Fragment rozmowy z Mirosławem Piórkiem, przewodniczącym Rady Krajowej Sekcji Przemysłu Okrętowego i przewodniczącym Międzyzakładowej Organizacji NSZZ „Solidarność” Gdańskiej Stoczni „Remontowa”, która w całości znajdzie się w marcowym „Magzynie Solidarność”.

 

– Gość i stoczniowiec, każdy, kto wejdzie do siedziby NSZZ „Solidarność” w Gdańskiej Stoczni „Remontowa”, będzie zaskoczony, że tutaj „życie się toczy”, że o dowolnej porze są stoczniowcy – związkowcy: po pracy, przed zmianą lub w przerwie. Tak samo to dziwi, jak dzisiejszy obrazek uśmiechniętych dziewcząt w stoczniowych niebieskich drelichach i kaskach…

 

– Przecież nie będziemy do siebie pisali maili. Rozmawiamy ze sobą otwarcie. Drzwi do naszego związku są otwarte. Przychodzą ludzie po wsparcie, po prostu porozmawiać i dowiedzieć się, co się dzieje w zakładzie. Nie jesteśmy od gadania, tutaj nie prowadzimy psychoanalizy (śmiech), zatem ludzie przychodzą ze swoimi problemami. Ostatnio po ubezpieczenie zdrowotne…

 

– Do związku zawodowego?

 

– Tak, otóż Komisja Międzyzakładowa NSZZ „Solidarność” Stoczni „Remontowa” od 1 kwietnia tego roku w pełni „zafunduje” ze składek związkowych ubezpieczenie zdrowotne dla swoich członków. Będzie uruchomiony pakiet zdrowotny, realizowany przez jedno z towarzystw ubezpieczeniowych. Daje to dostęp do specjalistów w ciągu najwyżej pięciu dni roboczych, a do pediatry i internisty – maksymalnie do dwóch dni. W pakiecie jest 26 rodzajów konsultacji specjalistycznych bez skierowania oraz badania diagnostyczne. Ludzie mogą też skorzystać ze zdalnych porad medycznych siedem dni w tygodniu. Nic dziwnego, że u nas jest tłoczno, bo objęci ubezpieczeniową ochroną będą wszyscy członkowie – do 69 roku życia – NSZZ „Solidarność” Stoczni „Remontowa”. Także ich partnerzy życiowi i dzieci mają taką możliwość za dodatkową składkę. Nowi pracownicy powinni wypełnić deklarację przystąpienia do „Solidarności”.

 

– Gdańska Stocznia „Remontowa”, największa polska stocznia remontowa, lider Grupy „Remontowa”, zajmuje spory obszar, a związkowców jest spora rzesza. Za organizacją jest proces wyborczy. Wybory przebiegły sprawnie? 

 

– Zdecydowaliśmy się na przeprowadzenie wyborów w trybie poza zebraniem, z urną. Mamy w organizacji 25 okręgów wyborczych. Nie jest tak, że okręg to stoczniowy wydział. Niektóre wydziały są umieszczone w kilku halach. Tak jest na „siłowni”, tak jest na „rurowni”. Stąd te okręgi. Nasze komisje wyborcze muszą mieć kontakt z ludźmi. Wybory to duże przedsięwzięcie, a my jesteśmy organizacją międzyzakładową. By ułatwić procedurę wyborów i nie odrywać ludzi od ich czasu wolnego, postanowiliśmy zdecydować się na wybory w procedurze z urną. Trzeba było poinformować związkowców z każdej jednostki organizacyjnej o wyborach, zasadach wyborczych oraz kalendarium wyborczym. Zorganizowaliśmy pisemne zgłoszenia kandydatów na funkcje związkowe i sporządziliśmy listy kandydatów. W kampanii wywiesiliśmy listy na tablicach informacyjnych. Procedura jest skomplikowana. Sporo czasu zabiera sporządzenie kart do głosowania. Kolejność na kartach do głosowania musi być alfabetyczna.

 

– Odbywa się ważne wydarzenie w każdym z regionów Związku…

 

– Po pięciu latach mamy wybory. Musimy tymi wyborami żyć. W naszej organizacji międzyzakładowej mamy, od początku mijającej kadencji, 600 nowych członków. To w większości młodzi ludzie. Na naszym WZD 30 procent delegatów było pierwszy raz, na 154. Nie zmarnujmy tego potencjału młodości. Odeszło od nas 40 osób, większość poszła na emeryturę. 600 stoczniowców nie przyszło do nas z sentymentu, nie mają za sobą związkowej walki z roku 1980, 1981 czy z 1988 roku. Oni chcą mieć pomocny i nowoczesny związek zawodowy.

