– Jeśli będzie trzeba, pojedziemy bronić wieku emerytalnego nawet do Brukseli. Jesteśmy przekonani, że Komisja Europejska nie ma żadnego, ani formalnego, ani moralnego prawa mieszać się w wewnętrzne sprawy Polski, takie jak wiek, w którym Polki i Polacy mogą odejść na zasłużoną emeryturę – mówi przewodniczący NSZZ Solidarność Piotr Duda w rozmowie z Anną Grabowską.

– Solidarność zorganizowała pod siedzibą Komisji Europejskiej pikietę w obronie wieku emerytalnego – pikietę, jak głosiły zapowiedzi, przeciwko ingerencji europejskich urzędników w polskie prawo. Czy to konieczne w suwerennym, europejskim państwie, w XXI wieku?
– Okazuje się, że tak. Muszę tu zaznaczyć, że nie protestowaliśmy przeciwko idei Unii Europejskiej, której Polska jest pełnoprawnym członkiem. Protestowaliśmy i będziemy protestować przeciwko urzędnikom, panu Fransowi Timmermansowi i komisarzom, którzy uważają, że mogą wszystko, w tym ingerować w suwerenne decyzje Polek i Polaków. Postulat dotyczący przywrócenia wieku emerytalnego dla Solidarności, ale i dla pozostałych centrali związkowych był bardzo ważny.

Nigdy nie przypuszczałem, że będzie trzeba organizować protest przeciwko przedstawicielom Komisji Europejskiej. Uważałem zawsze, że wchodząc do UE, Polska wchodzi do wspólnoty, w której sprawy pracownicze będą bardzo ważne. Okazuje się, że jest inaczej.

– Nie zgadza się Pan ze zdaniem przedstawicieli Komisji, że wcześniejsza emerytura kobiet to ich dyskryminacja.
– Takie twierdzenie jest oburzające. To przecież przywilej kobiet, które ciężko pracują na dwóch etatach: w domu i zakładzie pracy. Macierzyństwo, zajmowanie się rodziną jest bardzo ważnym elementem w życiu kobiety. A to również ciężka praca. Dlatego i Trybunał Konstytucyjny w 2010 r., i Sąd Najwyższy uznały możliwość wcześniejszego odejścia na emeryturę nie za dyskryminację, ale za uprzywilejowanie kobiety. Dlatego domaganie się dziś przez Komisję Europejską zrównania w Polsce wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn jest to niedopuszczalne.

Cały artykuł w najnowszym Tygodniku Solidarność

Jak podał wczoraj Eurostat stopa bezrobocia w Polsce na koniec sierpnia tego roku według tzw. metody BAEL (opartej na aktywności ekonomicznej ludzi) wyniosła 4,7% i należała do pierwszej szóstki krajów o najniższym poziomie bezrobocia w UE.

Wczoraj w Śląskim Centrum Wolności i Solidarności (Katowice, ul. Wincentego Pola 38) odbył się wernisaż wystawy „Przywracanie pamięci. Prace Franciszka Kurzeji”. Tematyka ekspozycji jest szczególna, krąży wokół istotnych wydarzeń z historii regionu: powstania „Solidarności”, ogłoszenia stanu wojennego, a także pacyfikacji kopalni „Wujek”.

Franciszek Kurzeja był jednym z najbardziej wszechstronnych twórców amatorów na Śląsku. Tworzył grafikę, malarstwo olejne, rzeźbę w węglu, wycinankę artystyczną, a także zajmował się modelarstwem i projektowaniem mebli.

Pracował w kopalni „Katowice”, gdzie w 1958 roku wraz z dwoma kolegami założył grupę plastyczną „Gwarek 58”. Inspirował go Górny Śląsk - historią, kulturą, obyczajami i codziennością. W swych pracach często akcentował motywy religijne. Franciszek Kurzeja był typową osobowością w kręgu tradycji śląskiej z jej intensywną duchowością, określaną przez szczerą rozmowę z Bogiem i ludźmi. W pracach artysta utrwalał śląskie postaci historyczne - m.in.: Wojciecha Korfantego, Karola Miarkę, Józefa Lompę czy Karola Godulę. Wykonał również symboliczny portret ks. Jerzego Popiełuszki.

