Menu
  • Polski (PL)
Biuro Prasowe

Biuro Prasowe

Zmarła Danuta Pieńkowska

Zmarła Danuta Pieńkowska
W wieku 74 lat zmarła
 
DANUTA PIEŃKOWSKA
 
członek NSZZ ,"Solidarność" od 1981r., emerytowana nauczycielka geografii w warszawskich szkołach podstawowych
i liceach. Od 1975r., mieszkanka dzielnicy Targówek. Była radną w latach 1994-1998r. oraz 2010-2014r., 
aktywnie uczestniczyła w życiu lokalnej społeczności i Kościoła, wychowała wiele pokoleń młodych Polaków, 
wpajając im tradycyjne wartości, którym pozostała wierna przez całe życie. 
Została odznaczona medalem XXV-lecia i XXX-lecia NSZZ ,"Solidarności"
za wieloletnią działalność w oświatowej ,"Solidarności". 
Była dobrym człowiekiem życzliwym i chętnym do pomocy, 
wrażliwa na krzywdę nie tylko ludzi, ale i zwierząt.
 
Napracowałaś się, Danusiu, odpoczywaj w pokoju.
 
Międzyzakładowa Komisja nr 517
 
 Warszawa Praga Północ, Targówek, Białołęka
 

    Wspólna strategia płacowa europejskich związków zawodowych

    • Kategoria: Kraj
    Wspólna strategia płacowa europejskich związków zawodowych
    Obradujący na Malcie Komitet Wykonawczy Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych przyjął rezolucję dotyczącą działań na rzecz podnoszenia najniższych wynagrodzeń pracowniczych.
    .
    W dokumencie wskazuje się, że zapewnienie poprawy sytuacji gospodarczej na naszym kontynencie wymaga tego, aby płace stały się podstawowym narzędziem do zwalczania nierówności i zapewnienia uczciwej redystrybucji dochodów. Dynamika ich wzrostu powinna być kształtowana przede wszystkim przez instrumenty rokowań zbiorowych przy wykorzystaniu m.in. procedur „rozszerzania” efektów porozumień zbiorowych. Należy dążyć do pozytywnej konwergencji płacowej między Wschodem i Zachodem, ze szczególnym uwzględnieniem niwelowania różnic wynagrodzeń w korporacjach ponadnarodowych operujących na obu tych obszarach.
     
    Rezolucja kładzie także mocny nacisk na konieczność zmiany podejścia do instytucji ustawowej płacy minimalnej. Powinna ona zapewniać egzystencję i możliwość godnego życia pracownikom oraz rodzinom, a więc mieć charakter tzw. living wage. Dlatego trzeba dążyć do tego by płaca minimalna nie była niższa niż 60% krajowej płacy średniej (lub mediany). Konieczne jest zapewnienie odpowiedniej przejrzystości zasad ustalania płacy minimalnej  – jej części nie mogą stanowić żadne dodatkowe świadczenia takie jak dodatki za nadgodziny, pracę nocną czy stażowe.
     
    EKZZ oczekuje, że możliwość korzystania przez wszystkich pracowników europejskich z najwyższego zasięgu rokowań zbiorowych i z przejrzystych systemów ustalania płacy minimalnej zostanie potwierdzona w ramach przygotowywanego Europejskiego filaru praw socjalnych.
     
    – Przyjęcie tej rezolucji uważam za sukces, pracowaliśmy nad jej projektem w Komitecie koordynacji rokowań zbiorowych EKZZ i dyskusje były nieraz burzliwe ze względu na różne konteksty krajowych systemów ustalania płac – mówi Sławomir Adamczyk, szef Działu Branżowo-Konsultacyjnego KK. –  Poza tym cieszy mnie, że uwzględniono wszystkie poprawki zgłoszone przez Solidarność, m.in. o potrzebie wyrównywania płac w korporacjach ponadnarodowych, czy zwrócenie uwagi na specyficzną sytuację kierowców międzynarodowego transportu drogowego – dodaje ekspert.
     
    Tekst rezolucji dostępny jest TUTAJ

      Badania w górnictwie potwierdzają: związki zawodowe ratują życie!

      Badania w górnictwie potwierdzają: związki zawodowe ratują życie!
      Najnowsze wyniki badań naukowych w sektorze górnictwa dla IndustiALL Global Union dostarczają jednoznacznych dowodów, że działalność społecznych inspektorów pracy związanych ze związkami zawodowymi znacząco poprawia bezpieczeństwo pracy i ogranicza wypadkowość.
       