 

– Wracają, nawet z Norwegii…

 

– Otóż to. Zastanawiam się, jak ich nie zniechęcić. Rozmawiamy o wyborach, to powiem, że chciałbym uproszczenia procedur. Oszczędzi to nam sporo czasu. Przy głosowaniu nad sprawami personalnymi może być tajne głosowanie. Ludzie się znają. U nas okazało się, że była niemal jednomyślność. Ale gdybym nie przygotował wyborów, nie pracował nad nimi od połowy września ubiegłego roku, nie miałbym szans na ich przeprowadzenie. Nasza międzyzakładowa organizacja jest duża. Są takie organizacje, w których jest 180 osób pracujących na trzy zmiany, a kworum na zebraniu musi być. Zależało nam, by powstały komisje oddziałowe reprezentatywne. I tak się stało, gdyż frekwencja dopisała na poziomie 80–90 procent. Liderowi związku musi zależeć, aby komisja została wybrana sprawnie i reprezentatywnie. Delegaci zostali wyłonieni i „walne” (WZD) odbyliśmy 14 lutego br. Wybraliśmy też naszych delegatów na „sekcję”. 22 lutego odbyło się spotkanie nowej Komisji Międzyzakładowej. Napędzajmy nasz motor, by ponad 30 tysięcy członków „Solidarności” w Regionie żyło tymi wyborami.

 

Rozmawiał Artur S. Górski
www.solidarnosc.gda.pl

 

 

Strona społeczna wynegocjowała z rządem umowę społeczną w sprawie transformacji energetyki i węgla brunatnego. Teraz umowa ma zostać przekuta w konkretne zapisy prawne. Sprawa budzi duże emocje m.in. w Regionie Konin NSZZ „Solidarność”, w regionie tym działają bowiem duże zakłady z obu branż. Dlatego dziś, z inicjatywy Artura Skieresza, przewodniczącego regionu, doszło do spotkania przedstawicieli sekretariatów i sekcji związanych z górnictwem i energetyką z przewodniczącymi organizacji zakładowych z regionu konińskiego.

 

W spotkaniu uczestniczyli m.in. Jarosław Grzesik, przewodniczący Krajowego Sekretariatu Górnictwa i Energetyki, Wojciech Ilnicki, przewodniczący Krajowej Sekcji Górnictwa Węgla Brunatnego, i Dariusz Kucharewicz, przewodniczący Krajowej Sekcji Elektrowni i Elektrociepłowni.

 

To nasza walka o życie. W szybkim tempie są zamykane ostatnie odkrywki węgla brunatnego, za chwilę bardzo duża rzesza pracowników zostanie bez pracy. Mieliśmy obawy co do tego, że wydłużą się negocjacje umowy społecznej, natomiast przyjęliśmy z dużym zadowoleniem, że zakończyły się one w grudniu. Teraz kwintesencją jest dynamika i tempo wdrożenia zapisów umowy, co jest związane z powstaniem ustawy. Specyfika pod względem statusu jest taka, że firmy górnicze i energetyczne w naszym regionie są firmami prywatnymi. To rodzi nieco inne spojrzenie na sprawy pracownicze. Mamy dużą nadzieję, że zapisy ustawowe zostaną wdrożone w bardzo szybkim tempie i to pozwoli uratować byt rzeszy wielu pracowników, głównie Kopalni Węgla Brunatnego, którzy wkrótce zostaną bez pracy. Dlatego urlopy górnicze i odprawy są bardzo ważne, to przekłada się oczywiście na byt elektrowni, powstaje nowe pojęcie urlopu energetycznego. Przewodniczący Piotr Duda jest na bieżąco w kontakcie ze mną, jesteśmy na bieżąco z każdym kolejnym krokiem legislacyjnym. Pozwoliłem sobie zaprosić kolegów, którzy brali udział bezpośrednio w rozmowach. Dzisiejsza rozmowa była typowo informacyjna, musieliśmy pogłębić swoją wiedzę, sprawdzić, na jakim etapie są pracy, wysłuchać, jak wyglądały rozmowy o umowie społecznej. Chcemy, by nasi członkowie byli informowani o tym wszystkim na bieżąco – ocenił spotkanie Artur Skieresz.