Franciszek Kurzeja był jednym z najbardziej wszechstronnych grafików amatorów, założycieli działającej przy kopalni „Katowice” grupy plastycznej „Gwarek 58” oraz zespołu „Barwa” przy kopalni „Wujek”. W latach osiemdziesiątych XX wieku aktywnie działał w „Solidarności”, a po 1989 roku w Społecznym Komitecie Pamięci Górników KWK „Wujek” w Katowicach Poległych 16 grudnia 1981 r.

21 września 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał dwa wyroki rozstrzygające spór toczący się w polskiej doktrynie prawa pracy, a dotyczący konieczności stosowania procedury zwolnienia grupowego (w tym konsultacji ze związkiem zawodowym) w razie dokonania przez pracodawcę wypowiedzeń zmieniających.

Obie sprawy (Socha C149/16 oraz Ciupa  C429/16) były wynikiem pytań prejudycjalnych polskich sądów. Oba stany faktyczne dotyczyły wypowiedzeń zmieniających skierowanych do pracowników branży ochrony zdrowia. W obu przypadkach wypowiedzenia zmieniające nie zostały poprzedzone konsultacją ze związkiem zawodowym. Pracownicy odwołali się do sądów pracy. Sądy przekazały zagadnienie prawne do Sądu Najwyższego, a ten skierował pytanie prejudycjalne do TSUE.

–  Rozstrzygnięcie TSUE  przerywa spór który toczył się w doktrynie – komentuje Barbara Surdykowska z Biura Eksperckiego NSZZ Solidarność. -Wyroki przesądzają, że w razie zamiaru złożenia wypowiedzeń zmieniających w liczbie przekraczającej progi wskazane w ustawie o rozwiązywaniu stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników pracodawca winien przedstawić  związkom zawodowym pakiet informacji dotyczących między innymi przyczyn złożonych oświadczeń woli oraz rozpocząć proces konsultacji. Należy także pamiętać o obowiązku notyfikacji do powiatowego urzędu pracy – dodaje ekspertka. 

Oba wyroki dostępne są tutaj i tutaj.

Trzeba było 5 lat dyskusji, przerzucania argumentów, zbierania podpisów, ulicznych protestów, podpisywania porozumień, żeby poeksperymentować na Polakach. Żeby część musiała dłużej pracować, a niekiedy żebrać o pomoc w opiece społecznej. Bo byli i tacy, którzy po wydłużeniu wieku nie mogli dobić do emerytalnej przystani, a pracę zwyczajnie stracili. Teraz wracamy do emerytury w wieku 60 i 65 lat. Polacy się cieszą, ale i boją kolejnych zmian. Tematem numeru najnowszego TS jest reforma systemu emerytalnego.

Piewcy wieku emerytalnego nie brali pod uwagę zwolnień osób starszych traktowanych często przez pracodawców jako nierozwojowe” - pisze Anna Grabowska w artykule dotyczącym reformy.

Obok artykułu rozmowa z  prezes ZUS prof. Gertrudą Uścińską. Rozmawia Anna Grabowska. Prezes ZUS stwierdza, że po obniżeniu wieku emerytalnego Polacy masowo odchodzą z pracy.  Omawia, jak wpłynie
 to na kondycję Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i budżetu państwa oraz komu i dlaczego świadczenia mogłyby być podwyższane, a komu obniżone składki.

W ramach tematu numeru wywiad z przewodniczącym NSZZ Solidarność Piotrem Dudą.
„Jeśli będzie trzeba, pojedziemy bronić wieku emerytalnego nawet do Brukseli. Jesteśmy przekonani, że Komisja Europejska nie ma żadnego, ani formalnego, ani moralnego prawa mieszać się w wewnętrzne sprawy Polski, takie jak wiek, w którym Polki i Polacy mogą odejść na zasłużoną emeryturę” – mówi przewodniczący  w rozmowie z  Anną Grabowską.

