NSZZ "Solidarność" nie godzi się na nieskrępowane zwolnienia zarówno indywidualne jak i grupowe, obniżanie wynagrodzenia, dysponowanie połową urlopu wypoczynkowego pracowników, zawieszanie układów zbiorowych pracy i regulaminów, przejęcie i dowolne dysponowanie zakładowymi funduszami świadczeń socjalnych.

"Solidarność" dotarła do założeń rządowego projektu "Tarczy antykryzysowej 3", sygnowanej datą 22 kwietnia br. To co tam zostało zapisane oznacza to de facto wolna amerykanka na rynku pracy.

- Proponowane przez Rząd zapisy tzw. trzeciej „Tarczy antykryzysowej”, to likwidacja ochronnej funkcji kodeksu pracy oraz zamach na funkcjonowanie związków zawodowych. Mówiąc wprost – to brak jakichkolwiek cywilizowanych reguł na polskim rynku pracy. Zdając sobie sprawę z powagi sytuacji w okresie pandemii, NSZZ „Solidarność” nie godzi się na tak drastyczne ograniczenie prawa pracowników do ochrony przez związki zawodowe, zwłaszcza w roku 40-lecia swojego powstania - czytamy w ostrym stanowisku Prezydium KK.

Co zawierają propozycje „Tarczy 3”? Pozwala ona pracodawcom niezależnie od ich sytuacji m.in. na nieskrępowane zwolnienia zarówno indywidualne jak i grupowe, obniżanie wynagrodzenia, dysponowanie połową urlopu wypoczynkowego pracowników, zawieszanie układów zbiorowych pracy i regulaminów, przejęcie i dowolne dysponowanie zakładowymi funduszami świadczeń socjalnych. Zdaniem "Solidarności" jest też zaprzeczeniem wcześniejszych rozwiązań.

- Przykładem tego jak kuriozalne są niektóre propozycje może być choćby zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, z którego zapomogi w „Tarczy 1” otrzymały daleko idące ulgi podatkowe, a w „Tarczy 3” fundusz ma być przejęty przez pracodawcę i tak naprawdę zlikwidowany.

Zdaniem Prezydium Komisji Krajowej efektem wprowadzenia takich regulacji będzie całkowite przerzucenie skutków kryzysu wywołanego pandemią na pracowników, wbrew wcześniejszym deklaracjom o celu "Tarcz", czyli ochronie miejsc pracy.

- Dla Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” takie rozwiązania są nie do zaakceptowania. W naszej ocenie zmiany te są wprowadzane z inicjatywy i pod presją organizacji pracodawców.

"Solidarność" ostro piętnuje zachowanie pozostałych reprezentatywnych central związkowych.

- Niestety biorą w tym udział, w bardziej lub mniej świadomy sposób organizacje OPZZ i FZZ podpisując się pod wspólnymi stanowiskami, w których zapisują między innymi, cyt.: „…na forum RDS należy podjąć trudny dialog dotyczący uelastycznienia   prawa pracy w czasie kryzysu gospodarczego”.

Związek apeluje do Prezydenta RP o jednoznaczne stanowisko i zapowiedź weta a Rząd do dialogu i wycofania kontrowersyjnych pomysłów. Stanowisko nie pomija również posłów wywodzących się z NSZZ „Solidarność”, oczekując ich do odrzucenia zmian i zapowiada protesty.

- Niezależnie od powyższego, mimo pandemii, NSZZ „Solidarność” rozpoczyna pilne przygotowania do akcji protestacyjnych.

Całe stanowisko można przeczytać tutaj>>>

ml

Msza św. w Katedrze wrocławskiej w niedzielę 26 kwietnia odprawiona została w intencji ofiar wypadków przy pracy. Jak co roku dolnośląska Solidarność uczciła pamięć tych, którzy stracili życie na stanowisku pracy. Oficjalnie Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy przypada 28 kwietnia.

Ze względu na ograniczenia związane ze stanem epidemii w eucharystii uczestniczyła ograniczona ilość osób.

Tutaj cały zapis mszy na kanale youtube Katedry wrocławskiej.

Region Dolny Śląsk

Ponad 70 działaczy opozycji antykomunistycznej, Solidarności i więźniów politycznych podpisało się pod listem do posłów Porozumienia Jarosława Gowina. - Apelujemy do waszych sumień o dalekowzroczne spojrzenie na sytuację naszej Ojczyzny, o odłożenie na bok własnych planów i ambicji. Dziś liczy się tylko dobro Rzeczpospolitej, a nie satysfakcja tego, czy innego polityka - piszą byli opozycjoniści.
 

