Po dwóch miesiącach oczekiwania śląsko-dąbrowska Solidarność otrzymała od Ministerstwa Energii odpowiedź na skierowane w styczniu wystąpienie w sprawie konieczności nowelizacji ustawy z 12 października 2017 roku o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla.

– Lepiej późno niż później, choć odpowiedź na pismo to dopiero początek drogi. Teraz potrzebne są konkretne decyzje i konkretne działania, która pozwolą poprawić to, co nie zostało właściwie zrobione podczas prac nad ustawą o świadczeniu rekompensacyjnym – powiedział przewodniczący śląsko-dąbrowskiej Solidarności Dominik Kolorz.

W wystąpieniach kierowanych w styczniu do resortu energii i do marszałka Sejmu szef śląsko-dąbrowskiej Solidarności domagał się prawidłowego uregulowania kwestii deputatów węglowych, zwracając uwagę, że obecna sytuacja prawna prowadzi do naruszenia obowiązujących i nabytych praw emerytów, rencistów, wdów, górników, a także ich rodzin. – Doszło do tego, że w obecnym stanie prawnym, wdowy i sieroty po zmarłych pracownikach przedsiębiorstw górniczych, którzy nie dożyli do emerytury czy renty, i to często na skutek nieszczęśliwych wypadków pod ziemią, zostały pozbawione prawa do świadczenia rekompensacyjnego. To budzi nasz stanowczy sprzeciw – podkreślał.

W odpowiedzi, która trafiła do władz śląsko-dąbrowskiej Solidarności 13 marca, minister energii Krzysztof Tchórzewski zaznaczył, że podczas prac nad ustawą priorytetem rządu było zapewnienie świadczenia rekompensacyjnego emerytom i rencistom. Zapewnił jednocześnie, że pozbawienie wdów i sierot po zmarłych górnikach rekompensaty za węgiel nie było intencją ustawodawcy. Poinformował, że z uwagi na wiele wystąpień w tej sprawie resort prowadzi obecnie analizy zapisów zakładowych i ponadzakładowych układów zbiorowych pracy dotyczących uprawnień wdów i sierot po zmarłych. – Minister Tchórzewski zaznaczył, że regulacje w tym obszarze były liczne, dość zróżnicowane, skomplikowana jest też kwestia interpretacji zapisów układów, więc potrzebny jest czas, aby problem rozstrzygnąć. Wiem, że dla wdów i sierot, które zostały pozbawione świadczenia, to wyjaśnienie nie jest satysfakcjonujące. Niemniej liczę, że uda się sprawę załatwić po ich myśli, bo resort w odpowiedzi na moje wystąpienie wyraźnie zadeklarował zaangażowanie w rozwiązanie problemu – dodał Dominik Kolorz.

Wśród osób, które czują się poszkodowane skutkami ustawy o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla, są też emeryci i renciści, którzy prawo do deputatu utracili jeszcze jako czynni pracownicy. Według resortu energii, ta grupa osób przechodząc na emeryturę, nie miała prawa do bezpłatnego węgla, w związku z czym trudno przyznać im uprawnienia do rekompensaty za utratę prawa, którego nie posiadali. Niemniej szef resortu energii w liście do przewodniczącego śląsko-dąbrowskiej Solidarności zapewnił, że ministerstwo dostrzega problem i wraz z zarządami spółek węglowych oraz stroną społeczną, biorąc pod uwagę wyniki finansowe za I półrocze, przeanalizuje, co w tej kwestii można zrobić.

www.solidarnosckatowice.pl

 

 

 

Chodzi o przygotowany w Ministerstwie Rolnictwa projekt ustawy o zmianie ustawy o ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników. Wprowadza ona nową kategorię pracownika sezonowego - pomocnika rolnika, który będzie zatrudniany przy pracach związanych ze zbiorami warzyw i owoców. Ma to być odpowiedzią na coraz bardziej dotkliwy brak rąk do pracy w tej branży.

NSZZ Solidarność ma wątpliwości co do projektu między innymi ze względu na brak regulacji w zakresie prawa do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

Odnosimy wrażenie, że Ministerstwo Rolnictwa wyobraża sobie pracę przy zbiorach owoców i warzyw niczym zrywanie truskawek u babci w ogródku. Rzeczywistość wykonywania tych zadań jest kompletnie inna- komentuje Barbara Surdykowska, Biuro Eksperckie KK NSZZ Solidarność.  Ważny jest dla nas głos ze strony Centralnego Instytutu Ochrony Pracy w którym wskazuje się, że brak określenia na poziomie ustawowym prawa podmiotowego pomocników rolnika przy zbiorach do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz odpowiadających temu prawu obowiązków podmiotu na rzecz którego wykonywana jest praca powoduje, że art. 66 ust. 1 Konstytucji RP traci swój gwarancyjny charakter.

