Słońce i ładna pogoda powodują, że zamiast myśleć o pracy, często skupiamy się na wypoczynku. Bywamy rozkojarzeni i tracimy czujność, a to może skończyć się tragicznie. Latem rośnie zagrożenie wypadkiem przy pracy.

 

Z danych GUS wynika, że w I kwartale 2017 r. liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy wyniosła ogółem 16807, z czego 110 osób doznało ciężkich obrażeń, a 47 straciło życie. W ponad 60 proc. przyczyną wypadku było nieprawidłowe zachowanie pracownika. Urazom najczęściej ulegają kończyny górne (42,8 proc.) oraz dolne (33,9 proc.). W I kwartale 2017 r. w pomorskim wypadkom przy pracy uległo 1140 osób, z których 2 straciły życie.

 

Co zrobić, gdy ulegliśmy wypadkowi w pracy? Przede wszystkim, przed podjęciem pracy powinniśmy upewnić się, że jesteśmy zgłoszeni do ubezpieczeń w ZUS. Ubezpieczony, który ulegnie wypadkowi w pracy może liczyć na jednorazowe odszkodowanie, które w wypadku śmierci należy się także członkom rodziny, a także na rentę z tytułu niezdolności do pracy, rentę szkoleniową oraz dodatek pielęgnacyjny. Rodzina zmarłego w skutek wypadku przy pracy może otrzymać rentę rodzinną. Świadczenia mogą otrzymać zatrudnieni na umowę o pracę, prowadzący działalność gospodarczą oraz zatrudnieni na umowę agencyjną bądź umowę zlecenie. Aby ubiegać się o świadczenie wypadkowe trzeba złożyć wymagane dokument takie jak wystawiony przez pracodawcę protokół ustalania okoliczności i przyczyn wypadku. Do wniosku należy również dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia na druku N-9. ZUS, jeżeli uzna, że dokumenty te są niewystarczające bądź istnieje jakaś niejasność, może w celu ustalenia pełnych okoliczności wypadku zażądać od zakładu pracy lub poszkodowanego dodatkowych wyjaśnień.

 

Pracujący „na czarno” lub na tzw. na „umowę śmieciową”, często nie zdają sobie sprawy z konsekwencji. Zwłaszcza jeśli pracują w sektorze budowlanym, który jest jednym z najbardziej narażonych na wypadki. W razie nieszczęścia nie przysługuje im żadne świadczenie wypadkowe. W praktyce oznacza to, że zostaną bez środków do życia i bez możliwości podjęcia pracy ze względu na stan zdrowia.

 

Regionalny Rzecznik Prasowy ZUS

w województwie pomorskim

 

Krzysztof Cieszyński

Wysokość jednorazowej premii w spółce Tauron Wydobycie uzależniona zostanie od liczby dni przepracowanych przez poszczególnych pracowników od początku tego roku – to jeden z najważniejszych zapisów porozumienia płacowego podpisanego 13 lipca przez związki zawodowe i przedstawicieli zarządu spółki.

 

Jak informuje Waldemar Sopata, przewodniczący Rady Społecznej działającej w Grupie Tauron Polska Energia i szef „S” w spółce Tauron Wydobycie, strona związkowa uzgodniła z pracodawcą, że premia za każdy przepracowany przez pracownika dzień wyniesie 15,40 zł. Od 1 stycznia do 30 czerwca było 125 dni roboczych. - Takie zasady podziału premii są nie tylko sprawiedliwe, ale także motywacyjne. Utrzymujemy się z wydobycia węgla, pracownicy, którzy mieli wpływ na realizację zadań i przepracowali więcej dni, dostaną więcej pieniędzy – wyjaśnia związkowiec. Zaznacza, że premia zostanie przelana na konta pracowników do 28 lipca.

 

W skład Tauron Wydobycie wchodzą trzy kopalnie: ZG Sobieski, ZG Janina oraz ZG Brzeszcze. Łącznie w spółce zatrudnionych jest ok. 6,5 pracowników.

