W dniu 39. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, o pamięci o bohaterach tamtych dni, wspaciu udzielonemu Solidarności przez Kościół Katolicki i braku sprawiedliwych rozliczeń sprawców tamtych zdarzeń Mateusz Kosiński rozmawiał z Piotrem Dudą, przewodniczącym Komisji Krajowej NSZZ Solidarność. Rozmowa przeprowadzona została na X pawilonie dawnego areszt na ul. Rakowieckiej, w którym dziś mieści się Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL.
 

www.tysol.pl

Ministerstwo Rozwoju Pracy i Technologii przedstawiło stanowisko dotyczące projektu unijnej dyrektywy na rzecz adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w UE. Wynika z niego, że rząd nie widzi potrzeby wzmacniania rokowań zbiorowych w naszym kraju.

Projekt dyrektywy został przedstawiony 28 października przez Komisję Europejską jako jeden z istotnych elementów wzmocnienia społecznego wymiaru integracji i spotkał się z szerokim poparciem europejskiego ruchu związkowego, w tym 3 największych polskich central. Obok propozycji działań mających pomóc we wzroście płac minimalnych w państwach UE, w projekcie pojawiły się też ważne zapisy mające skłaniać rządy do wspierania rozwoju układów zbiorowych zwłaszcza na poziomie sektorowym, w tych państwach w których zasięg rokowań jest niższy od 70% a więc i w Polsce, która pod tym względem jest wyraźnym outsiderem w UE.

Podczas posiedzenia sejmowej komisji do spraw UE w dniu 9 grudnia, sekretarz stanu Iwona Michałek poinformowała, że co prawda rząd polski nie jest przeciwny działaniom mającym na celu promowanie postępu gospodarczego i społecznego oraz pozytywnej konwergencji to jego stanowisko wobec projektu dyrektywy jest głęboko sceptyczne. Dlatego RP będzie dążyć do tego, aby przyjęte na szczeblu UE ustalenia w możliwe niewielkim stopniu wpływały na regulacje krajowe.

Główne zastrzeżenia rządu dotyczą tego, że na skutek wprowadzenia takiej dyrektywy:

• pojawiłby się mechanizm ustalania wysokości ustawowych wynagrodzeń minimalnych w państwach UE (tj. katalog kryteriów, które należy uwzględnić);
• rząd musiałby monitorować i gromadzić znacznie bardziej rozbudowane dane dotyczące płac minimalnych i układów zbiorowych;
• na państwa członkowskie posiadające ustawową płace minimalną nałożone byłyby obowiązki promowania rokowań zbiorowych (!).

– Wydaje się, że stanowisko polskiego rządu wychodzi z błędnego przekonania, że celem dyrektywy jest ujednolicenie mechanizmu wprowadzania płacy minimalnej w państwach członkowskich. Nie jest to trafna diagnoza. Z tekstu propozycji wyraźnie wynika, że państwa w których płaca minimalna jest tworzona poprzez rokowania zbiorowe i państwa w których uczestniczy w tym władza publiczna mogą zachować swoje odrębne systemy stosunków przemysłowych – komentuje Barbara Surdykowska z Biura Eksperckiego KK NSZZ Solidarność. –  Dla NSZZ Solidarność omawiany projekt jest kluczowym elementem wdrażania Europejskiego filaru praw społecznych i przywracania właściwych proporcji w działaniach integracyjnych. Dotychczas widoczna była asymetria: dominowały działania związane z integracją gospodarczą a brakowało działań związanych z integracją społeczną – dodaje ekspertka.

Rząd wskazuje, że nieakceptowalny jest zakres obowiązków dla państw członkowskich związany z monitorowaniem i gromadzeniem danych dotyczących płacy minimalnej. Polska nie dysponuje większością danych, o których mowa w projekcie dyrektywy. Chodzi tu przede wszystkim o informacje o wysokości zarobków u pracodawców zatrudniających do 9 pracowników.