Szanowni Państwo,

W tym wyjątkowo trudnym i niepewnym czasie zwracamy się do Was, parlamentarzystów Porozumienia wybranych z list Prawa i Sprawiedliwości, z apelem o głęboką refleksję nad sytuacją, w której może się znaleźć nasza Ojczyzna w wyniku kryzysu politycznego. Przed kilkudziesięcioma laty każdy z nas podjął ryzyko walki o wolną i demokratyczną Polskę. Tysiące obywateli Rzeczpospolitej nie bacząc na swe prywatne losy postanowiło działać na rzecz wyzwolenia Ojczyzny i współobywateli. Wszystkim nam przyświecała jedna myśl: by zachować się jak trzeba.

Dziś czujemy się zobowiązani, by zabrać głos na temat sytuacji w kraju. Dostrzegamy, iż od kilku lat zachodzą w Polsce bardzo pozytywne zmiany, ogromne rzesze obywateli poprawiają swe szanse bytowe, nasza Ojczyzna staje się bardziej dostatnia, a środki dzielone są coraz bardziej sprawiedliwie. Z tymi zmianami utożsamiają się miliony ludzi, którym wcześniej żyło się w Polsce trudno, nierzadko skazani byli na emigrację, a ich wartości nie były respektowane w życiu publicznym.

Oczywistym jest, że tej władzy wytknąć można potknięcia i błędy, ale także jej uczciwi krytycy zdają sobie sprawę, że alternatywa wobec niej jest fatalna. Nietrudno przewidzieć, co stać się może z naszymi – skutecznymi pierwszy raz po 1989 r. – działaniami na rzecz niezależności energetycznej. Z gwarancjami bezpieczeństwa, jakie udało nam się uzyskać dzięki aktywności w ramach NATO wzmocnionej bliską współpracą ze Stanami Zjednoczonymi. Z naszą samodzielną polityką w UE, nie zawsze zbieżną z interesami najbardziej wpływowych europejskich stolic. Z opanowaniem gigantycznych afer, na czele z luką VAT-owską.

Nie ulega wątpliwości, że upadek tej większości rządowej będzie oznaczał koniec wielkich inwestycji infrastrukturalnych, które mają za zadanie poprawić konkurencyjność naszego kraju, wesprzeć jego równomierny rozwój i zdynamizować modernizację.

Szanowni Państwo, apelujemy do waszych sumień o dalekowzroczne spojrzenie na sytuację naszej Ojczyzny, o odłożenie na bok własnych planów i ambicji. Dziś liczy się tylko dobro Rzeczpospolitej, a nie satysfakcja tego, czy innego polityka.

Tej szansy nie można zaprzepaścić – szczególnie wobec wyzwań, które na pewno przyniesie ze sobą epidemia koronawirusa. Każdy, kto dziś przyłoży rękę do wepchnięcia Polski w chaos polityczny, kto stanie na drodze przeprowadzenia wyborów prezydenckich, kto włączy się w niszczycielskie działania tzw. totalnej opozycji, zapisze się na kartach historii obok tych, którzy w imię własnych korzyści gotowi byli poświęcać dobro wspólne.

To chwila próby. Jeśli wyjdą z niej Państwo zwycięsko, jeśli nie dopuszczą do tego, by w kraju zapanował chaos i niepewność, to zdadzą Państwo egzamin z dojrzałości publicznej i przysłużą się Rzeczpospolitej

- brzmi treść listu opozycjonistów. Podpisali się pod nim:

Andrzej Gwiazda – działacz antykomunistycznej opozycji, wiceprzewodniczący strajku w Stoczni Gdańskiej w 1980 r., internowany, później do sierpnia 1984 więziony w AŚ Warszawa-Mokotów;  

Joanna Gwiazda – działaczka antykomunistycznej opozycji w WZZ Wybrzeża, internowana;  

Adam Borowski – działacz antykomunistycznej opozycji w Warszawie, Solidarności Walczącej, więzień polityczny, skazany na 6 lat więzienia;

Mirosława Łątkowska –  działaczka antykomunistycznej opozycji we Wrocławiu i Warszawie – w podziemnym ruchu wydawniczym, kurierka Solidarności Walczącej do Norwegi;

Tadeusz Markiewicz – działacz antykomunistycznej opozycji w Warszawie, Solidarności Walczącej, więzień polityczny, dwukrotnie skazany łącznie 3 lata i 8 miesięcy więzienia;

Roman Bielański – działacz antykomunistycznej opozycji w Warszawie, więzień polityczny, skazany na 2 lata wiezienia;

Czesław Nowak – działacz antykomunistycznej opozycji w Gdańsku, więzień polityczny, przywódca strajku w Porcie Gdańskim, skazany na 4,5 roku więzienia;

Andrzej Michałowski – działacz antykomunistycznej opozycji, więzień polityczny, członek RKK Gdańsk, skazany na 5 lat wiezienia;

Stanisław Fudakowski – działacz antykomunistycznej opozycji, więzień polityczny, po 13 grudnia przywódca strajku w Stoczni Gdańskiej, skazany na 3,5 roku wiezienia;