CIOP wskazuje również, że taka gwarancja dla osób wykonujących prace pomocnika rolnika jest o tyle istotna, że:

- rolnik ma zapewnić narzędzia pracy, bez zawartej w ustawie gwarancji, że spełniają one podstawowe wymagania w zakresie bhp;

- wykonywanie prac wymienionych w projekcie ustawy związane jest z narażeniem na prace na wysokości (na drabinach), ciężką pracę fizyczną w wymuszonej pozycji ciała (zbiory w polu lub na przykład pieczarek) ale także dodatkowe narażenia na szkodliwe czynniki chemiczne (wykonywanie czynności bezpośrednio poprzedzających lub następujących po zbiorze ściśle z nim związanych lub przygotowanie owoców lub warzyw do przechowywania, które mogą wiązać się z koniecznością używania środków ochrony roślin).

Całość stanowiska tutaj

bs

 

17 listopada 2017 r. podczas Szczytu Społecznego na rzecz Sprawiedliwego Zatrudnienia i Wzrostu Gospodarczego w Göteborgu wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej uroczyście przystąpiły do Europejskiego filaru praw socjalnych. Jest to inicjatywa często określana jako mapa drogowa dwudziestu wspólnych działań mających na celu pozytywną konwergencję standardów socjalnych. Realizacja tych zamierzeń ma przyczynić się do pokazania obywatelom UE, że proces integracji nie polega tylko na korzyściach ekonomicznych, które niekoniecznie przekładają się na ich sytuację bytową lecz niesie za sobą wizję lepszego życia zawodowego i osobistego.

Wdrożenie postanowień Filaru ma stanowić wspólną odpowiedzialność: państw członkowskich, Komisji, a także unijnych oraz krajowych partnerów społecznych. NSZZ Solidarność jest jednym z głównych protagonistów tych działań w naszym kraju.

Filar składa się z trzech komponentów podzielonych na szczegółowe punkty:
- Równe szanse i dostęp do zatrudnienia
- Uczciwe warunki pracy
- Ochrona socjalna i integracja społeczna

Poniżej prezentujemy uwagi, zawierające także komentarz naukowców, które mają przybliżyć członkom Związku wiedzę na temat poszczególnych punktów Filaru.

komponent: Ochrona socjalna i integracja społeczna  
11. Opieka nad dziećmi i wsparcie dla dzieci
a. Dzieci mają prawo  do wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, które charakteryzują się dobrą jakością i przystępną ceną
b. Dzieci mają prawo do ochrony przed ubóstwem. Dzieci ze środowisk znajdujących się w niekorzystnej sytuacji mają prawo do szczególnych środków służących zwiększeniu równości szans.
 
W ramach Filaru podkreślono aspekty jakości wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem. Powszechnie dostępna wczesna edukacja i wysokiej jakości opieka nad dzieckiem jest korzystna dla wszystkich dzieci, a w szczególności dla dzieci pochodzących z środowisk w niekorzystnej sytuacji społecznej.

Jak podkreśla dr Magdalena Rycak (Uczelnia Łazarskiego) w Polsce od lat wskazuje się na utrudniony dostęp do placówek opiekuńczych dla dzieci, takich jak tanie lub darmowe żłobki czy przedszkola. Wciąż pozostajemy jedynym z nielicznych państw, w których prawo (poza obowiązkową „zerówką”) nie gwarantuje dzieciom miejsca w przedszkolu czy żłobku. Od lat około 40%  polskich dzieci od trzeciego roku życia do chwili udania się do szkoły (zerówka) pozostaje jedynie pod opieką rodziców. W pozostałych państwach europejskich w tej grupie wiekowej średnio w domu pozostaje jedynie 11% dzieci. 

Ekspertka wskazuje, ze należałoby postulować wprowadzenie szerzej skoordynowanych działań w zakresie wsparcia państwa na rzecz dzieci i zapewnienia im odpowiedniej opieki i poziomu życia, takich jak dodatki do czynszów, ulgi podatkowe (tym większe im więcej dzieci w rodzinie), czy darmowe przedszkola i żłobki dla wszystkich dzieci powyżej roku. Państwo polskie powinno wspierać i finansować żłobki działające przy zakładach pracy, a także partycypować w większym stopniu niż dotychczas w dofinansowaniu profesjonalnych niań czy też asystentek rodzinnych, zwłaszcza w przypadku opieki nad dziećmi niepełnosprawnymi.

