

Środki trafią do pracowników po zatwierdzeniu wyników firmy przez akcjonariuszy.

ml

344. sesja Rady Administracyjnej Międzynarodowej Organizacji Pracy obfitowała w wiele wydarzeń. Jednym z nich był wybór nowego dyrektora generalnego. Jednak nie była to jedyna ważna decyzja podjęta na tej sesji.

Rada Administracyjna przyjęła również rezolucję ws. agresji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, w której wzywa ona Federację Rosyjską do m.in. „natychmiastowego i bezwarunkowego zaprzestania agresji”. Rezolucja została zaproponowana przez 47 państw członkowskich MOP i przyjęta 42 głosami za, przy dwóch głosach przeciw i ośmiu wstrzymujących się (4 członków nie brało udziału w głosowaniu).

W końcowej części rezolucji Rada Administracyjna decyduje o czasowym zawieszeniu pomocy w zakresie współpracy technicznej dla Federacji Rosyjskiej, z wyjątkiem pomocy humanitarnej. Zawieszone zostaną zaproszenia Federacji Rosyjskiej na uznaniowe spotkania ekspertów, konferencje i seminaria, których skład ustala Rada Administracyjna.

Rada zwraca się również do MOP o zbadanie możliwości zabezpieczenia współpracy technicznej lub pomocy dla wszystkich innych krajów regionu objętych zasięgiem moskiewskiego biura MOP, w tym ewentualne przeniesienie zespołu wsparcia technicznego na rzecz godnej pracy i biura krajowego dla Europy Wschodniej i Azji Środkowej poza Federację Rosyjską.

Pełna treść rezolucji tutaj GB.344/PV (ilo.org), a wersja polska tutaj.

kb

21 marca 2022r., w trybie online, odbyła się doroczna konferencja ETUI poświęcona funkcjonowaniu Europejskich Rad Zakładowych (ERZ). Tegorocznym celem konferencji, prowadzonej przez Aline Hoffmann (ETUI), było podsumowanie doświadczeń wynikających z obserwacji działania Dyrektyw o ERZ z 1996 i 2009 roku, jak również wskazanie kierunków koniecznych zmian. Dlatego głównym zadaniem prelegentów i uczestników było zastanowienie się jakie mechanizmy działają, a jakie wymagają poprawy tak aby Europejskie Rady Zakładowe mogły spełniać swoją rolę jako filar skutecznej komunikacji i konsultacji w przedsiębiorstwach międzynarodowych w Europie.

Poniżej przedstawiamy najistotniejsze problemy, które były omawiane na spotkaniu.

I) Pogoń za informacją
      

To, nie zawsze, ale jednak często spotykany obraz w codziennej pracy delegatów do ERZ. Strona pracodawców ogranicza dostęp do informacji, m. in. poprzez nadużywanie zapisów o informacji poufnej lub kwestionowanie czy dana sprawa ma charakter ponadnarodowy, czy też należy ją rozpatrywać poza ERZ, na gruncie lokalnym, gdzie z reguły związkowcy otrzymują informację, że decyzje podejmowane są na tzw. „wyższym szczeblu”. Stąd istotnym wsparciem dla uczestników były wskazówki przekazane przez ekspertów ETUI, Romualda Jagodzińskiego i Marcusa Meyer-Erdmanna z zakresu narzędzi prawnych, będących do dyspozycji delegatów. Co prowadzi nas do kwestii kolejnej, czyli ...

II)  Wyboista droga do sprawiedliwości  

Problem, który wymaga spojrzenia na dwie kwestie. Pierwsza to konieczność doprecyzowania, uproszczenia i przyspieszenia procedur dzięki, którym strona pracownicza może uzyskać orzeczenie i – co równie istotne – nałożenie odpowiedniej sankcji na osoby decyzyjne, o ile złamały one przepisy. Obecny poziom sankcji jest zdecydowanie nieadekwatny. Natomiast druga kwestia to zmiana mentalna, która powinna nastąpić po naszej, związkowej stronie, tak abyśmy częściej sięgali po, może niedoskonałe, ale jednak dostępne narzędzia prawne i, w razie konieczności, wchodzili na drogę sądową. Obecnie, często dochodzi do sytuacji, że rezygnujemy z tego zniechęceni perspektywą długiej batalii, często przed sądem innego kraju. W tym aspekcie dobitnie widać konieczność związkowej współpracy transnarodowej. Organizatorzy konferencji założyli, że wsparciem dla delegatów w tym obszarze, będzie nowo utworzona baza danych, podsumowująca orzecznictwo sądowe dotyczące ERZ w UE. W zamyśle twórców ma to być katalog spraw i źródło wiedzy i inspiracji dla delegatów. Sądząc z pozytywnej reakcji uczestników konferencji, inicjatywa ETUI, prezentowana przez Petrę Molenaar (SBI Formaat) i  Sarę Huybrechts (Katolicki Uniwersytet w Leuven) będzie użytecznym wsparciem dla reprezentacji pracowniczej w ERZ.