 

8 czerwca prezydium Rady Społecznej Tauron Polska Energia podpisało z zarządem spółki ramowe porozumienie płacowe. Na mocy tego dokumentu organizacje związkowe działające w poszczególnych spółkach Grupy uzgodniły z zarządami tych spółek zasady podziału jednorazowej premii, rekompensującej brak podwyżek wynagrodzeń w 2017 roku. Zgodnie z zapisami porozumienia ramowego jednorazową premię pracownicy Grupy Tauron otrzymają także w przyszłym roku, natomiast w IV kwartale 2018 roku rozpoczną się negocjacje dotyczące wzrostu płac zasadniczych w 2019 roku. 

 

www.solidarnosckatowice.pl

Były flagi, gwizdy, syreny, transparenty i okrzyki "Szyszka, Szyszka, gdzie podwyżka". Kilkuset pracowników z regionalnych zarządów gospodarki z całej Polski zjechało do Wrocławia nad Odrę na bulwar Marii i Lecha Kaczyńskich, aby wyrazić swoje oburzenie brakiem realizacji porozumienia zawartego 5 maja 2016 roku. Od stycznia tego roku rząd obiecał podniesienie wynagrodzenia o 850 zł dla każdego pracownika regionalnych zarządów. 

 

Były flagi, gwizdy, syreny, transparenty. Skandowano "Szyszka, Szyszka, gdzie podwyżka". Przemawiali przedstawiciele wszystkich regionalnych zarządów. Mocne słowa padały z ust przedstawicieli Wodnej Solidarności; Jana Śniadka, Andrzeja Wrzeszczyńskiego, Marcina Jacewicza i Romana Pęcherzewskiego. Wszyscy byli zgodni. Nie odpuścimy! W przypadku fiaska rozmów padały zapowiedzi eskalacji protestów z blokadą śluz włącznie. 

 

Obecna na manifestacji Maria Zapart – wiceprzewodnicząca dolnośląskiej „Solidarności” zaapelowała do rządu żeby nie tylko zapowiadał dobre zmiany, ale żeby je również realizował i wywiązywał się z podpisanych porozumień. Wyraziła nadzieję, że władza się zreflektuje oraz zapewniła o poparciu naszego Regionu. Obiecała również, że nasz przedstawiciel w Radzie Dialogu Społecznego podniesie tę sprawę na forum Rady.

 

Podczas pikiety Arkadiusz Kubiaczyk - Przewodniczący Sekcji Krajowej Pracowników Gospodarki Wodnej NSZZ "Solidarność" przeczytał zebranym i wręczył przedstawicielowi Wojewody Dolnośląskiemu list otwarty do Pani Premier Beaty Szydło z apelem o pomoc w realizacji porozumienia. 

 

W liście czytamy m.in. “To trudne dla nas, że po okresie zrywu Solidarności, znów musimy przypomnieć naszemu pracodawcy – Państwu, że zgodnie z prawem konstytucyjnym, pracodawca powinien godziwie wynagradzać swoich pracowników. W poczuciu odpowiedzialności za kraj i godność pracowników oraz los ich rodzin mówimy, że cierpliwość i siły pracowników gospodarki wodnej wyczerpały się.”

 

Pracownicy regionalnego zarządu z Gliwic przywieźli dla przypomnienia tablice z porozumieniem z maja ubiegłego roku i złożyli je na schodach urzędu.

 

List otwarty do premier Beaty Szydło TUTAJ

 

solidarnoscrzgw.blogspot.com

Dwaj strażacy z podlaskiej „Solidarności” Przemysław Piotrowski (26 lat) i Marek Giro (29 lat) zginęli walcząc z pożarem magazynu w Białymstoku w maju br. Pozostawili w głębokim żalu swoich najbliższych, przede wszystkim malutkie dzieci. Jeden osierocił kilkumiesięczne dziecko, drugi wkrótce miał zostać ojcem.

 

"Solidarność" apeluje o solidarną pomoc dla rodzin związkowców - Nie bądźmy obojętni, wesprzyjmy osierocone rodziny dowolną darowizną. Oprócz pomocy finansowej liczy się również świadomość Rodzin, że nie pozostały osamotnione w obliczu nieszczęścia. Bądźmy razem i bądźmy solidarni z bliskimi tej tragedii! - mówi Jerzy Wielgus, szef Krajowego Sekretariatu Służb Publicznych. 