Jak wskazuje Barbara Surdykowska (Biuro Eksperckie KK NSZZ Solidarność) przy analizowaniu znaczenia pkt 11 Filaru w polskim kontekście można odwołać się do art. 7 Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej (ZEKS). W pkt 7. 3 Karty wskazuje się, że w celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa dzieci i młodocianych do ochrony, Strony zobowiązują się zabronić by dzieci, które podlegają jeszcze obowiązkowemu nauczaniu, były zatrudniane przy pracach, które uniemożliwiałyby im pełne korzystanie z tego nauczania.  Należy mieć świadomość, że Polska jest bardzo daleko od wskazanego standardu ze względu na skalę pracujących dzieci w rodzinnych gospodarstwach rolnych w ramach pomocy świadczonej na rzecz rodziny.  Należy także pamiętać, że wynagrodzenie pracowników młodocianych w Polsce znacznie odbiega od minimum uznawanego w ZEKS – akceptowalne jest ustalenie wynagrodzenia dla osoby 15/16 letniej o 30% niższego niż minimalne wynagrodzenie osoby dorosłej, dla osoby 16/18 letniej różnica nie powinna przekraczać 20%. Natomiast polskie przepisy ustalają wynagrodzenie pracowników młodocianych na poziomie 4 -6% wynagrodzenia minimalnego.   

Tutaj można przeczytać o 10 punkcie Filaru

bs

W sobotę 24 marca zmarł Julian Zydorek. Był jednym z tych działaczy wielkopolskiej Solidarności, dzięki którym Związek w Regionie powstał i później trwał w czasie, gdy jego obrona wymagała poświęcenia. Wymagała odwagi, za którą płaciło się wysoką cenę – internowania, więzienia, ciągłej inwigilacji, pozbawienia pracy. Julian był wierny swoim wyborom i wierny ludziom. W sprawach zasadniczych zdecydowany i bezkompromisowy. Gdy trzeba było komuś pomóc pełen łagodności i ciepła. I taki pozostanie w myślach i sercach tych wszystkich, którzy spotkali Go na swojej drodze.

• Pogrzeb odbędzie się 4 kwietnia o godz. 13.10 na cmentarzu junikowskim w Poznaniu.
• Msza św. o godz. 11.00 w kościele św. Anny przy ul.Limanowskiego.

------------------------------

Julian Zydorek
We wrześniu 1980 r. stał na czele Komitetu Założycielskiego w poznańskim zakładzie Telkom-Teletra był członkiem Prezydium MKZ Wielkopolska szefem informacji i kolportażu. Założył pierwszą w kraju sieć bibliotek wydawnictw niezależnych przy KZ (ponad 300 placówek w Wielkopolsce). 

13 grudnia 1981 r. został internowany w Ośrodku  Odosobnienia w Gębarzewie k. Gniezna, następnie w Ostrowie Wlkp. (8-21 III 1982 uczestnik głodówki), w Kwidzynie (14 VIII 1982 pobity, do 30 VIII 1982 uczestnik głodówki protestacyjnej), 4 grudnia 1982 r. został  zwolniony z internowania. Pozbawiony pracy.

W 1983 r. podpisał list do Sejmu PRL ws. uwolnienia więźniów politycznych;. Od 1983 r. drukarz, kolporter wydawnictw podziemnych.
Był wydawcą podziemnego miesięcznika „Rezonans” i współtwórcą wydawnictwa Awers. W kwietniu 1984 r. aresztowany, zwolniony w lipcu tego samego roku na mocy amnestii. W latach 1984-1989 był członkiem poznańskiej Międzyzakładowej Rady „Solidarności”.

Po roku 1989 r. był pracownikiem Ośrodka Karta Oddział Poznań, dyrektorem poznańskiego Radia Obywatelskiego, kierownikiem produkcji TVP3 Poznań, pracownikiem Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości w Poznaniu. W ostatnich latach - już na emeryturze – gromadził i udostępniał materiały dokumentujące historię „Solidarności” szczególnie w Regionie Wielkopolska.

Za swoją działalność niepodległościową został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.