Tutaj link do bazy


III)  Jak wpłynąć na legislację Parlamentu Europejskiego?

W trzeciej części spotkania Dennis Radtke, eurodeputowany, członek zespołu roboczego przygotowującego zmiany w dyrektywach o ERZ, przedstawił sprawozdanie z prac nad inicjatywą legislacyjną do Parlamentu Europejskiego.
„Jesteśmy w newralgicznym momencie prac – mówił eurodeputowany – dlatego presja wywierana przez lobbystów korporacji międzynarodowych jest duża, ale jako związkowiec nie dbam o to, natomiast apeluję o Waszą aktywność i wsparcie związkowych postulatów”.
„Istotnie – dodała Isabelle Schömann (ETUC) – mamy szansę na właściwe uregulowanie najistotniejszych postulatów. Począwszy od już sygnalizowanych dotyczących kwestii informacji, sankcji, ale również wzmocnienia pozycji Rad choćby przez rozciągnięcie postanowień dyrektywy na wszystkie ERZ, również te założone przed 1996r. – znany artykuł 13 dyrektywy z 1996r. Ważne jest również ujednolicenie procedur funkcjonowania Rad, ich wewnętrznych regulaminów pod kontem zgodnosci z przepisami i przestrzeganie terminów w procesach komunikacji i konsultacji” – zakończyła ekspertka. Konferencję zakończył panel dyskusyjny, w którym uczestnicy podkreślili wagę omawianych kwestii dając wyraz przekonaniu, że być może jesteśmy w momencie kluczowym dla idei partycypacji pracowniczej w przedsiębiorstwach międzynarodowych. Mamy do wyboru dwie drogi albo stopniowego osuwania się ERZ w byt czysto formalny, albo uczynienia z ERZ faktycznego forum konsultacyjnego.

PP

Sieć Badawcza Prawa Pracy LLRN przestawiła stanowisko, w którym odnosi się do inwazji na Ukrainę i będącego tego następstwem kryzysu humanitarnego.

Sieć Badawcza Prawa Pracy LLRN (http://www.labourlawresearch.net/) to najbardziej dynamiczna wspólnota naukowców zajmujących prawem pracy i prawem socjalnym. W networku zrzeszonych jest 80 uczelni i ośrodków badawczych. Współpraca polega na wymianie informacji, opracowań naukowych, wspólnym organizowaniu seminariów i spotkań w tym co dwa lata globalnej konferencji. Ostanie z tych spotkań przed pandemią Covid- 19 miało miejsce w Chile a kolejne w przyszłym roku organizuje Uniwersytet Warszawski wraz z Uniwersytetem Łódzkim. Tak wiec warto spojrzeć na stanowiska wyrażane przez ten network. W ostatnim stanowisku czytamy, że Komitet Sterujący Sieci Badawczej Prawa Pracy LLRN z niepokojem obserwuje inwazję na Ukrainę, wynikające z niej zniszczenia miast i nowy kryzys uchodźczy.

Widzimy również oświadczenie prezydenta Putina, że chce on zaangażować Rosję w "konieczne oczyszczenie społeczeństwa", aby "wypluć" zdrajców, którzy sprzeciwiają się wojnie. Jako naukowcy zajmujący się prawem pracy w tej sieci zajmujemy się oczywiście pracą, a nie wojną. Zdajemy sobie jednak sprawę, że wydarzenia te mogą dotknąć nas wszystkich. Chcemy potwierdzić, podobnie jak to uczyniliśmy w kontekście protestów Black Lives Matters w 2020 roku, prawo ludzi we wszystkich krajach do życia bez strachu, brutalności i zastraszania. Prosimy, aby w nadchodzących dniach członkowie sieci poprzez swoje badania i inne działania wspierali wszystkich naszych kolegów, niezależnie od kraju, w swobodnym wypowiadaniu się i bezpiecznym życiu.  Potwierdzamy również nasze zaangażowanie na rzecz międzynarodowych rządów prawa, popierając opinię wydaną przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości 16 marca 2022 r. oraz rezolucję Rady Administracyjnej MOP z 23 marca 2022 r.

Zaangażowanie się sieci naukowej Labour Law Research Network w antywojenną narrację wcale nie jest oczywiste - przecież w sieci działają badaczki i badacze z całego świata - w tym z Rosji- komentuje dr Izabela Florczak (Uniwersytet Łódzki).

