Niedziela wolna od handlu da komfort psychiczny, że tego jednego dnia nie będziemy musieli rozdzielać między pracą a rodziną, znajomymi i odpoczynkiem – mówi Alicja Nowak, pracująca w jednym z marketów w Radomiu, w rozmowie z Izabelą Kozłowską.

- Trwa praca nad ustawą ograniczającą handel w niedzielę. Jak Pani ocenia dyskusję nad tym projektem?
– Z zażenowaniem i czasem z niedowierzaniem słucham tego, co mówią politycy, publicyści i szerzej przeciwnicy ustawy. W mojej ocenie osoby, które wypowiadają się na ten temat, są oderwane od rzeczywistości i w ogóle nie znają naszej pracy.

- Wśród argumentów, które się pojawiają przeciwko ustawie, jest to, że w marketach pracują głownie uczniowie i studenci, którzy tylko sobie dorabiają.
– Szkoda, że nie patrzy się całościowo. Mam wrażenie, że żonglowanie argumentami odbywa się dla samego bicia piany, a obraz handlu dla komentujących zamyka się na Warszawie. Inna jest grupa pracujących np. w Biedronce w stolicy, a inna w mniejszych miejscowościach. W wielu miastach markety są jedynym większym miejscem pracy i ludzie nie mają wyboru, muszą tam pracować. Znam rodziny, gdzie matka i ojciec pracują w marketach i w domu tylko się wymieniają, a dzieci wychowują się same. Mimo że nie założyłam jeszcze własnej rodziny, to nie oznacza, że tak będzie zawsze. Dziś przymykam oczy na pracę w niedzielę, ale nie wyobrażam sobie, żebym w czasie, kiedy będę żoną i matką, spędzała niedzielny czas przy kasie, a nie z bliskimi.

Cały artykuł w najnowszym Tygodniku Solidarność

X Europejskie Spotkanie Regionalne zakończyło obrady 5 października. Jak już wcześniej pisaliśmy, spotkanie to zostało zbojkotowane przez organizacje związkowe z powodu polityki prowadzonej przez obecne władze Turcji wobec opozycji i niezależnych związków zawodowych.

Na Spotkanie akredytowało się 37 spośród 51 zaproszonych państw. Ostatecznie wzięło w nim udział 222 delegatów i ich doradców, w tym 113 delegatów: 74 delegatów rządowych, 32 delegatów pracodawców i 7 delegatów strony pracowniczej. Tylko 16 ministrów lub wiceministrów państw członkowskich regionu uczestniczyło w Spotkaniu.

Według Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych (MKZZ), która wezwała do bojkotu 10. Europejskiego Spotkania Regionalnego w Stambule, 88 z 91 (97 %) jej organizacji członkowskich zbojkotowało to Spotkanie. Gdy okazało się jak niewiele osób będzie uczestniczyło w Spotkaniu, władze Turcji zapełniły salę 90 związkowcami i ekspertami z pro-rządowych tureckich organizacji związkowych.

MKZZ i EKZZ wysłały do uczestników 10. Spotkania list otwarty, którego treść zamieściliśmy wcześniej. List wyjaśniał przyczyny, dla których organizacje związkowe w całym regionie odmówiły wzięcia udziału w spotkaniu; agresywna likwidacja praw pracowniczych i innych podstawowych wolności przez rząd prezydenta Turcji Erdogana. W czasie spotkania europejskie federacje pracodawców starały się zablokować  rozpowszechnienie tego listu wśród uczestników spotkania, co spotkało się ze zdecydowaną i ostrą krytyką ze strony MKZZ i EKZZ.

Spotkanie przyjęło tak zwaną Inicjatywę Stambulską, dokument, który przedstawia ramy polityczne mające na celu maksymalizację korzyści i minimalizację zagrożeń związanych z wykonywaniem pracy w przyszłości w tym regionie. Ponadto wzywa MOP do wsparcia państw członkowskich przy opracowywaniu tych zasad. Nie wiadomo jaki status ma ten dokument i czy może być wiążący, skoro jego przyjęcie odbyło się bez udziału strony pracowniczej.

aw

Europejski filar praw socjalnych, którego propozycja została oficjalnie przedstawiona przez Komisję Europejską 26 kwietnia 2017 r. stanowi „mapę drogową” – plan zasad którym mają przyświecać działania UE w sferze socjalnej. Stanowi odpowiedź na odczuwalny deficyt społecznego wymiaru integracji europejskiej a także nowe wyzwania na rynku pracy związane między innymi ze zmiana technologiczną (zatrudnianie poprzez platformy) czy wzrastającą skalą samozatrudnienia. Składa się z 20 zasad. Więcej na ten temat tutaj. Z opinią NSZZ Solidarność na temat filaru można zapoznać się tutaj. Formalna proklamacja filaru spodziewana jest 17 listopada 2017 r.  na Trójstronnym Szczycie Społecznym ds. Wzrostu i Zatrudnienia, który odbędzie się w Goeteborgu.