Region Wielkopolska

W dniu wczorajszym w Sejmie odbyło się pierwsze czytanie projektu ustawy rażąco naruszającej nie tylko prawo międzynarodowe ale i godność pracowników. Solidarność wzywa do jego modyfikacji.

Chodzi o przygotowany w Ministerstwie Rolnictwa projekt ustawy o zmianie ustawy o ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników. Wprowadza ona nową kategorię pracownika sezonowego - pomocnika rolnika, który będzie zatrudniany przy pracach związanych ze zbiorami warzyw i owoców. Ma to być odpowiedzią na coraz bardziej dotkliwy brak rąk do pracy w tej branży, a same procedury będą maksymalnie uproszczone, żeby nie stwarzać biurokratycznych problemów plantatorom.

Problem tkwi w tym, że praca tych „pomocników rolnika” nie będzie zatrudnieniem w rozumieniu kodeksowym. To oznacza, że będzie ona bezwzględnie  wyłączona spod wymogów zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. W ocenie niezależnych ekspertów prawa pracy jest to sprzeczne z polską tradycją prawną i obowiązującym nasz kraj szeregiem aktów prawa międzynarodowego.  Projekt ten umożliwia także ustalanie wynagrodzenia w dowolnej wysokości bez jakiegokolwiek odniesienia do obwiązujących w Polsce stawek płacy minimalnej. Nie ma w nim żadnej wzmianki o zasadach ustalania dopuszczalnego wymiaru czasu pracy czy okresów wypoczynku. Nic więc dziwnego, że mówi się wprost o powrocie instytucji parobka.

– To cofnięcie naszego kraju do czasów gospodarki folwarcznej – komentuje Barbara Surdykowska z Biura Eksperckiego KK. – Jest zrozumiałe, że trzeba pomóc polskiemu sadownictwu, ale wydaje się, że autorzy projektu nie zapoznali się chociażby z encykliką Laborem Exercens Jana Pawła II, gdzie wskazuje on jakie są granice, których przekroczyć nam nie wolno – dodaje.

Mimo, że Rafał Romanowski, wiceminister rolnictwa oznajmił Sejmowi, że „projekt wynika z …faktu daleko idącej konsultacji ze stroną społeczną”, do Rady Dialogu Społecznego trafił on na dzień przed przyjęciem go przez Radę Ministrów i to dopiero po interwencji naszego Związku. W liście skierowanym do parlamentarzystów, przewodniczący KK Piotr Duda  wskazał, że jest to jawne pogwałcenie zasad prowadzenia konsultacji społecznych. Jednocześnie Solidarność zwróciła się o dogłębne przeanalizowanie treści projektu i ocenę skutków jakie może on przynieść dla świata pracy w Polsce. W ocenie związku nie ma zgody na przyjmowanie regulacji prawnych, które naruszają godność pracowników, gdyż jest to niezgodne z kierunkiem zmian, które udało się wprowadzić do polskiego porządku prawnego w ostatnich latach na rzecz poprawy jakości zatrudnienia.

sa

19 marca wieczorem Komisja Europejska, Rada UE oraz przedstawiciele Parlamentu Europejskiego w ramach tzw. mechanizmu trialogu osiągnęły konsensus co do zmian w dyrektywie o pracownikach delegowanych.

Stanowisko polskiego rządu, który do ostatnich chwili próbował powstrzymać zmiany nie zostało uwzględnione, gdyż m.in. nie udało się zbudować wystarczająco licznej koalicji blokującej.

Czego dotyczą zmiany?
Sprawiedliwe wynagrodzenie
Zgodnie z uzgodnionym tekstem, wszystkie przepisy kraju przyjmującego dotyczące wynagrodzeń, określone ustawą lub niektórymi układami zbiorowymi, mają zastosowanie do delegowanych pracowników. Negocjatorzy PE zapewnili konieczność stosowania się do dużych, reprezentatywnych regionalnych lub sektorowych układów zbiorowych.

Poprawa warunków pracy
Koszty podróży, wyżywienia i zakwaterowania powinny być opłacane przez pracodawcę, a nie odliczane od wynagrodzeń pracowników. Pracodawcy będą również musieli zadbać o to, aby warunki zakwaterowania dla delegowanych pracowników były przyzwoite i zgodne z przepisami krajowymi.