Andrzej Osipów – działacz antykomunistycznej opozycji, więzień polityczny, przywódca  strajku w PRK Gdańsk, skazany na 4 lata wiezienia;

Ryszard Majdzik – działacz antykomunistycznej opozycji, internowany, później więziony w areszcie WUSW w Krakowie;

Jerzy Langer – działacz antykomunistycznej opozycji, wielokrotnie aresztowany, więziony w AŚ w Świdnicy;

Tomasz Olko – działacz antykomunistycznej opozycji w Siedlcach, internowany, później więziony w AŚ w Łukowie i Siedlcach;

Teresa Olko – działaczka antykomunistycznej opozycji w Siedlcach, kolporterka podziemnych wydawnictw, w 1984 roku kurierka podziemia do RFN

Andrzej Rozpłochowski – działacz antykomunistycznej opozycji, przywódca strajku w Hucie Katowice w 1980 r., internowany, później więziony do sierpnia 1984 w AŚ Warszawa-Mokotów;

Andrzej Kołodziej – działacz antykomunistycznej opozycji, współzałożyciel Solidarności Walczącej Oddział Trójmiast, więzień polityczny, osadzony w AŚ Warszawa-Mokotów

Emil Broniarek – działacz antykomunistycznej opozycji, więzień polityczny,  skazany na 1 rok i 4 mies. więzienia;

Michał Stręk – działacz antykomunistycznej opozycji w Rzeszowie, internowany w Uhercach, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany;

Karol Krementowski – działacz antykomunistycznej opozycji w Gdańsku od lat 60., później w WZZ Wybrzeża i ROPCiO inicjator strajków sierpniowych 1980 r.;

Stefan Zawadzki – działacz antykomunistycznej opozycji w Gdańsku, więzień polityczny,  skazany  na 3 lata więzienia;

Eugeniusz Szymecki – działacz antykomunistycznej opozycji w Gdańsku, organizator Strajku w Porcie Gdańskim, więzień polityczny, skazany na 5 lat więzienia;

Mirosław Grabowski – działacz antykomunistycznej opozycji w Gdańsku, skazany dwukrotnie na łączną karę 6 lat więzienia;

Cezary Godziuk – student UG, za organizację strajku w Gdyni po wprowadzeniu stanu wojennego skazany na 6 lat więzienia;

Andrzej Szatkowski – uczeń Liceum Morskiego, za udział w demonstracji w Gdańsku skazany na 3 lata więzienia;

Krzysztof Łaszuk – uczeń, za udział w demonstracji w Malborku skazany na 1 rok i 6 miesięcy więzienia;

Izabella Lipniewicz – działaczka antykomunistycznej opozycji w Gdańsku, więzień polityczny, skazana na 3 lata więzienia;

Krzysztof Kapica - uczestnik strajku w Gdyni po wprowadzeniu stanu wojennego i organizator podziemnych wydawnictw. Skazany na 3 lata więzienia

Lech Brzoza – uczestnik strajku po wprowadzeniu stanu wojennego w swoim zakładzie, więzień polityczny, skazany na 1,5 miesiąca więzienia

Janina Wehrstein – działaczka Solidarności”, trzykrotnie aresztowana i pobita, organizatorka pomocy więzionym i prowadząca dokumentację o represjonowanych;

Krzysztof Sosnowski – uczestnik strajku w macierzystym zakładzie po wprowadzeniu stanu wojennego, więzień polityczny, skazany na 3 lata więzienia;

Andrzej Malinowski – uczestnik strajku w zakładzie w Gdańsku, więzień polityczny, skazany na 3 lata więzienia;

Jan Zieliński – uczestnik strajku w Stoczni Północnej po wprowadzeniu stanu wojennego .Skazany na 1,5 roku wiezienia;

Tomasz Moszczak – uczestnik i organizator strajku po wprowadzeniu stanu wojennego w Stoczni Gdańskiej, skazany na 3,5 roku więzienia;

Anna Kołakowska – uczennica Liceum uczestniczyła w proteście po wprowadzeniu stanu wojennego,  skazana  na 3 lata więzienia;

Zygmunt Błażek – działacz antykomunistycznej opozycji w Gdańsku, internowany w Strzebielinku na 12 miesięcy

Jan Skiba – działacz antykomunistycznej opozycji,  internowany na wiele miesięcy w Strzebielinku;

Krzysztof Gąsior – student Politechniki, internowany w Strzebielinku;

Brunon Baranowski – działacz NSZZ Solidarność Stoczni Gdańskiej, aresztowany na 3 mies., internowany w Iławie 3 mies. i na karnych ćwiczeniach wojskowych 3 mies.;

Józef Zajkowski – działacz antykomunistycznej opozycji, wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz. i przesłuchiwany, karany przez Kolegium do Spraw Wykroczeń;