 

Akcja prowadzona jest  wspólnie przez Fundację „Dorastaj z Nami” i Fundację Pomocy PSP „Solidarni” przy wsparciu Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej oraz wszystkich central związkowych Państwowej Straży Pożarnej. Darowizny można dokonać za pomocą formularza na stronie www.dorastajznami.org/pomoz_dzieciom_strazakow_z_bialegostoku lub przelewem konto 29 1030 1508 0000 0008 1545 4006 z dopiskiem „Białystok”. Zbiórka na powyższe konto jest zgłoszona do stosownych władz i jest prowadzona zgodnie z obowiązującymi przepisami. Obydwie fundacje posiadają pełne zaufanie Krajowej Sekcji Pożarnictwa NSZZ „Solidarność” szczególnie, że fundacja Solidarni została założona przy udziale naszego Związku i prowadzą ją strażacy-związkowcy non-profit.

 

Zagadnienie mobbingu w instytucjach kultury było motywem przewodnim spotkania dwustronnego Zespołu partnerów społecznych ds. zagrożeń psychospołecznych, które odbyło się 10 lipca w Warszawie.

 

Temat został podjęty na wniosek Krajowej Sekcji Bibliotek NSZZ Solidarność, która alarmowała, że pracownicy bibliotek są coraz bardziej obciążeni pracą, gdyż ich zadania nie ograniczają się do zwykłego wypożyczania książek, wiążą się np. z animacją wydarzeń edukacyjnych i kulturalnych. Niestety dzieje się to coraz częściej kosztem ich dobrostanu psychicznego.

 

- Większa intensyfikacja pracy i nie zawsze dobre relacji pomiędzy przełożonym a podwładnymi w tak małych jednostkach jakimi są biblioteki skutkują narastającymi problemami z mobbingiem, czasem nieuświadomionym – mówi wprost Mirosław Koper, przewodniczący Krajowej Sekcji Bibliotek NSZZ Solidarność – Potrzeba nam więcej szkoleń które pozwolą na radzenie sobie z tym zagrożeniem - dodaje. Partnerzy społeczni reprezentowani w Zespole postanowili, że wspólnie zwrócą się do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego o zainicjowanie dialogu dotyczącego problematyki mobbingu w instytucjach kultury. 

 

- Stres związany z pracą, mobbing czy generalnie zagrożenia psychospołeczne w miejscu pracy związane  są w dużej mierze z pracą w usługach. Stąd też partnerzy społeczni we wszelkich branżach usługowych takich jak przykładowo handel, transport, ale i działalność kulturalna powinni starać się wypracować adekwatne dla potrzeb rozwiązania z zakresu zarządzania zagrożeniami psychospołecznymi -wskazuje Barbara Surdykowska, która w Zespole reprezentuje NSZZ Solidarność. - W odniesieniu do bibliotek istnieje ewidentnie potrzeba zaangażowania organizatorów instytucji kultury w postaci najczęściej władz samorządu terytorialnego – dodaje ekspertka.

 

Zespół ds. zagrożeń psychospołecznych został utworzony w 2014 r. przez partnerów społecznych (NSZZ Solidarność, OPZZ, FZZ, Konfederacja Lewiatan, Pracodawcy RP i ZRP) w efekcie negocjacji na wdrożeniem europejskich porozumień dotyczących stresu związanego z pracą oraz przemocy i nękania w miejscu pracy. Jego głównym celem jest promowanie działań prewencyjnych w tym obszarze.

 

bs

Msza św. koncelebrowana odprawiona zostanie o godzienie 12.30 w kosciele Sw. Jana Bosko na Oruni. Wykład ks. Tadeusza Isakowicz-Zaleskiego odbędzie sie o godz. 17 w budynku NOT w sali B. Temat wykladu: ''Relacje polsko - ukrainskiego po 1991roku''.

 

Więcej na facebooku TUTAJ

 

Strona społeczna Rady Dialogu Społecznego przyjęła rekomendacje dotyczące jakości staży i praktyk na otwartym rynku pracy w Polsce.

 

W dokumencie przygotowanym w ramach dialogu autonomicznego związków zawodowych i organizacji pracodawców znajdują się zapisy dotyczące m.in. procesu rekrutacji, zawartości programu praktyki, w tym elementów edukacyjnych, zawartości „umowy o praktykę”, warunków zapewnienia opieki i mentoringu dla praktykanta, a także szeregu postanowień odnoszących się do czasu pracy praktykanta, jego wynagrodzenia i ubezpieczenia. Tekst rekomendacji jest dostępny TUTAJ.