– Niepokoi mnie to, że rząd państwa o jednym z najniższych zasięgów układów zbiorowych w Europie oznajmia oficjalnie, iż wzmocnienie promowania rokowań zbiorowych nie jest potrzebne ani właściwe. To jakaś niewyobrażalna aberracja – mówi Sławomir Adamczyk, reprezentant polskich związków w komitecie koordynacji rokowań zbiorowych EKZZ. – Obwiązek wspierania przez władzę publiczną rokowań zbiorowych zawierają zarówno ratyfikowane przez Polskę dokumenty MOP jak i Rady Europy. Dyktuje to także zdrowy rozsądek, gdyż zwiększenie skali rokowań zbiorowych jest kluczowe dla wyjścia Polski z pułapki państwa o średnim dochodzie – dodaje ekspert.

bs

SKARGĘ PRZYGOTOWAŁA:

Ewa Podgórska-Rakiel

KRÓTKA INFORMACJA:

KK NSZZ „Solidarność” wniosła do Komitetu Wolności Związkowej skargę na Rząd RP z powodu braku właściwego stosowania w ramach polskiego prawodawstwa Konwencji Nr 98 i Zalecenia Nr 113 Międzynarodowej Organizacji Pracy. W skardze zwrócono uwagę, że powodem naruszenia jest ustawowe wyłączenie z konsultacji podwyżek wynagrodzeń pielęgniarek i położnych, przedstawicieli związków zawodowych innych niż związku zawodowego pielęgniarek i położnych, które zrzeszają wyłącznie pielęgniarki i położne działające u świadczeniodawcy.

 

DO POBRANIA:

Skarga MOP

Zalecenia MOP

W związku ze zbliżającymi się świętami Bożego Narodzenia, NSZZ „Solidarność” wraz z PZU przygotował najnowszą mikołajowo - świąteczną ofertę dla posiadaczy Elektronicznej Legitymacji Członkowskiej.

Rabaty dotyczą sklepów:

30% rabatu na Gandalf.com.pl
15% rabatu na Many Mornings
12% rabatu na Chocolissimo
10% rabatu na klocki.edu.pl
47% rabatu na Calmean
20% rabatu na Sadowniczy.pl
25% rabatu na Trefl
25% rabatu na Elfi.pl

* warunkiem skorzystania ze zniżek jest zarejestrowanie na https://klubpzupomoc.pzu.pl/nszz-solidarnosc

Tutaj pełen świąteczny katalog z rabatami dla posiadaczy ELC

Tutaj informacja o wszystkich stałych rabatach i jak otrzymać ELC

Już ponad 200 tysięcy elektronicznych legitymacji NSZZ „Solidarność” zostało wydrukowanych i wydanych przez Komisję Krajową. Od ponad 2 lat posiadacze elektronicznej legitymacji mogą korzystać z rabatów na stacjach LOTOS, a także z 10 proc. zniżki na ubezpieczenia w PZU, w ramach programu „Klub PZU Pomoc dla NSZZ Solidarność”. Dodatkową ofertę dla członków Klubu PZU Pomoc NSZZ „Solidarność” przygotował także Bank Pekao S.A.

pm

 

Fale protestów wstrząsają od kilku tygodni Indiami. Setki tysięcy rolników blokuje od kilku dni stolicę New Delhi, a 26 listopada na wezwanie związków zawodowych odbył się strajk generalny 250 mln pracowników. 

Zarzewiem niepokojów społecznych było przeforsowanie przez rząd federalny we wrześniu nieakceptowalnych przez opozycję i związki zawodowe 3 nowych kodeksów dotyczących: stosunków przemysłowych, zabezpieczenia społecznego i bhp. Na to nałożyły się obawy rolników przed reformami likwidującymi minimalne ceny skupu, co uzależni ich od wielkich korporacji oraz generalne odczucie pracowników, że rząd nie jest w stanie skutecznie przeciwdziałać społecznym skutkom pandemii Covid-19.

Strajki przeciwko nowym regulacjom prawnym wybuchały przez cały rok 2019, ale ten listopadowy można uznać za największy w historii świata pracy.