      Projekt prowadzony przez zespół prof. Dawida Walters’a z Cardiff University w Irlandii oraz zespół prof. Richarda Johnstone’a z Queensland University of Technology i Australian National University obejmuje badania porównawcze sektora górnictwa w pięciu krajach: Australii, Kanadzie, Indiach, Indonezji i Afryce Południowej. Obok analizy statystyk przeprowadzane są także badania jakościowe, w tym wywiady z ekspertami bezpieczeństwa pracy, inspektorami instytucji kontrolnych, sipami i samymi pracownikami.
       
      Wstępne dane z badań wskazują między innymi że społeczni inspektorzy pracy, których działalność oparta jest o związki zawodowe są bardziej skuteczni i efektywni w działaniu na rzecz poprawy bezpieczeństwa pracy niż reprezentanci pracowników w zakresie bhp, powoływani poza związkami zawodowymi. Raport wstępny wskazuje także, iż zakłady objęte działalnością związków zawodowych cechuje niższa wypadkowość i wyższa świadomość pracowników na temat bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia.
       
      Eksperci stwierdzili także, że zarządy firm górniczych nie podejmują nałożonego na nie prawnego obowiązku wspierania pracowników w procesie budowania kultury bezpieczeństwa pracy, przez co społeczni inspektorzy pracy oraz inni reprezentanci pracowników nie otrzymują od przełożonych odpowiedniego wsparcia do wykonywania nałożonych na nich zadań kontrolnych i prewencyjnych.
       
      W dalszej części projektu analizie zostanie poddana kondycja reprezentacji pracowniczej w górnictwie, w kontekście rożnych systemów prawnych i ekonomicznych. Badania mają także na celu poznanie faktycznego przełożenia na sytuację pracowniczą czterech podstawowych praw zagwarantowanych w Konwencji 176 Międzynarodowej Organizacji Pracy:
       
      - prawa do odmowy wykonania pracy poważnie zagrażającej bezpieczeństwu lub zdrowiu
       
      - prawa do edukacji i szkoleń
       
      - prawa do informacji
       
      - prawa do reprezentacji i partycypacji
       
      Jak podają autorzy cytowanych badań, systemowe rozumienie ochrony pracy z uwzględnieniem współpracy ze związkami zawodowymi daje wymierne rezultaty poprawy bezpieczeństwa pracy i zwiększa skuteczność programów ograniczania ryzyka wypadkowego. Górnictwo, energetyka, budownictwo czy ratownictwo to sektory, w których jeden błąd może oznaczać ofiary w ludziach i poważne koszty nie tylko biznesowe ale także społeczne. Partycypacja pracownicza w zakresie bhp jest w takich sektorach wręcz konieczna, podobnie jak w innych przedsiębiorstwach o wysokim poziomie ryzyka.
       
      Związki zawodowe m.in. Wielkiej Brytanii i Szwecji od lat prowadzą systematyczne kampanie promocji społecznej inspekcji pracy, która cieszy się w tych krajach dużym uznaniem. Na początku 2017 roku w Szwecji (9.5 mln. ludności) zarejestrowanych było 97.000 społecznych inspektorów pracy. Działalność sip w Szwecji od lat finansowana jest w oparciu o trójstronne porozumienie związków zawodowych, organizacji pracodawców i instytucji państwowych. W Wielkiej Brytanii zarejestrowanych jest ponad 200.000 sip-ów, którzy podobnie jak w Szwecji, stanowią istotny element narodowej strategii poprawy warunków pracy.
       
      AM

        Gospodarka i środowisko – WRDS w Gdańsku

        Gospodarka i środowisko – WRDS w Gdańsku
        Wyjazdowe posiedzenia Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego w Gdańsku, w instytucjach i przedsiębiorstwach związanych z tematyką danego posiedzenia Rady, stają się już tradycją. Zgodnie z tym zwyczajem członkowie WRDS spotkali się 23 marca 2017 r. w siedzibie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku, aby dyskutować o zrównoważonym rozwoju w kontekście gospodarki leśnej i środowiska naturalnego w województwie pomorskim.
         