 Na forum Komitetu Sterującego nie było jednak wątpliwości, że należy wyrazić nasz sprzeciw względem łamania prawa międzynarodowego, bezpodstawnej brutalności oraz ograniczania wolności słowa. Już na początku marca członkowie sieci LLRN zostali zaproszeni do przygotowywania krótkich komentarzy na temat możliwego wpływu wojny w Ukrainie na sytuację pozbawienie milionów osób uprawnień socjalnych. Kilka takich opracowań już powstało - są prezentowane na łamach Polskiej Sieci Naukowej Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego COOPERANTE – dodaje Izabela Florczak.

Dr hab. Piotr Grzebyk (Uniwersytet Warszawski) podkreśla, że działania płynące od członków Sieci LLRN nie są jedynie gestami wyrażającymi solidarność z naukowcami z Ukrainy. Wewnątrz Sieci członkowie informują o otwieranych konkursach stypendialnych dla ukraińskich badaczek i badaczy oraz o innych formach wsparcia. Nikt nie może być obojętny na to, co się dzieje - nie jest zatem obojętna międzynarodowa społeczność nauki prawa pracy.

bs

Rada Administracyjna Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) na ostatnim spotkaniu w Genewie (22 marca) wybrała nowego dyrektora generalnego. Będzie nim Gilbert F. Houngbo z Togo, który swoją pięcioletnią kadencję rozpocznie w październiku 2022 r. w miejsce Guya Rydera. To jedenasty dyrektor generalny MOP i pierwszy Afrykanin na tym stanowisku.

Gilbert F. Houngbo ostatnio sprawował funkcję prezesa Międzynarodowego Funduszu Rozwoju Rolnictwa (IFAD), ale do jego doświadczeń zawodowych zaliczyć można również pracę w ONZ, PwC w Kanadzie czy czteroletnią kadencję jako premiera Togo. W latach 2013-2017 był zastępcą dyrektora generalnego MOP ds. operacji w terenie i partnerstwa. Z wykształcenia jest certyfikowanym księgowym z międzynarodowym doświadczeniem.

Gilbert Houngbo miał poparcie Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych. Oprócz niego na stanowisko dyrektora generalnego zgłosiło się czterech kandydatów. Byli to:

Kang Kyung-wha (Republika Korei), była minister spraw zagranicznych Republiki Korei, zastępca dyrektora generalnego ds. organizacji międzynarodowych w Korei i zastępca wysokiego komisarza ONZ ds. praw człowieka.

Mthunzi Mdwaba (Republika Południowej Afryki), dawniej wiceprzewodniczący Rady Administracyjnej MOP i wiceprzewodniczący MOP z ramienia pracodawców (International Organization of Employers – Międzynarodowej Organizacji Pracodawców).

Muriel Pénicaud (Francja), obecnie ambasador i stała przedstawiciel Francji przy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz była minister pracy Francji.

Greg Vines (Australia), obecnie zastępca dyrektora generalnego MOP odpowiedzialny za zarządzanie i reformę, a wcześniej minister pracy, członek australijskiej stałej misji przy ONZ w Genewie i przewodniczący Rady Administracyjnej MOP.

kb

O 450 zł brutto wzrosną od kwietnia wynagrodzenia zasadnicze w Centrum Serwisowym Pendolino, należącym do warszawskiego oddziału Alstom Konstal. W maju, wraz z wypłatą za kwiecień, pracownicy firmy otrzymają także jednorazową nagrodę wynoszącą 300 zł brutto.

Porozumienie płacowe zakładowe organizacje związkowe podpisały z pracodawcą 10 marca. – Zdecydowana większość pracowników jest zadowolona. Zdają sobie sprawę, że w związku z wojną na Ukrainie Alstom wstrzymał produkcję w tym kraju i zawiesił działalność w Rosji, co przełoży się na sytuację finansową koncernu. Z tego względu rozmowy z pracodawcą były trudne, a część osób obawiała się, że nawet takiej kwoty podwyżek nie zdołamy wynegocjować – mówi Mirosław Breuer, przewodniczący zakładowej „Solidarności”.

Zaznacza, że podwyżki otrzyma większość pracowników firmy. Wyjątek stanowią osoby, które rozpoczęły pracę po 31 marca zeszłego roku.

W warszawskim oddziale Alstom Konstal zatrudnionych jest 190 osób. Działająca w tej firmie „Solidarność” wchodzi w skład Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „S” w Alstom Konstal w Chorzowie.

www.solidarnosckatowice.pl / aga