Okres delegowania
Okres delegowania określono na 12 miesięcy, z możliwością przedłużenia o 6 miesięcy. Oczywiście po upływie tego terminu pracownik będzie mógł nadal przebywać i pracować  w państwie członkowskim, do którego jest delegowany, ale zaczną go obowiązywać wszystkie (również te korzystne dla niego) przepisy kraju przyjmującego dotyczące zatrudnienia.

Międzynarodowy transport drogowy
Nowe elementy zmienionej dyrektywy będą miały zastosowanie do sektora transportu dopiero po wejściu w życie tzw. Pakietu Mobilności (Mobility Package). Do tego czasu, w odniesieniu do transportu zastosowanie mają nadal zapisy dyrektywy o pracownikach delegowanych w wersji z 1996 r.

Państwa członkowskie będą miały 2 lata na implementację nowych przepisów.

Agnes Jongerius (Holandia), współsprawozdawca, wskazuje „Europa wybiera równe wynagrodzenie za taką samą pracę w tym samym miejscu. To wielkie osiągnięcie. Koledzy mogą znów być kolegami, a już nie konkurentami. Kiedy przybyłem do Parlamentu Europejskiego, moim głównym celem była zmiana dyrektywy w sprawie delegowania pracowników. I stanie się to teraz. To ważny krok do stworzenia Europy Społecznej, która chroni pracowników i zapewnia uczciwą konkurencję”.

Tymczasowe porozumienie powinno jeszcze zostać potwierdzone przez stałych przedstawicieli państw członkowskich UE (COREPER) i przyjęte w Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Parlamentu Europejskiego. Przed wejściem w życie projekt dyrektywy musi zostać formalnie zatwierdzony przez Parlament na sesji plenarnej i Radę.

Porozumienie osiągnięte przez instytucje unijne  zostało ocenione pozytywnie przez związki zawodowe, w tym przez „Solidarność”, która wielokrotnie wskazywała na konieczność zmian w dyrektywie o pracownikach delegowanych (pisaliśmy o tym m.in. tutaj). Swoje stanowisko związek podtrzymał także w obliczu udziału polskiego Parlamentu w procedurze tzw. żółtej kartki, a więc próby zablokowania tych prac (pisaliśmy o tym tutaj).

– Dyskusja wokół zmian w dyrektywie o delegowaniu pracowników była długa, trudna i powodowała podziały także w naszym kraju, ponieważ  jak w soczewce skupiły się w niej problemy wynikające z budowy jednolitego rynku w poszerzonej Unii  – mówi Sławomir Adamczyk, kierownik Działu Branżowo-Konsultacyjnego KK. – Wydaje się, że przyjęty kompromis daje nadzieję na tworzenie bardziej sprawiedliwych warunków pracy w UE.  Coraz bardziej widoczna staje się potrzeba tworzenia nowych, jednolitych standardów socjalnych, teraz pora na kierowców międzynarodowych, którzy na tę chwilę są wyłączeni z nowych przepisów – dodaje.

Dalsze informacje dostępne są tutaj.

bs

Podczas wyborów w największej na Dolnym Śląsku organizacji związkowej NSZZ “Solidarność”; Whirpool Polska Sp. z o.o., WZD pożegnało odchodzącą na emeryturę Małgorzatę Calinską-Mayer.

Będąca przez 29 lat przewodnicząca dawnego Polaru, w dalszym ciągu będzie służyć swoim doświadczeniem, ponieważ weszła w skład Zarządu KZ. Ustępującej szefowej, liczącej ponad 1400 członków organizacji, dziękowali współpracownicy oraz goście na czele z Bogdanem Bisiem – wiceprzewodniczącym KK oraz Kazimierzem Kimso – szefem Regionu. Gościem WZD był redaktor naczelny Tygodnika Solidarność Michał Ossowski. 

Nowym przewodniczącym NSZZ “Solidarność” w Whirpool został Krzysztof Domagała.

17 listopada 2017 r. podczas Szczytu Społecznego na rzecz Sprawiedliwego Zatrudnienia i Wzrostu Gospodarczego w Göteborgu wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej uroczyście przystąpiły do Europejskiego filaru praw socjalnych. Jest to inicjatywa często określana jako mapa drogowa dwudziestu wspólnych działań mających na celu pozytywną konwergencję standardów socjalnych. Realizacja tych zamierzeń ma przyczynić się do pokazania obywatelom UE, że proces integracji nie polega tylko na korzyściach ekonomicznych, które niekoniecznie przekładają się na ich sytuację bytową lecz niesie za sobą wizję lepszego życia zawodowego i osobistego.

