WZK PZL Świdnik

Symbolika sztandaru

Awers – na czerwono-żółtym tle sztandaru znajduje się napis „Solidarność”, w którym nad biało-czerwoną flagą znajduje się jeszcze krzyż. Pod napisem „Solidarność” umieszczone zostały cztery krople krwi symbolizujące cztery główne krwawo stłumione zrywy Polaków, w latach: 1956, 1968, 1970, 1976. Sam napis „Solidarność” wraz z flagą umieszczone są na tle promiennego wybuchu, który symbolizuje bezkrwawy wybuch Solidarności w roku 1980. W lewym górnym rogu znajduje się napis Komisja Międzyzakładowa NSZZ WSK PZL Świdnik.



Rewers – na niebieskim tle umieszczone jest Godło Państwowe oraz podpis BÓG HONOR OJCZYZNA.

Płat sztandaru wykonano metodą haftowania, zaś drzewce sztandaru wykonane jest z drewna toczonego. Jest ono dwudzielne, połączone metalowym gwintowanym złączem, w górnej części zakończone głowicą. Głowicę sztandaru stanowią trzy krzyże nawiązujące do krzyży z Pomnika Poległych Stoczniowców w Gdańsku, zaś po obwodzie wygrawerowany jest napis ŚWIDNIK. Dolny koniec drzewca zakończony jest metalowym „trzewikiem”. W górnej części drzewca znajdują się metalowe ogniwa, do których mocowany jest sztandar.

Historia sztandaru
Wiosną 1981 roku Komisja Zakładowa „Solidarności” podjęła decyzję o zorganizowaniu obchodów I rocznicy strajku w WSK PZL-Świdnik, który miał miejsce w dniach 08-11.07.1980 r. Powołane zostały zespoły robocze odpowiedzialne m.in. za wykonanie sztandaru i pomnika. Projekt sztandaru wykonał Andrzej Żubr, ówczesny kierownik Przyzakładowej Pracowni Plastycznej w WSK, żołnierz AK. Drzewce i okucia wykonali pracownicy WSK, natomiast płat sztandaru został wykonany w Lublinie przez nieznaną dzisiaj osobę. Całość kosztów pokryto ze środków własnych Komisji i jest to jeden z pierwszych sztandarów w regionie środkowo-wschodnim.  



Obchody 3 maja

Datę uroczystości wyznaczono na dzień 11.07.1981 r. Tego dnia na terenie zakładu odprawiona została uroczysta msza św. pod przewodnictwem J. Eksc. ks. biskupa Zygmunta Kamińskiego, który dokonał też poświęcenia sztandaru i pomnika. W obecności tysięcy uczestników tych uroczystości, członkowie KZ „S” złożyli ślubowanie na sztandar, dochowaniu wierności ideałom „Solidarności”. 

Do 13 grudnia 1981 r. sztandar przemierzał Polskę, biorąc udział w wielu uroczystościach patriotycznych, związkowych i kościelnych. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie dał się internować ani aresztować. Dzięki opiece dobrych ludzi, w tym ks. Andrzeja Domańskiego, sztandar doczekał do wolnej Polski i dzisiaj, tak jak przed stanem wojennym, uczestniczy w różnych uroczystościach patriotyczno-związkowo-kościelnych, lokalnych i krajowych.