– Obawy NSZZ Solidarność, a także całego ruchu związkowego budzi to, że filar adresowany jest w pierwszej kolejności do państw strefy Euro, a w pozostałych zależeć to będzie od dobrej woli rządzących  -komentuje Barbara Surdykowska, Biuro Eksperckie KK NSZZ Solidarność. – Ale oczywiście popieramy tę inicjatywę i liczymy że tak samo postąpi polski rząd na spotkaniu ministrów pracy państw członkowskich, które odbędzie się 23 października i może przesądzić o dalszych losach filaru – dodaje ekspertka.

Tutaj „Przewodnik po Europejskim filarze praw socjalnych”. Zapraszamy do lektury.

Pracownicy Opery Bałtyckiej nie chcą być pariasami sztuki. Apelują do marszałka woj. pomorskiego o interwencję wobec łamania praw pracowniczych w podległej samorządowi województwa instytucji kultury, w Operze Bałtyckiej. Protestują przeciwko zastraszaniu pracowników opery przez jej dyrekcję oraz alarmują, że jej poziom artystyczny się obniża z powodu nieumiejętnego zarządzania i konfliktu dyrekcji z zespołem. Władzom samorządowym województwa zaś, w opinii związkowców, nie zależy na poznaniu sytuacji i jej sanacji.

– Apelujemy o powstrzymanie niszczenia Opery Bałtyckiej i o odwołanie jej dyrektora – piszą w petycji do marszałka Mieczysława Struka artyści operowi oraz wspierający ich mieszkańcy Pomorza.

Pismo, wzywające władze województwa do „opamiętania” i przyjrzenie się problemom w operze, zostało złożone w gabinecie marszałka woj. pomorskiego.

Związkowcy z Opery Bałtyckiej, reprezentując grono jej pracowników, domagają się sprawiedliwości w ocenie pracy, przestrzegania praw pracowniczych, zaprzestania szykanowania związkowców i ratowania artystycznej kondycji opery.

W poniedziałek 9 października 2017 r. przez godzinę (od g. 11 do południa) przed wejściem do Urzędu Marszałkowskiego w Gdańsku, stanęło z plakatami i transparentami kilkadziesiąt osób, popierających postulaty pracowników Opery Bałtyckiej.

„Stop niszczeniu Opery Bałtyckiej!”, „Nie mam już cierpliwości”, „Sprawiedliwej oceny pracy!” i  „Odwołać dyrektora Opery”. Przed wejście do Urzędu Marszałkowskiego w  Gdańsku po raz drugi w ciągu miesiąca zaprowadziła manifestantów gorycz spowodowana poczuciem lekceważenia ze strony dyrektora tej podległej marszałkowi instytucji kultury,  łamanie praw pracowniczych w Operze Bałtyckiej i bierność urzędu marszałkowskiego oraz wypowiedzi płynące z Departamentu Kultury tegoż. Poprzednie zgromadzenie publiczne  w tym samym miejscu odbyło się 18 września 2017 r., a konflikt zaczął się od sporu zbiorowego, potem był protest głodowy i apele do urzędników samorządowych. Ta ważna dla Pomorza instytucja kulturalna nie może normalnie funkcjonować, skoro są tam łamane prawa pracownicze i od ponad roku trwa ostry spór pomiędzy pracownikami Opery Bałtyckiej, a jej dyrektorem Warcisławem Kuncem oraz popierającym go Urzędem Marszałkowskim.

Związkowcy z NSZZ „S”, którzy czynnie angażują się w spór domagają się m.in. godnego traktowania pracowników, przywrócenia związkowca Krzysztofa Rzeszutka do pracy, przestrzegania pięciodniowego tygodnia pracy, sprawiedliwości w ocenie pracy, ucywilizowanie warunków pracy, przewidywalnego planu pracy i troski o repertuar. Wielu z uczestników zgromadzenia na schodach wiodących do urzędu miało przywdziane operowe maski.

Pod adresem marszałka Mieczysława Struka skandowano więc „Dyrektor do dymisji!”,  „Panie marszałku! Milczenie to ciche przyzwolenie!”.

