Gertruda Przybylska patronką ulicy
Rada Miasta Torunia przyjęła jednomyślnie w czwartek, 20 listopada 2025 roku uchwałę zgodnie z którą nowa ulica na Bielawach zyska patronkę. Zostanie nią Gertruda Przybylska – inżynier chemik, specjalistka przemysłu włókienniczego, społeczniczka, działaczka NSZZ „Solidarność” i toruńska opozycjonistka zaangażowana w niesienie pomocy osobom represjonowanym w okresie stanu wojennego.Pod zainicjowanym przez Piotra Łukaszewskiego wnioskiem podpisali się 12 lat temu wraz z nim: Krystyna Kuta, s. Zygmunta/Zofia Kaszuba/, Barbara Wojciechowska, Franciszek Baranowski, Zbigniew Bobiński, Stanisław Czuszel, Jan Hanasz, ks. Józef Nowakowski, Wojciech Polak, Ryszard Siewert oraz Jerzy Wiśniewski.
Fot przy tytule – młoda Pani Gertruda, niżej taką Panią Gertrudę pamięta średnie pokolenie NSZZ”S”
Gertruda Przybylska, ur. 30 IX 1923 w Gnieźnie, zm. 19 III 2012 w Toruniu. Absolwentka Uniwersytetu Poznańskiego (obecnie Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), Wydz. Matematyczno-Przyrodniczy (1951).
1941-1945 wywieziona na roboty do Niemiec. 1952-1967 pracowniczka Zakładów Włókien Chemicznych Stilon w Gorzowie Wlkp., 1967-1984 Zakładów Włókien Chemicznych Elana w Toruniu; członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego.
Od IX 1980 w „S”, przewodnicząca Komisji Wydziałowej „S” Pionu Badawczo-Rozwojowego, członek KZ w Elanie; w VII 1981 delegat na I WZD Regionu Toruńskiego, członek ZR.
Po 13 XII 1981 skierowana na przymusowy urlop, objęta zakazem wstępu do zakładu. Od 1982 współorganizatorka pomocy materialnej i prawnej dla represjonowanych i ich rodzin, współorganizatorka Rejonowego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności, Zwolnionym z Pracy i Ich Rodzinom (Diecezjalny Ośrodek Charytatywno-Społeczny) przy kościele Wniebowstąpienia NMP w Toruniu, kilkakrotnie zatrzymywana, przesłuchiwana. Od 1984 na emeryturze. W 1985 zaangażowana w organizację spotkań Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego prowadzonej przez o. Jacka Pleskaczyńskiego. 1 VI 1987 w składzie Komitetu Założycielskiego „S” w Elanie. 1987-1989 członek RKK Regionu Toruńskiego; W 1988 współorganizatorka niezależnych obchodów 25-lecia Elany. W 1989 przekazywała na Litwę wydawnictwa podziemne w jęz. polskim.
1989-2002 członek KZ „S” w Elanie. Od 1994 wolontariuszka Caritas Polska.
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), wyróżniona medalem za Zasługi dla miasta Torunia (1998), medalem Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis (2009).
2 VI 1986 – 19 VII 1989 rozpracowywana przez Wydz. V WUSW w Toruniu w ramach SOR krypt. Banda.
