Osoby z niepełnosprawnością, które ukończyły 18. rok życia, mogą ubiegać się w ZUS-ie
o świadczenie wspierające. Warunkiem jest uzyskanie decyzji wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności o potrzebie takiego wsparcia.

W przypadku śmierci osoby, która miała ustalone prawo do świadczenia wspierającego,
a nie zdążyła go pobrać, o wypłatę pieniędzy z ZUS-u może wystąpić osoba najbliższa (tzw. wypłata niezrealizowanego świadczenia). Powinna w tym celu należy złożyć w ZUS-ie wniosek o symbolu SWN-INF -Zgłoszenie informacji w sprawie świadczenia wspierającego.

– O niezrealizowane świadczenie wspierające może wnioskować osoba, która wspólnie zamieszkiwała i gospodarowała z osobą zmarłą, nawet jeśli nie była z nią spokrewniona. To jednak możliwe tylko wtedy, gdy osoba z niepełnosprawnością w dniu śmierci miała przyznane prawo do świadczenia wspierającego i nie zostało jej wypłacone. Prawo do wypłaty świadczenia wspierającego przysługuje do 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której przysługiwało świadczenie wspierające – informuje Sebastian Szczurek, regionalny rzecznik prasowy ZUS województwa opolskiego.

Jeśli osoba z niepełnosprawnością miała w dniu śmierci przyznane świadczenie wspierające wraz z wyrównaniem za poprzednie miesiące i wyrównanie to nie zostało wypłacone, wówczas osoba która z nią wspólnie zamieszkiwała i gospodarowała ma prawo do wypłaty tego wyrównania.

Niezrealizowane świadczenie, a nierozpatrzony wniosek?

O niezrealizowane świadczenie wspierające nie można wnioskować, jeśli osoba
z niepełnosprawnością złożyła wniosek o świadczenie do ZUS, ale zmarła przed jego przyznaniem. W takiej sytuacji ZUS nie ma już podstaw, aby ustalić, czy osoba zmarła spełniałaby warunki do otrzymania świadczenia wspierającego, a tymi warunkami są:

• posiadanie decyzji wojewódzkiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności,
  w której  liczba punktów została ustalona na poziomie uprawniającym do przyznania świadczenia,
• złożenie wniosku do ZUS-u o świadczenie wspierające po uzyskaniu ostatecznej decyzji WZON,
• miała ukończone 18 lat,
• mieszkała w Polsce,
• była obywatelką lub obywatelem Polski albo Unii Europejskiej (UE) lub Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), a jeśli nie – to przebywała w Polsce i miała dostęp do rynku pracy.

Nie można złożyć wniosku o świadczenie wspierające po śmierci osoby z niepełnosprawnością

Świadczenie wspierające przyznawane jest na wniosek osoby z niepełnosprawnością lub na wniosek osoby upoważnionej do jej reprezentowania. Z dniem śmierci osoba fizyczna traci status podmiotu prawa, co oznacza, że przestaje posiadać też zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych. W związku z tym wygasają wszelkie prawa i obowiązki związane z zmarłym – w tym pełnomocnictwa, które ta osoba wcześniej udzieliła.
To oznacza, że jeśli przed śmiercią osoby z niepełnosprawnością nie został złożony wniosek o świadczenie wspierające, to nie może go złożyć inna osoba. Osoba wspólnie zamieszkująca i gospodarująca z osobą z niepełnosprawnością nie ma możliwości skutecznego ubiegania się o przyznanie niezrealizowanego świadczenia wspierającego – nawet jeśli osoba z niepełnosprawnością otrzymała decyzję o ustaleniu poziomu potrzeby wsparcia, która przyznaje jej odpowiednią liczbę punktów uprawniających do świadczenia –  i decyzja ta, w momencie śmierci osoby z niepełnosprawnością, była ostateczna.

W przypadku odmowy przyznania świadczenia, od decyzji można odwołać się do sądu za pośrednictwem ZUS w terminie miesiąca od daty doręczenia decyzji.

źródło: ZUS