– Zamiast dialogu i naprawy sytuacji mamy do czynienia z rażącymi, nieprawdziwymi, szkalującymi pracowników i związki zawodowe Opery Bałtyckiej wypowiedziami w mediach dyrektora Departamentu Kultury Urzędu Marszałkowskiego pana Władysława Zawistowskiego – argumentowała Anna Sawicka, koncertmistrz wiolonczel orkiestry Opery Bałtyckiej i przewodnicząca KZ NSZZ „Solidarność” w operze, dopytując jednocześnie o kompetencje urzędnika, by oceniać publicznie poziom wystawionych w Operze Bałtyckiej spektakli baletowych i operowych, gdyż ten nie posiada wykształcenia kierunkowego muzycznego bądź teatralnego.

Co ciekawe w sezonie artystycznym 2016/2017 z tego gatunku został wystawiony był jedynie „Pinokio”. Wśród protestujących powszechna była opinia o regresie poziomu artystycznego Opery i malejącej liczbie własnych pełnowymiarowych spektakli operowych oraz tanecznych.   Opera Bałtycka w sensie prawnym jest samorządową tzw. marszałkowską największą na Pomorzu artystyczną instytucją kultury. Związkowcy przypominali, że dyrektor Zawistowski jest rzetelnie, konkretnie i rzeczowo informowany o sytuacji w Operze Bałtyckiej przez szereg pism, jakie były wysyłane do Departamentu Kultury Urzędu Marszałkowskiego i do marszałka Mieczysława Struka.
Pracownicy Opery zwracali się kilkukrotnie do marszałka Struka aby odsunął dyrektora Zawistowskiego od spraw Opery Bałtyckiej i zakazał mu dezinformowania opinii publicznej o sytuacji w tej instytucji. Przypominają, że jesienią 2016 roku w referendum załoga udzieliła dyrektorowi Warcisławowi Kuncowi wotum nieufności, a w lipcu 2017 roku wysłała pismo do Departamentu Kultury z ponownym uzasadnionym merytorycznym oraz prawnym, wnioskiem o jego niezwłoczne odwołanie, pod którym podpisał się niemal cały zespół orkiestry, chóru oraz techniki.

– Dla dyrektora Kunca związki zawodowe nie są partnerami, a podżegaczami. A faktem jest, że za kryzysową sytuację w instytucji kultury odpowiada dyrektor. Tymczasem dyrektor Departamentu Kultury nie występuje jako bezstronny rozjemca, ale jako rzecznik jednej ze stron, ignorując nasze stanowisko – dodaje Sawicka, informując, że na pisemne postulaty artystów Departament Kultury po prostu nie odpowiada, a jego szef w publicznych wypowiedziach stara się deprecjonować pracowników opery.

We wtorek na biuro sekretariatu marszałka Struka ponownie złożony został apel o odwołanie dyrektora Kunca.

– Miasto Gdańsk i Pomorze zasługują na operę z prawdziwego zdarzenia, grającą spektakle, wystawiającą własne przedstawienia, a nie namiastkę bez muzyki na żywo, w której orkiestrę zastępuje granie z taśmy – argumentują pikietujący.

– Mamy w Gdańsku zamiast opery prywatny folwark dyrektora, który dzieli aby rządzić.  Artystom, obsadzie sceny, pracownikom zaplecza trudno pracować w atmosferze pogardy dla naszego zawodu. Bierność pomorskiego marszałka czyni go współodpowiedzialnym za sytuację w operze – przekonuje jedna z artystek opery.

Państwowa Inspekcja Pracy, która przeprowadziła kontrole w gdańskiej operze potwierdziła uwagi związkowców i wydała pracodawcy szereg zaleceń.

W Wystąpieniu z 20 lipca 2017 r. m.in.:

1. Przestrzegania wskazania w świadectwie pracy w wypowiedzeniu umowy na czas nieokreślony przyczyn uzasadniających wypowiedzenie (art. 30 i 42 Kodeku pracy)

2. Uznania ze pracę zadań wykonywanych w warunkach art. 22 Kp

3. Przestrzegania trybu konsultacji związkowej (art. 38 Kp)

4. Objęcia pracowników postanowieniami porozumienia wprowadzającego zasady wynagradzania oraz wyrównania wypłacanych kwot.