Ponadto w numerze:
Bez porozumienia
„Rozgorzała dyskusja nad ograniczeniem handlu w niedziele. NSZZ Solidarność niezmiennie stoi na stanowisku, że powinno to dotyczyć wszystkich niedziel, strona rządowa – dwóch w miesiącu” – pisze Izabela Kozłowska.

Prezydent z narodem
„Ogłaszając własne wersje ustaw reformujących sądownictwo, prezydent Andrzej Duda wysłał jasny sygnał: działam w imieniu Polaków i trzeba się ze mną liczyć. Reforma sądów na tym nie ucierpi, za to jakość życia publicznego może wzrosnąć” - pisze Maciej Chudkiewicz.

Ciekawe czasy nad Szprewą
„Wyniki niedawnych wyborów parlamentarnych w Niemczech oznaczają dla naszego zachodniego sąsiada początek „ciekawych czasów”. Koniec wielkiej koalicji i pojawienie się w Bundestagu radykalnej prawicy w postaci Alternatywy dla Niemiec (AfD) to zjawiska od dawna nieznane w Niemczech, gdzie życie polityczne płynęło przez dziesięciolecia ustalonym, spokojnym torem” - pisze Leszek Masierak.

Kto dobrze śpi, nie grzesz
„Ludwik Pasteur nigdy nie stworzyłby szczepionek na choroby bakteryjne, gdyby wcześniej nie prowadził badań nad produkcją piwa. To w pubie, przy kuflu piwa, po raz pierwszy publicznie została zaprezentowanam trylogia „Władca Pierścieni” Tolkiena. Polacy są narodem, który lubi piwo, ale wciąż niewiele o nim wie” - pisze Magdalena Zarzycka.

Wiele więcej w najnowszym TS.

Co roku w Genewie odbywa się trójstronna Międzynarodowa Konferencja Pracy, która przyjmuje program i budżet Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) oraz tworzy nowe międzynarodowe standardy pracy. Co 4 lata odbywają się tzw. spotkania regionalne, których celem jest wypracowanie priorytetów dla MOP na najbliższe cztery lata, które z punktu widzenia uczestników są najważniejsze dla danego regionu.

X Europejskie Spotkanie Regionalne odbędzie się w tym roku 2 – 5 października w Stambule. Jednakże spotkanie to będzie się drastycznie różnić od spotkań poprzednich, które gromadziły przedstawicieli pracowników, pracodawców i rządów z 51 państw regionu. W tym spotkaniu po raz pierwszy nie wezmą udziału przedstawiciele pracowników. Oznacza to, że nie zostaną wypracowane żadne wnioski i zalecenia. Stanie się tak z powodu panującej obecnie w Turcji sytuacji i prowadzonej przez obecny rząd turecki restrykcyjnej polityki wobec opozycji i niezależnych związków zawodowych, łamania praw człowieka, pracowniczych i związkowych.

Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy ustalając termin i miejsce spotkanie X ESR w Stambule nie zdawała sobie sprawy, że w 2016 r. będzie miał miejsce zamach stanu w wyniku którego prezydent Erdogan rozpocznie masowe aresztowania i zwolnienia, łamiąc wszelkie prawa i wolności obywatelskie. Kiedy sytuacja w Turcji zaczęła się gwałtownie pogarszać i prezydent, pod pretekstem walki z opozycją i uznaniem jej działań za działania terrorystyczne, zaczął stosować represje wobec opozycji i związków zawodowych, Grupa Pracownicza w Radzie Administracyjnej zaapelowała o zmianę miejsca X Spotkania, nie chcąc legitymizować poczynań rządu tureckiego. Niestety, apel ten nie zyskał poparcia większości przedstawicieli pracodawców i rządów.