Grzegorz Opala – działacz antykomunistycznej opozycji, członkiem RKK na Śląsku

Maciej Kublikowski – działacz antykomunistycznej opozycji w Siedlcach, internowany, następnie działacz emigracyjny

Stanisław Aloszko – działacz antykomunistycznej opozycji, związany z MKZ Katowice, emigrant polityczny we Francji;

Grażyna Aloszko – działaczka antykomunistycznej opozycji, założycielka i przewodnicząca NSZZ „Solidarność” POiW w Katowicach, emigrantka polityczna we Francji;

Grzegorz Opala – działacz antykomunistycznej opozycji, członek RKK na Śląsku;

Wacław Holewiński – działacz antykomunistycznej opozycji w Warszawie, internowany, później więzień polityczny, osadzony w AŚ Warszawa-Mokotów, pisarz;

Józef Fela – działacz antykomunistycznej opozycji, więzień polityczny, skazany na 1,5 roku wiezienia;

Jacek Zommer – działacz opozycji antykomunistycznej w Dąbrowie Górniczej, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany;

Mieczysław Liber – działacz antykomunistycznej opozycji, internowany w Zakładzie Karnym w Załężu, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany;

Andrzej Sikora – działacz Biskupiego Komitetu Pomocy Uwięzionym i Internowanym przy kościele Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej, adwokat;

Henryk Kozik – działacz opozycji antykomunistycznej w w Sanoku i Zasławiu, internowany w Załężu, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany;

Stanisław Kruszyński – działacz antykomunistycznej opozycji w Lublinie: ROPCiO, więzień polityczny w 1975, rzecznik prasowy MKZ Katowice, internowany, inwigilowany;

Józef Śreniowski – działacz antykomunistycznej opozycji w Łodzi, więzień polityczny, skazany na 2 lata 4 mies. wiezienia;

Bogusław Olszewski – działacz antykomunistycznej opozycji w Siedlcach;

Maciej Wąż – działacz antykomunistycznej opozycji w Sokołowie Podlaskim i Węgrowie;

Barbara Bednarczyk – działacz antykomunistycznej opozycji w Katowicach, NSZZ „Solidarność” Nauczycieli;

Andrzej Filipczyk – działacz opozycji antykomunistycznej w Rzeszowie, skazany na 1 rok i 6 mies., więziony w Załężu i Łęczycy;  

Adam Turula – działacz podziemnego NZS i Ruchu Harcerstwa Rzeczypospolitej, współpracownik  podziemnej „S”, historyk;

Zenon Borkowski – działacz opozycji antykomunistycznej w Siedlcach, rolnik, założyciel NSZZ RI „S”, internowany w Białej Podlaskiej;

Andrzej Perlak – działacz opozycji antykomunistycznej w Nowej Soli i Zielonej Górze, internowany w Zielonej Górze, Głogowie, Grodkowie i Uhercach;

Edward Ludwikowski – działacz opozycji antykomunistycznej, internowany w Zabrzu-Zaborzu  i Uhercach;

Joanna Andrzejewska – działaczka opozycji antykomunistycznej w Siedlcach, karana przez Kolegium do Spraw Wykroczeń, wielokrotnie zatrzymywana przez SB, plastyczka;

Leszek Andrzejewski –  działacz opozycji antykomunistycznej w Siedlcach, w 1985 r. więziony przez 4 mies. w wiezieniu w Siedlcach;

Stanisław Perka – działacz opozycji antykomunistycznej w Siedlcach, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany;

Sławomir Musiej – działacz opozycji antykomunistycznej w Siedlcach, internowany w Kwidzynie, gdzie został pobity, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany;

Mieczysław Łaba – działacz opozycji antykomunistycznej w Sokołowie Podlaskim, internowany w Białej Podlaskiej, Włodawie i Lublinie, karany przez Kolegium do Spraw Wykroczeń;

Kazimierz Kacprzak – działacz opozycji antykomunistycznej w Siedlcach, kolporter i

Marcin Brynda – w Szwajcarii, działacz emigracyjnych struktur wspierających finansowo i sprzętowo podziemną „Solidarność”, w 1987 będąc w kraju zatrzymany odebrano mu paszport;

Barbara Napieralska – działaczka Solidarności w poznańskiej Teletrze, redaktor pism podziemnych „Rezonans” i „Solidarność” Poznań”, internowana w Gołdapi;

Anna Komorowska – działaczka opozycji antykomunistycznej w Katowicach, w nauczycielskiej „Solidarności”;

Jacek Lilpop – malarz, poeta, performer, publicysta, współpracownik KSS „KOR” i NSZZ „Solidarność”;

Wieńczysław Nowacki – działacz NSZZ RI Solidarność, internowany w Nowym Wiśniczu i Załężu, więzień polityczny, więziony w AŚ Warszawa-Mokotów;

Andrzej Judek – w 1981 r. wiceprzewodniczący Regionu Wielkopolska NSZZ „Solidarność”, internowany w Nowym Wiśniczu i Załężu;