        Obrady prowadził kierujący w tym roku pracami WRDS przewodniczący Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „S” Krzysztof Dośla. Związek reprezentowali również Stanisław Szukała, przewodniczący Zarządu Regionu Słupskiego oraz Bogdan Olszewski, sekretarz Prezydium ZRG NSZZ „S”. Obecni byli m.in. samorządowcy, przedstawiciele organizacji pracodawców oraz wojewoda pomorski Dariusz Drelich. Nowym członkiem Rady została oficjalnie Katarzyna Czajka, zgłoszona przez Związek Pracodawców Business Centre Club.
         
        Zasadniczy temat posiedzenia – gospodarkę leśną prowadzoną w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym jako przykład realizacji koncepcji zrównoważonego rozwoju – przedstawił pełniący rolę gospodarza dr inż. Adam Kwiatkowski, dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku. Czy jednak lasy to rzeczywiście ważny temat w kontekście rozwoju społeczno-gospodarczego naszego kraju? By się o tym przekonać, wystarczy przytoczyć dane podane przez dyrektora  Kwiatkowskiego. O ile na świecie lesistość spada, o tyle w Polsce od zakończenia II wojny światowej systematycznie rośnie i obecnie wynosi blisko jedną trzecią powierzchni kraju (30 proc.).
         

          Fiasko rozmów płacowych w ArcelorMittal Poland

          Fiasko rozmów płacowych w ArcelorMittal Poland
          Fiaskiem zakończyły się negocjacje płacowe w ArcelorMittal Poland. W ocenie przedstawicieli zakładowych organizacji związkowych pracodawca nie był skłonny do żadnych ustępstw. Postulaty zgłoszone przez stronę związkową po raz kolejny zostały odrzucone przez przedstawicieli zarządu. Następne rozmowy zaplanowane zostały na 24 marca na godz.11.00.
           
          – Pracodawca przez cały dzień nieznacznie modyfikował jedynie swoją propozycję, próbując wymusić na związkach zawodowych podpisanie opracowanej przez siebie wersji porozumienia. Takie postępowanie niewiele ma wspólnego z dialogiem społecznym – mówi Lech Majchrzak, wiceprzewodniczący Solidarności w ArcelorMittal Poland.
           
          Rozmowy rozpoczęły się o godz. 9.00. Pracodawca przedstawił stronie związkowej własny projekt porozumienia płacowego. W odpowiedzi związkowcy przedstawili zmodyfikowane postulaty. Najważniejsze z nich dotyczą podwyżek w wysokości 130 zł brutto do płacy zasadniczej dla każdego pracownika i średnio 20 zł na pracownika na przeszeregowania indywidualne oraz nagrody rocznej w łącznej wysokości 1500 zł brutto. Związki domagają się także ustalenia minimalnej płacy zasadniczej w firmie na poziomie 2,3 tys. zł brutto.
           
          Ok. godz. 13.30 przed siedzibą dyrekcji zebrało się ponad 200 pracowników AMP, którzy domagali się podpisania porozumienia płacowego. W spontanicznej pikiecie wzięli udział także przedstawiciele wszystkich organizacji związkowych działających w firmie. Z protestującymi spotkali się liderzy związkowi, którzy zapoznali ich z przebiegiem negocjacji.
           

            W Książnicy o drugim obiegu wydawniczym

            W Książnicy o drugim obiegu wydawniczym
            Serdecznie zapraszamy na spotkanie pt. „Poza cenzurą – drugi obieg wydawniczy w Polsce 1976-1989″, które odbędzie się w poniedziałek, 27 marca 2017 roku godz. 17.00, w Książnicy Beskidzkiej (Bielsko-Biała ul. Słowackiego 27 a). Prowadzenie: Artur Kasprzykowski.
             
            Drugi obieg to – jak podaje portal panoramaliteratury.pl – całość produkcji wydawniczej, która powstała w Polsce w okresie PRL poza oficjalnym obiegiem wydawniczym. Książki i czasopisma drugoobiegowe publikowane bez zezwolenia cenzury w nielegalnych, zakonspirowanych drukarniach, rozprowadzano bez tzw. „debitu” – czyli zezwolenia Głównego Urzędu Kontroli Prasy Publikacji i Widowisk, przy pomocy indywidualnych kolporterów. Początki zorganizowanej działalności wydawniczej poza obiegiem oficjalnym (nie licząc pierwszych lat powojennych) sięgają roku 1976, kiedy w reakcji na represje władz w stosunku do protestujących robotników powstają pierwsze instytucje opozycyjne, rozpoczynające działalność wydawniczą. Pierwsza i największa, Niezależna Oficyna Wydawnicza, powstała już w 1977. Do innych większych oficyn zaliczały się Wydawnictwo CDN, Krąg, Przedświt, Głos, Officyna Liberałów, Słowo, Oficyna Literacka, Maraton, Pokolenie, Obserwator Wojenny, KOS.
             