– Reformy które przeprowadza rząd Narendry Modi są przedstawiane jako ostateczne zerwanie z kolonialną przeszłością Indii Brytyjskich w której osadzone było wiele z dotychczasowych przepisów – komentuje Sławomir Adamczyk, szef Biura Branżowo-Konsultacyjnego KK. – Ale w ocenie związków zawodowych prowadzą one do osłabienia ich pozycji wobec pracodawców i do większej elastyczności zatrudnienia zgodnie z zaleceniami Banku Światowego. Trudno więc dziwić się desperacji protestujących – dodaje ekspert.

bs

 

Amerykańskie służby celne ogłosiły całkowity zakaz importu bawełny pozyskiwanej przez chińską firmę wykorzystującą niewolniczą pracę mniejszości ujgurskiej.

Ogłoszona na początku grudnia 2020 r. decyzja jest prawdopodobnie najszerszym zakazem importu w całej historii USA, a kryje się za nią dbałość o prawa człowieka. Chińska korporacja o nazwie Xinjiang Production and Construction Corps (XPCC) to konglomerat, który zarządza 10 miastami i 37 miasteczkami, posiadając więcej ziemi niż powierzchnia Irlandii i administruje „zarejestrowaną populacją” prowincji Xinjiang zamieszkałej przez muzułmańskich Ujgurów wynoszącą 2,43 mln osób. XPCC Jest właścicielem 14 spółek giełdowych i co najmniej 4 000 innych przedsiębiorstw. Choć władze chińskie temu zaprzeczają, to Organizacja Narodów Zjednoczonych uważa za wiarygodne doniesienia, że ​​1 milion Ujgurów w tej prowincji jest przetrzymywanych w obozach i zmuszonych do niewolniczej pracy. Nieprzyjemnego smaczku całej sytuacji dodaje fakt, że bawełna zbierana w taki sposób trafia następnie do wielkich firm modowych w państwach demokratycznych. Co prawda główne marki odzieżowe, w tym Gap Inc., Patagonia Inc i właściciel Zary -Inditex, twierdzą, że nie pozyskiwały bawełny z fabryk w Xinjiangu - ale nie mogły potwierdzić, że ich łańcuchy dostaw były wolne od bawełny zbieranej z regionu. Około 22% światowej bawełny pochodzi z Chin, z czego 30% jest uprawiane przez XPCC.

– Nie możemy zapominać, że praca przymusowa jest zjawiskiem występującym współcześnie. Należy pochwalić administrację Stanów Zjednoczonych za tak stanowczą reakcję na narastające zagrożenie pracą niewolniczą w Xinjiangu- komentuje Barbara Surdykowska z Biura Eksperckiego NSZZ Solidarność. -Warto także aby każdy z nas podejmując indywidualną decyzję konsumencką uwzględniał, to jak powstaje dany towar – dodaje ekspertka.

bs

“Gdzie tak naprawdę zaczynają się powszechne prawa człowieka? Niedaleko domu - tak blisko, że nie widać tego na żadnej mapie świata. Jest to świat pojedynczego człowieka okolica, w której mieszka; szkoła czy uniwersytet, na który uczęszcza; fabryka, gospodarstwo czy biuro, w którym pracuje. W takich miejscach każdy mężczyzna, każda kobieta i dziecko potrzebują równych praw, równych szans i godnego życia bez dyskryminacji. Jeżeli prawa człowieka nie będą tam respektowane, nie będą też miały znaczenia nigdzie indziej. Bez troski obywateli o ochronę praw człowieka w najbliższym otoczeniu, daremnie będziemy oczekiwać postępu w skali globalnej." - Eleonore Roosevelt

Dzień Praw Człowieka obchodzony jest co roku 10 grudnia - w dniu przyjęcia przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1948 r. Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Deklaracja ta zawiera niezbywalne prawa, które przysługują każdemu człowiekowi - bez względu na rasę, kolor skóry, religię, płeć, język, poglądy polityczne, pochodzenie narodowe lub społeczne, majątek, urodzenie lub inny status.

