Menu
  • Polski (PL)
Biuro Prasowe

Biuro Prasowe

Region Podkarpacie upamiętnił 40. rocznicę powstania NSZZ "Solidarność"

Region Podkarpacie upamiętnił 40. rocznicę powstania NSZZ "Solidarność"

Msza Święta w Bazylice Kolegiackiej w Krośnie, której przewodniczył ks. Proboszcz Andrzej Chmura, poprzedziła uroczystość odsłonięcia i poświęcenia na "Murze Pamięci" tablicy upamiętniającej 40. rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych i powstania NSZZ "Solidarność", w hołdzie tym, którzy swoją pracę, siły, zdrowie i życie poświęcili wielkiej idei Solidarności - Bohaterom Sierpnia 1980.

Odsłonięcia tablicy dokonali liderzy "Solidarności" z lat 80-tych: Zygmunt Błaż, Edward Mróz, Kazimierz Poniatowski oraz Archidiecezjalny Duszpasterz Ludzi Pracy ks. Krzysztof Mijal.

Przewodniczący Zarządu Regionu Tadeusz Majchrowicz, przemawiając przed odsłonięciem tablicy i dziękując wszystkim za udział w uroczystości i wspólną modlitwę, wspomniał o tych wszystkich Bohaterach z roku 1980, dzięki którym możemy dziś żyć i pracować w wolnym kraju.

Jak zawsze podczas takich uroczystości obecne były Poczty Sztandarowe Regionu Podkarpacie i Organizacji Związkowych NSZZ „Solidarność” w: BWI Poland Technologies Sp. z o.o. w Krośnie, Krosno Glass S.A., Autosan Sp. z o.o. w Sanoku oraz Gamrat S.A. w Jaśle.

Region Podkarpacie

 

 

    Uroczyste zamknięcie wystawy „Tu rodziła się Solidarność”

    Uroczyste zamknięcie wystawy „Tu rodziła się Solidarność”

    16 października 2020 r. uroczyście zamknięta została wystawa Instytutu Pamięci Narodowej „Tu rodziła się Solidarność”, prezentowana w Warszawie na pl. Józefa Piłsudskiego z okazji 40. rocznicy powstania Solidarności. Zaproszeni zostali uczestnicy tych wydarzeń oraz inni opozycjoniści z epoki walki z komunistycznym reżimem. W ten sposób Instytut Pamięci Narodowej uczcił rocznicę wyboru papieża Jana Pawła II oraz oddał raz jeszcze hołd ludziom Solidarności w 40. rocznicę jej powstania.

    Zebranych powitał Adam Hlebowicz, dyrektor Biura Edukacji Narodowej IPN, które przygotowało tę ogromną wystawę, składającą się z 255 plansz oraz 510 fotografii i dokumentów, a ukazującą powstawanie Solidarności w całej Polsce – od wiosek, poprzez małe miasteczka, jak Mielec czy Żyrardów, po wielkie aglomeracje, jak Trójmiasto czy Wrocław. Zwrócił uwagę, że ten gorący okres w historii Polski powinien nosić miano nie tylko „Sierpień ‘80” ale też „Lato ‘80”, bo strajki, które przyniosły Solidarność, trwały w różnych miejscach całego kraju od początku lipca do września 1980 r. Łącznie w protestach wzięło wtedy udział około miliona Polaków. – Ta wystawa o powstaniu Solidarności jest zarazem syntezą powojennej historii Polski – komentował później, oprowadzając gości po wystawie. 