Teresa Majchrzak – matka Piotra Majchrzaka, zamordowanego przez ZOMO w stanie wojennym, działaczka „Solidarności”, założycielka przedszkola integracyjnego;

Jerzy Majchrzak – w czerwcu 1956 roku ranny w czasie protestów w Poznaniu, prezes Stowarzyszenia „Poznański Czerwiec 56”;

Andrzej Pawłowski – działacz „Solidarności” w Zakładach H. Cegielskiego w Poznaniu, uczestnik strajków w fabryce na wydziale W4;

Krzysztof Brzechczyn – działacz Liberalno-Demokratycznej Partii Niepodległość i Solidarności Walczącej, Prof. historii. filozof

Radosław Huget – działacz opozycji antykomunistycznej w Krakowie, w Ruchu Wolność i Pokój i KPN, internowany w Nowym Wiśniczu, Załężu, Kielcach-Piaskach i Nowym Łupkowie, więzień polityczny, skazany na 80 dni aresztu

źródło: niezalezna.pl
www.tysol.pl

 

Organizacja Związkowa NSZZ Solidarność w Regionalnym Ośrodku Psychiatrii Sądowej w Branicach przekazała maseczki ochronne dla wszystkich zatrudnionych w ośrodku pracowników. - Maseczki uszyły głubczyckie krawcowe, które szyją je dla służby zdrowia i instytucji publicznych - mówi Piotr Roliński, przewodniczący Organizacji Związkowej NSZZ Solidarność w ROPS w Branicach. - Otrzymaliśmy 400. maseczek ochronnych wielokrotnego użytku. Bardzo dziękuję i życzę Paniom krawcowym zdrowia oraz wszelkiej pomyślności - dodaje.

Maseczki przekazała również Organizacja Związkowa NSZZ Solidarność w Zakładzie Karnym w Brzegu, która ofiarowała 100 maseczek ochronnych dla wszystkich pracujących tam funkcjonariuszy. - W tych trudnych dla nas czasach nie brakuje ludzi, którzy wykazują dobre serce i bezinteresowność - mówi Rafał Mróz, przewodniczący Organizacji Związkowej NSZZ Solidarność w ZK w Brzegu. - Korzystając z okazji dziękuję Pani krawcowej za uszycie maseczek ochronnych - dodaje.


Marzena Kucz
 

Dziś osoby, które stracą pracę z powodu kryzysu, otrzymają zasiłek w wysokości 861 zł brutto. Tymczasem ci, którzy byli zatrudnieni na „śmieciówkach” i nie odprowadzali składek, korzystając z „Tarczy antykryzysowej”, otrzymają 2080 zł brutto postojowego. Dlatego związek postuluje podniesienie zasiłku dla bezrobotnych do co najmniej połowy minimalnego wynagrodzenia, czyli 1300 zł brutto”.

W dzisiejszym wydaniu Naszego Dziennika Piotr Duda w rozmowie z Dariuszem Pogorzelskim. W obszernym wywiadzie szef "Solidarności" nie tylko o sytuacji pracowników w dobie pandemii, ale również o pomysłach Władysława Kosiniaka-Kamysza, wyborach prezydenckich czy patologiach rynku pracy.

Całość w wydaniu papierowym, fragmenty tutaj>>>

ml

W Rzeszowie wybuchła nie tylko pandemia. Mamy także do czynienia z eksplozją dobra. Mimo trudnej sytuacji ekonomicznej, ludzie dobrej woli a także firmy i instytucje zadziwiają swoją hojnością i uczynnością. Nie sztuką jest dawać w czasach dobrobytu, dawać z tego, co nam zbywa. Wielką sztuką jest ofiarować coś wówczas, gdy sami mamy niewiele. Wolontariusze i przedsiębiorcy wielkodusznie odpowiadają na potrzeby i deficyty pojawiające się w dobie epidemii. Grupa Pomoc Sąsiedzka Rzeszów inicjuje i koordynuje wiele z tych działań.

Mówią, że świat rozpoczął się od wybuchu – od pewnej reakcji biochemicznej. Wie coś o tym Marta, która zapoczątkowała w Rzeszowie „wielki wybuch” wolontariatu w czasie epidemii. Sama jest z zawodu mikrobiologiem. To ona założyła na Facebooku grupę Pomoc Sąsiedzka Koronawirus Rzeszów. Po niespełna dwóch tygodniach od powstania grupy spontanicznie wyłoniła się grupa koordynatorów: Kasia, Monika, Basia, Maciej i Adrian Bednarz- reprezentujący Dział Rozwoju Regionu Rzeszowskiego NSZZ „Solidarność“. Zastanawiali się jak pomagać „z głową” i zarządzać akcją w sposób bardziej systemowy. Tak powstała baza wolontariuszy i potrzebujących.