Organizacja Narodów Zjednoczonych ogłosiła temat roku 2020: „Odbudowa - stań w obronie praw człowieka”. Temat odnosi się do pandemii COVID-19 i koncentruje się na potrzebie lepszej odbudowy poprzez przypisanie kluczowego znaczenia prawom człowieka w podejmowanych działaniach naprawczych. Według ONZ: „…wspólne cele będzie można osiągnąć tylko wtedy, gdy wszyscy będą w stanie stworzyć równe szanse dla wszystkich, zajmą się negatywnymi skutkami ujawnionymi podczas pandemii i wykorzystywanymi w czasie jej trwania, stosując standardy praw człowieka w walce z utrwalonymi, systematycznymi i międzypokoleniowymi nierównościami, wykluczeniem i dyskryminacją. (…) Dzień 10 grudnia jest okazją do potwierdzenia znaczenia praw człowieka w odbudowie świata, którego pragniemy, potrzeby globalnej solidarności, jak również naszych wzajemnych powiązań i wspólnego człowieczeństwa.”

Słowa te są aktualne, biorąc pod uwagę dane opublikowane przez Międzynarodową Konfederację Związków Zawodowych w jej najnowszym raporcie dotyczącym łamania praw pracowniczych i związkowych. Wyjątki z raportu poniżej.

Światowy raport praw pracowniczych MKZZ

Siódma edycja Raportu MKZZ uwzględnia 144 krajów pod względem stopnia poszanowania praw pracowniczych.

Do dziesięciu najgorszych krajów dla pracowników w 2020 roku zaliczono: Bangladesz, Brazylię, Kolumbię, Egipt, Honduras, Indie, Kazachstan, Filipiny, Turcję i Zimbabwe.

W 9 krajach: Boliwii, Brazylii, Chile, Kolumbii, Ekwadorze, Hondurasie, Iraku, Filipinach i Republice Południowej Afryki zamordowano dziesiątki pracowników, w tym podczas protestów związkowych;
6 z 9 krajów Ameryki stało się śmiertelnie niebezpiecznym miejscem dla pracowników. Pracownicy byli narażeni na przemoc w 51 krajach.

PRAWO DO STRAJKU

W 2020 r. strajki zostały poważnie ograniczone lub zakazane w 123 ze 144 krajów (85 % krajów). W znacznej liczbie tych państw akcje protestacyjne były brutalnie tłumione przez władze, a pracownicy korzystający z prawa do strajku często byli ścigani karnie i zwalniani z pracy. Strajki i demonstracje zostały zakazane na Białorusi, w Gwinei, Senegalu, a w Boliwii, Chile i Ekwadorze spotkały się ze skrajną brutalnością. W Iranie i Iraku podczas protestów dokonano masowych aresztowań.

W ciągu ostatnich 7 lat liczba państw naruszających prawo do strajku wzrosła z 63% państw w 2014 r. do 85% państw w 2020 r.

Odsetek państw, które naruszyły prawo do strajku w poszczególnych regionach:

MENA 100% (kraje Północnej Afryki i Bliskiego Wschodu)

AFRYKA 97%
AZJA-PACYFIK 87%
EUROPA 74%
AMERYKI 72%

PRAWO DO UKŁADÓW ZBIOROWYCH

W 2020 r. poważne ograniczenia w rokowaniach zbiorowych odnotowano w 115 krajach (80% krajów). Brak negocjacji w dobrej wierze ze strony pracodawców świadczy o zerwaniu umowy społecznej. Zamiast tego, układy zbiorowe pracy są niszczone przez masowe zwolnienia np. w Brazylii i zwalnianie przedstawicieli pracowników np. w Kamerunie. Zarówno Egipt, jak i Honduras postanowiły obejść prawo do rokowań zbiorowych, stawiając przeszkody w rejestracji związków zawodowych i zwalnianiu przedstawicieli pracowników.

W ciągu ostatnich 7 lat liczba krajów naruszających prawo do rokowań zbiorowych wzrosła z 60% w 2014 r. do 80% w 2020r.

