NSZZ "Solidarność" Czarnej Białostockiej

Pomysłodawcą i inicjatorem działań był ks. Henryk Glinko, ówczesny proboszcz parafii pod wezwaniem Świętej Rodziny w Czarnej Białostockiej. Sztandar w Czarnej Białostockiej jest sztandarem związkowym całej lokalnej społeczności. Ufundowały go Komisje Zakładowe: Fabryka Maszyn Rolniczych „Agromet”, Składnica Maszyn Rolniczych „Agroma”, Zespół Składnic Lasów Państwowych, Zakłady Przemysłu Drzewnego, Nadleśnictwo, Terenowy Oddział Ruchu, „Transbud”, Betoniarnia i Zakład Obuwniczy. Sztandar-uszyty na wzór sztandaru związku ze Stoczni Gdańskiej wykonały siostry zakonne z okolic Gdańska.

Uroczystość poświęcenia sztandaru przez ks. Glinko odbyła się wczesną jesienią 1981 r. w kościele parafialnym w Czarnej Białostockiej. Skład pocztu sztandarowego: chorąży Zbigniew Nowiński z „Agrometu”, Andrzej Wierciński i Witold Jaremkiewicz.




W dniu wybuchu stanu wojennego sztandar uczestniczył w wyświęceniu sztandaru Fabryki Maszyn Żniwnych w Poznaniu. 15 grudnia 1981 r. sztandar został przyniesiony do kościoła i wręczony księdzu proboszczowi. Janina Piekut, gospodyni, ukryła sztandar na plebani. Tam pozostał ukryty przez cały okres stanu wojennego.

Awers: został krzyż, a jego centrum Orzeł Biały w koronie – godło niepodległej Polski, w laurze zwycięstwa. W czterech narożnych polach, na białym tle słowa: „Prawda”, „Równość”, „Godność”, „Solidarność”. Rewers: biało-niebieskie barwy, ułożone ukośnie, z wyszytym w centrum wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej. W prawym górnym i lewym dolnym rogu nazwy (lub skróty) fundatorów sztandaru, czyli nazwy miejscowych zakładów pracy.