W związku z tym sekretarze generalni Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych (MKZZ) i Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (EKZZ), posiadając mandat organizacji zrzeszonych w tych konfederacjach, wystosowali do Dyrektora Generalnego list, w którym zwrócili się z prośbą o zmianę miejsca X Spotkania, przełożenia jego terminu i/lub spełnienia przez rząd turecki kilku warunków, których spełnienie było warunkiem uczestnictwa przedstawicieli pracowników w Spotkaniu – w przeciwnym razie obie konfederacje zapowiedziały bojkot Spotkania. Okazało się, że i to wezwanie nie zyskało poparcia pracodawców i rządów. W ostateczności MKZZ i EKZZ ogłosiły bojkot X ESR zwracając się, poprzez swoich afiliantów, z takim samym apelem do organizacji krajowych pracodawców i rządów.

Poniżej załączamy tłumaczenie Listu otwartego [MKZZ i EKZZ] do delegatów X ESR.

„Jesteśmy rozczarowani, że MOP, instytucja działająca na rzecz praw opartych na wolności zrzeszania się, zorganizowała konferencję w państwie, w którym poważnie narusza się prawa człowieka i prawa pracownicze i w którym właścicielom i menadżerom firm grozi bezprawna konfiskata majątku lub zamknięcie działalności gospodarczej bez możliwości odwołania się do przepisów prawa.
Jesteśmy zaskoczeni brakiem wsparcia ze strony rządów i przedsiębiorstw w sprawach dotyczących stosowania przemocy i ucisku wobec pracowników, w tym zwolnień w trybie nadzwyczajnym na podstawie dekretu, które objęły ponad 125 000 urzędników państwowych, pracowników akademickich, nauczycieli i dziennikarzy, z których tysiące uwięziono. Ponadto, ucierpieli zarówno właściciele, jak i pracownicy ponad 950 firm, tracąc środki do życia.

W czasie Zgromadzenia Ogólnego ONZ we wrześniu Prezydent Turcji powiedział: "Większość [uwięzionych dziennikarzy] to terroryści, zaangażowani w ataki bombowe, złodzieje lub szpiedzy".

Zjawiskiem bez precedensu we współczesnej historii gospodarczej jest systemowe pozbawianie obywateli przez rząd praw człowieka, czego przykładem są konfiskaty majątków firm o łącznej wartości 11 mld dolarów, jak również zwolnienia lub aresztowania pracowników sektora publicznego i prywatnego.

Wolności zrzeszania się pozbawiono zarówno pracowników, jak i pracodawców. Aresztowania i uwięzienie związkowców biorących udział w protestach, wypowiadających się w mediach społecznościowych lub walczących przeciwko antydemokratycznym środkom zastosowanym w referendum zostały udokumentowane i przesłane do MOP. Jednocześnie związkowcy codziennie stoją w obliczu tysięcy zwolnień, nalotów domowych, a nawet zbrojnych ataków na swoich liderów.

W 2017 r., w czasie Międzynarodowej Konferencji Pracy, przedmiotem dyskusji Komitetu ds. Stosowania Standardów była skarga ws. naruszeń stosowania przez rząd turecki Konwencji 135 dotyczącej ochrony przedstawicieli pracowników. Komitet wyraził obawy związane ze zwalnianiem i aresztowaniami przedstawicieli pracowników po ogłoszeniu stanu wyjątkowego i wyraźnie stwierdził, że przedstawiciele pracowników pozbawieni są wolności słowa, nie mówiąc już o wolności wykonywania funkcji przedstawiciela związków zawodowych (strony 190 - 198 raportu Komitetu).

Na początku bieżącego roku została aresztowana i przez kilka dni przetrzymywana w izolacji wraz z innymi liderami organizacji pozarządowych, prezes Amnesty International Turcja, a ONZ-owski sędzia Aydin Sefa Akay został skazany na siedem lat więzienia z naruszeniem jego immunitetu dyplomatycznego i obowiązującego porządku prawnego.

W sytuacji, w której niektórzy przedstawiciele pracowników w kraju gospodarza są pozbawieni swobody zrzeszania się i wolności słowa, a także stają wobec prowadzonej na dużą skalę wiktimizacji, to spotkanie regionalne MOP nie może skutecznie obradować ignorując szokujące czyny popełniane przez władze, wyświadczając uprzejmość rządowi tureckiemu i zaprzeczając tym samym rzeczywistości.