Wolontariusze Pomocy Sąsiedzkiej pomagają potrzebującym członkom związku, osobom starszym oraz innym, które nie powinny wychodzić z domu przy robieniu zakupów, wykupywaniu leków w aptece, wyprowadzaniu psów na spacer, wynoszeniu śmieci itd. Codziennie do akcji zgłaszają się nowi wolontariusze. Cała inicjatywa nie mogłaby być zakrojona na tak szeroką skalę, gdyby nie współpraca z różnymi przedsiębiorstwami, mediami i instytucjami działającymi na terenie miasta. Dzięki hojności kilku drukarni udało się wydrukować kilka tysięcy ulotek i plakatów, które wolontariusze roznoszą i rozwieszają na rzeszowskich osiedlach, tak by seniorzy wiedzieli do kogo mogą się zwrócić w potrzebie. Pomoc Sąsiedzka współpracuje także z lokalnym Caritas przy rozwożeniu posiłków dla podopiecznych tej organizacji. Grupa łączy swoje siły z różnymi innymi inicjatywami dobroczynnymi jak choćby Szlachetna Paczka czy „Jedzenie zamiast Bomb”. Wyjątkowo cenna okazała się współpraca z Kasią Gargałą – inicjatorką akcji „Maseczki dla Łańcuta”. Dzięki niej kilka najbardziej potrzebujących DPS-ów z Rzeszowa i okolic otrzymało niezbędne środki ochronne.  O inicjatywie było głośno na większości rzeszowskich portali informacyjnych

W naszą akcję włączyli się także rzeszowscy restauratorzy. Część z nich zgodziła się, by dołączać do swoich dostaw ulotki Pomocy Sąsiedzkiej. Restauracja Curry Me mimo swojej trudnej sytuacji ekonomicznej kilka razy w tygodniu funduje obiady dla osób starszych, które rozwożą nasi wolontariusze. Również dzięki nim, siedem rodzin pozbawionych środków do życia otrzymały na Wielkanoc paczki z żywnością.

W obecnych czasach, a szczególnie, gdy  wszyscy jesteśmy „skazani na areszt domowy”, różnego rodzaju grupy na Facebooku cieszą się coraz większą popularnością. Patrząc z tej perspektywy, 800 członków grupy Pomoc Sąsiedzka Koronawirus Rzeszów nie robi wrażenia.  Warto jednak dodać, że są to osoby aktywne chcące konkretnie angażować się w wolontariat na rzecz osób starszych lub ograniczonych kwarantanną. Grupa stanowi także przestrzeń, w której promujemy firmy, które zechciały dołożyć swoją cegiełkę do tego, by w czasach koronawirusa życie osób szczególnie narażonych – było łatwiejsze i bezpieczniejsze.
 
Jeśli jesteś wolontariuszem – zapraszamy do współpracy. Być może dysponujesz wolnym czasem i mógłbyś rozwozić paczki lub robić zakupy. Być może jesteś lekarzem, prawnikiem lub zajmujesz się mediami. A być może po prostu masz w sobie chęć i gotowość do pomocy. Napisz do nas na rzeszow.pomoc@gmail.com. Zapraszamy także do dołączenia do naszej facebookowej grupy, w której na bieżąco publikujemy informacje o naszych akcjach. Jeśli znasz osoby starsze, które mogą w tym trudnym czasie potrzebować pomocy – również prosimy o kontakt. Walutą jaką mamy jest przede wszystkim czas i ręce naszych wolontariuszy. Grupa planuje kontynuować swoją działalność również po ustaniu pandemii.

Potrzebujący członkowie NSZZ „Solidarność“ proszeni są o kontakt z Adrianem (tel: 607 909 422), który już pomaga osobom starszym z Komisji Terenowej Emerytów i Rencistów i  koordynuje pomoc dla związkowców z ramienia Regionu Rzeszowskiego.
 
Razem możemy więcej!

Joanna Turoń
Adrian Bednarz
Dział Rozwoju Związku Regionu Rzeszowskiego NSZZ „Solidarność“

31 marca 2020 roku weszła w życie "Tarcza antykryzysowa”, w której rząd przygotował szereg rozwiązań m.in. dla przedsiębiorców, ale też i dla pracowników. W tym trudnym czasie pojawia się wiele niejasności, wątpliwość i pytań, na które postaramy się odpowiedzieć.

Pytanie: Jestem cudzoziemcem zatrudnionym w polskiej spółce, niestety okres ważności mojej wizy się kończy, jak mogę przedłużyć jej ważność?

W świetle zbliżającej się niemieckiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej ETF skierowała list do Andreasa Scheuera, niemieckiego ministra transportu i infrastruktury cyfrowej. ETF wskazuje na niezwykle pilne obecnie w kontekście kryzysu COVID-19 problemy w sektorze transportu, a także określa priorytety dla przyszłej polityki transportowej UE. Wraz z  niemieckimi organizacjami afiliowanymi ver.di i EVG, ETF oczekuje współpracy z niemieckim ministrem transportu i infrastruktury cyfrowej w związku z prezydenturą Niemiec.