    Prezes IPN dr Jarosław Szarek, nawiązując do papieskiej rocznicy, przypomniał niewypowiedziane, choć napisane na spotkanie z młodzieżą w Krakowie „Na Skałce” 7 czerwca 1980 r. słowa Jana Pawła II: "Wy macie przenieść ku przyszłości to całe olbrzymie doświadczenie dziejów, któremu na imię <>. Jest to doświadczenie trudne. Chyba jedno z trudniejszych w świecie, w Europie, w Kościele. Tego trudu się nie lękajcie. Lękajcie się tylko lekkomyślności i małoduszności. Z tego trudnego doświadczenia, które nosi nazwę <>, można wydobyć lepszą przyszłość, ale tylko pod warunkiem uczciwości, trzeźwości, wiary, wolności ducha i siły przekonań". – Z tego doświadczenia wyrosła Solidarność, z wierności temu przesłaniu. Minęły lata, a to przesłanie jest nadal aktualne. Za drogę do wolnej Polski Solidarność zapłaciła wysoką cenę. Spotykamy się tu, pod Krzyżem, 16 października. Nie możemy zapomnieć o kapłanach – dodał dr Jarosław Szarek.

     

      Tarcza 5 - zapobieganie, przeciwdziałanie i zwalczanie COVID-19

      • Kategoria: Kraj
      Tarcza 5 - zapobieganie, przeciwdziałanie i zwalczanie COVID-19

      Ustawa z 17 września 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (tzw. Tarcza 5.0). zostałaopublikowana w Dzienniku Ustaw z 23 września 2020 r. pod poz. 1639 i weszła w życie w dniu 16.10.2020 r.

      Ustawa wprowadza trzy formy wsparcia przedstawicielom branży turystycznej, estradowej i wystawienniczej:

      1. świadczenie postojowe

      Prawo do świadczenia postojowego uzyskali przedsiębiorcy, którzy prowadzą przeważającą działalność jako agenci turystyczni i przewodnicy turystyczni.

      Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. nie więcej niż trzykrotnie (art. 15zr ust.3 Tarczy 5.0.).

      Prawo do świadczenia postojowego będą mieli zamieszkujący na terytorium RP, mający obywatelstwo RP lub Państwa Członkowskigo UE/ EFTA/ Konfedenracji Szwajcarskiej lub będący cudzoziemcami przebywającymi legalnie na terytorium RP agenci i przewodnicy turystyczni, którzy rozpoczęli prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej przed 1 kwietnia 2020 r. i nie podlegają ubezpieczeniom społecznym z żadnego innego tytułu, jeżeli odnotowali przestój w prowadzeniu tej działalności gospodarczej wskutek COVID-19.

      Osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną, na dzień złożenia wniosku, o którym mowa w art. 15zs ust. 1, według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodami 79.90.A, świadczenie postojowe przysługuje, jeżeli:

      1)     zawiesiła prowadzenie tej działalności po dniu 31 sierpnia 2019 r.;
      2)     działalność ta ma charakter sezonowy i w 2019 r. była wykonywana przez okres nie dłuższy niż 9 miesięcy.

      2. dodatkowe świadczenie postojowe

      Prawo do dodatkowego świadczenia postojowego będzie przysługiwało przedsiębiorcom, dla których przeważającym rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej jest:

      • transport turystyczny,
      • wystawianie i występowanie w przedstawieniach teatralnych, operowych, baletowych, cyrkowych,
      • prowadzenie pokojów zagadek, domów strachu, dyskotek, salonów gier elektronicznych, plaż, jarmarków.

      Osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodem 49.39.Z, 77.39.Z, 90.01.Z, 90.02.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, która skorzystała już ze świadczenia postojowego, przysługuje prawo do dodatkowego świadczenia postojowego, jeżeli przychód z tej działalności uzyskany w miesiącu kalendarzowym poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 75% w stosunku do przychodu uzyskanego w tym samym miesiącu kalendarzowym w 2019 r. (art. 15zs1 Tarczy 5.0.). Dodatkowe świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. nie więcej niż trzykrotnie (art. 15zr ust. 3 w zw. z art. 15zs1 ust. 6 Tarczy 5.0.).

      3. zwolnienie z opłacania składek ZUS za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r.

