W uroczystości Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny odwiedzimy groby naszych bliskich. Większość z nas dochowa zwyczaju modlitwy za zmarłych i zadbania o grób kogoś z rodziny, znajomych, kolegi z pracy, z ulicy, ze związku zawodowego… Wspomnimy ich pokrótce, może uśmiechniemy do dawnych wspólnych przygód… Wielu ogarnie zaduma, ponieważ kult zmarłych przybliża nas do tej bramy, której my jeszcze nie przeszliśmy, a którą oni już przekroczyli; jak u ptaków: ci odlecieli, ci zostali… Niełatwo uwierzyć, że mrok żałoby, smutku kiedyś się rozproszy, a jednak tak się stanie! Nie zostaliśmy przecież samotni z naszym bólem, bo wielu z nas to czuje, że ONI zostawili nam miłość. Ona pozwoli odrodzić się ku nowemu życiu… I wiara; potężna, budująca siła, nadająca sens wszystkiemu…

Redaktor

  „Nic dwa razy się nie zdarza

I nie zdarzy. Z tej przyczyny

Zrodziliśmy się bez wprawy

I pomrzemy bez rutyny.

Choćbyśmy uczniami byli

Najtępszymi w szkole świata,

Żadnej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie powtórzy,

Nie ma dwóch podobnych nocy,

Dwóch tych samych pocałunków,

Dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

[…]

Uśmiechnięci, współobjęci

Spróbujemy szukać zgody,

Choć różnimy się od siebie

Jak dwie krople czystej wody”.

_{„Nic dwa razy”, Wisława Szymborska}