Odsetek państw, które naruszyły prawo do rokowań zbiorowych w poszczególnych regionach:

AFRYKA 97%
MENA 94%
AZJA-PACYFIK 91%
AMERYKI 68%
EUROPA 56%

PRAWO DO TWORZENIA I PRZYSTĘPOWANIA DO ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

74% państw pozbawiło pracowników prawa do zakładania związków zawodowych lub wstępowania do nich. W 2020 r. 106 ze 144 badanych państw wyłączyło z tego prawa niektóre kategorie pracowników, często ze względu na ich status zatrudnienia. Pracownicy migrujący, pracownicy krajowi, pracownicy tymczasowi, pracownicy w gospodarce nieformalnej i pracownicy w gospodarce platformowej zazwyczaj nie byli objęci zakresem przepisów prawa pracy, podczas gdy niektóre kategorie pracowników publicznych, takie jak strażacy i pracownicy więzienni w Japonii, nadal były pozbawione prawa do wolności zrzeszania się. Sudan zawiesił wszystkie związki zawodowe i stowarzyszenia, a w Bangladeszu spośród 1 104 wniosków o rejestrację związkową rozpatrzonych w latach 2010-2019, 46% zostało odrzuconych przez Departament Pracy.

W ciągu ostatnich 7 lat liczba krajów które pozbawiły lub ograniczyły pracownikom ochronę prawa pracy, wzrosła z 58% krajów w 2014 roku do 74% krajów w 2020 roku.

Odsetek państw, które naruszyły prawo do zakładania związków zawodowych lub przystępowania do nich w poszczególnych regionach:

MENA 100%
AFRYKA 95%
AZJA-PACYFIK 87%
AMERYKI 64%
EUROPA 38%

PRAWO DO DZIAŁALNOŚCI ZWIĄZKOWEJ

Prawo do oficjalnego uznania związku zawodowego poprzez prawną rejestrację jest istotnym aspektem prawa do organizowania się, ponieważ jest to pierwszy krok, jaki organizacje pracownicze muszą podjąć, aby móc skutecznie funkcjonować i odpowiednio reprezentować swoich członków. W okresie od kwietnia 2019 r. do marca 2020 r. władze utrudniały rejestrację, wyrejestrowały lub arbitralnie rozwiązały związki zawodowe w 89 spośród 144 państw (62%).

Odsetek krajów, które utrudniały rejestrację związków zawodowych w poszczególnych regionach:

MENA 89%
AZJA-PACYFIK 70%
AFRYKA 69%
AMERYKI 64%
EUROPA 36%.

aresztowania, zatrzymania i uwięzienie

Wiele rządów zwiększyło presję na pracowników, którzy domagają się swoich praw, oraz na wspierające ich związki zawodowe, biorąc na celownik szczególnie prominentnych liderów związków zawodowych. W 2020 roku pracownicy zostali aresztowani i zatrzymani w 61 ze 144 krajów (42%).

W ciągu 7 lat liczba państw, w których pracownicy zostali aresztowani i zatrzymani, wzrosła z 25% krajów w 2014 r. do 42% krajów w 2020 r.

Odsetek państwa, w których pracownicy są zatrzymywani i aresztowani w poszczególnych regionach:

AZJA-PACYFIK 74%
MENA 50%
AMERYKI 48%
AFRYKA 33%
EUROPA 26%

PRAWO DO WOLNOŚCI OBYWATELSKICH 

Ograniczenia w dostępie do wymiaru sprawiedliwości w 72% krajach.

Ograniczenia w zakresie wolności wypowiedzi i zgromadzeń w 39 % krajach.

Liczba państw, w których odmówiono wolności słowa i zgromadzeń lub ograniczono ją, wzrosła z 54 w 2019 r. do 56 w 2020 r. W ciągu 7 lat liczba państw, które ograniczyły wolność słowa i zgromadzeń wzrosła z 26% państw w 2014 r. do 39% państw w 2020 r.