      Zgodnie z najnowszymi zmianami – Tarczą 5.0 - wnioski o przyznanie świadczeń na dofinansowanie wynagrodzeń pracowników na rzecz ochrony miejsc pracy u podmiotów, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych, mogą być składane najpóźniej w terminie 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.

      Na wniosek płatnika składek prowadzącego, na dzień złożenia wniosku o zwolnienie z opłacania składek, działalność oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodami 49.39.Z, 55.10.Z, 77.39.Z, 79.11.A, 79.90.A, 82.30.Z, 90.01.Z, 90.02.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, zwalnia się z obowiązku opłacania należnych składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, za okres od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r., wykazanych w deklaracjach rozliczeniowych złożonych za ten okres, jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek do dnia 30 czerwca 2020 r. i przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w pierwszym miesiącu kalendarzowym, za który składany jest wniosek o zwolnienie z opłacania tych składek, był niższy co najmniej o 75% w stosunku do przychodu uzyskanego w tym samym miesiącu kalendarzowym w 2019 r. (art. 31 zo ust. 8 Tarczy 5.0.)

      Co więcej, zgodnie z art. 31 zo ust. 9 Tarczy 5.0. opłacone należności z tytułu składek, które zostały zwolnione z obowiązku opłacania na podstawie ust. 8, podlegają zwrotowi na zasadach określonych w art. 24 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695, 875 i 1291).

      kzd, dcz

        Apel do Premiera RP ws. edukacji w czasie drugiej fali epidemii!

        Apel do Premiera RP ws. edukacji w czasie drugiej fali epidemii!

        W związku z pogarszającą się sytuacją epidemiczną, Prezydium Komisji Międzyzakładowej Pracowników Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” w Gdańsku apeluje do Pana Premiera o podjęcie radykalnych działań zmierzających do minimalizowania skutków epidemii w szkołach i placówkach oświatowych.

        "Domagamy się przepisów, które pozwolą dyrektorom na prawne egzekwowanie obowiązku zakrywania ust i nosa przez uczniów, pracowników szkoły, rodziców, interesantów. Ponadto zwracamy się o wprowadzenie nauczania hybrydowego (np. tydzień zajęć stacjonarnych, tydzień kształcenia na odległość), co spowoduje znaczne zmniejszenie liczby uczniów jednocześnie przebywających w szkole a tym samym w środkach komunikacji publicznej w związku z dojazdami do szkoły. Te decyzje mogłyby w pierwszej kolejności objąć uczniów klas starszych szkół podstawowych i szkół ponadpodstawowych, którzy mogą samodzielnie przebywać w domach pod nieobecność rodziców będących w pracy.

        Zwracamy także uwagę na konieczność skrócenia czasu oczekiwania na przeprowadzenie badania na obecność Covid-19 i jego wynik. Zbyt długi okres diagnozowania powoduje często bezzasadne przebywanie uczniów i ich rodzin oraz pracowników oświaty na kwarantannie lub izolacji. Te wszystkie działania mogłyby zdecydowanie pomóc w opanowaniu bardzo trudnej sytuacji epidemicznej w naszym kraju i wpłynęłyby na obniżenie liczby osób zakażonych Covid-19. Nasz apel wynika z troski o zdrowie uczniów i pracowników oświaty" - czytamy w apelu, który w imieniu Prezydium KM Gdańsk, podpisała przewodnicząca Bożena Brauer.

         

          36. rocznica męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki

          36. rocznica męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki

          Dzisiaj mija 36. rocznica męczeńskiej śmierci księdza Jerzego Popiełuszki. Kapłan został porwany i bestialsko zamordowany przez funkcjonariuszy SB. Tego dnia przypada również Narodowy Dzień Pamięci Duchownych Niezłomnych. Bł. ks. Jerzy Popiełuszko, patron NSZZ „Solidarność”, zapłacił cenę życia za głoszenie prawdy i stawanie w obronie skrzywdzonych i prześladowanych.

