8 lutego 1999 (26-31/99)

Decyzja Prezydium KK nr 26/99 ws. zmiany przedstawiciela NSZZ „Solidarność” w składzie Komisji do Spraw Układów Zbiorowych Pracy

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przyjmuje rezygnację Jerzego Langera z członkostwa w Komisji do Spraw Układów Zbiorowych Pracy. Równocześnie Prezydium KK  postanawia delegować Bogdana Szozdę na członka wyżej wymienionej  Komisji.

Decyzja Prezydium KK nr 27/99 ws. upoważnienia dla Sekretariatu Zasobów Naturalnych, Ochrony Środowiska i Leśnictwa do wszczęcia sporu z rządem

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia upoważnić Sekretariat Zasobów Naturalnych, Ochrony Środowiska i Leśnictwa NSZZ „Solidarność” do wszczęcia sporu z Radą Ministrów na podstawie Porozumienia Rady Ministrów i Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w sprawie reguł postępowania przy rozwiązywaniu sporów między administracją państwową i NSZZ „Solidarność” z 29 maja 1992 r.

Przedmiotem sporu są następujące żądania:
1) Podpisanie ponadzakładowego układu zbiorowego dla pracowników gospodarki wodnej.
2) Podniesienie płac pracowników kadry gospodarki wodnej.
3) Wznowienie prac nad restrukturyzacją gospodarki wodnej.
4) Konsultacja ze związkami zawodowymi programów działań i strategii w zakresie gospodarki wodnej dotyczącej sfery pracowniczej.

Do prowadzenia sporu Prezydium KK upoważnia zespół w składzie:
1)  Marek Hejman – przewodniczący Rady Krajowego Sekretariatu Zasobów Naturalnych, Ochrony Środowiska i Leśnictwa
2) Teresa Szczerba – przewodnicząca Rady Sekcji Krajowej Gospodarki Wodnej
3) Maria Porada – wiceprzewodnicząca Rady Sekcji Krajowej Gospodarki Wodnej
4) Rafał Brychcy
5) Ewa Gołębiowska
6) Jolanta Gradowicz
7) Ryszard Gryc
8) Urszula Hobot
9) Arkadiusz Kubiaczyk
10) Adam Mleczko
11) Regina Szewczyk
12) Jan Śniadek

Decyzja Prezydium KK nr 28/99 (do użytku służbowego)

Decyzja Prezydium KK nr  29/99 ws. nowelizacji ustawy o kasach oszczędnościowo-budowlanych i wspieraniu przez państwo oszczędzania na cele mieszkaniowe

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”  negatywnie ocenia  skierowany do Sejmu RP rządowy projekt ustawy (druk nr 527) o zmianie ustawy o kasach oszczędnościowo-budowlanych i wspieraniu przez państwo oszczędzania na cele mieszkaniowe. Analiza zaproponowanych zmian i ich uzasadnienia prowadzi do wniosku, że głównym celem nowelizacji ustawy jest ograniczenie pomocy państwa dla programu mieszkaniowego przewidzianej w obecnej ustawie.

Negatywna opinia dotyczy szczególnie następujących zmian:
1. Proponowane w art. 7 ust. 3 wydłużenie do 4 lat minimalnego okresu oszczędzania jest złym rozwiązaniem. Kasy oszczędnościowo-budowlane powinny spowodować szybkie ożywienie w dziedzinie remontów i modernizacji istniejących zasobów mieszkaniowych. Należy przypomnieć, że według rządowego „Raportu o sytuacji polskich rodzin” w mieszkaniach substandardowych mieszka  około 10 mln Polaków. W interesie państwa leży więc to, aby tanie kredyty na modernizacje i remonty mieszkań były dostępne jak najszybciej. Jest to rozwiązanie zdecydowanie lepsze niż lansowanie jako jedyne wyjście wysokich podwyżek czynszów z chwilą ich uwolnienia. Prezydium KK postuluje utrzymanie jako minimum dwuletniego okresu oszczędzania.
2. Wprowadzenie w art. 14 ust. 1 i 2 tylko jednokrotnej możliwości korzystania z premii przez osobę oszczędzającą w kasie oszczędnościowo-budowlanej oznacza,
że jednorazowe wykorzystanie premii mieszkaniowej np. na cele remontowe uniemożliwiałoby skorzystanie z dalszej pomocy państwa np. w celu oszczędzania
na większe mieszkanie, pierwsze mieszkanie dla dziecka itp. Proponowane rozwiązanie jest  niekorzystne w sytuacji gdy tylko 1/3 młodych rodzin posiada samodzielne mieszkanie (według „Raportu o sytuacji polskich rodzin”)    a  obecnie stosowane przez państwo formy wsparcia (w postaci ulg podatkowych, remontowych i budowlanych) nie mają charakteru jednorazowego, lecz powtarzalny.
3. Ograniczenie w art. 14 ust. 3 wypłacania premii mieszkaniowej do maksimum 7 lat szczególnie uderzy w osoby średniozamożne pragnące oszczędzać na mieszkania dla swoich dzieci. Należy pamiętać, że poprawa sytuacji mieszkaniowej jest zadaniem na całe życie.
4. Przesunięcie momentu wypłaty premii mieszkaniowej (art. 14 ust. 6) dla oszczędzających w kasie na koniec okresu oszczędzania (zamiast wypłaty corocznej przewidzianej w obowiązującej ustawie) będzie niekorzystne dla klienta, który nie otrzyma odsetek z tytułu premii. Biorąc pod uwagę dotychczasowe negatywne doświadczenia z innymi  gwarantowanymi przez państwo systemami finansowania budownictwa mieszkaniowego (np. książeczki mieszkaniowe) przesunięcie terminu wypłaty premii podważy zaufanie oszczędzających co do możliwości otrzymania premii po tak długim okresie oszczędzania.
5.  Wprowadzenie w nowo proponowanym art. 13 ust. 2 niskiej górnej granicy zabezpieczenia kredytu jest zbyt rygorystyczne. Proponujemy jej zwiększenie z 60% do 80% wartości nieruchomości. Umożliwi to pełniejsze sfinansowanie potrzeb osób oszczędzających w kasach oszczędnościowo-budowlanych.

Stanowisko Prezydium KK nr 30/99 ws. przeznaczenia pieniędzy z waloryzacji środków po byłym Zrzeszeniu Związków Zawodowych

Nawiązując do decyzji Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29.01.1999 r. o ostatecznym stwierdzeniu nieważności decyzji przyznania Ogólnopolskiemu Porozumieniu Związków Zawodowych przez ministra Tadeusza Zielińskiego we wrześniu 1997 roku kwoty 25 mln zł Prezydium Komisji Krajowej  NSZZ „Solidarność” uważa, że kwota ta winna być niezwłocznie zwrócona do budżetu państwa. W obecnej trudnej sytuacji budżetowej państwa należy ją przeznaczyć na cele społecznie niezbędne, np. pomoc polskiej wsi.

Decyzja Prezydium KK nr 31/99 ws. zgłoszenia przedstawicieli NSZZ „Solidarność” do Naczelnej Rady Nadzorczej ZUS

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” deleguje do Naczelnej Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych następujące osoby:
Bogdan Olszewski
Jerzy Półtorak.