5. Przeliczenia odprawy wypłaconej z powodu likwidacji stanowiska w zgodzie z do art. 94 Kp oraz z przepisami o zasadach rozwiązywania stosunku pracy

6. Przestrzegania przepisów w zakresie dopuszczalnego limitu godzin nadliczbowych w tygodniu (art. 131 Kp)

7. Przestrzegania przepisów o pięciodniowym tygodniu pracy (art. 129 Kp)

8. Zrekompensowania pracy wykonywanej w dniu wolnym od pracy poprzez udzielenie w zamian innego dnia wolnego do końca okresu rozliczeniowego (art. 151 Kp)

9. Dokonywania zmian w planach prób i przedstawień zgodnie z regulaminem pracy (art. 8 Kp)

10. Wyeliminowania zachowań, które mogą być kwalifikowane jako mobbing.

11. Stosowania obiektywnych i sprawiedliwych kryteriów oceny pracowników (art. 94 Kp)

12. Udostępniania na żądanie pracowników dokumentów, na podstawie których wyliczane jest wynagrodzenie (art. 85 Kp)

13. Wyeliminowania przypadków nierównego traktowania pracowników

Wystąpienie pokontrolne PIP z 29 grudnia ub.r. obejmowało m.in. konieczność:

1. Prowadzenia szkoleń bhp w czasie i na koszt pracodawcy (art. 237 Kp)
2. Potwierdzania na piśmie umowy przed dopuszczeniem do pracy (art. 29 Kp)
3. Dopuszczania do pracy pracowników posiadających aktualne orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań
4. Przekształcenia umów o dzieło w umowy o pracę z 11 pracownikami opery (art. 22 Kp), świadczącymi pracę pod nadzorem kierownika baletu,
5. Dostosowanie w porozumieniu ze związkami zawodowymi regulaminu wynagrodzeń i regulaminu organizacyjnego do faktycznie występujących sytuacji
6. Przeanalizowania wypłaty dodatkowego wynagrodzenia za występ ponadnormowy i w przypadku zaniżenia tego składnika wynagrodzenia jego wyrównania.
7. Opracowania planu przedstawień na sezon artystyczny
8. Zaprzestania niedopuszczania przedstawiciela organizacji związkowych do rozmów na szczeblu pracodawca/przełożony – pracownik, zgodnie z ust. o związkach zawodowych
9. Szczegółowego przeanalizowania dokumentów czasu pracy celem naliczenia należnych świadczeń pieniężnych, Naliczenia i wypłacania wynagrodzeń z dodatkiem za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 151 Kp)

www.solidarnosc.gda.pl / ASG

 Z Tadeuszem Majchrowiczem, zastępcą przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, rozmawia Mariusz Kamieniecki.

Dziękuję za rozmowę.

Źródło: Naszdziennik.pl

Od połowy września trwa protest 70 polskich pracowników przetwórni ryb Sekkingstad AS działającej w Norwegii, na wyspie Sotra pod Bergen. Zostali zwerbowani do pracy poza granicami Polski przez spółkę funkcjonującą w Kołobrzegu, która obiecywała im dobre warunki. Na miejscu okazało się, że Sekkingstad AS znana jest z wyzyskiwania swoich zagranicznych pracowników.

Celem protestu jest nie tylko wynegocjowanie godziwych warunków pracy, ale przede wszystkim ostrzeżenie potencjalnych chętnych przed przyjazdem, dopóki nie zostanie podpisany układ zbiorowy, gwarantujący godziwą płacę i wszelkie dodatki, do których zobowiązał się polski pośrednik, zgodnych z norweskim prawem.

W 2013 r. praktyki stosowane wobec obcokrajowców przez Sekkingstad uznano za nielegalne, a norweska inspekcja pracy stwierdziła, że Polacy winni być zatrudnieni na pełen etat. Początkowo Polaków obowiązywał system ośmiu tygodni pracy i cztery tygodnie wolnego, gdyż de facto mieszkali oni w Polsce. Do Norwegii przyjeżdżali jedynie do pracy. Po kontroli inspekcji pracy kierownictwo Sekkingstad przeniosło siedzibę biura zatrudniania pracowników do filetowania łososia z Norwegii do Polski, właśnie do Kołobrzegu i nazwało je Norze Production sp. z.o.o. Jak się okazało jest to „firma krzak”.

Od 2015 r. norweski układ zbiorowy w branży rybołówstwa został uogólniony, co znaczy, że płaca minimalna została zrównana z płacą godzinową w konkretnym układzie zbiorowym pracy. Nie dotyczy to jednak dodatków za pracę zmianową, nocną.