Odsetek krajów, które ograniczyły wolność słowa i zgromadzeń w poszczególnych regionach:

MENA 72%
AFRYKA 41%
AZJA-PACYFIK 39%
AMERYKA 32%
EUROPA 26%

Ponadto, w latach 2019-2020 pojawiło się wiele skandali związanych z ingerencją rządów w działalność związków zawodowych, próbujących w różny sposób wzbudzić strach i wywrzeć presję na niezależne związki, ich liderów i członków. Ingerencje te odbywają się bez zezwolenia sądu, a nadzór często bez wiedzy organizacji związkowych i ich przedstawicieli, co narusza wolność zrzeszania się i ochronę przedstawicieli pracowników, zgodnie z konwencjami MOP nr 87 i 98. Jest to również poważny atak na wolności i bezpieczeństwo osobiste.

Skutki gospodarcze pandemii Covid-19 pozbawiły miliony pracowników miejsc pracy i środków do życia. Ci, którzy nadal pracują pozbawieni są w większości ochrony zagwarantowanej prawem. Pogłębiły się również nierówności społeczne.

Proces wychodzenia z kryzysu może umożliwić stworzenie nowego modelu globalnej gospodarki, nowe zaangażowanie na rzecz praw pracowniczych oraz wznowienie inwestycji z zachowaniem rządów prawa. Odbudowa prężnych gospodarek będzie wymagała również nowej umowy społecznej, o którą apelują MKZZ, EKZZ i ich organizacje. Według ONZ, „Jeśli nie zbudujemy zaufania do demokracji, zaczynając od demokracji w miejscu pracy, narażamy na szwank podstawy naszych społeczeństw”.

 

Zarząd Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność” poinformował, że w wyniku dotychczasowych ustaleń w sprawie przygotowań do obchodów 50 rocznicy Grudnia ’70 oraz 39 rocznicy wprowadzenia stanu wojennego, ramowy porządek uroczystości w Trójmieście przedstawia się następująco:

16 grudnia (środa):
godz. 10.00 – Gdańsk, Pomnik Poległych Stoczniowców, zapalenie zniczy, złożenie wieńców i kwiatów pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców przez czynnych i emerytowanych pracowników Stoczni Gdańsk SA (organizator: NSZZ „S” Stoczni Gdańskiej).
godz. 15.00 – Gdańsk, Pomnik Poległych Stoczniowców: Apel Poległych; Modlitwa; złożenie
wieńców i kwiatów – także pod tablicą czterech ofiar stanu wojennego.
godz. 17.00 – Gdańsk, uroczysta Msza Święta w Bazylice Świętej Brygidy, w tym poświęcenie
daru na ołtarz – krzyża węglowego ze Śląska. Po Mszy Św. koncert zespołu Capella Gedanensis. Z uwagi na wymogi epidemiczne – udział we Mszy Św. i koncercie – tylko za zaproszeniami.

17 grudnia („czarny” czwartek):
godz. 6.00 – Gdynia-Stocznia, Pomnik Ofiar Grudnia 1970: Apel Poległych; Modlitwa; Wystąpienia; Składanie wieńców i kwiatów,
godz. 16.30 – Gdynia, uroczysta Msza Święta w Kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa: przemarsz pod Pomnik przy Urzędzie Miasta Gdynia: Apel Poległych i salwa honorowa; modlitwa; wystąpienia; Złożenie wieńców i kwiatów,
godz. 18.00 – Gdynia, Koncert muzyczny „Anioły Grudnia 1970”. Z uwagi na wymogi epidemiczne – bez udziału publiczności, będzie emitowany „na żywo” od godz. 18.00 na antenie TVP1.

