WSK PZL Mielec

Symbolika sztandaru
Awers – na czerwono-żółtym tle sztandaru znajduje się napis „Solidarność”, w którym nad biało-czerwoną flagą znajduje się jeszcze krzyż. Pod napisem „Solidarność” umieszczone zostały cztery krople krwi symbolizujące cztery główne krwawo stłumione zrywy Polaków, w latach: 1956, 1968, 1970, 1976. Sam napis „Solidarność” wraz z flagą umieszczone są na tle promiennego wybuchu, który symbolizuje bezkrwawy wybuch Solidarności w roku 1980. W lewym górnym rogu znajduje się napis Komisja Międzyzakładowa NSZZ WSK PZL Świdnik.

Rewers – na niebieskim tle umieszczone jest Godło Państwowe oraz podpis BÓG HONOR OJCZYZNA.

 Płat sztandaru wykonano metodą haftowania, zaś drzewce sztandaru wykonane jest z drewna toczonego. Jest ono dwudzielne, połączone metalowym gwintowanym złączem, w górnej części zakończone głowicą. Głowicę sztandaru stanowią trzy krzyże nawiązujące do krzyży z Pomnika Poległych Stoczniowców w Gdańsku, zaś po obwodzie wygrawerowany jest napis ŚWIDNIK. Dolny koniec drzewca zakończony jest metalowym „trzewikiem”. W górnej części drzewca znajdują się metalowe ogniwa, do których mocowany jest sztandar.

Historia sztandaru
 Wiosną 1981 roku Komisja Zakładowa „Solidarności” podjęła decyzję o zorganizowaniu obchodów I rocznicy strajku w WSK PZL-Świdnik, który miał miejsce w dniach 08-11.07.1980 r. Powołane zostały zespoły robocze odpowiedzialne m.in. za wykonanie sztandaru i pomnika. Projekt sztandaru wykonał Andrzej Żubr, ówczesny kierownik Przyzakładowej Pracowni Plastycznej w WSK, żołnierz AK. Drzewce i okucia wykonali pracownicy WSK, natomiast płat sztandaru został wykonany w Lublinie przez nieznaną dzisiaj osobę. Całość kosztów pokryto ze środków własnych Komisji i jest to jeden z pierwszych sztandarów w regionie środkowo-wschodnim.  
 Datę uroczystości wyznaczono na dzień 11.07.1981 r. Tego dnia na terenie zakładu odprawiona została uroczysta msza św. pod przewodnictwem J. Eksc. ks. biskupa Zygmunta Kamińskiego, który dokonał też poświęcenia sztandaru i pomnika. W obecności tysięcy uczestników tych uroczystości, członkowie KZ „S” złożyli ślubowanie na sztandar, dochowaniu wierności ideałom „Solidarności”.
 Do 13 grudnia 1981 r. sztandar przemierzał Polskę, biorąc udział w wielu uroczystościach patriotycznych, związkowych i kościelnych. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie dał się internować ani aresztować. Dzięki opiece dobrych ludzi, w tym ks. Andrzeja Domańskiego, sztandar doczekał do wolnej Polski i dzisiaj, tak jak przed stanem wojennym, uczestniczy w różnych uroczystościach patriotyczno-związkowo-kościelnych, lokalnych i krajowych.