Dlaczego warto?

To co chciałbyś polepszyć, poprawić, zmienić. Organizując się masz szansę. W pojedynkę niewiele zdziałasz w tych sprawach, które według Ciebie są ważne.

Pracodawca zawsze może Cię zwolnić używając jakiegokolwiek pretekstu – nie masz żadnej gwarancji – tym bardziej, gdy w zakładzie brak silnego związku. Pracodawca robi wtedy, co chce i jak chce. Prawo daje pracownikom wolność organizowania się w związek zawodowy. Organizując się wszyscy mamy szansę na przeciwstawienie się takim praktykom ze strony pracodawcy.

Pracodawca podejmuje decyzję o likwidacji zakładu, gdy przestaje on przynosić zyski. Związkowcy muszą postępować rozważnie, by nie doprowadzić do sytuacji, w której np. podjęcie przez pracowników strajku może spowodować, że pracodawca „przeniesie” zakład w inne miejsce.

Nie wiemy, czego chcą inne związki. Pracownicy organizują się w NSZZ Solidarność, bo uważają, że koniecznie trzeba wystąpić do pracodawcy o wyższe płace, o pieniądze z funduszu socjalnego. Jeśli wszystko w zakładzie ci odpowiada i według Ciebie nie należy nic poprawiać – uszanujemy twoje zdanie, ale z pewnością bez ciebie będzie nam znacznie trudniej coś uzyskać, niż gdybyś się do nas przyłączył i zabiegalibyśmy o to wspólnie. To od pracodawcy powinniśmy chcieć, żeby coś dał, a związek jest po to, żeby wystąpić o to do pracodawcy.

Tak, prawo wymaga od pracodawcy, aby prowadził negocjacje w dobrej wierze z reprezentantami związku.

Oczywiście, występujemy w imieniu wszystkich pracowników – ale to, co uzyskamy, zależy od tego, czy jesteśmy wystarczająco silni, i na ile pracodawca liczy się z naszym głosem. Gdy będziemy słabi – nie uzyskamy nic. Dlatego powinieneś zapisać się do związku, żebyśmy byli silniejsi.

Składka związkowa to 0,82 procent twojego zarobku brutto. Na przykład zarabiając 1000 zł, płacisz 8,20 zł. Z niej pokrywane są koszty działalności twojej organizacji zakładowej, struktury regionalnej i krajowej.

Pracodawca będzie dążył do przekonania ciebie, że wszyscy pracownicy związku są skorumpowani. Większość działaczy to ludzie uczciwi, oddani sprawom związku, służący pomocą pracownikom. Jednak związki nie są doskonałe – nic nie jest. Ale trzeba pamiętać, że władze związku są wybieralne, a złe władze można odwołać. Trzeba pamiętać, że to pracownicy tworzą związek.

Pracodawca twierdzi, że są to najgorsi pracownicy? Ty kierujesz związkiem. Ty wybierasz swoją reprezentację, jaką jest komisja zakładowa. Ty zgłaszasz postulaty do układu zbiorowego pracy. Ty wybierasz delegatów, którzy w twoim imieniu wybierają przewodniczącego. Związek to nie siła zewnętrzna, to ty – pracownik.

Nikt nie musi strajkować. Strajk można ogłosić tylko wtedy, gdy większość pracowników w przedsiębiorstwie przegłosuje, że tego chce. Ponad 95 procent wszystkich układów zbiorowych pracy udaje się wynegocjować bez strajku. Mądry związek strajkuje tylko wtedy, kiedy wie, że może wygrać.

Samo prawo nie wystarcza, nic nie działa automatycznie. Poprzez zorganizowanie się mamy szansę dopilnować, aby pracodawca przestrzegał prawa.

Układ zbiorowy pracy to spis zasad obowiązujących pracowników i pracodawcę w danym zakładzie pracy, korzystniejszy dla pracowników niż obowiązujące prawo. Jeśli zorganizujemy się, to możemy wystąpić do pracodawcy o negocjacje układu. Oczywiście pracodawca tak łatwo nie zgodzi się na to, co chcemy, ale będziemy mogli rozmawiać. Przy poparciu większości pracowników i dobrej sytuacji finansowej zakładu – mamy szansę na to, by w naszym układzie zbiorowym znalazły się możliwie najkorzystniejsze dla pracowników rozwiązania.

Układ może zawierać zapisy dotyczące spraw wynikających z umowy o pracę, tzn. czasu pracy, wynagrodzenia, warunków pracy itd. Przykład: zgodnie z Kodeksem pracy nasz urlop po 10 latach pracy wynosi 26 dni; jeśli wynegocjujemy z pracodawcą wydłużenie urlopu o jeden dzień, to taki zapis znajdzie się w układzie zbiorowym.

Najważniejsze jest, aby wszyscy pracownicy powiedzieli, czego chcą w układzie zbiorowym, i by zorganizowali się – wówczas związkowcy – wiedząc, jakie poparcie mają wśród pracowników – wystąpią o negocjacje układu do pracodawcy.

Pracodawca nie jest zobowiązany do zaakceptowania naszych propozycji. Prawo nakazuje mu jedynie przystąpienie do negocjacji. Tylko poprzez zorganizowanie się mamy możliwość wynegocjowania korzystniejszych praw. Gdy pracownicy organizują się w związek zawodowy, nabywają praw do podjęcia z pracodawcą negocjacji układu. Gdy stają się silną organizacją, maja szansę na uzyskanie w układzie korzystnych dla siebie zapisów.

Nikt nie chce likwidacji macierzystego zakładu pracy, a już w szczególności prawdziwy, profesjonalny związek, który jak najlepiej reprezentuje interesy pracowników. Jeśli zakładu nie stać na podwyżki płac i spełnienie wszystkich postulatów pracowniczych, musi to udowodnić poprzez przedstawienie dokumentacji finansowej. Potem można podejmować decyzje oparte na faktach, a nie na propagandzie dyrekcji.