 

Rekomendacje zostały wypracowane w ramach prac nad wdrożeniem w Polsce Ramowego Planu na rzecz Zatrudnienia Młodych, który został przyjęty przez europejskich partnerów społecznych w 2013 roku. W czasie negocjacji podjęto decyzję, by skoncentrować się na praktykach na otwartym rynku pracy, ponieważ w Polsce ten obszar nie jest uregulowany przepisami prawa.

 

Namawiamy do rozpowszechniania informacji o rekomendacjach wśród pracodawców.  

 

ms

Od roku 2010 w Unii Europejskiej proponuje się kolejne rozwiązania, których celem jest włączenie młodych osób do rynku pracy i zapewnienie im umiejętności oraz kwalifikacji potrzebnych w zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej. Szczególną rolę odegrały w tym zakresie wprowadzone w 2013 roku Gwarancje dla Młodzieży. Biorąc pod uwagę, że 2017 rok to czwarty rok ich wdrażania, nadszedł czas na dokonanie oceny i zaproponowanie zmian. Jednocześnie, obok „Gwarancji” europejscy partnerzy społeczni zaproponowali Ramowy Plan na rzecz Zatrudnienia Młodych, który stanowi wkład partnerów w kształtowanie polityk na rzecz zatrudnienia młodych osób. Dokument ten został wypracowany z wykorzystaniem mechanizmów europejskiego dialogu społecznego. Także w tym wypadku, wchodzimy w okres podsumowań i oceny skuteczności. W związku z tym NSZZ „Solidarność” przy wsparciu EZA zorganizował seminarium międzynarodowe.

 

W seminarium wzięli udział przedstawiciele 5 krajów: Polski (NSZZ „Solidarność”), Bułgarii (PODKREPA), Litwy (LTU Solidarumas), Słowacji (NKOS), Hiszpanii (USO, Fundacion Humanismo) oraz Portugalii (CFTL). Jednocześnie w poszczególnych wykładach i panelach dyskusyjnych brali udział eksperci z Polski i innych krajów Unii Europejskiej.

 

Spotkanie rozpoczęły wystąpienia: Tadeusza Majchrowicza, Zastępcy Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, Józefa Mozolewskiego, Wiceprzewodniczącego EZA i Przewodniczącego Zarządu Regionu Podlaskiego NSZZ „Solidarność” oraz Marcina Gallo, Przewodniczącego Krajowej Sekcji Młodych NSZZ „Solidarność”. Wszyscy podkreślali, że mimo upływu czasu i szeregu podjętych inicjatyw sytuacja młodych ludzi nadal jest trudna. W związku z tym konieczna jest kontynuacja debaty na temat tego, jak można udoskonalać polityki na rzecz młodych.

 

Pierwszy dzień seminarium był poświęcony ocenie bieżącej sytuacji na rynku pracy oraz systemom edukacji w poszczególnych krajach. Wykład wprowadzający Marii Petrovej z Bułgarii stał się przyczynkiem do dalszej wymiany doświadczeń i dyskusji w ramach pracy grupowej. Uczestnicy zostali poproszeni o diagnozę rynku pracy w poszczególnych krajach i wskazanie różnic oraz podobieństw. W kolejnej części, te same grupy zostały poproszone o określenie tego, jaki powinien być docelowo rynek pracy oraz system edukacji, by służyły szybkiemu przejściu z edukacji do pracy oraz utrzymaniu się na rynku bez popadania w warunki prekaryjne.

 

Drugi dzień seminarium rozpoczął się od dyskusji panelowej, w której udział wzięli: Andrzej Stępnikowski ze Związku Rzemiosła Polskiego, Sebastian Antczak z NSZZ „Solidarność” Volkswagen Polska w Poznaniu oraz Kestutis Mikolajunas z LTU Solidarumas. Dyskusję prowadził Marcin Gallo z Krajowej Sekcji Młodych NSZZ „Solidarność”. Paneliści przedstawili swoje poglądy na kształcenie zawodowe, które w ich ocenie najbardziej sprzyja wchodzeniu na rynek pracy i najskuteczniej odpowiada na problem niedopasowania umiejętności do potrzeb rynku pracy. Przedstawione zostały doświadczenia Związku Rzemiosła Polskiego, który ma wiodącą rolę w kształceniu zawodowym w Polsce, zakładu Volkswagen Polska w Poznaniu, gdzie nawiązano bliską współpracę pomiędzy przedsiębiorstwem a pobliskimi szkołami technicznymi i zawodowymi oraz omówiono rozwiązania stosowane na Litwie. Zauważono, że szczególnego znaczenia nabiera uczenie się przez całe życie.