            Wydawnictwa drugiego obiegu publikowały książki i czasopisma poświęcone przede wszystkim bieżącym sprawom społecznym i politycznym, oraz najnowszej historii polski. Drugi obieg umożliwił także odtworzenie wolnego życia literackiego: wydawnictwa podziemne wydawały autorów krajowych i emigracyjnych, a także przekłady literatury obcej i opracowania krytyczne zakazanej twórczości w czasopismac
             

              Trybunał Konstytucyjny o pracownikach tymczasowych

              • Kategoria: Kraj
              Trybunał Konstytucyjny o pracownikach tymczasowych
              Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 24 ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych w zakresie, w jakim uniemożliwia wytoczenie powództwa przed sąd, w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 w związku z art. 45 ust. 1 konstytucji. 
               
              Art. 24 ustawy o pracownikach tymczasowych stanowi, że pracownik tymczasowy może kierować swoje roszczenia przed sąd pracy właściwy ze względu na siedzibę, zatrudniającej go, agencji pracy tymczasowej. Przepis jest regulacją szczególną względem unormowania art. 461 k.p.c. Art. 24 u.zpt. nie przewidywał właściwości przemiennej. Zgodnie z art. 461 § l k.p.c. powództwo w sprawach z zakresu prawa pracy może być wytoczone bądź przed sąd właściwości ogólnej pozwanego, bądź przed sąd, w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana, bądź też przed sąd, w którego okręgu znajduje się zakład pracy.
               
              TK uznał, że obowiązujące rozwiązanie nie ma racjonalnego celu. Ponadto zwrócił uwagę, że właściwość przemienna sądu w sprawach z zakresu prawa pracy realizuje istotny postulat ochrony pracownika, wynikający z potrzeby wyrównywania jego szans w stosunku do silniejszego ekonomicznie pracodawcy, a możliwość rozpatrywania sprawy dotyczącej roszczeń pracownika tymczasowego przez sąd, w którego okręgu praca była, jest lub miała być wykonywana, może wpływać pozytywnie na ekonomikę procesową. W ocenie TK, „sąd najbardziej odpowiedni” do przeprowadzenia postępowania to m.in. sąd, którego siedziba – także z punktu widzenia dostępności do niego ze względów ekonomicznych – nie będzie stanowiła bariery uniemożliwiającej czy też znacznie utrudniającej jednostce realizację jej konstytucyjnego prawa do sądu. Zdaniem Trybunału, taką gwarancją ochrony pracowników może być m.in. przyjęcie właściwości przemiennej w sprawach z zakresu prawa pracy.
               
              Dodać należy, że obecnie trwają pracę nad nowelizacją ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, które zakładają uchylenie przepisu art. 24 ustawy (zob. druk sejmowy 1274).
               
              Dział Ekspercki KK

                "Solidarność" oświatowa nie popiera protestu ZNP

                "Solidarność" oświatowa nie popiera protestu ZNP
                „Solidarność” nie popiera oświatowej akcji protestacyjnej zapowiadanej na 31 marca. Krajowa Sekcja Oświaty i Wychowania NSZZ  „S”  jest w trakcie  negocjacji  z rządem RP i oczekuje realizacji ustaleń ze spotkania z premier Beatą Szydło w sprawie podwyżek płac w oświacie. 
                 
                Sekcja nie popiera zapowiadanego na 31 marca br. protestu.  NSZZ „Solidarność” ma inne postulaty i prowadzi negocjacje z rządem RP na temat podwyżek płac w oświacie i statusu zawodowego nauczycieli oraz innych pracowników oświaty. W listopadzie ub. roku podczas pierwszego spotkania prezydium KSOiW z premier Beatą Szydło ustalono, że po pierwszym kwartale 2017 r. rząd RP przedstawi drogę dojścia do wyższych płac w oświacie. KSOiW oczekuje realizacji postulatów płacowych zgłoszonych przez NSZZ „Solidarność” i wprowadzenia korzystnych zmian w systemie wynagradzania nauczycieli oraz pracowników niepedagogicznych.
                 