Poniżej główne tematy poruszone w piśmie ETF:

Ogólna polityka transportowa
Podczas niemieckiej prezydencji w UE Komisja przedstawi nową strategię na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności. Podczas gdy oczekujemy na decyzję Komisji w sprawie utrzymania harmonogramu tej polityki zgodnie z planem na trzeci kwartał 2020 r., uważamy, że głównym celem na tym etapie powinno być zapewnienie niezbędnego czasu na dokładne konsultacje z zainteresowanymi stronami i państwa członkowskie.

Jak pokazuje kryzys COVID-19, fundamenty sektora transportu są głęboko naruszone, a nowa strategia transportowa UE powinna być w stanie je naprawić. ETF od lat opowiada się za potrzebą bardziej sprawiedliwego transportu, który internalizuje koszty środowiskowe i społeczne. Działanie na rzecz ustalenia uczciwej ceny za transport jest kluczowym elementem w celu powstrzymania praktyk dumpingu socjalnego, zapewnienia równych warunków działania między rodzajami transportu, a być może także w kierunku zwiększenia zrównoważenia środowiskowego.
Uważamy, że podejmowanie działań w zakresie ustalania cen w transporcie i koncentrowanie się na wymiarze społecznym zamiast dążenia do zwiększonej konkurencji powinno być fundamentem nowej polityki transportowej UE, zwłaszcza w następstwie kryzysu COVID-19.

Pod tym względem solidna strategia na rzecz pobudzenia kolei i transportu publicznego będzie ważniejsza niż kiedykolwiek wcześniej. Na tym etapie należy zająć się także implikacjami, jakie polityka dystansu społecznego może mieć dla tych sektorów. Wyraziliśmy już nasze uznanie dla wniosku Komisji, aby rok 2021 był europejskim rokiem kolei, który, miejmy nadzieję, zostanie przyjęty przez Radę i Parlament. Pracownicy i warunki pracy będą musiały znajdować się w centrum tej inicjatywy.

Lotnictwo cywilne
Wpływ kryzysu COVID-19 na lotnictwo wymaga jednolitej odpowiedzi na szczeblu UE i globalnym. Jak wskazano w poprzednim oświadczeniu, środki te powinny koncentrować się na zdrowiu i bezpieczeństwie w perspektywie krótkoterminowej oraz ochronie wynagrodzeń i miejsc pracy w perspektywie średnioterminowej. Infrastruktura lotnicza, w tym pracownicy, pozostaje na miejscu do momentu wznowienia działalności po kryzysie. W tym celu ETF wezwała instytucje UE do wprowadzenia planu ratunkowego specyficznego dla lotnictwa, obejmującego bezpośrednie wsparcie dla pracowników, a także warunkową pomoc finansową dla przedsiębiorstw z sektora lotniczego. W tym planie wszelka pomoc dla przedsiębiorstw byłaby uzależniona od odpowiedniej ochrony ich siły roboczej.

Kryzys COVID-19 udowodnił, że służby zarządzania ruchem lotniczym są kluczową częścią infrastruktury lotniczej. Jako takie nie mogą działać w oparciu o „model rynkowy dla zysku”, ponieważ raczej nie będą w stanie wytrzymać kryzysów takich jak te bez interwencji państwa. Z powodu około 90% spadku ruchu lotniczego ANSP borykają się również z poważnym problemem z przepływami pieniężnymi. Chociaż popieramy inicjatywę Eurocontrol w celu podwyższenia niektórych opłat za usługi nawigacji lotniczej, obawiamy się, że to nie wystarczy, ponieważ pożyczki te będą musiały zostać zwrócone w przyszłości. Jednocześnie potrzebujemy środków nadzwyczajnych w odniesieniu do systemu skuteczności działania, który reguluje opłaty nawigacyjne, ponieważ nigdy nie został zaprojektowany w celu radzenia sobie z kryzysem takim jak ten.

W odniesieniu do jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej ETF uważa, że ani podmioty instytucjonalne, ani zainteresowane strony nie są w stanie właściwie poradzić sobie z tak złożonymi aktami, dlatego wzywamy do odroczenia dyskusji do czasu kryzysu.

Transport morski
Wzywamy do przedstawienia Radzie ds. Transportu konkretnej propozycji dotyczącej politycznego porozumienia w sprawie wyznaczenia portów do bezpiecznego i szybkiego zejścia z pokładu i zmiany załogi. Potrzebna jest propozycja, aby zapewnić zwolnienie i repatriację pracowników transportu morskiego (w tym marynarzy, rybaków i członków załogi żeglugi śródlądowej).

