Zainteresowanie rentą wdowią nadal nie słabnie. Dla nas – pracowników Kasy to już ponad osiem miesięcy dodatkowego zaangażowania na różnych szczeblach – od wpływu wniosku, poprzez jego załatwienie, aż do wypłaty środków. Każda sprawa wymaga dogłębnej analizy.
Organizacja Zakładowa NSZZ „Solidarność” w KRUS, odbiera sygnały od pracowników, którzy podkreślają przeciążenie pracą na różnych szczeblach. Ogrom pracy, dodatkowych zadań i odpowiedzialności na każdym stanowisku stały się codziennością a frustracja pracowników spowodowana przemęczeniem osiągnęła apogeum.
KRUS jako organ rentowy jeszcze nigdy w swojej historii nie stał przed takim wyzwaniem i nie jest przesadą stwierdzenie, że żaden z organów rentowych w Polsce nie stał przed takim wyzwaniem. Aby mu sprostać nasi pracownicy często pracują więcej niż osiem godzin dziennie (9-11). Taka sytuacja trwa już ponad 8 miesięcy!
Pracownicy nie wytrzymują presji i często zmuszeni są do korzystania ze zwolnień lekarskich. To powoduje jeszcze większe przeciążenie pracą dla pozostałych . Dzieje się to kosztem naszych rodzin, a także naszego dobrostanu.
Czytamy doniesienia medialne o sukcesie jakim jest renta wdowia, ale widzimy drugą stronę medalu tj. naszych pracowników – przemęczonych, sfrustrowanych i niedocenionych za wniesiony wkład.
Opinie pracowników wskazują na wyraźnie wielkie rozczarowanie. Podkreślamy, że w ustawie nie zabezpieczono należycie środków na obsługę nowego, bardzo trudnego zadania, które obciążyło pracowników KRUS, a jednocześnie nie przełożyło się na ich wynagrodzenia. Należy podkreślić, że wynagrodzenia pracowników Kasy należą do najniższych w resorcie rolnictwa. Niestety decydenci niczego w tej sprawie nie robią.
Fakty mówią same za siebie – ponad 155 tysięcy złożonych wniosków o renty wdowie, a tylko od lipca b.r. 4500 tysiąca wydanych decyzji odmawiających, nie wspominając o tych przyznających. Czterdziestokrotny wzrost ilości wniosków o renty rodzinne przy niezmiennej ilość osób do ich obsługi.