Sekkingstad nie stosuje żadnych zasad obowiązujących w Norwegii. Wobec polskich pracowników regularnie łamane jest prawo pracy. Otrzymują najniższą stawkę, niewypłacane są im w całości nadgodziny i inne zobowiązania pracodawcy wynikające z umowy. Jak twierdzi Paweł Rosoł, pracownik FriFagbevegelse, norweskiej organizacji promującej zaangażowanie obywatelskie oraz wolne dziennikarstwo, „w Sekkingstad stosowany jest 13-godzinny dzień pracy, chociaż w Norwegii obowiązuje 8-godzinny dzień pracy. Ponadto polscy pracownicy są szykanowani za samo bycie Polakami. Kiedy Polak zgubi jakiś drobny przedmiot, np. nauszniki, zostaje nazwany złodziejem”.

We wrześniu polscy pracownicy zażądali od pracodawcy podpisania układu zbiorowego pracy. Ponieważ pracodawca im odmówił, przystąpili do strajku. Strajk trwa już czwarty tydzień. Na najbliższy poniedziałek (9 października 2017 r.) zaplanowano rozmowy negocjacyjne. Zdaniem Piotra Puszyny, przewodniczącego komitetu protestacyjnego, strajk zostanie zakończony w momencie podpisania układu zbiorowego pracy. Chodzi o zagwarantowanie 8-godzinnego dnia pracy i wszelkich dodatków.

www.solidarnosc.gda.pl

„Praca w niedziele zaburza funkcjonowanie rodzin” - uważa dr. Ewa Wojtowicz, psycholog, trener, doradca zawodowy, z którą rozmawia Izabela Kozłowska. „Dla osób z mniejszych miejscowości, gdzie niedziele są w pewien sposób celebrowane, a odpoczynek i spędzanie wspólnie czasu uwarunkowane lokalną kulturą, praca w niedzielę może mieć większy wpływ na kondycję psychiczną i zaburzać funkcjonowanie rodzin. Inaczej będzie w dużych miastach, gdzie wielu spośród pracowników to ludzie młodzi, dorabiający sobie w ten sposób, a ich życie nie jest poukładane w tak silne schematy. Oni swoje najważniejsze sprawy realizują w inne dni tygodnia i dlatego niedziela nie musi stanowić dla nich istotnego punktu odniesienia” - mówi

Komisja Krajowa Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” organizuje konferencję na temat branżowych, sektorowych i ponadnarodowych układów zbiorowych pracy. Będzie to swoista kontynuacja sierpniowej debaty konstytucyjnej, gdzie punktem wyjścia do dyskusji będzie art. 20 ustawy zasadniczej, który brzmi:

„Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej”.

W powszechnej ocenie z art. 20. realizowany jest tylko część dot. wolności działalności gospodarczej, natomiast zapis dot. części społecznej opartej na dialogu jest zapisem de facto martwym. Czy drogą do jego „ożywienia” mogą być układy zbiorowe pracy?

Zapraszamy we wtorek 17 października 2017 r. od godz. 10.00 do warszawskiej siedziby PGNiG (ul. Kasprzaka 25, tzw. Gazownia) na konferencję pod hasłem „Układy zbiorowe pracy – drogą do społecznej gospodarki rynkowej”.

Konferencja składa się z dwóch części: wystąpień i panelu eksperckiego.

W pierwszej od godz. 10.00 do godz. 11.30 wystąpią:
- Przewodniczący NSZZ „Solidarność” Piotr Duda
- Wicepremier, Minister Rozwoju i Finansów Mateusz Morawiecki
- Minister w Kancelarii Prezydenta RP Paweł Mucha
- Minister Energii Krzysztof Tchórzewski
- Sekretarz Generalny Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych Luca Visentini

W panelu dyskusyjnym od godz. 12.00 do godz. 13.30 udział wezmą:
- Ekspert KK NSZZ „Solidarność” Sławomir Adamczyk – moderator
- Wiceminister Energii Grzegorz Tobiszowski
- Przewodniczący ZR Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ „Solidarność” Dominik Kolorz
- Prezes Zarządu Volkswagen Poznań Samochody Użytkowe Jens Ocksen
- Członek Komitetu Wykonawczego Industrial Europe Bruno Vannoni
- Prezes Zarządu Lotos Oil Krzysztof Nowicki
- Przewodniczący Sekretariatu Metalowców NSZZ „Solidarność” Bogdan Szozda
 
Udział dziennikarzy tylko na podstawie akredytacji. Wnioski należy kierować na adres m.lewandowski@solidarnosc.org.pl do 16 października do godz. 10.00. Ze względu na ograniczoną ilość miejsca każda stacja może zgłosić tylko jedną ekipę z kamerą. W razie dodatkowych pytań proszę bezpośrednio na nr tel. 502 273 453.

Marek Lewandowski
Rzecznik NSZZ „Solidarność”