          Został zamordowany 19 października 1984 r. przez trzech oprawców z Grupy “D” Departamentu IV MSW. Bezpośredni sprawcy zbrodni – inaczej niż w dziesiątkach innych przypadków, zostali wykryci i osądzeni. Ich proces był elementem brutalnej gry o wpływy miedzy WSW a SB. W 1984 r. wszelkie wpływy w aparacie utracił tow. generał milicji Mirosław Milewski, który „karierę” sowieciarza rozpoczynał od obławy augustowskiej. Czesław Kiszczak, funkcjonariusz reżimu z czterdziestoletnim stażem, triumfował zyskując pełnię władzy nad resortem bezpieczeństwa.

          Wieczorem 19 października 1984 r. funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa Grzegorz Piotrowski (po wyjściu z więzienia był, pod pseudonimem, publicystą jednego z tygodników), Leszek Pękala, Waldemar Chmielewski (pracę magisterską w Akademii MSW napisał o prymasie Wyszyńskim), przebrani w mundury milicjantów z przebranych w mundury Wydziału Ruchu Drogowego MO zatrzymali golfa, którym powracał z Bydgoszczy z parafii Świętych Polskich Braci Męczenników do Warszawy ks. Jerzy Popiełuszko.

          Waldemarowi Chrostowskiemu, kierowcy księdza oprawcy założyli na ręce kajdanki i posadzili w służbowym fiacie 125p. Na szczęście, dzięki przeszkoleniu, udało mu się wyskoczyć z pędzącego auta. To on przekazał informację o uprowadzeniu. Radio Wolna Europa poinformowało o porwaniu ks. Jerzego. 

          Oficjalnie z datą 30 października 1984 r. zmasakrowane ciało kapłana wyłowiono z Wisły w okolicach tamy we Włocławku. 

          Działania owego „szwadronu śmierci” inspirował Adam Pietruszka, pułkownik Służby Bezpieczeństwa, zastępca dyrektora Departamentu IV MSW do walki z Kościołem. To on według historyków IPN był m.in. oficerem prowadzącym najbardziej wartościową agenturę SB wśród kleru. Istnienie Grupy “D” (dezinformacja i dezintegracja) zostało objęte tajemnicą nawet dla innych funkcjonariuszy SB. Jej działania były nielegalne nawet w świetle prawa obowiązującego w PRL.  To z działalnością tej grupy wiążą się akty terroru wobec opozycji i Kościoła. Zbrodnicza działalność Grupy “D” nie została do dzisiaj wyjaśniona. Sama zbrodnia, choć jej bezpośredni sprawcy zostali skazani, została otoczona akcją dezinformacyjną.

          Nie udało się np. ustalić co robiła 19 października w Bydgoszczy grupa oficerów Wojskowej Służby Wewnętrznej (WSW), w tym samym czasie, gdy grupa Piotrowskiego z SB czekała, aż ks. Popiełuszko opuści kościół? W śledztwie doszło do tragicznego zdarzenia. Nad ranem 30 listopada 1984 r. na szosie koło Białobrzegów zginęli w wypadku samochodowym dwaj główni funkcjonariusze Biura Śledczego MSW prowadzący sprawę morderstwa ks. Jerzego – Stanisław Trafalski i Wiesław Piątek.

          Pochodzący z Podlasia ze wsi Okopy ksiądz Popiełuszko od sierpnia 1980 r.  wspierał „Solidarność”. Tam, skąd pochodził ksiądz Jerzy nikomu nie trzeba było tłumaczyć, co to jest komuna. Poakowska partyzantka była tam bardzo silna.

          Jerzy Popiełuszko trafił do warszawskiego seminarium, gdy arcybiskupem warszawskim był kardynał Wyszyński. Również prymas Wyszyński udzielał księdzu Popiełuszce święceń kapłańskich. W życiu księdza Popiełuszki nauczanie prymasa miało dla niego bardzo duże znaczenie. Wielokrotnie w swoich wypowiedziach podkreślał, że nie mówi w kazaniach niczego innego niż prymas i papież Jan Paweł II.  