[W sytuacji panującej w Turcji] przedstawiciele niektórych naszych lokalnych [tureckich] związków zawodowych nie będą mogli wypowiadać się swobodnie ani przed, ani w trakcie, ani po spotkaniu regionalnym. Uważamy, że w takiej samej sytuacji znajdą sie również przedstawiciele pracodawców. Co więcej, liderzy jednego z tureckich związków zawodowych zostali zmuszeni do ubiegania się o azyl w krajach UE.

Mieliśmy nadzieję, że sytuacja w Turcji zmieni się wraz z powrotem do rządów prawa z wszelkimi wolnościami i prawami demokratycznymi, sprawiedliwością dla pracowników arbitralnie zwolnionych lub aresztowanych i że skończą się ciągłe i skoordynowane ataki na związek zawodowy i prawa pracowników. Jednak ze względu na to, że skandaliczne naruszenia praw pracowników i osób prowadzących działalność gospodarczą trwają nadal, przedstawiciele organizacji członkowskich MKZZ i EKZZ nie wezmą udziału w X Europejskim Spotkaniu Regionalnym. Dziękujemy tym rządom i pracodawcom, którzy również postanowili nie uczestniczyć w debacie. W zaistniałej sytuacji prosimy MOP o nie tworzenie Grupy Pracowniczej [Spotkania], gdyż byłaby ona pozbawiona niezbędnej legitymizacji politycznej, a co za tym idzie również ewentualne wnioski i zalecenia Spotkania takiej legitymizacji by nie posiadały.

Głęboko żałujemy utraconej szansy na poważną trójstronną dyskusję na temat najważniejszych problemów, przed jakimi stoi Europa.

Z poważaniem,
Sharan Barrow                           Luca Visentini
Sekretarz Generalna               Sekretarz Generalny
MKZZ                                           EKZZ”

Wszystkie trzy polskie centrale związkowe NSZZ „Solidarność”, OPZZ i FZZ biorą udział w bojkocie i nie będą uczestniczyły w tegorocznym X Europejskim Spotkaniu Regionalnym.

W ostatnich latach zagraniczne firmy działające w Polsce przetransferowały do krajów macierzystych 540 mld zł, z czego blisko połowa trafiła do Holandii i Niemiec – wynika z danych opublikowanych przez Ministerstwo Finansów. Od znacznej części tej kwoty koncerny nie zapłaciły ani złotówki podatku.

– Nie zgadzamy się, aby wymuszano na rządzie zmiany prawa, które są sprzeczne z wolą narodu i polskim prawem – podkreśla Piotr Duda, przewodniczący Komisji Krajowej NSZZ Solidarność, w rozmowie z Izabelą Kozłowską.

– W 2013 roku, kiedy Solidarność walczyła przeciwko podniesieniu wieku emerytalnego przez rząd Donalda Tuska, do manifestacji dołączyły inne centrale związkowe. Dzisiaj przeciwko działaniom Komisji Europejskiej opowiada się jedynie Solidarność…

– Dlaczego nie ma ich z nami, nie wiem. Być może szefowie pozostałych związków są zbyt poprawni politycznie i stojąc w opozycji do rządu premier Beaty Szydło, wolą przemilczeć to, co wyprawiają unijni urzędnicy. Wygląda na to, że im nie przeszkadza, iż Komisja Europejska chce narzucić swoją wolę całkowicie wbrew temu, czego chcą Polacy. Mam wrażenie, że ze względu na tę poprawność, jeśli Unia Europejska zmusi nas do przywrócenie wieku emerytalnego 67 lat dla kobiet i mężczyzn, te centrale związkowe dalej będą milczały. To jest ich problem. Solidarność zawsze była blisko ludzi, zawsze po stronie obywateli. Dlatego już teraz wyrażamy nasz sprzeciw wobec działań Komisji Europejskiej.

Cały wywiad w najnowszym Tygodniku Solidarność