 

Najważniejszą sprawą, która dotyczyła sporej liczby pracowników i członków Solidarności Regionu Konin, jest podpisanie umowy społecznej pomiędzy rządem RP, stroną społeczną i pracodawcami. Ta część umowy, która dotyczy regionu konińskiego, to urlopy górnicze i energetyczne i sytuacje w przypadku likwidacji zakładu pracy. Wiemy, że dzisiaj sytuacja w regionie, pod względem działalności kopalń i elektrowni na węglu brunatnym, jest coraz gorsza. Dlatego ważna jest ta umowa i zapisy dotyczące tych pracowników. Dzisiaj podstawowym tematem dyskusji była realizacja umowy w postaci urlopów górniczych i energetycznych. Ta ustawa ma się pojawić lada dzień, trwają końcowe prekonsultacje. Myślę, że ustawa będzie wkrótce realnie w konsultacjach. Nam zależy na tym, żeby ta ustawa przeszła w wersji niezmienionej i ustalonej między stroną społeczną a rządem, ponieważ słyszymy o różnego rodzaju zakusach pewnych „grup dywersyjnych”. Coś, co jest ustalone między pracodawcami, stroną społeczną a rządem, powinno być niezmienione, słowo jest twardsze niż skała. Będziemy tego pilnować. Najważniejsze, żeby ta ustawa jak najszybciej weszła pod obrady, została przyjęta przez Sejm i Senat i podpisana przez Pana Prezydenta. Na tę ustawę czekają tysiące ludzi. To realne zabezpieczenie tych pracowników. To niezmiernie ważna sprawa, dlatego ważna jest rola Solidarności, żeby żadne niepowołane elementy nie próbowały wsadzać kija w mrowisko i storpedować nadzieję pracowników regionu konińskiego oczekujących na przyjęcie tej ustawy – powiedział Wojciech Ilnicki. Czy istnieje obawa, że w związku ze zbliżającą się końcówką kadencji parlamentu strona rządowa może nie skończyć procesu legislacyjnego?

 

Zawsze jest taka obawa. Strona rządowa jednak jednoznacznie deklaruje, że ustawa zostanie przyjęta. Na razie wszystkie wypełnienia rządowe z porozumienia są egzekwowane. Realizujemy, że tak będzie do końca. Nie dopuszczamy myśli, że ta ustawa nie wejdzie w życie. To spotkanie pokazuje też jaskrawy przykład dużej solidarności w naszym związku. To spotkanie, gdzie branża się spotyka z regionem, potrafimy razem działać i najważniejszym dla nas działaniem jest dobro wspólne naszego związku. Za to chciałbym wszystkim uczestnikom podziękować – dodaje Ilnicki.

 

Umowa społeczna i projekt ustawy były negocjowane również pod kątem pracowników z regionu konińskiego. Ci pracownicy mogą skorzystać z tych ustaleń, głównie chodzi o urlopy energetyczne. Liczę, że rząd dotrzyma zobowiązania i ustawa w pierwszym półroczu wejdzie w życie. Cieszę się, że pracownicy z regionu konińskiego pilnowali tej sprawy, że byli w trakcie prac nad umową społeczną aktywni – zaznaczył Dariusz Kucharewicz.

 

To było dobre spotkanie, cieszę się, że zostało zorganizowane, za co dziękuję przewodniczącemu Arturowi Skiereszowi. Tego typu spotkania, gdzie my jako szefowie sekretariatu, sekcji i regionu możemy bezpośrednio spotkać się i porozmawiać, omówić tematy, rozwiać wątpliwości z przewodniczącymi komisji zakładowych, którzy są tym najbardziej zainteresowani, wiele wnoszą i są bardzo owocne. Miałem możliwość dowiedzieć się, jakie są wątpliwości kolegów z regionu konińskiego. W pewien sposób mogłem te wątpliwości rozwiać i pomóc w dalszym procedowaniu tematu szczególnie ważnego dla regionu. Szybkie przekształcenia, bo musimy mówić nie o restrukturyzacji, a wprost o likwidacji węgla brunatnego i elektrowni opartej o ten węgiel, one będą miały duży skutek społeczny. Rolą Solidarności jest zadbanie o pracowników, przewodniczący Kopalni Konin, jak i elektrowni ZE PAK spełnili swoje zadanie zadbania o interes pracowników. Naszą rolą Sekretariatu Górnictwa i Energetyki jest wywieranie presji na parlamentarzystów, na stronę rządową, żeby projekt ustawy jak najszybciej trafił do parlamentu i jak najszybciej został przeprocedowany. Ze swojej roli chcemy wywiązać się w sposób wzorcowy – podsumował Jarosław Grzesik.

 

 

www.tysol.pl