Wdrożenie postanowień Filaru ma stanowić wspólną odpowiedzialność: państw członkowskich, Komisji, a także unijnych oraz krajowych partnerów społecznych. NSZZ Solidarność jest jednym z głównych protagonistów tych działań w naszym kraju.

Filar składa się z trzech komponentów podzielonych na szczegółowe punkty:
- Równe szanse i dostęp do zatrudnienia
- Uczciwe warunki pracy
- Ochrona socjalna i integracja społeczna

Poniżej prezentujemy uwagi, zawierające także komentarz naukowców, które mają przybliżyć członkom Związku wiedzę na temat poszczególnych punktów Filaru.

komponent: Uczciwe warunki pracy
10. Zdrowe, bezpieczne i dobrze dostosowane środowisko pracy oraz ochrona danych
a. Pracownicy mają prawo do wysokiego poziomu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy
b. Pracownicy mają prawo do środowiska pracy dostosowanego do ich potrzeb zawodowych i które pozwala im przedłużyć okres ich uczestnictwa w rynku pracy
c. Pracownicy mają prawo do ochrony swoich danych osobowych w kontekście zatrudnienia

W zasadzie 17 Filaru wprowadzono dwa powiązane wzajemnie prawa: po pierwsze, zakres tej zasady wykracza poza ochronę zdrowia i bezpieczeństwa dzięki przyznaniu pracownikom prawa do środowiska pracy dostosowanego do ich szczególnych okoliczności zawodowych. Po drugie,  w zgodzie z zasadą aktywnego starzenia się, w zasadzie tej uznaje się potrzebę dostosowania środowiska pracy tak, aby umożliwić pracownikom zrównoważoną i dłuższą karierę zawodową. Może to dotyczyć  dostosowania materialnego środowiska pracy jak też wprowadzenia dopasowań z zakresu organizacji pracy.

Jak podkreśla dr Izabela Florczak (Uniwersytet Łódzki)  ilekroć w Filarze posłużono się słowem “worker” należy przez nie rozumieć “osobę zatrudnioną”. Oznacza to, znaczącą zmianę w odniesieniu do polskiej sytuacji. Tłumaczenie dokumentu na język polski używające słowa „pracownik” sugeruje ograniczenie jego stosowania w zakresie prawa do wysokiego poziomu ochrony bezpieczeństwa i higieny pracy do pracownika w rozumieniu Kodeksu pracy. Jest to nieprawidłowe gdyż pomija inne grupy osób zatrudnionych (np. osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych). Tym samym jest sprzeczne z założeniami Filaru. Należy zwrócić uwagę, że polskie przepisy (Kodeks pracy) w sposób wyłącznie ograniczony rozszerzają zasady związane z bhp na osoby niebędące pracownikami. W świetle Filaru nie wydaje się to być prawidłowe – rozszerzenie powinno obejmować wszystkie regulacje.

Dostosowanie obowiązujących norm z zakresu bhp do wizji zwartej w Filarze, wymaga wyjścia poza klasycznie rozumiane przepisy ochronne, rozszerzając ich przedmiot o przepisy związane choćby z czasem pracy. Chodzi tu w szczególności o mechanizmy pozwalające skutecznie rozdzielać życie zawodowe od prywatnego. Wypracowanie wysokich standardów związanych z tzw. work-life balance jest bowiem bezsprzecznie związane z higieną życia jako takiego, której zakres krzyżuje się z higieną pracy. Na szczeblu ustawodawstwa krajowego wypełnienie omawianej zasady Filaru powinno następować na różnym szczeblu.  Postulat dostosowywania środowiska pracy do potrzeb zawodowych realizowany może być wyłącznie na poziomie branżowym bądź w odniesieniu do konkretnego pracodawcy. Trudno bowiem aktami prawa ogólnie obowiązującego określić warunki dostosowywania rodzajowo różnych środowisk pracy do różnorodnych potrzeb zawodowych.