 

W kolejnym bloku tematycznym Viktoria Nagy, Wiceprzewodnicząca Komitetu Młodych Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (organizacja SZEF z Węgier) przedstawiła założenia Ramowego Planu na rzecz Zatrudnienia Młodych. W swoim wystąpieniu opowiedziała uczestnikom nie tylko o samym dokumencie, ale także przybliżyła proces negocjacji, bazując na swych własnych doświadczeniach. Podkreśliła udział młodych osób w pracach partnerów społecznych. Następnie przedstawiono stan wdrożenia tego dokumentu w Hiszpanii, na Słowacji, na Litwie oraz w Polsce.

W dalszej części seminarium omówione zostały funkcjonujące oraz planowane programy europejskie na rzecz zatrudnienia młodych osób. Przeglądu i wstępnej oceny dokonał Mateusz Szymański z NSZZ „Solidarność”. Jego prezentację uzupełniła dyskusja, w której udział wzięli: dr Jan Czarzasty ze Szkoły Głównej Handlowej, Viktoria Nagy z Komitetu Młodych EKZZ, Tamas Varnai, Przedstawiciel Komisji Europejskiej oraz Jakub Gontarek z Konfederacji Lewiatan. Dyskusja pokazała, że należy kontynuować prace na rzecz młodzieży, ponieważ problemy pozostają aktualne. Wydaje się jednak, że wszelkie inicjatywy powinny bardziej koncentrować się na osobach wykluczonych. W czasie dyskusji wiele miejsca poświęcono Europejskiemu Korpusowi Solidarności, nowej inicjatywie Komisji Europejskiej na rzecz młodzieży.

 

Na zakończenie drugiego dnia Łukasz Kopeć, organizator związkowy NSZZ „Solidarność” opowiedział o swoich doświadczeniach związanych ze zdobywaniem nowych członków Związku w takich sektorach jak handel i usługi. Skupił się w szczególności na kampanii Amazon, którą NSZZ „Solidarność” prowadzi we współpracy z UNI. Rozmawiano także o metodach promocji związków zawodowych i dialogu społecznego na przykładach Polski i Hiszpanii.

 

Trzeciego dnia uczestnicy debatowali o przyszłości pracy i przyszłości młodych osób na rynku pracy. Wykład wprowadzający zaprezentował dr Thomas Prosser z Uniwersytetu w Cardiff. Zwrócił uwagę na to, że wybory polityczne nie są już związane ze statusem ekonomicznym a wiekiem, co ma ogromne znaczenie dla przyszłości stosunków zatrudnienia. Podczas panelu, w którym udział wzięli Agnieszka Lenartowicz-Łysik, Doradca społeczny Prezydenta RP (z odtworzenia), Radosław Mechliński z Zarządu Regionu Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność”, Jakub Gontarek z Konfederacji Lewiatan oraz Keistutis Mikolajunas z LTU Solidarumas z Litwy, a poprowadził Patryk Trząsalski z Zarządu Regionu Wielkopolska NSZZ „Solidarność”, dyskutowano m.in. o tym, jaką postawę przyjąć wobec zmian: czy młodzi powinni adaptować się do nowych trendów, czy próbować je aktywnie kształtować? Jakie skutki niesie ze sobą automatyzacja i robotyzacja? To tylko niektóre z pytań. 

 

Po panelu dotyczącym przyszłości pracy, uczestnicy seminarium podjęli dyskusję na temat rekomendacji w zakresie kształtowania polityk na rzecz młodych osób z wykorzystaniem dialogu społecznego. Ich treść przedstawia się następująco:

1) Nie możemy pozwolić na to, by młode pokolenie Europejczyków stało się “straconym pokoleniem”. Utrata talentów i potencjału wykluczonej młodzieży jest niedopuszczalna. W związku z tym należy kontynuować działania na rzecz młodych osób, takie jak, np. „Gwarancje dla Młodzieży”. Należy jednak zapewnić ich pełne wdrożenie, skuteczność oraz ich dalsze rozwijanie.