Transport drogowy
Pakiet mobilności musi zostać przyjęty jak najszybciej, ponieważ nowe zasady gwarantowane przez ten pakiet pozwolą tysiącom kierowców ciężarówek częściej spotykać się z rodzinami i pomogą powstrzymać nieuczciwą konkurencję, która powoduje dumping socjalny. Wielu kierowców, zatrudnionych za pośrednictwem firm w jednym kraju i wykonujących usługi w innym, pozostaje w niewiedzy, jeśli chodzi o obowiązujące zasady dotyczące ich statusu zatrudnienia. Rozwiązuje to pakiet.
 

Tutaj pełen tekst pisma w wersji ang. do pobrania.

dw
 

Dzisiaj w Gdańsku - Jasieniu, w Kościele pw. bł. Doroty z Mątew, odbyła się Msza św. w intencji "Kanonizacji Patrona NSZZ "Solidrność", bł. Ks. Jerzego Popiełuszki, ponieważ tradycyjnie od czasu beatyfikacji w dniu imienin ks.Jerzego - 23 kwietnia - "Solidarność" modli się o kanonizację swojego duchowego Patrona - bł. Ks. Jerzego.

Drugą intencją Mszy była modlitwa za "Solidarność z Życiem" , ponieważ dziś upływa równo 30 lat od uchwalenia przez II Krajowy Zjazd Delegatów stanowiska w sprawie "ochrony prawnej życia od poczęcia" . 30 lat temu, wieczorem , w hali Olivia , delegaci - lekarze : Barbara Frączek z Rzeszowa i Jerzy Umiastowski z Gdańska wnioskując o przyjęcie tej uchwały , w dramatycznym wystąpieniu prosili Delegatów na KZD  o przyjęcie tej uchwały jako wyjątkowego daru imieninowego dla Księdza Jerzego , który zarówno jako kapłan jak i duszpasterz środowisk służby zdrowia w podziemiu wspierał ideę "prawnej ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci".  2 lata później , oryginalny tekst tej  Uchwały Zjazdu  został przekazany Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II przez   przewodniczącego NSZZ "Solidarność " Mariana Krzaklewskiego w trakcie oficjalnej audiencji w Watykanie jako "dar "Solidarności" dla Papieża Polaka" , który właśnie w tym czasie przygotowywał swoją ponadczasową  encyklikę o "Ewangelii życia" ( "Evangelium Vitae" ).

W dzisiejszej Mszy celebrowanej przez proboszcza parafii  bł.Doroty  - ks. Zygmunta Słomskiego wzięli udział : Marian Krzaklewski - były przewodniczący NSZZ "Solidarność" z małżonką Marią  oraz   państwo Jerzy i Elżbieta Pałubiccy - działacze podziemnej "S" z Gdańska , którzy od 1984 roku ,po dzień dzisiejszy  są członkami "Straży Solidarności" przy grobie księdza Jerzego Popiełuszki na Żoliborzu.

W kościele Bł. Doroty na Jasieniu w Gdańsku od kilku lat towarzyszą wiernym relikwie krwi  bł.Ks. Jerzego (przekazane  do parafii w dniu 100 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę - 11.11.2018 roku jako dar ołtarza)  i "Krzyż Pielgrzymi" ks.Jerzego przywieziony z parafii Św. Stanisława na Żoliborzu z napisem po polsku i po francusku "Zło Dobrem Zwyciężaj" ("Triomphe du Mal par le Bien"). Napis po francusku przypomina o tym , że w swojej drodze pielgrzymowania krzyż odwiedził Parlament UE w Brukseli. Na głównym krzyżu umieszczone są dwa krzyże, które od 1984 roku pielgrzymowały po Polsce i Europie - ten bezpośrednio umieszczony na dużym krzyżu wykonany został z drewna jodłowego, z którego wykonano katafalk, na który spoczywała trumna bł.  męczennika w dniach uroczystości pogrzebowych w listopadzie 1984 roku (zdjęcie tego krzyża w załączeniu  -  był krzyżem umieszczonym na
Wielkanoc 2019 na Grobie Pańskim w parafii w Gdańsku Jasieniu).

Rok temu pielgrzymi krzyż został przewieziony z Żoliborza do kościoła bł. Doroty przez byłego szefa "S" i grupę parafian i umieszczony w bocznej nawie obok relikwii  błogosławionego Patrona Solidarności. W parafii od wielu lat działa w ramach "Żywego Różańca",  "Roża pw. Błogosławionego Księdza Popiełuszki" jako jedna z pierwszych w Polsce i Europie. Obok relikwii  ks. Jerzego umieszczona jest "Księga Łask doznanych za wstawiennictwem błogosławionego ks. Jerzego", gdzie wierni zapisują swoje świadectwa łask otrzymanych za pośrednictwem bł. Kapłana Męczennika .
 

30 Rocznica II KZD i przyjęcia uchwały ws. "Solidarni z Życiem"

Marian Krzaklewski