Jak podkreśla dr Marta Otto (Uniwersytet Łódzki), ochrona danych osobowych w miejscu pracy jest współcześnie jednym z bardziej newralgicznych obszarów regulacyjnych. Postępująca dematerializacja i destandaryzacja pracy, implikuje nieuchronne zmiany w sferze prerogatyw pracodawców, w konsekwencji tworząc nowy wymiar podporządkowania pracowniczego, który stawia pod znakiem zapytania wyraźną niegdyś separację pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym pracowników. Najbardziej problematyczna obecnie wydaje się, ogólna tendencja dotycząca rozwoju znaczenia danych osobowych w zatrudnieniu, ze stosunkowo ograniczonej, tradycyjnej roli selekcji i dyscypliny, w stronę nowego zestawu funkcji implementowanych przez działy zarządzania zasobami ludzkimi, które mają związek z motywowaniem pracowników oraz szeroko rozumianą kontrolą ich zachowania. Te ostatnie praktyki, w parze z postępującą cyfryzacją i automatyzacją środowiska pracy, zmieniają ilościowo i jakościowo zasób informacji pozostających w dyspozycji pracodawców, a w rezultacie wzmacniają inherentną asymetrię pomiędzy stronami stosunku pracy. Aprobowanie w/w praktyk jako nieodzownych elementów kultury organizacyjnej współczesnych miejsc pracy, wydaje się przy tym wątpliwe, nie tylko z punkty widzenia tradycyjnie przyjętych granic kontroli i nadzoru pracodawców, ale także względów etycznych. 

W gospodarce rynkowej, w której większość społeczeństwa zarabia na życie, spędzając przeważającą część swojego czasu w miejscu pracy, ochrona prywatności informacyjnej pracowników, poza wartością jednostkową, ma wyraźną wartość publiczną. Poszanowanie prawa do prywatności i ochrony danych osobowych w zatrudnieniu jest niezbędne nie tylko do efektywnego egzekwowania praw i swobód obywatelskich pracowników (vide inter alia prawo do poszanowania prywatności i życia rodzinnego, wolności myśli, sumienia i religii; przepływu informacji i wyrażania opinii; zgromadzania się i stowarzyszania się; zakaz wszelkiej dyskryminacji), ale także ich praw społecznych (prawa do pracy, prawa do należytych i sprawiedliwych warunków pracy, prawa do ochrony przed nieuzasadnionym zwolnieniem).

Tutaj można przeczytać o 9 punkcie Filaru

bs

"To przełomowa chwila dla NSZZ Solidarność, bo ta konferencja pokazała jedno: jest problem z pluralizmem związkowym, jest dyskryminacja pracowników, którzy chcą zakładać związki zawodowe" - mówił przewodniczący NSZZ Solidarność Piotr Duda na konferencji prasowej podsumowującej debatę konstytucyjną "Wolność zrzeszania czy wolność zwalniania?".

Dzisiejsi prelegenci obnażyli to, że mamy przepisy dobre - chociażby artykuł 12 Konstytucji - ale w praktyce jest zupełnie inaczej. Cieszę się, że na tej konferencji mogliśmy gościć Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobro, dlatego że te problemy, o których mówiliśmy, są w jurysdykcji ministra sprawiedliwości. Te wszystkie dobre zmiany, które w tej chwili są wprowadzane przez ministerstwo, mam nadzieję że także pozytywnie przeleją się na ustawę o związkach zawodowych, na pozytywne kierunki związane z artykułem 12 Konstytucji. Nie bez przyczyny ta konferencja odbyła się w tej sali BHP. To tutaj wszystko się rozpoczęło, tutaj wszyscy walczyli o pierwszy postulat dotyczący właśnie wolności związkowej. A dzisiaj wygląda to różnie. To dla nas jest bardzo ważne i głośno mówimy o tym, że te Postulaty Sierpnia to testament i marzenia ludzi, którzy o to walczyli. Jako związek zawodowy Solidarność jesteśmy kontynuatorem tych postulatów i będziemy je realizować punkt po punkcie. I nie zgadzam się z tymi, którzy powołują się na ideały Sierpnia '80 roku, a z drugiej strony te postulaty traktują wybiórczo. Nie. Od pierwszego do dwudziestego pierwszego. A dwudziesty pierwszy to walka o wolne soboty, a my dzisiaj walczymy tylko o wolne niedziele. Dziękuję za obecność Panie Ministrze, wiem że z tej bardzo merytorycznej konferencji wyjdą pozytywne wnioski

- powiedział przewodniczący "S" Piotr Duda.
 