          W maju 1980 roku ksiądz Jerzy trafił do kościoła św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu. Z tego czasu jawił się jako “prosty, nieśmiały, jakby zalękniony” młody ksiądz.

          W czasie strajku 31 sierpnia 1980 roku, nieco z przypadku, bo inni księża albo byli zajęci, lub się wymówili, odprawił mszę św. dla robotników w Hucie Warszawa.

          Szedłem z ogromną tremą. Już sama sytuacja była zupełnie nowa. Co zastanę? Jak mnie przyjmą? Czy będzie gdzie odprawiać? Kto będzie czytał teksty? Śpiewał? Takie, dziś może naiwnie brzmiące pytania, nurtowały mnie w drodze do fabryki. I wtedy przy bramie przeżyłem pierwsze wielkie zdumienie. Gęsty szpaler ludzi – uśmiechniętych i spłakanych jednocześnie. I oklaski. Myślałem, że ktoś ważny idzie za mną. Ale to były oklaski na powitanie pierwszego w historii tego zakładu księdza przekraczającego jego bramy. Tak sobie wtedy pomyślałem – oklaski dla Kościoła, który przez trzydzieści lat wytrwale pukał do fabrycznych bram

           – tak ks. Jerzy wspominał pobyt na terenie huty 31 sierpnia 1980 roku.

          17 stycznia 1982 r. ksiądz Popiełuszko odprawił pierwszą mszę świętą za Ojczyznę i tych, którzy dla niej cierpią. Do kościoła św. Stanisława Kostki przyjeżdżali ludzie z całej Polski.  Swoją pracę duszpasterską opierał na przesłaniu: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”.

          – Ponieważ przez wprowadzenie stanu wojennego odebrano nam wolność słowa, dlatego wsłuchując się w głos własnego serca i sumienia, pomyślmy o tych siostrach i braciach, których pozbawiono wolności –  mówił 17 stycznia 1982 r. ksiądz Jerzy.    

           W 1982 r. SB rozpoczęły akcję rozpracowywania księdza o kryptonimie SOR „Popiel”.

          12 września 1984 r. moskiewskie “Izwiestia”, piórem niejakiego red. Toporkowa, donosiły:

          – Wojowniczy i wojujący ksiądz Popiełuszko przekształcił swoje mieszkanie w składnicę literatury nielegalnej i ściśle współpracuje z zaciekłymi kontrrewolucjonistami. Czy możliwe jest, aby Popiełuszko i podobni mu duchowni mogli zajmować się rozrabiacką działalnością polityczną wbrew woli wyższej hierarchii kościelnej – zastanawiał się sowiecki „politruk”.

          Prymas kardynał Józef Glemp, patrząc z dystansem na poczynania kapłana, sugerował mu wyjazd na studia do Rzymu. W ten sposób jego życiu nic by nie zagrażało, a jednocześnie kościelni hierarchowie nie musieliby wysłuchiwać pretensji władz. Wyjazdu jednak mu nie nakazał. Prymas do końca życia miał wyrzuty sumienia, że nie uratował życia księdzu Popiełuszce.

          Płk Adam Pietruszka, zastępca szefa IV Departamentu MSW, polecił podkomendnym: “dosyć tej zabawy z Popiełuszką i Małkowskim. Trzeba nimi  wstrząsnąć, żeby to było na granicy zawału serca, żeby to było ostrzeżenie”. Było przy tym poczucie bezkarności. W bloku komunistycznym po 1956 roku nie został ujawniony i ukarany żaden przykład zbrodni wysokich funkcjonariuszy reżimu. Bezpieka, miecz i tarcza partii, miała immunitet.

          Pod koniec września ksiądz Jerzy mówi, żegnając się z ojcem:

          – Jakbym zginął, to tylko nie płaczcie po mnie.

