1982

25 stycznia - na posiedzeniu Sejmu uchwalono - przy jednym głosie sprzeciwu (poseł Romuald Bukowski z Gdańska) - ustawę o szczególnej regulacji prawnej w okresie stanu wojennego, zatwierdzając tym samym dekret o stanie wojennym.

11 lutego - ukazał się z numerem 2. pierwszy numer "Tygodnika Mazowsze".

1 marca - gen. Kiszczak poinformował, że od 13 grudnia do 26 lutego 1982 r. internowano 6647 osób, a zwolniono już z internowania 2552 osoby.

12 kwietnia - w Warszawie została nadana pierwsza 5-minutowa audycja podziemnego Radia "Solidarność".

22 kwietnia - powstała Tymczasowa Komisja Koordynacyjna w składzie: Zbigniew Bujak (Region Mazowsze), Bogdan Lis (Region Gdańsk), Władysław Frasyniuk (Region Dolny Śląsk), Władysław Hardek (Region Małopolska). W pierwszych oświadczeniach TKK wyraziła gotowość podjęcia negocjacji z władzą po zwolnieniu wszystkich internowanych oraz po ogłoszeniu amnestii dla aresztowanych i skazanych. Zapowiedziała także, że na delegalizację Związek odpowie strajkiem generalnym.

1 maja - w wielu miastach odbyły się wielotysięczne manifestacje i kontrpochody "S" (jedynie w Toruniu i Elblągu interweniowała milicja). W pochodzie w Gdańsku wzięło udział ponad 60 tys. osób.

3 maja - ZOMO brutalnie rozpędzało demonstracje używając pałek, armatek wodnych i gazów łzawiących. Do późnej nocy trwały walki uliczne m.in. w Gdańsku, Warszawie, Elblągu, Szczecinie, Krakowie i Toruniu. Wiele osób aresztowano.

6 maja - w Gdańsku powołano Regionalną Komisję Koordynacyjną NSZZ "S" w składzie: Bogdan Borusewicz, Aleksander Hall, Stanisław Jarosz, Bogdan Lis i Marian Świtek.

1 lipca - powołane zostało Biuro Koordynacyjne "S" za Granicą z siedzibą w Brukseli, którego zadaniem było reprezentowanie "S" w międzynarodowym ruchu związkowym i utrzymywanie stałej współpracy z władzami zagranicznych organizacji związkowych.

14 sierpnia - pobito uwięzionych w ośrodku dla internowanych w Kwidzynie. Na 150 uwięzionych zostało pobitych 81, w tym 38 ciężko.

31 sierpnia - masowe demonstracje w ponad 30 województwach. W Gdańsku i Gdyni starcia z milicją trwały do późnej nocy. W Gdańsku od uderzenia petardą zginął jeden z demonstrantów. W Lubinie milicjanci w cywilu zastrzelili trzy osoby (11 zostało rannych). Jedna osoba na skutek pobicia zmarła we Wrocławiu.

8 października - Sejm uchwalił ustawę o związkach zawodowych, na mocy której rozwiązano wszystkie związki zawodowe działające do 13 grudnia.

11 października - na wezwanie Stoczni Gdańskiej niektóre zakłady pracy Trójmiasta, wśród nich Gdańska Stocznia Remontowa, Stocznia Północna, Hydroster, Unimor, Elmor, Port Gdański, Stocznia Komuny Paryskiej w Gdyni, wzięły udział w proteście przeciwko rozwiązaniu NSZZ "S". Na wezwanie SKS NZS "Trójmiasto" zastrajkowali studenci Politechniki i Uniwersytetu Gdańskiego. Po południu bardzo ostre starcia z milicją w śródmieściu i we Wrzeszczu pod byłą siedzibą MKZ "S".

13 października - zmilitaryzowano stocznię i każdego przychodzącego do pracy informowano, że odmowa pracy grozi sądem. Do starć z milicją doszło m.in. w Nowej Hucie, Wrocławiu i Ursusie. W Nowej Hucie funkcjonariusz MO zabił 20-letniego Bogdana Włosika.

14 listopada - Wałęsa powrócił do Gdańska z internowania.

9 grudnia - Ministerstwo Spraw Wewnętrznych poinformowało, że w ciągu 1982 roku zlikwidowano 360 punktów produkcji nielegalnej literatury, przejęto 1196 różnego typu urządzeń powielaczowych i 468 maszyn do pisania. Skonfiskowano około 730 tys. ulotek, 340 broszur i wydawnictw, 4 tys. plakatów. Zlikwidowano 11 radiostacji Radia "S". Internowano łącznie 10 131 osób, a 8 grudnia w obozach przebywało jeszcze 317 osób. Pod zarzutem naruszenia dekretu stanu wojennego aresztowano 3616 osób.

18 grudnia - Sejm uchwalił ustawę o szczególnej regulacji prawnej w okresie zawieszenia stanu wojennego. Dzień później Rada Państwa podjęła uchwałę zawieszającą stan wojenny od 31 grudnia 1982 roku.

27 grudnia - Rada Ministrów postanowiła, że majątek byłych związków zawodowych będzie przekazany związkom, które mają osobowość prawną i dalej rozwijają działalność.