Instytut Pamięci Narodowej oddział w Gdańsku -  informuje, że planuje:
16 grudnia, godz. 12.30 – internetowa promocja najnowszej książki IPN o gdańskim Grudniu 1970 – “Grudniowa kolęda…”,
16 grudnia, godz. 14.00 – Gdańsk, Plac Solidarności, Odsłonięcie okolicznościowej wystawy – z udziałem prezesa IPN – Jarosława Szarka.
17 grudnia, ok. godz. 10.00- 11.00 – Gdynia: Odsłonięcie tablicy przygotowanej przez IPN upamiętniającej sześć ofiar na budynku SKM Gdynia Wzgórze Nowotki (będzie relacja w internecie),
17 grudnia, godz. 12.00 – internetowa promocja najnowszej książki IPN o gdyńskim Grudniu 1970 – “Zbrodnia bez kary…” (wspólnie z wydawnictwem Verbi Causa),
17 grudnia, godz. 14.00 – Gdynia, Skwer Kościuszki, odsłonięcie wystawy IPN o Grudniu ‘1970 (będzie też relacja w internecie).

Uwagi:

1/ Możliwości bezpośredniego uczestnictwa będą uwarunkowane bieżącymi wymogami epidemicznymi.

2/ Katalog uroczystości i imprez nie jest zamknięty. Aktualne informacje są zamieszczane m.in. na stronie internetowej Zarządu Regionu Gdańskiego: www.solidarnosc.gda.pl Instytutu Pamięci Narodowej – Oddział w Gdańsku: www.ipn.gov.pl

Opr.: Wojciech Książek – Prezydium Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „S” Tel. 58/308-44-22; mail: wojciech.ksiazek@solidarnosc.gda.pl

 

 

 

– Niedziela handlowa 6 grudnia była jedną wielka klapą – twierdzi handlowa Solidarność. Z analiz związkowców wynika, że obroty w hipermarketach były w tym dniu nawet o 65 proc. niższe w porównaniu do poprzedzającej soboty. W mniejszych sklepach było podobnie.

– Zbadaliśmy obroty w kilkunastu hipermarketach w całej Polsce, w sklepach mniejszego formatu oraz w butikach mieszczących się w galeriach handlowych. We wszystkich typach sklepów ruch był znacznie mniejszy, nie tylko w porównaniu do soboty, ale również do pozostałych dni poprzedzającego tygodnia. Np. w dwóch warszawskich hipermarketach obroty w niedziele były o 2/3 mniejsze niż w sobotę. Jeszcze gorzej było w butikach i sklepach z biżuterią oraz akcesoriami. W części z nich ruch w niedzielę był o 75 proc. mniejszy niż w sobotę – mówi Alfred Bujara, szef handlowej Solidarności. – Potwierdziło się to, przed czym przestrzegaliśmy. Ustanowienie niedzieli handlowej 6 grudnia nie miało żadnego sensu ekonomicznego, nie zwiększyło tez bezpieczeństwa w sklepach. Jedyny efekt był taki, że pracownicy sklepów zamiast z dziećmi spędzili mikołajki za sklepową kasą – wskazuje przewodniczący.

Z obserwacji handlowej Solidarności wynika, że handlowa niedziela 6 grudnia nie sprawiła, że ruch w galeriach handlowych był mniejszy we wcześniejszych dniach tygodnia. Z kolei właśnie „rozładowanie kolejek” w sklepach było jednym z najczęściej powtarzanych argumentów za wprowadzeniem dodatkowej handlowej niedzieli. - Obserwowaliśmy liczbę klientów w galeriach. Przez większość dnia świeciły one pustkami. Wzmożony ruch pojawiał się w godzinach popołudniowych, ale w większości była to młodzież, która przyszła do galerii nie na zakupy, ale w celu towarzyskiego spotkania ze znajomymi. To był sztuczny tłum – podkreśla Alfred Bujara.

