Spotkanie w rocznicę strajku

W sobotę, 7 lutego, w sali koncertowej żywieckiej szkoły muzycznej zorganizowane zostały obchody 34. rocznicy zakończenia podbeskidzkiego strajku generalnego. Uczestniczyli w nim dawni i obecni działacze podbeskidzkiej „Solidarności”, a także wypróbowani przyjaciele związku. Żywieckie spotkanie było okazją do uhonorowania kilku osób z tego szacownego grona.

 

- Dobrą, wieloletnią tradycją podbeskidzkiej „Solidarności” jest doroczne spotkanie dawnych i obecnych działaczy naszego Związku, a także wypróbowanych przyjaciół „Solidarności”. Organizujemy je dla upamiętnienia zwycięskiego strajku generalnego na Podbeskidziu z zimy 1981 roku, dla upamiętnienia wszystkich uczestników tamtego zrywu. Wiem, że są oni wśród nas także dziś, na tej sali – podkreślił na początku spotkania Marek Bogusz witając wszystkich przybyłych. Byli wśród nich duchowni, przedstawiciele władz samorządowych, a nade wszystko spore grono związkowców, a wśród nich przewodniczący Komisji Krajowej Piotr Duda i przewodniczący Krajowego Zjazdu Delegatów poseł Stanisław Szwed. 

 

Piotr Duda w swym wystąpieniu podkreślił, że podbeskidzki strajk w 1981 roku był wyrazem sprzeciwu „Solidarności” wobec nadużyć władz, wobec panującego wówczas nepotyzmu. Przypomniał jeden z postulatów jeszcze z sierpnia 1980 roku, mówiący o doborze kadry kierowniczej według kompetencji, a nie przynależności partyjnej. – Nadal jest to aktualne żądanie. Dziś jesteśmy świadkami, jak kilkanaście tysięcy górników strajkuje, żądając odwołania jednego prezesa. Są wielkie straty, ale władza nie ustępuje, bo to jest jej człowiek. Rządzący wciąż uważają, że mają patent na mądrość – mówił przewodniczący nawiązując do sytuacji w kopalniach Jastrzębskiej Spółki Węglowej

 

W dalszej części uroczystości zebrani mogli obejrzeć film, zrealizowany w czasie podbeskidzkiego strajku. Następnie, w okolicznościowym wykładzie Artur Kasprzykowski z katowickiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej przypomniał, że strajk generalny na Podbeskidziu, trwający od 27 stycznia do 6 lutego 1981 roku był największym w Polsce między wrześniem 1980 i grudniem 1981 r. protestem „Solidarności” - czysto politycznym i zakończonym zwycięstwem związkowców. Zaznaczył także, że był to pierwszy przypadek od czasu powstania „Solidarności” tak jednoznacznego włączenia się przedstawicieli Kościoła w społeczny spór i mediację.

 

Więcej na www.solidarnosc.org.pl/bbial