Dziękuję Panu Przewodniczącemu, że zechciał zaprosić mnie do tego historycznego miejsca, w którym mieliśmy okazję dyskutować o sytuacji ludzi pracujących, którzy nierzadko nie mają realnego wsparcia ze strony państwa. Którzy mimo upominania się o ich prawa ze strony NSZZ Solidarność napotykają na liczne problemy ze strony czy to organów ścigania czy polskiego sądowictwa. Niezwykle wymowne i robiące wrażenie było wystąpienie pana przewodniczącego Stachela, który opisywał swoją mitręgę, swoją udrękę dochodzenia do oczywistych praw przed polskimi sądami, które zamiast stanąć po stronie prawa, konstytucji, słabszego, robiły wszystko, by pognębić człowieka walczącego odważnie o elementarne prawa pracownicze. Nie możemy się zgodzić na takie funkcjonowanie państwa, które tyłem odwraca się do obywatela, bo ten przykład Pana Stachela jest tego najlepszym przykładem. Ta dobra zmiana, która następuje w polskim pańtwie musi wkroczyć w ten obszar spraw, który był przedmiotem dzisiejszej dyskusji

- mówił Minister Sprawiedliwości Zbigniew Ziobro.

O możliwościach  poprawy sytuacji kobiet w sektorze transportu poprzez skierowanie do nich przy wsparciu związków zawodowych odpowiedniej jakości szkoleń w miejscu pracy dyskutowano na konferencji w Sofii.

Zwalczanie przemocy i nękania wobec pracowników transportu były częścią programu europejskich związków zawodowych z tego sektora od lat. Sektor ten jest mało atrakcyjny dla kobiet, które wciąż stanowią zaledwie 22% procent siły roboczej w transporcie i częściej pracują na stanowiskach, które nie zapewniają stabilnego zatrudnienia. Elastyczne miejsca pracy wiążą się z wysokim ryzykiem niepewności zatrudnienia, złych warunków pracy, ograniczonego dostępu do zabezpieczenia społecznego i świadczeń, szkoleń, rozwoju kariery. Osoby pracujące w transporcie, zarówno kobiety jak i mężczyźni, często doświadczają też przemocy i nękania ze strony klientów, menedżerów lub kolegów.

Europejska Federacja Pracowników Transportu (ETF) ramach programu pracy na lata 2013 – 2017 podjęła inicjatywę pod nazwą "Kobiety w transporcie - kształcenie w zakresie wartościowego zatrudnienia (EVE)" kierowany i koordynowany przez Federację Transportowych Związków Zawodowych Bułgarii (FTTUB) przy współpracy Unite the Union, FNV i CFDT- FGTE. Projekt ten doprowadził do stworzenia nowego modułu szkoleniowego i kompleksowego zestawu szkoleń, które związki zawodowe i pracownicy mogą wykorzystać do poprawy równości płci. Seria podręczników na temat równości płci w transporcie omawia trzy aspekty życia zawodowego i działalności związkowej:

• organizowanie pracowników (oferowanie im ochrony i promocji zbiorowych układów pracy),
• bezpieczeństwo i higiena pracy (zapewnienie im odpowiednie warunki pracy)
• eliminację przemocy (stworzenie bezpiecznego środowiska pracy).

Pakiety szkoleniowe zostaną przetłumaczone i opublikowane w pięciu językach; cztery kursy szkoleniowe dla instruktorów będą realizowane w odniesieniu do specyficznych warunków podsektorów transportu. Wszystkie produkty projektu zostaną udostępnione do użytku dla związków stowarzyszonych w ETF ze wszystkich państw członkowskich i krajów kandydujących za pośrednictwem strony internetowej ETF.

Wraz z zakończeniem projektu FTTUB zorganizowała konferencję pt. " Kobiety w transporcie - kształcenie w zakresie wartościowego zatrudnienia”, która odbyła się w Sofii w dniach 6-7 marca 2018 r., a którą prowadziła  Ekaterina Yordanova, przewodnicząca FTTUB i wiceprzewodnicząca ETF. Sekretarz generalny ETF Eduardo Chagas oraz Sekretarz Generalna Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych, Sharan Burrows  wygłosili przemówienia skierowane do uczestników spotkania. Wśród panelistów były: Brigitta Paas, przewodnicząca Komitetu Kobiet ETF, Valérie Latron, wiceprzewodnicząca Komisji Kobiet ETF. Dołączyli do nich przedstawiciele EKZZ, Komisji Europejskiej (DG Move), rządu bułgarskiego, bułgarskich firm transportowych, związków zawodowych oraz naukowcy współpracujący ze związkami zawodowymi.

Podczas konferencji zaprezentowane zostały cztery moduły pakietu szkoleniowego. Uczestnicy konferencji dyskutowali nad możliwościami i metodami jak najlepszego wykorzystania tych materiałów w codziennej działalności związkowej.
 

dw