Zapis o ustanowieniu niedzieli handlowej 6 grudnia znalazł się nowelizacji tzw. ustawy covidowej. Prezydent Andrzej Duda mimo protestów NSZZ „Solidarność” podpisał nowelizację 4 grudnia. Związkowcy wskazywali, że dodatkowa niedziela handlowa została wpisana do ustawy bez konsultacji społecznych oraz merytorycznego uzasadnienia. – Ktoś bez żadnych rzetelnych analiz wymyślił, że otwarcie sklepów 6 grudnia rozładuje kolejki. Tak się oczywiście nie stało. To kolejny przykład na to, że rząd podejmując decyzje o funkcjonowaniu handlu w czasie pandemii działa, zupełnie po omacku. Od miesięcy zgłaszamy postulaty, które rzeczywiście poprawiłyby bezpieczeństwo w sklepach, ale trafiają one w próżnie. Mamy nadzieję, że niewypał, jakim okazała się handlowa niedziela 6 grudnia, wreszcie otrzeźwi rządzących i skłoni ich do dialogu ze stroną społeczną – zaznacza Alfred Bujara.

www.tysol.pl

 

Rada Dialogu Społecznego obchodziła niedawno pięć lat istnienia. O znaczeniu tej instytucji w „Głosie pracownika” opowiadał Marek Lewandowski, rzecznik prasowy KK NSZZ „S”.

– Rada Dialogu Społecznego to najważniejsze miejsce dialogu w Polsce, gdzie znajdują się reprezentanci wszystkich stron rynku pracy - organizacje pracodawców, związki zawodowe i strona rządowa. Siłą Rady Dialogu Społecznego jest to, że udało się tam wprowadzić równowagę stron, a więc każdy z partnerów społecznych i strona rządowa mają te same prawa, te same możliwości i ten sam wpływ na stanowione w Polsce prawo. To jest teoria. W praktyce bywa różnie, bo to zawsze sprowadza się do woli prowadzenia dialogu – powiedział Marek Lewandowski.

– Rada powstała na zgliszczach Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych w 2015 roku, dlatego że za czasów Donalda Tuska w ogóle nie był w Polsce prowadzony dialog, a w 2013 roku znowelizowano kodeks pracy w sposób bardzo radykalny, zupełnie pomijając Trójstronną Komisję, zupełnie pomijając dialog społeczny. Wtedy wszystkie organizacje związkowe za namową Solidarności opuściły Trójstronną Komisję i napisano projekt ustawy, która zabezpieczała partnerów społecznych przed nadmierną pozycją strony rządowej. Dzięki temu, że do Rady Dialogu Społecznego członków powołuje prezydent i patronuje nad Radą Dialogu, udało się wprowadzić rotacyjnych przewodniczących po kolei z każdej ze stron i wprowadzono równowagę – wyjaśnił rzecznik Solidarności.

 – Niestety pojawiła się pandemia, na wiosnę tego roku rozpoczęły się prace nad kolejnymi tarczami antykryzysowymi i w jednej z tych tarcz strona rządowa dała sobie prawo odwoływania członków Rady Dialogu Społecznego i pozbawiła prezydenta prerogatyw powoływania i odwoływania nowych członków. W tej sytuacji ta równowaga legła w gruzach. Wszystkie strony, poza stroną rządową, oprotestowały tę nowelizację, ale tylko Solidarność miała odwagę, aby fizycznie opuścić Radę Dialogu Społecznego i postawić wszystko na ostrzu noża, by tę chorą nowelizację z tarczy antykryzysowej wycofać. I to się udało. W piątek, 4 grudnia, prezydent podpisał nowelizację ustawy, przywracając równowagę w radzie, tym samym umożliwił powrót do normalności. Członkowie Solidarności będą teraz mogli wrócić do rady i dalej pracować, bo czas jest niezwykle ważny, sprawy są pilne i rola Solidarności jest nie do przecenienia – dodał Marek Lewandowski.

***

Chcesz wiedzieć, jakie masz prawa i obowiązki jako pracownik? Jak negocjować z pracodawcą? Jakie są tendencje na rynku pracy? Gdzie łamane są prawa pracownicze? I co wtedy zrobić? To tylko część tematów, którymi zajmują się reporterzy Radia Gdańsk. Nowa audycja „Głos pracownika” w każdy poniedziałek o godz. 12.30, a także na stronie www.radiogdansk.pl.

Audycja „Głos pracownika” powstaje we współpracy z „Tygodnikiem Solidarność”.