2) Praca na rzecz młodzieży musi uwzględniać udział partnerów społecznych i młodych ludzi. Dialog społeczny i współpraca gwarantują skuteczność podejmowanych działań oraz sprzyjają zrównoważonemu wzrostowi gospodarczemu.

3) Konieczne jest tworzenie całościowych polityk młodzieżowych, które uwzględniają różne aspekty życia młodych ludzi. Doświadczenie pokazuje, że w krajach, w których takie polityki są obecne, sytuacja młodych ludzi jest lepsza.

4) Należy wzmacniać organizacje biorące udział w dialogu społecznym. Odpowiednie działania legislacyjne, edukacyjne i promocyjne będą sprzyjały zaangażowaniu młodych ludzi w aktywność społeczną. Wymaga to współpracy wszystkich stron dialogu społecznego.

5) Dialog społeczny powinien uwzględniać nowe wyzwania, jakie stoją przed współczesną gospodarką. Już dziś należy podjąć debatę na temat przyszłości zatrudnienia, edukacji, rynku pracy, nauki przez całe życie, mobilności zawodowej, automatyzacji, digitalizacji oraz innych nowych procesów i zjawisk, a także ich wpływu na obszar rynku pracy i polityki społecznej.

 

Całe seminarium poprowadziła Magdalena Szymańska, Koordynator Krajowy ds. Rozwoju Związku Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

 

ms

 

Praca magisterska historyka, który korzystał z zasobów Archiwum KK NSZZ "Solidarność" otrzymała wyróżnienie w tegorocznej edycji konkursu im. Władysława Pobóg – Malinowskiego na „Najlepszy Debiut Historyczny Roku”.

 

W konkursie udział brali autorzy niepublikowanych prac magisterskich i doktorskich, poświęconych historii Polski i Polaków w XX wieku, które zostały obronione w okresie od 1 października 2015 roku do 31 października 2016 roku. Spośród 35 nadesłanych prac  11 to doktoraty, a 24 – prace magisterskie. Wyróżnienie w kategorii prac magisterskich otrzymał Łukasz Szkwarek za pracę pt. NSZZ „Solidarność”. Podregion Miastko w latach 1980-1981. Wyróżniony historyk w pracy wykorzystał archiwalia z zasobu Archiwum Historycznego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” – dokumenty Zarządu Regionu Słupsk NSZZ „Solidarność”. 

 

Łukasz Szkwarek pracę napisał w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego pod kierunkiem prof. UG dr. hab. Piotra Perkowskiego. Autor wyróżnionej pracy jest członkiem gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Archiwistów Polskich .

 

Tematyka pracy magisterskiej  Łukasza Szkwarka to dzieje ruchu solidarnościowego miasteckiego podregionu NSZZ „Solidarność” w latach 1980-1981, od momentu powstania do wprowadzenia stanu wojennego. W skład tego podregionu wchodziły: Miastko, Kępice, Trzebielino i Koczała. Źródła na temat miasteckiej „Solidarności” znajdują się w Archiwum KK NSZZ "S", w gdańskim oddziale Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej oraz w słupskim oddziale Archiwum Państwowego w Koszalinie. Na potrzeby pracy jej autor przeprowadził wywiady zarówno z członkami NSZZ „Solidarność”, jak i PZPR.

 

Łukasz Grochowski 

Trwa dziesiąta edycja konkursu Pracodawca Przyjazny Pracownikom. Kandydatów zgłaszają podstawowe jednostki organizacyjne „Solidarności”. Akcja organizowana przez NSZZ "Solidarność" pod patronatem Andrzeja Dudy, Prezydenta RP.

 

Zgłoszenia będa rozpatrywane przez Komisję Certyfikacyjną według kryteriów określonych w załączniku nr 2 do Regulaminu.

 

Aktualny Regulamin konkursu, który zawiera również harmonogram prac związanych z przyznawaniem Certyfikatu oraz ankiety zgłoszeniowe dostępne są TUTAJ.