Czas pracy niepełnosprawnych - stanowisko prezydium Komisji Krajowej

Stanowisko Prezydium KK nr 234/10 ws.  propozycji wydłużenia normy czasu pracy osób niepełnosprawnych z umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności

Prezydium Komisji Krajowej  NSZZ „Solidarność” wyraża swój sprzeciw wobec propozycji wydłużenia normy czasu pracy osób niepełnosprawnych i w ten sposób przerzucania na niepełnosprawnych pracowników kosztów oszczędności budżetowych w dofinansowaniu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 3292)  zawiera propozycję wydłużenia normy czasu pracy osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Projekt ten zawiera również propozycję zmniejszenia o 40% limitu kwoty na miesięczne dofinansowanie na zatrudnianie osób niepełnosprawnych z orzeczonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Nie można oprzeć się wrażeniu, iż propozycja wydłużenia czasu pracy tej grupie niepełnosprawnych pracowników jest gestem w stronę pracodawców osób  niepełnosprawnych. W ten sposób pracodawcy mają sobie wyrównać straty jakie poniosą z tytułu zmniejszonego o 40 %  limitu miesięcznego dofinansowania. NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się propozycjom rozwiązań prawnych, które przerzucają na osoby niepełnosprawne poniesienie kosztu  szukania oszczędności  dla PFRON. 
Przebieg  prac nad projektem w sejmowej podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw, które odbyły się w dniach 4 i 5 października br. wskazuje, iż w walce między organizacjami pozarządowymi a pracodawcami osób niepełnosprawnych o środki z  Funduszu, głos samych osób niepełnosprawnych się nie liczy. W odpowiedzi na postulaty niewidomych
i niepełnosprawnych przedstawicieli NSZZ „Solidarność” obecnych podczas prac podkomisji,  o skreślenie propozycji wydłużenia normy czasu pracy osób niepełnosprawnych i o nie przerzucanie w ten sposób na osoby niepełnosprawne kosztów niedoborów w Funduszu, wydłużoną  normą czasu pracy objęto również osoby niepełnosprawne ze znacznym stopniem niepełnosprawności mimo, iż początkowo zmiana miała dotyczyć tylko osób niepełnosprawnych z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Argumentami jakie padały ze strony organizacji pozarządowych i pracodawców za wprowadzeniem wydłużonej normy czasu pracy osób niepełnosprawnych było twierdzenie,  iż siedmiogodzinny czas pracy osób niepełnosprawnych jest dla nich dyskryminujący.
Trudno zgodzić się z tezą,  iż wydłużenie normy czasu pracy osób niepełnosprawnych wyrówna ich szanse na rynku pracy.  W obecnym stanie prawnym czas pracy osoby niepełnosprawnej może, na jej wniosek i za zgodą lekarza, wynosić 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo.  Potrzeba naprawdę wiele złej woli aby przepisy antydyskryminacyjne, dopuszczające zróżnicowanie sytuacji prawnej osób niepełnosprawnych, których wprowadzenie miało na celu ich ochronę,  używać jako argumentu przeciwko nim.

NSZZ „Solidarność” wnosi o skreślenie zmiany 5 lit a,b,c w art. 1 projektu. Więcej

Gdańsk, 12 października 2010 r.