          W protokole oględzin ciała kapłana zapisano:

          “Zwłoki ubrane w czarne spodnie zabrudzone ziemią na całej powierzchni, sutanna koloru czarnego podwinięta do pasa. Do obu nóg przywiązany jest worek jutowy, w którym znajdują się kamienie”.

          6 czerwca 2010 r. w Warszawie na placu Piłsudskiego ogłoszono ks. Jerzego Popiełuszkę błogosławionym Kościoła katolickiego, patrona „Solidarności”.

           

            Opinia dotycząca powoływania i odwoływania członków Rady Dialogu Społecznego w czasie epidemii

            • Kategoria: Kraj
            Opinia dotycząca powoływania i odwoływania członków Rady Dialogu Społecznego w czasie epidemii

            Regulacją prawną, którą należy uznać za podstawową w kwestii powoływania i odwoływania członków Rady Dialogu Społecznego (RDS) będących przedstawicielami strony pracowników, strony pracodawców oraz strony rządowej jest art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2232, ze zm.), dalej: ustawa o RDS. W jej świetle kompetencje w tym zakresie posiada Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to regulacja jednoznaczna i nie pozostawiająca przestrzeni do dalszej analizy w myśl zasady clara non sunt interpretanda.

            W aktualnym stanie prawnym powyższa regulacja została zmodyfikowana poprzez art. 85 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 568 ze zm.), dalej: ustawa zmieniająca.

            W świetle tego przepisu w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii Prezes Rady Ministrów jest organem uprawnionym do odwoływania członków Rady Dialogu Społecznego będących przedstawicielami strony pracowników, strony pracodawców i strony rządowej, na wniosek tych organizacji lub bez tego wniosku. Z kolei zdanie drugie art. 85 wskazuje, że przepisu art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232) nie stosuje się.

            Tym samym, powstało zagadnienie którego istota sprowadza się do pytania, czy w okresie stanu epidemii (oraz ewentualnego stanu zagrożenia epidemicznego) Prezydent RP ma prawo powoływać członków RDS.

            Należy rozpocząć od podkreślenia, że bez wątpienia czasowo organ ten utracił kompetencję do odwoływania członków RDS na rzecz Prezesa Rady Ministrów. Wynika to wprost ze zdania pierwszego art. 85 ustawy zmieniającej. Mamy bowiem w tym wypadku do czynienia z sytuacją, w której ta sama kwestia (odwołanie członków RDS) jest regulowana dwoma normami o odmiennych dyspozycjach. W takim wypadku zastosowanie znajdzie reguła lex posterior derogat legi priori. Co więcej, ze względu na założone z góry ramy czasowe obowiązywania art. 85 ustawy zmieniającej można także przyjąć, że między art. 85 zdanie pierwsze ustawy zmieniającej a art. 27 ust. 1 ustawy o RDS następuje relacja lex specialis derogat legi generali.

            Kluczowa zatem staje się analiza zdania drugiego art. 85 ustawy zmieniającej. Przewiduje ono niestosowanie art. 27 ust. 1 ustawy o RDS. Warto przypomnieć, że przepis ten wskazuje, że Prezydent RP zarówno powołuje jak i odwołuje członków RDS. W tym momencie istotne znaczenie mają uwagi poczynione powyżej, z których wynika, że czasowe odebranie Prezydentowi RP kompetencji w zakresie odwoływania członków RDS wynika jednoznacznie ze zdania pierwszego art. 85 ustawy zmieniającej. Tym samym, chcąc nadać wartość normatywną zdaniu drugiemu należy przyjąć, że sfomułowanie „art. 27 ust. 1 ustawy o RDS nie stosuje się” dotyczy całości tego przepisu, a tym samym także kompetencji Prezydenta RP do powoływania nowych członków RDS. Do tego samego wniosku prowadzi zresztą wykładnia literalna, jako że ustawodawca wprost wskazał na zawieszenie całego art. 27 ust. 1 ustawy o RDS, a nie tylko jego części w zakresie odwoływania członków RDS.