                Przewodniczący KK Piotr Duda zadeklarował, że KK będzie wspierała działania Sekcji w rozmowach z rządem RP i innych działaniach w kierunku wzrostu wynagrodzeń pracowników oświaty i wprowadzenia korzystnych zmian w statusie zawodowym nauczyciela.
                 
                Związek jednocześnie informuje, że kończą się prace Zespołu do spraw Statusu Zawodowego Pracowników Oświaty. Podczas prac grup roboczych przedstawiciele  „Solidarności” zgłosili szereg korzystnych propozycji w sprawie wynagrodzeń, warunków pracy oraz skrytykowali propozycje MEN, np. wprowadzenia kolejnych stopni awansu zawodowego lub powiązania oceny pracy nauczycieli z wysokością ich wynagrodzenia
                 
                Komunikat KSOiW NSZZ „Solidarność” TUTAJ.
                 
                hd

                  Bezrobocie nadal spada. Informacja GUS

                  • Kategoria: Kraj
                  Bezrobocie nadal spada. Informacja GUS
                  Stopa bezrobocia zarejestrowanego na koniec lutego 2017 r. wyniosła 8,5%, czyli spadła o 0,1 pkt proc. wobec danych za styczeń br., podał Główny Urząd Statystyczny (GUS). Rok temu było to 10,2%.
                   
                  Liczba zarejestrowanych bezrobotnych w końcu lutego br. wyniosła 1 383,4 tys. wobec 1 397,1 tys. miesiąc wcześniej i w porównaniu do 1 652,7 tys. przed rokiem.
                   
                  Na początku miesiąca Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (MRPiPS) szacowało, powołując się na dane z urzędów pracy, że stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła 8,5% w lutym, tj. o 0,1 pkt proc. mniej wobec poprzedniego miesiąca.
                   
                  W tegorocznej ustawie budżetowej rząd zapisał, że stopa bezrobocia rejestrowanego na koniec 2017 r. wyniesie 8%.

                    Bydgoski Marzec 2017

                    Bydgoski Marzec 2017
                    Z udziałem szefa Kancelarii Prezydenta RP minister Małgorzaty Sadurskiej i wojewody kujawsko-pomorskiego Mikołaja Bogdanowicza w Bydgoszczy odbyły się obchody 36. rocznicy Bydgoskiego Marca 1981 roku. 
                     
                    W uroczystościach udział wzięli uczestnicy wydarzeń Bydgoskiego Marca 1981 roku – związkowcy z tzw. robotniczej i rolniczej „Solidarności”, członkowie Stowarzyszeń „Przymierze”  i „Idee Solidarności 1980-89”, naukowcy z IPN oraz członkowie NSZZ „Solidarność” Regionu Bydgoskiego. Wśród pocztów sztandarowych był poczet Zarządu Regionu Bydgoskiego NSZZ „Solidarność”, KZ NSZZ „Solidarność” przy PESA Bydgoszcz SA oraz Zakładów Chemicznych „NITRO-CHEM” S.A.
                     
                    Obchody rozpoczęły się złożeniem kwiatów przed tablicą pamiątkową na budynku przy ul. Dworcowej (dawna siedziba WK ZSL), gdzie 16 marca 1981 roku rozpoczął się strajk chłopski. Następnie uczestnicy uroczystości, w asyście orkiestry wojskowej, przemaszerowali do kościoła pw. św. św. Apostołów Piotra i Pawła, gdzie odprawiona została msza święta pod przewodnictwem bpa Jana Tyrawy, ordynariusza diecezji bydgoskiej. Przy obelisku upamiętniającym wydarzenia Bydgoskiego Marca 1981 znajdującym się przed Kujawsko-Pomorskim Urzędzie Wojewódzkim złożono wiązanki kwiatów.
                     
                    W sali konferencyjnej Urzędu Wojewódzkiego gości powitał wojewoda Mikołaj Bogdanowicz. – 36 lat temu doszło do zdarzeń niezwykłych. W tym miejscu doszła do głosu prawdziwa solidarność, która połączyła mieszkańców miast i wsi. Odbywający się strajk chłopski kilkaset metrów stąd, zapoczątkował powstanie „Solidarności” Rolników Indywidualnych – powiedział wojewoda kujawsko-pomorski, dziękując za wspólne przygotowanie uroczystości.
                     
                    Więcej na regionbydgoszcz.pl
                      Subskrybuj to źródło RSS

                      Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" wykorzystuje na swoich stronach pliki cookie. Jeżeli nie zmienisz domyślnych ustawień swojej przeglądarki będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Więcej informacji.