            Należy przy tym zauważyć, że analizowane rozwiązanie prowadzi (a co najmniej może prowadzić) do daleko idących negatywnych skutków w zakresie funkcjonowania RDS, czyli kluczowej instytucji dialogu trójstronnego w Polsce. Została bowiem w ten sposób usankcjonowana sytuacja, w której możliwe jest zmniejszenie liczebności RDS (a w skrajnym wypadku wręcz faktyczne zaprzestania jej istnienia) i tym samym uniemożliwienie jej działania. Warto podkreślić, że może się to stać także w skutek sytuacji niezależnych od decyzji Prezesa Rady Ministrów, takich jak choćby śmierć danego członka RDS. Wydaje się, że nawet z założenia temporalne ograniczenie obowiązywania art. 85 ustawy zmieniającej może jedynie nieco złagodzić krytyczną ocenę tego rozwiązania.

            Dla pełniejszego obrazu analizowanej kwestii należy wskazać, że owe wątpliwości mogą potencjalnie stanowić uzasadnienie dla przyjęcia, że zaproponowana wcześniej wykładnia literalna art. 85 ustawy zmieniającej jest na tyle trudna do przyjęcia, iż uzasadnia to odejście od niej na rzecz wykładni celowościowej (funkcjonalnej).

            Na marginesie warto zauważyć, że w odróżnieniu od zdania pierwszego w zdaniu drugim art. 85 ustawy zmieniającej nie ma mowy o czasie obowiązywania wyłączenia stosowania art. 27 ust. 1 ustawy o RDS, co teoretycznie może prowadzić do wniosku, że przepis ten nie będzie stosowany także po zakończeniu stanu epidemii lub zagrożenia epidemicznego. Wniosek taki należy jednak odrzucić jako całkowicie niezasadny i prowadzący do powstania absurdalnej sytuacji, w której w pewnym momencie nie byłoby możliwości ani powoływania ani odwoływania członków RDS.

            Reasumując, pomimo pewnych wątpliwości, a także krytycznej oceny zarówno samego mechanizm jak i poziomu legislacyjnego art. 85 ustawy zmieniającej, niżej podpisany wyraża opinię, że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nie ma możliwości powoływania nowych członków Rady Dialogu Społecznego.

            dr Jakub Szmit
            Zespół Prawny Komisji Krajowej
            NSZZ „Solidarność”

             

             

              Informacja w sprawie funkcjonowania Biur Komisji Krajowej

              Informacja w sprawie funkcjonowania Biur Komisji Krajowej

              Z upoważnienia Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” informuję, że ze względu na pogarszającą się sytuację epidemiologiczną w kraju oraz potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego pracowników Komisji Krajowej, do odwołania wprowadzone zostają następujące zasady funkcjonowania biur KK:

              •    kontakty struktur NSZZ „Solidarność” z biurami KK mogą odbywać się wyłącznie w sposób zdalny, a więc poprzez komunikowanie się telefoniczne oraz za pomocą łącz internetowych. Prosimy, aby bez szczególnie uzasadnionych powodów nie pojawiać się osobiście w biurach KK.
              •    Zawieszone zostaje organizowanie jakichkolwiek spotkań w pomieszczeniach KK w Gdańsku oraz w Warszawie.

              Liczymy na zrozumienie zasadności podjęcia takich kroków. W przypadku poprawienia się sytuacji epidemiologicznej przywrócone zostaną dotychczasowe zasady.

              Tadeusz Majchrowicz, zastępca przewodniczącego KK NSZZ „Solidarność”
              Bogdan Kubiak, zastępca przewodniczącego KK NSZZ „Solidarność”

                Subskrybuj to źródło RSS

                Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" wykorzystuje na swoich stronach pliki cookie. Jeżeli nie zmienisz domyślnych ustawień swojej przeglądarki będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Więcej informacji.